-
21 κρασείδιον
κρας<ε>ίδιον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κρασείδιον
-
22 κραθ'
κρᾶτα, κράςhead: fem acc sgκρᾶτα, κράςhead: neut nom /voc /acc plκρᾶτε, κράςhead: fem nom /voc /acc dual -
23 κρᾶθ'
κρᾶτα, κράςhead: fem acc sgκρᾶτα, κράςhead: neut nom /voc /acc plκρᾶτε, κράςhead: fem nom /voc /acc dual -
24 κρατ'
κρᾶτα, κράςhead: fem acc sgκρᾶτα, κράςhead: neut nom /voc /acc plκρᾶτε, κράςhead: fem nom /voc /acc dual -
25 κρᾶτ'
κρᾶτα, κράςhead: fem acc sgκρᾶτα, κράςhead: neut nom /voc /acc plκρᾶτε, κράςhead: fem nom /voc /acc dual -
26 ΚΡΑΣ
ΚΡΑΣ, ὁ, das Haupt, der Kopf, von Menschen u. übertr., wie κάρα, κάρηνον; den nom. ὁ κράς führen die Gramm., z. B. B. A. 1181 aus Simmias an, vgl. Lob. Paralip. p. 78; gen. κρᾱτός, Hom. öfters; αὐτίκ' ἀπὸ κρατὸς κυνέην εὔτυκτον ἔϑηκα 14, 276; κρατὸς ἀπ' Οὐλύμποιο, Gipfel, ll. 20, 5; ἐπὶ κρατὸς λιμένος, am innersten Theile des Hafens, Od. 9, 140. 13, 102; Aesch. Pers. 361; ἀποκοπὰ κρατός Suppl. 821, u. sonst bei den Tragg.; gedehnt κράατος, Ap. Rh. 1, 222; – dat. κρᾱτί, Od. 9, 490; Pind. P. 1, 8, u. Aesch. Spt. 837; Soph. O. C. 1464; Ar. Ran. 329; – acc. κρᾶτα, Od. 8, 92 u. öfter; Soph. O. R. 263 u. a. D.; – acc. plur. κρᾶτας, Eur. Phoen. 1126; auch neutr. κρᾶτα, gedehnt κράατα, Il. 19, 93; κρᾶτα Soph. O. C. 474; – gen. κράτων, 22, 309; – dat. κρᾱσί, Il. 10, 152; κράτεσφι, 156. – Soph. hat auch den nom. sing. κρᾶτα τοὐμόν, Phil. 1443. – Nach den Scholl. Eur. Hec. 429 Phoen. 1159 soll auch ἡ κράς gesagt sein. Vgl. Ellendt lex.
-
27 κρατ-
-
28 κρατα
-
29 κρατεσφι
-
30 κρατι
-
31 κρατος
I.gen. к *κράς См. κραςII.1) сила, мощь, крепость(τὸ σιδήρου κ. Hom.)
κατὰ κ. — всеми силами (πολεμεῖν Plat.; πολιορκεῖσθαι Thuc.) или приступом, штурмом (πόλιν ἑλεῖν Thuc.);ἐλαύνειν ἀνὰ κ. Xen. — мчаться во весь опор;πρὸς ἰσχύος κ. Soph. — силой, насильно2) могущество, власть (sc. Διός Hom.)τὸ πᾶν κ. ἔχειν Her. — быть всемогущим;
θρόνων χράτη Soph. — царская власть;τὸ τῆς θαλάσσης κ. Thuc. — господство на море;τὸ κ. ἔχειν τῆς στρατιῆς Her. — стоять во главе армии3) глава, вождь, повелительἈχαιῶν δίθρονον κ. Aesch. — оба повелителя ахейцев, т.е. Агамемнон и Менелай;
4) одоление, победа(νίκη καὴ κ. τῶν πολεμίων Plat.)
5) pl. бесчинства, проступки(εἰ ταῦτ΄ ἀνατεὴ τῇδε κείσεται κράτη Soph.)
-
32 κρατων
-
33 κράτα
-
34 κρᾶτα
-
35 μικράς
μῑκρᾶς, μικρόςsmall: fem gen sg (attic doric aeolic)μῑκρᾶς, σμικρόςsmall: fem gen sg (attic doric aeolic) -
36 μικρᾶς
μῑκρᾶς, μικρόςsmall: fem gen sg (attic doric aeolic)μῑκρᾶς, σμικρόςsmall: fem gen sg (attic doric aeolic) -
37 σμικράς
σμῑκρᾶς, μικρόςsmall: fem gen sg (attic doric aeolic)σμῑκρᾶς, σμικρόςsmall: fem gen sg (attic doric aeolic) -
38 σμικρᾶς
σμῑκρᾶς, μικρόςsmall: fem gen sg (attic doric aeolic)σμῑκρᾶς, σμικρόςsmall: fem gen sg (attic doric aeolic) -
39 κάρα
κάρᾱ (A), [dialect] Ep.and [dialect] Ion. [full] κάρη [pron. full] [ᾰ], τό, poet. for κεφαλή, Luc.Lex.5:—A head, of men or animals,πολιόν τε κάρη πολιόν τε γένειον Il.22.74
; ὑψοῦ κάρη ἔχει [ ἵππος] 6.509; περὶ πόδα περὶ κάρα from head to foot, A.Eu. 165 (lyr.): metaph., , cf. OC 564; of the face, γέλωτι φαιδρὸν κ. Id.El. 1310;μου κ. τὸ δυσπρόσοπτον Id.OC 285
.3 in Trag., as periphr. for a person, Οἰδίπου κάρα, i.e. Οἰδίπλους, S.OT40, 1207 (lyr.); αὐτάδελφον Ἰσμήνης κ. Id.Ant.1; ὦ κασίγνητον κ., for ὦ κασίγνητε, Id.El. 1164; ὦ φίλον κ. Id.OC 1631; φίλον κ. A.Ag. 905.--Hom. uses nom. acc. κάρη, gen. dat. κάρητος, κάρητι, Od.6.230, Il.15.75; also καρήατος, καρήατι, 23.44, 19.405, nom. pl.καρήατα 11.309
(whence was formed nom. sg. κάρηαρ, Antim.76); acc. pl.κάρη Il.10.259
(but perh. sg.), nom. acc. pl.κάρᾱ Sannyr.3
, perh. S.Ant. 291;κάρᾰ ἐξεπεφύκει h.Cer. 12
; dat. pl. κάρησι f.l.in Tryph.602:—post-Homeric Poets inflected κάρη as if it were of decl. 1, gen.κάρης Mosch.4.74
, Call.Fr. 125; dat.κάρῃ Thgn.1024
, Nic.Th. 249; acc.κάρην D.P.562
, Nic.Th. 131; Trag. dat. κάρᾳ with neut. Prons., A.Ch. 230, etc.; late acc.κάραν Anacreont. 50.9
. (Cf. Skt. śiras(neut.) 'head', gen. śīr[snull ]ṇás, abl. śīr[snull ]atás: κάρηνα (fr. κᾰρᾰς-ν-α ) and κράατα (perh. fr. κρᾱς- ṇ-τα) are forms of this word, v. κάρηνον, κράς, κρανίον: cogn. with Lat. cerebrum (fr. ceres-ro-), ONorse hjarne 'brain', and prob. κέρας, κόρση.)-------------------------------------------κάρα (B), ἡ, -
40 κραιπάλη
См. также в других словарях:
κρας — (I) κράς, ὁ και ἡ, γεν. κρατός και κράατος (Α) (ποιητ. τ. τού κάρα) 1. κεφαλή («ἔπαιρε λευκὸν κρᾱτα», Ευρ.) 2. μτφ. κορυφή («κρατὸς ἀπ Οὐλύμποιο» από την κορυφή τού Ολύμπου, Ομ. Ιλ.) 3. το εσώτερο σημείο, ο μυχός («ἐπὶ κρατὸς λιμένος», Ομ. Οδ.).… … Dictionary of Greek
κράς — κρά̱ς , κράς head fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρᾶτα — κράς head fem acc sg κράς head neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρᾶτας — κράς head fem acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρᾶτες — κράς head fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κράατα — κράς head neut nom pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κράατι — κράς head neut dat sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κράατος — κράς head neut gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κρῆθεν — κράς head gen sg (epic) κρῆθεν indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ισοκράς — ἰσοκράς, ό ἡ (Α) ισοκραής*. [ΕΤΥΜΟΛ. < ἰσ(ο) * + κρας < θ. κρᾱ τού κεράννυμι* (πρβλ. ευ κράς, νεο κράς)] … Dictionary of Greek
μελικράς — μελικράς, ᾱτος και μελίκρας, ατος, ὁ (Α) αυτός που είναι αναμεμιγμένος με μέλι. [ΕΤΥΜΟΛ. < μέλι + κρας, ατος (< θ. κρᾱ τού κεράννυμι, πρβλ. κρᾶσις), πρβλ. ευ κράς, νεο κράς] … Dictionary of Greek