-
1 μεῖδος
μεῖδος· γέλως, Hsch. -
2 μειδιάω
Grammatical information: v.Meaning: `smile', in Hom. only ptc. - ιόων, - ιόωσα, later also inf. - ιᾶν (Pl.) and indic. forms (e.g. μειδιᾳ̃ Theoc.); aor. μειδ-ιᾶσαι (Sapph., Pl., Plb., Plu.), - ῆσαι (Il.),Compounds: Also with prefix like ἐπι-, ὑπο-. Also φιλο-(μ)μειδής (from - σμ-; s. below) `friendly smiling', esp. of Aphrodite (Il.), as if from μεῖδος γέλως H., but perh. directly from the verb ; s. below. On Hes. Th. 200 see Risch, Festgabe Howald, 1947, 76 and Strunk Glotta 38(1960) 70 but also Dornseiff, Ant. Class. 6(1937)247, and Heubeck, Beitr. Namenforschung 16(1965)204-6; s. DELG.Derivatives: μείδημα n. `smiling' (Hes.), - ίαμα `id.' (Luc., Plu.), ( ἐπι-) μειδίασις (Plu.), - ίασμα (H.), - ιασμός (Poll., Sch.), τὸ μειδιαστικόν `cheerfulness' (sch.); μειδ-ά̄μων `smiling' (Hymn. Is.).Etymology: The relation between these forms is not clear. The present μειδ-ιάω, with the aor. μειδιᾶσαι, is perh. an epic transformation, perh. starting from ptc. pres. (Schwyzer 727, Chantraine Gramm. hom. 1, 359); the aorist μειδ-ῆσαι may contain an η-enlargement. From a verb can also derive φιλο-(μ)μειδής (Schwyzer 513) with μεῖδος as basisc word concluded from it. But the reversed way is also possible: from μεῖδος partly φιλο-(μ)μειδής, partly as denominative μειδῆσαι and (transformed) μειδ-ιάω. -- In any case all forms have a δ-element, which is secondary as we see when we compare the forms of other languages: Skt. smáyate, -ti `smile', Toch. B smi-mane, A smi-māṃ ptc. midd. `smiling', OCS smějǫ sę, smijati sę `laugh', Latv. smeju, smiêt `laugh (at)' with the Balt. iterative smaidît, with smaĩda `laughing' (so independent of μειδ-; but see DELG). Whether the Greek δ fist arose in a noun or in a verb, cannot be distinguished, as indicated above (cf. Schwyzer 508 f. and 702 f.). -- More forms, e.g. Lat. mīrus, Engl. smile, in WP. 2, 686f., Pok. 967, W.-Hofmann s. mīrus, Vasmer s. smejúsь.Page in Frisk: 2,193-194Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μειδιάω
-
3 स्मि
smicl. 1. Ā. Dhātup. XXII, 51 ;
smayate (m. c. alsoﾠ - ti;
pf. sismiye, orﾠ sishmiyé <p. sishmiyāṇá cf. upa-smi>, ep. alsoﾠ - smayām-āsa;
aor. asmeshṭa Bhaṭṭ. 259 ;
asmayishṭhās MBh. ;
fut. smetā, smeshyate Gr.;
inf. smetum ib. ;
ind. p. smitvā Sāh. ;
- smitya, - smayitya MBh.), to smile, blush, become red orﾠ radiant, shine RV. TS. Kāṭh. ;
to smile, laugh MBh. Kāv. etc.;
to expand, bloom (as a flower) Kāv. ;
to be proud orﾠ arrogant BhP.:
Pass. smīyate (aor. asmāyi), Gr.:
Caus. smāyayati, - te (aor. asismayat;
alsoﾠ smāpayati in vi-smi q.v.), to cause to smile orﾠ laugh etc.;
(Ā.) to laugh at, mock, despise Dhātup. XXXII, 37 (v.l. for smiṭ q.v.):
Desid. sismayishate Gr.:
Intens. seshmīyate (p. - yamāṇa Nir. VIII, 11),
seshmayīti, seshmeti ib. ;
+ cf. Gk. φιλομμειδής for φιλοσμειδης; μεῖδος, μειδάω;
Lat. mirus, mirari;
Slav. smijati;
Eng. smile
-
4 μειλιχόμειδος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μειλιχόμειδος
См. также в других словарях:
μείδος — μεῑδος (Α) (κατά τον Ησύχ.) «μείδημα, γέλως». [ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητικός σχηματισμός από μειδιῶ] … Dictionary of Greek
αγλαομειδής — ἀγλαομειδής, ές (Α) (για τον Έρωτα) αυτός που χαμογελά εύθυμα, χαρωπά. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἀγλαός + μειδιῶ ή μεῖδος] … Dictionary of Greek
αειμειδής — ές αυτός που διαρκώς χαμογελάει, φιλομειδής, γελαστός. [ΕΤΥΜΟΛ. Όπως και το φιλο μειδής, είναι δυνατό να παράγεται ή απευθείας από το μειδιώ ή από το μεῖδος (= γέλως), που σώζεται μόνο στον Ησύχιο] … Dictionary of Greek
(s)mei-1, smeu- — (s)mei 1, smeu English meaning: to laugh, surprise Deutsche Übersetzung: “lächeln, erstaunen” Material: O.Ind. smáyatē, ati “lächelt”, Kaus. smüpayati; smita “lächelnd”, vi smita “erstaunt”, smaya n. “ astonishment “, smēra… … Proto-Indo-European etymological dictionary
