-
1 κτήσις
-
2 κτῆσις
-
3 κτῆσις
κτῆσις, ἡ, das Erwerben, die Erwerbung; κτῆσιν χρημάτων ποιεῖσϑαι, zu erwerben suchen, Thuc. 1, 8. 13; φρονήσεως Plat. Phaed. 64 b, öfter; ῥᾳδίαν ἔχει κτῆσιν, läßt sich leicht erwerben, Alcidam. sophist. p. 674, 5. – Gew. der Besitz = κτήματα; χηρωσταὶ δὲ διὰ κτῆσιν δατέοντο Il. 5, 158; καὶ κτῆσιν ὄπασσεν Od. 14, 62, öfter; πατρῴαν κτῆσιν Soph. El. 1282; τὰς κτήσεις τῶν πολιτῶν καὶ τὰ ἀναλώματα φυλάττειν Plat. Legg. I, 632 b; Arist. Pol. 2, 5; Sp.; auch μετάλλων ἐργασίας, die Berechtigung zur Bearbeitung der Bergwerke, Thuc. 4, 105. – Landgüter, D. Hal. 8, 19; τὰς κατὰ τὴν χώραν κτήσεις D. Sic. 14, 29.
-
4 κτησις
- εως ἥ1) приобретение(χρημάτων Plat., Plut.; ἐπιστήμης Plat.)
κτῆσίν τινος ποιεῖσθαι Thuc. — приобрести что-л.2) владение, обладание(πλούτου Soph.)
κτῆσιν ἔχειν τῶν χρυσείων μετάλλων Thuc. — владеть золотыми приисками3) имущество, достояние(πατρῴα κ. Soph.; αἱ κτήσεις τῶν πολιτῶν Plat.)
-
5 κτῆσις
A acquisition (opp. ἀπόλαυσις, Arist.Rh. 1410a6),κ. τινὸς ποιεῖσθαι Th.1.8
, 13;ἡ φιλοσοφία κ. ἐπιστήμης Pl. Euthd. 288d
;ῥᾳδίαν ἔχει < τὴν> κτῆσιν Alcid.Soph.5
; κατ' ἔργου κτῆσιν according to success in the work, S.Tr. 230.II (from [tense] pf.) possession, λέχους, πλούτου, etc., ib. 162, El. 960, etc.;κ. ἔχειν τῶν μετάλλων ἐργασίας Th.4.105
;ἡ τῶν χρημάτων κ. Pl.R. 331b
; διὰ τὴν τῶν υἱέων κ. on account of your having sons, Id.Ap. 20b; ;φέροντας.. ἀγαθοῦ κτῆσιν οὐδενός D.18.308
; κ. ἐκ δεσπότου καὶ δούλου [συνέστηκεν] Arist.Pol. 1277a8; holding, opp. χρῆσις ('using'), Id.EN 1098b32; ownership, opp. χρῆσις ('usufruct'), POxy. 237 viii 35, al.;τὰς κτήσεις βεβαίας εἶμεν IG42(1).76.25
(Epid., ii B.C.).2 as collective, = κτήματα, possessions, property,διὰ κτῆσιν δατέοντο Il.5.158
;κ. ὄπασσεν Od.14.62
;πατρῴα κ. S.El. 1290
;μετρίης κτήσιος ἐπιμέλεσθαι Democr.285
;ἡ ἰδία κ. POxy. 237 viii 32
(i A.D.): in pl., Hdt.4.114, etc.;ἀρετῆς βέβαιαι.. αἱ κ. μόναι S.Fr. 194
; esp. lands, farms, D.H.8.19, D.S.14.29, etc.: also in sg., farm, estate, PFlor. 155.6 (iii A.D.). -
6 κτῆσις
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κτῆσις
-
7 κτῆσις
κτῆσις, ἡ, das Erwerben, die Erwerbung; κτῆσιν χρημάτων ποιεῖσϑαι, zu erwerben suchen; ῥᾳδίαν ἔχει κτῆσιν, läßt sich leicht erwerben. Gew. der Besitz = κτήματα; auch μετάλλων ἐργασίας, die Berechtigung zur Bearbeitung der Bergwerke; Landgüter -
8 κτήσις
ἡ κτήσις, εως приобретение, владение -
9 κτήσις
κτή̱σῑς, κτῆσιςacquisition: fem acc pl (epic doric ionic aeolic) -
10 κτῆσις
-
11 κτῆσις
-εως ἡ N 3 14-5-7-8-4=38 Gn 23,4.9.18.20; 36,43acquisition, getting Bar 3,17; acquisition, portion, part Jb 36,33; possession Gn 23,4; property (concrete)Gn 46,6; αἱ κτήσεις possessions, property 2 Kgs 3,17τὸ βιβλίον τῆς κτήσεως book of purchase Jer 39,14Cf. HARL 1986a, 197.315; WALTERS 1973 219-224.339; WEVERS 1993, 774 -
12 πρός-κτησις
πρός-κτησις, ἡ, das Dazuerwerben, neuer Besitz, Zuwachs des Vermögens, Artemid. 3, 61.
-
13 παρά-κτησις
παρά-κτησις, ἡ, Nebenbesitz, Clem. Al.
-
14 περί-κτησις
περί-κτησις, ἡ, Erwerb, S. Emp. adv. eth. 146.
-
15 σύγ-κτησις
σύγ-κτησις, ἡ, Mitbesitz, gemeinschaftliche Besitzung, Sp.
-
16 κατά-κτησις
κατά-κτησις, ἡ, das Erwerben, Erlangen; πραγμάτων, der Herrschaft, Pol. 4, 77, 2; γῆς Plut. Caes. 22; a. Sp.
-
17 ἀπό-κτησις
ἀπό-κτησις, ἡ, Verlust, Sp.
-
18 ἀντί-κτησις
ἀντί-κτησις, ἡ, Erwerb einer Sache anstatt einer andern, Plut. de frat. am. 7.
-
19 ἀνά-κτησις
ἀνά-κτησις, ἡ, das Wiedererlangen seiner Kräfte, Hippocr.; Wiedergewinnen, Herodian. 6, 15.
-
20 ἐπί-κτησις
ἐπί-κτησις, ἡ, das Dazuerwerben, Nebengewinn, καλὴ γὰρ ἡ 'πίκτησις Soph. Phil. 1328; χρημάτων Arist. H. A. 3, 20 u. Sp., wie D. Hal. 9, 53, Zuwachs an Eigenthum.
См. также в других словарях:
κτῆσις — acquisition fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτήσις — κτή̱σῑς , κτῆσις acquisition fem acc pl (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτήσει — κτάομαι procure for oneself fut ind mid 2nd sg κτέομαι procure for oneself fut ind mp 2nd sg κτή̱σει , κτῆσις acquisition fem nom/voc/acc dual (attic epic) κτή̱σεϊ , κτῆσις acquisition fem dat sg (epic) κτή̱σει , κτῆσις acquisition fem dat sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κτήσεις — κτή̱σεις , κτῆσις acquisition fem nom/voc pl (attic epic) κτή̱σεις , κτῆσις acquisition fem nom/acc pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
хотеть — хочу, похоть, прихоть, охота, укр. хотiти, хочу, др. русск. хотѣти, хътѣти, ст. слав. хотѣти, хоштѫ и хътѣти θέλειν, βούλεσθαι (Остром., Клоц., Супр.; см. Дильс, Aksl. Gr. 93), болг. ща (из *хъштѫ), сербохорв. хо̀тjети, хо̏ħу, ħу, словен. hotėti … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
притяжание — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} сущ. (греч. κτῆσις) стяжание, приобретение. … … Словарь церковнославянского языка
стяжание — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} сущ. (греч. κτῆσις) приобретение, владение, имение. … … Словарь церковнославянского языка
κάτοχος — ὁ, ἡ (ΑΜ κάτοχος, ον) [κατέχω] νεοελλ. αυτός που γνωρίζει κάτι καλά, γνώστης, έμπειρος («είναι κάτοχος τής γερμανικής γλώσσας») νεοελλ. μσν. αυτός που έχει κάτι στην εξουσία του, κύριος, ιδιοκτήτης (α. «είναι κάτοχος μεγάλης κτηματικής… … Dictionary of Greek
κτήση — η (AM κτῆσις, έως, Α ιων. γεν. ιος) 1. απόκτηση, πρόσκτηση, κατοχή («χρημάτων καὶ κτημάτων κτῆσιν», Πλάτ.) 2. αυτό που κατέχει κάποιος, ιδιοκτησία, περιουσία, κτήμα («κτῆσίν τε ἔχειν τῶν χρυσείων μετάλλων ἐργασίας», Θουκ.) νεοελλ. ξένη χώρα που… … Dictionary of Greek
κτήσιος — Προσωνυμία του Δία ως προστάτη της ατομικής περιουσίας. Ο Κ. Δίας λατρευόταν σε αρκετές περιοχές του ελλαδικού χώρου. Στην Αττική υπήρχε βωμός στον δήμο Φλύας και ένα λατρευτικό κέντρο στον Πειραιά. Ο Δημοσθένης αναφέρει ότι θυσίαζαν ένα λευκό… … Dictionary of Greek
κτήσιππος — (4ος αι. π.Χ.). Αθηναίος πολίτης, γιος του στρατηγού Χαβρία. Διακωμωδήθηκε πολλές φορές από τους κλασικούς ποιητές, εξαιτίας του αχαλίνωτου ηδονισμού του, παρά τις μάταιες προσπάθειες του φίλου του, Φωκίωνα, να τον συνετίσει. Ο Κ. είχε το… … Dictionary of Greek