-
1 κάληβος
Meaning: ἀπεσκολυμμένος τὸ αἰδοῖον H.Page in Frisk: 1,763Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάληβος
-
2 καλεύειν
καλεύειν· λιθοβολεῖν, Hsch. ( κα- for κατα-). [full] καλέχες· κατάκεισο (Paph.), Id. (cf. foreg. and λέχομαι). [full] κάληβος,A = κάβηλος, Id. [full] καλημνεῖ· καλεῖ σαφῶς, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καλεύειν
-
3 βάκηλος 1
βάκηλος 1.Grammatical information: m.Meaning: `womanlike man' (Antiph.), `eunuch in service of Cybele' (Luc.). Βάκηλος ἀπόκοπος, ὁ ὑπ' ἐνίων γάλλος, οἱ δε ἀνδρόγυνος, ἄλλοι παρειμένος, γυναικώδης H.Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Anat.Etymology: Cf. κάβηλος and κάληβος with comparable meaning in H. Maaß RhM 74, 472ff. and Nehring Sprache 1, 165 assume metathesis. (Kretschmer Glotta 16, 192 compares Bakkhos; improbable.) Prob. Anatolian (= Pre-Greek?). - On the meaning Lucas RhM 88, 189f., Masson Rev. Phil. 41 (1967) 229Page in Frisk: 1,211Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > βάκηλος 1
-
4 καβάλλης
καβάλλης, - ουGrammatical information: m.Meaning: `working-horse, ἐργάτης ἵππος' (Plu., AP, H.).Derivatives: - καβάλλ(ε)ιον n. `id.' (inscr. Callatis, H.), also metaph. = ἡ πρώτη τοῦ τρικλίνου κλίνη διὰ τὸ ἀνάκλιτον H. Further καβαλλάτιον (\< Lat. * caballatium) plant name, = κυνόγλωσσον (Ps.-Dsc.; cf. the plant names in ἱππο-, Strömberg 30); καβαλλάριος (Teukros Astrol.) = Lat. caballārius `groom' (Gloss.), with καβαλλαρικός ( μύλος, τάπης Edict. Diocl.).Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] Anat.Etymology: The PN Καβαλλᾶς (IVth cent., Rev. Arch. 1925, I 259) shows that the word is old in Greek. Like Lat. caballus, Welsh EN Caballos καβάλλης (- ης techical and popular, Chantraine Formation 30f.) is an Asiatic loan (Wanderwort), perh. like Wallach a. o. orig. an ethnic); cf. Turc. käväl adjunct of at `horse', Pers. kaval `second class horse of mixed blood'. Further OCS. Russ. kobýla `mare' and acc. to Nehring (s. u.) Skt. kapala- as adjunt of a camel(?). Connection with the Anat. peoples name Καβαλεῖς ( Καβηλέες Hdt.) is uncertain, as is κάβηλος, κάληβος ἀπεσκολυμμένος τὸ αἰδοῖον H. (cf. on βάκηλος). For Lat. cabō, caballus one has suggested Etruscan origin. - Nehring Sprache 1, 164ff.; also W.-Hofmann s. caballus (with Nachtr. 853) and Vasmer Russ. et. Wb. s. kobýla; also Belardi Doxa 3, 208.Page in Frisk: 1,749-750Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καβάλλης
См. также в других словарях:
кобыла — кобылка, также скамья для телесных наказаний арестантов; деталь струнного инструмента; приспособление для снятия сапог; саранча , укр. кобилка грудная кость у птиц; название ряда инструментов , кобила кобыла , ст. слав. кобыла ἵππος, болг. кобила … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
βάκηλος — βάκηλος, ο (Α) 1. ευνούχος στην υπηρεσία της θεάς Κυβέλης 2. θηλυπρεπής 3. βλάκας. [ΕΤΥΜΟΛ. Λέξη ανατολικής προελεύσεως, που υποστηρίχθηκε ότι προήλθε με μετάθεση από τις λέξεις κάβηλος και κάληβος, που έχουν την ίδια σημασία στον Ησύχιο, ενώ… … Dictionary of Greek
