-
1 λῄστειρα
-
2 λῄστειρα
λῄστειρα, ἡ, ναῦς, Raubschiff -
3 λῃστρίς
-
4 λῃστήρ
-
5 λεία
Grammatical information: f.Meaning: `spoils, esp. of plundered cattle, of war, of hunting', also `cattle, herd' (cf. Edgerton AmJPh 46, 177f.).Other forms: (Att.), Ion. ληΐη, Dor. (Pi. O. 10, 44) λᾳα f.; besides ληΐς (Dor. λαΐς), - ίδος f. (Il.)Compounds: Compp., e. g. λε-ηλατέω `drive away loot, esp. cattle' (Hdt., S., E., X.; after βο-, ἱππ-ηλατέω etc. from βο-, ἱππ-ηλά-της) with λεηλασ-ία, - ίη (X., A. R.), - άτησις (Aen. Tact.); ἀγε-λείη f. surn. of Athena `who drives on loot, provides' (Il.).Derivatives: ληϊάς f. `the seized, captured' (Υ 193, A. R.); ληϊ̃τις f. ' ἀγελείη' (K 460; after the nom. in - ῖτις), 'ληϊάς' (A. R., Lyc.); ληΐδιος `belonging to the loot, captured' (AP, APl.). Denominat. verb ληΐζομαι, λεΐζομαι `make spoils, plunder' (Il.) with several nouns: 1. ληϊστός, λεϊστός `to be caried off as booty' (I 406, 408; Ammann Μνήμης χάριν 1, 14); 2. ληϊστύς f. `making booty, plundering `(Hdt. 5, 6; Porzig Satzinhalte 182); 3. *ληισμός in λῃ(ι)σμαδία αἰχμάλωτος, λεληισμένη H. - 4. ληϊστήρ, λῃστήρ m. `plunderer, pirate', f. λῄστειρα (Ael.), λῃστρίς (D., Herod.), with λῃστρικός `plundering' (IA.; cf. λῃστ-ικός below), λῃστή-ριον, Dor. λᾳσ- `gang of robbers,...nest, robbery' (Att., Cret.), λᾳστήριοι pl. `pirate' (hell. poetry); 5. ληΐστωρ, λῄσ- `id.' (ο 427); 6. ληϊστής, λῃσ-, λᾳσ- `id.' (IA.) with λῃστικός (often interchanged with λῃστρικός), λῃστεύω `rob, plunder' with λῃστεία `robbery' (Att.). Attempt to distinguish ληΐστωρ from ληϊστήρ, λῃστεία from ληϊστύς semantically by Benveniste Noms d'agent 30, 37, 69.Etymology: The abstract λεία, ληΐη from *λᾱϜ-ία and the ιδ-derivation ληΐς from *λᾱϜ-ίδ- which stands beside it (not with Bechtel Lex. 215 after Fraenkel old ī-stem because of ληϊ̃τις, s. v.) can go back either on a noun *λᾱϜ(-ο)- v. t. or directly on a verb, which with zero-grade is supposed in ἀπο-λαύω; s. v., and Pok. 655. S. further λᾱρός and λήϊον.Page in Frisk: 2,96Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λεία
См. также в других словарях:
ληστήρ — λῃστήρ και ληϊστήρ, ῆρος, ὁ, θηλ. λῄστειρα (Α) 1. ληστής, ιδίως ο πειρατής («οἷά τε ληϊστῆρες ὑπεὶρ ἅλα, τοί τ ἀλόωνται», Ομ. Οδ.) 2. πειρατικός («λῄστειρα ναῡς», Αιλιαν.). [ΕΤΥΜΟΛ. < *ληϊδ τήρ < ληΐς, άλλος τ. τού λεία) + επίθημα τήρ] … Dictionary of Greek
