-
1 κταμεναι
-
2 κτάμεναι
κτά̱μεναι, κτάομαιprocure for oneself: pres part mp fem nom /voc pl (doric aeolic)κτείνωkill: aor inf act (epic)κτείνωkill: aor part mid fem nom /voc pl -
3 ΚΤΑ
-
4 κτείνω
κτείνω, fut. κτενῶ, ep. κτενέω, ion. κτανέω, Her.; so Hom. nur partic. κτανέοντα, Il. 18, 309 (s. κατακτείνω); aor. ἔκτεινα, mehr poetisch aor. II. ἔκτανον; perf. ἔκτονα, später ἔκτακα und ἐκτόνηκα, bes. in den compp. ἀποκτείνω und κατακτείνω; perf. pass. ἔκταμαι, aor. ἐκτάϑην, Sp., auch ἐκτάνϑην, D. C. 65, 4 u. Aenigm. 34 (XIV, 32); ep. aor. sync. ἔκτα (dies auch Soph. Tr. 38, wie Eur. Herc. F. 423), u. plur. ἔκταν, inf. κτάμεν u. κτάμεναι, partic. κτάς, conj. κτέωμεν, Od. 22, 216; aor. syncop. med. mit passiver Bdtg κτάσϑαι u. κτάμενος, Hom.; auch Pind. frg. 217; Aesch. Ch. 795 Pers. 887; ἔκταϑεν ist ep. = ἐκτάϑησαν, Il. 11, 691 Od. 4, 537; vgl. καίνω u. ἀποκτείνω; – tödten, erschlagen, morden, gew. von Menschen, Hom. u. Folgende; Aesch. hat häufiger ἔκτανον als ἔκτεινα, wie auch Soph. dem ὁ ϑανών ein ὁ κτανών entggstzt, Phil. 336, und κτανεῖν ϑανεῖν τε verbindet, O. C. 1390; – auch von der bloßen Absicht, tödten wollen, Od. 9, 408; vgl. Soph. O. C. 993 Ai. 1126; – seltener vom Tödten od. Schlachten eines Thieres, Il. 15, 587 Od. 12, 379. 19, 543; – auch wie bei uns »umbringen«, »zu Grunde richten«, von der Liebe, Soph. El. 197 u. Sp.; ἓν κτενεῖ σ' ἔπος Eur. Med. 585. – In Prosa sind die Compp. ἀποκτείνω u. κατακτείνω (ἔκτεινον Xen. An. 2, 5, 32), u. für das pass. ἀποϑνήσκω üblicher.
-
5 κατα-κτείνω
κατα-κτείνω (s. κτείνω), fut. κατακτενῶ, ion. κατακτανῶ, ep. κατακτανέω; aor. vorherrschend I. κατέκτεινα, mehr poetisch II. κατέκτανον, doch Xen. hat κατακτανών An. 4, 8, 25, κατακτανεῖν 7, 6, 37, u. 1, 9, 6, wo Krüger κατέκανε lies't, haben viele mss. κατέκτανε, wie 1, 10, 7; Hom. auch κάκτανε, Il. 6, 164; ep. κατέκταν, 4, 319, κατέκτα, 2, 662, wie Aesch. Eum. 438; inf. κατα κτάμεναι, Hes. Sc. 453 κακτάμεναι, u. κατακτάμεν; κατακτάμενος, mit pass. Bdtg, Od. 16, 106; aor. pass. κατεκτάϑην, davon κατέκταϑεν, für κατεκτάϑησαν, Il. 5, 558 u. öfter; fut. med. κατακτανέεσϑε in pass. Bdtg 14, 481; – tödten, ermorden, im Kampf erlegen, erschlagen; Hom. u. Folgde überall; auch μῆλα, Od. 24, 66 u. sonst; perf. κατέκτονα Aesch. Eum. 557; in Prosa erst später recht gebräuchlich, wie bei Plut. u. A.
-
6 ἀπο-κτάμεν
ἀπο-κτάμεν u. - κτάμεναι, s. ᾱποκτείνω.
-
7 κτημι
(только aor. 2 ἔκτᾰν, inf. κτάμεναι, part. κτάς, эп.-ион. 1 л. pl. conjct. κτέωμεν; med.: aor. 2 ἐκτάμην, inf. κτάσθαι, part. κτάμενος) эп. = κτείνω См. κτεινω -
8 κατακτάμεν
A v. κατακτείνω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατακτάμεν
-
9 κτείνω
Aκτείνωμι Od.19.490
; [dialect] Aeol. [full] κτέννω Hdn.Gr.2.303 (and [tense] aor. 1 part.κτένναις Alc.33.5
), butκταίνω Id.140
acc. to Eust.1648.5 (leg. Ἀλκμᾶνι); [dialect] Ep. Iterat.κτείνεσκε Il.24.393
: [tense] fut. κτενῶ, [dialect] Ep.κτενέω Od.16.404
, - έεις Il.22.13, - έει ib. 124, al. (κτενεῖ 15.65
, 68), part. κτανέοντα only 18.309 (but in compos.κατα-κτανέουσιν 6.409
): [tense] aor. 1ἔκτεινα 19.296
, etc.: [tense] aor. 2ἔκτᾰνον 2.701
, etc.: [tense] pf.not found un compounded: [tense] plpf.ἀπ-εκτονήκειν Plu.Tim.16
:—[voice] Pass., [tense] fut. κτανθήσομαι Sch.T Il.14.481: [dialect] Ep. [ per.] 3pl. [tense] aor.ἔκτᾰθεν Il.11.691
, Od.4.537,κτάθεν Q.S.1.812
;ἐκτάνθην AP14.32
, (ἀπ-) LXX 1 Ma.2.9, Ev.Marc.8.31, D.C.65.4: [tense] aor. 2 ἀπ-εκτάνην [ᾰ] Gal.14.284: [tense] pf. ἐκτάνθαι ἀπ-) Plb.7.7.4:—Hom.also uses non-thematic forms, [ per.] 3sg., 1 and [ per.] 3pl. [tense] aor.ἔκτᾰ Od.11.410
, al. ( κατ- Il.15.432),ἔκτᾰμεν Od.12.375
,ἔκτᾰν 19.276
, Il.10.526 ( ἔκτα also in S.Tr.38, E.HF 423 (lyr., with [pron. full] ᾱ)); [ per.] 1pl. subj.κτέωμεν Od.22.216
; inf. κτάμεν ( κατα-) Il.9.458, κτάμεναι [ᾰ] 5.301, al.; part. κτάς ( κατα-) 22.323, also in Trag., A. Th. 965 (lyr.), E.IT 715: [tense] aor. [voice] Med. in pass. sense, [ per.] 3sg.ἀπ-έκτᾰτο Il.15.437
; inf. κτάσθαι ib. 558 (prob. in pass. sense); part.κτάμενος 22.75
, Hes.Op. 541, Pi.Fr. 203 codd., A.Pers. 923 (lyr.), Cratin.95:—kill, slay, freq. in Poets, also in early [dialect] Att., Lex Draconis in IG12.115.20; but in Prose and Com. ἀποκτείνω prevailed; usu. of men, less freq. of slayingan animal, as Il.15.587, Od.12.375, 19.543, Ar.Av. 1063 (lyr.); Οὖτίς με κτείνει δόλῳ seeks to kill me, Od.9.408, cf. S.OC 993; ὁ κτανών the slayer, murderer, A.Eu. 422;οἱ κτανόντες Id.Ch.41
(lyr.), 144, etc.2 put to death, Th.1.132, Arist.HA 625a16, al.; esp. in legal language,εἰ.. ἐν δίκῃ ἔκτεινεν ὁ κτείνας Pl.Euthphr.4b
, cf. Prt. 322d, Lg. 871e, al., Lys.10.11.3 of things, ὥστε καὶ κτείνειν so as to be fatal, of the plague, Th.2.51 (so in [voice] Pass., εὖτ' ἂν ὑπὸ τοῦ κακοῦ κτεινέωνται when the disease is proceeding towards a fatal termination, Aret.SD1.5);τὰ φύλλα [ἀποκύνου].. κτείνει κύνας Dsc.4.80
.4 put an end to,θέρος [νοῦσον] κτείνει Aret.SD1.16
. ([voice] Pass. in Hom. and [dialect] Ion. Prose, Il.11.668, 14.60, Od.11.413, Hdt.4.3, etc.; but Trag. almost always used θνῄσκω or καταθνῄσκω as the [voice] Pass., Com. Poets and Prose writers ἀποθνῄσκω.) (Cf. Skt. k[snull ]atás 'wounded'.) -
10 ἀποκτάμεν
A v. ἀποκτείνω.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποκτάμεν
-
11 ἀποκτείνω
A- κταίνω 2 Ep.Cor.3.6
, etc.), [tense] fut. -κτενῶ, [dialect] Ion.- κτενέω Hdt.3.30
: [tense] aor. 1ἀπέκτεινα Il.
: [tense] pf.ἀπέκτονα Isoc.12.66
, Pl.Ap. 38c, X.Ap.29, D.22.2; [tense] plpf. [ per.] 3pl.- εκτόνεσαν Id.19.148
, [dialect] Ion. [ per.] 3sg.- εκτόνεε Hdt.5.67
; laterἀπεκτόνηκα Arist. SE 182b19
, Parth.24.2, Plu. Tim.16; alsoἀπέκταγκα Men.344
, Arist. Pol. 1324b16,18, LXX 1 Ki.24.12, etc.;ἀπέκτᾰκα Plb.11.18.10
: [tense] aor. 2- έκτᾰνον Il.
, poet. [ per.] 1pl.ἀπέκταμεν Od.23.121
, inf. -κτάμεναι, -κτάμεν, Il.20.165, 5.675:—[voice] Pass., late ( ἀποθνήσκω being used as the [voice] Pass. by correct writers), [tense] pres. in Palaeph.7: [tense] aor.ἀπεκτάνθην D.C.65.4
, LXX 1 Ma.2.9: [tense] aor. 2 inf.ἀποκτανῆναι Gal. 14.284
: [tense] pf. inf.ἀπεκτάνθαι Plb.7.7.4
, LXX2 Ma.4.36:—but [tense] aor. [voice] Med. in pass. senseἀπέκτατο Il. 15.437
, 17.472; part.ἀποκτάμενος 4.494
, etc.; cf. ἀποκτείνυμι:— stronger form of κτείνω, kill, slay, [dialect] Ep., [dialect] Ion., and the prevailing form in [dialect] Att. (cf. ἀποθνήσκω): once in A.Ag. 1250, never in S., freq. in E., Hec. 1244, al.2 of judges, condemn to death, Antipho 5.92, Pl.Ap. 30d sq., etc.; also of the accuser, And.4.37, X.HG2.3.21, Th.6.61; put to death, Hdt.6.4: generally of the law, Pl.Prt. 325b.3 metaph.,τὸ σεμνὸν ὥς μ' ἀ. τὸ σόν E.Hipp. 1064
; σὺ μή μ' ἀπόκτειν) Id.Or. 1027.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποκτείνω
-
12 κτείνω
κτείνω, ipf. κτεῖνον, iter. κτείνεσκε, fut. κτενέει, part. κτανέοντα, aor. ἔκτεινα, κτεῖνε, aor. 2 ἔκτανον, κτάνον, also ἔκτα, ἔκταμεν, ἔκταν, subj. κτέωμεν, inf. κτάμεναι, pass. pres. inf. κτεινεσθαι, aor. 3 pl. ἔκταθεν, aor. 2 mid., w. pass. signif., κτάσθαι, κτάμενος: kill, slay, esp. in battle; rarely of animals, Il. 15.587, Od. 12.379, Od. 19.543; pass., Il. 5.465; aor. mid. as pass., Il. 15.558.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κτείνω
См. также в других словарях:
κτάμεναι — κτά̱μεναι , κτάομαι procure for oneself pres part mp fem nom/voc pl (doric aeolic) κτείνω kill aor inf act (epic) κτείνω kill aor part mid fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
