-
1 λυκιδεύς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λυκιδεύς
-
2 λυκιδείς
-
3 λυκιδεῖς
-
4 λυκιδέα
λυκιδέᾱ, λυκιδεύςwolf's cub: masc acc sg -
5 λύκος
Grammatical information: m.Meaning: `wolf' (Il.) ; often metaph., a. o. as name of a kind of daw (Arist.; v. l. λύκιος, cf. Thompson Birds s. v.), of a fish (Hikes. ap. Ath.; Strömberg Fischnamen 105), = `hook, sting' (Plu., Poll.) etc.Compounds: Compp., e.g. Λυκό-(Ϝ)οργος \> Λυκοῦργος prop. "holding off the wolves " ( εἴργω), Λυκοσ-ούρα town in Arcadia, after the contraction Κυνοσ-ούρα (Risch IF 59, 266 w. n. 1); λυκ-αψός ( λύκ-) m., also - ψίς f., name of a venomous plant, `Echium italicum' (Nic., Dsc., Gal.), prop. "attacking wolves" (cf. Strömberg Wortstudien 100f. on χορδαψός), because of its poison as λυκο-κτόνον a. o. (Strömberg Pflanzennamen 66 u. 70 f.); but see s.v.Derivatives: Feminines: λύκαινα `she-wolf' (Arist.; after λέαινα etc.) with - αίνιον (Poll.; of a woman); λυκώ name of the moon (PMag. Par.); diminut.: λυκιδεύς m. `younger wolf' (Sol. ap. Plu., Theoc.; Boßhardt 65), λυκίσκος ἡ μη ἔχουσα ἀξονίσκον τροχαλία, τρῆμα δε μόνον H.; also PN (Schwyzer 542). Further: λυκέη, -ῆ `wolfsskin' (K 459 a.o.), λύκειος δορά `id.' (E. Rh. 208), substantiv. λυκεία f. (Plb. 6, 22, 3); λυκώδης `wolf-like' (Arist.), λυκηδόν `as a wolf' (A.), λυκηθμός `howling of wolves' (Anon. ap. Suid.; after μυκηθμός); λυκόομαι `be lacerated by wolves' (X.). On λύσσα s. v.Origin: IE [Indo-European] [1178] *u̯l̥kʷos `wolf'Etymology: With λύκος agrees formally exactly the Northgerm. name of the lynx, Swed. lō (PGm. * luha- from IE * luko-; s. 2. λύγξ). But of course one prefers to connect the widespread name of the wolf, which is preserved e. g. in Skt. vŕ̥ka-, Lith. vil̃kas, OCS vlьkъ, Goth. wulfs, Alb. ulk. With the resulting IE *u̯l̥kʷos can λύκος be combined if we assume, that the labiovelar coloured the preceding sonant with loss of the labialisation, cf. Schwyzer 298 and 352; s. also on κύκλος. A comparable problem gives Lat. lupus. Far remains however Arm. gayl (rather to Ir. gāel `wolf' with Fick 2, 259 a. o.). With the name of the wolf taboo-ideas may have played a part (Havers Sprachtabu 37ff.) which may have caused phonetic irregularities. Also for IE *u̯l̥kʷos such an origin is possible; the interpretation as `lacerater' (to u̯el(k)- `lacerate' not counting the labiovelar; s. Specht KZ 66, 26f.) remains hypothetic. - Details in WP. 1, 316f., Pok. 1178f., W.-Hofmann s. lupus, Vasmer s. volk; also Benveniste BSL 44, 53.Page in Frisk: 2,143-144Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λύκος
См. также в других словарях:
λυκιδεύς — ο (Α λυκιδεύς, έως) το νεογνό τού λύκου, λυκόπουλο («θρέψαι καὶ λυκιδεῑς, θρέψαι κύνας ὥς τυ φάγωντι», Θεόκρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < λύκος + επίθημα ιδεύς (πρβλ. αετ ιδεύς, λεοντ ιδεύς)] … Dictionary of Greek
λυκιδεῖς — λυκιδεύς wolf s cub masc acc pl λυκιδεύς wolf s cub masc nom/voc pl (parad form) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γαλιδεύς — γαλιδεύς, ο (Α) γατάκι ή μικρό κουνάβι. [ΕΤΥΜΟΛ. < γαλή + (υποκορ. επίθημα) ιδεύς, που χρησιμοποιείται κυρίως σε λέξεις που δηλώνουν μικρά ζώα (πρβλ. αετιδεύς, αλωπεκιδεύς, λυκιδεύς κ.ά.] … Dictionary of Greek
λυκόπουλο — το 1. νεογνό λύκου, λυκιδεύς 2. μτφ. παιδί μικρής ηλικίας που ανήκει στην πρώτη βαθμίδα τών προσκόπων. [ΕΤΥΜΟΛ. < λύκος + πουλο* (< πουλος < λατ. pullus «νεοσσός»)] … Dictionary of Greek
λύκος — I (Βοτ.). Κοινή ονομασία του φυτικού γένους Orobanche της οικογένειας των οροβαγχιδών. Τα φυτά αυτά, που είναι γνωστά και με την κοινή ονομασία λυκόχορτα, είναι δικοτυλήδονα φυτά που αναπτύσσονται ως παράσιτα. Έχουν παχύ, σαρκώδη βλαστό, χωρίς… … Dictionary of Greek
λυκιδέα — λυκιδέᾱ , λυκιδεύς wolf s cub masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
