-
1 ὀρεσκῳ̃ος
ὀρεσκῳ̃οςGrammatical information: adj.Meaning: `housing in the mountains' (A 268, ι 155, Hes.Fr. 79, 5).Other forms: ὀρεσκόος (A., E.).Origin: IE [Indo-European] [539] *ḱei- `lie'Etymology: Compound of ὄρος (s.v.) and κεῖμαι (?) with ο-ablaut (cf. e.g. δορυ-σσόος to σείω); the irregular length (cf. Skt. -śay-á- `lying') is prob. metr. conditioned, the yota is analogical after κοῖ-τος a.o. Bechtel Lex. s.v. wants with Fick to write - οι- for - ῳ-; s. Schwyzer 450 n. 4 and 679 n. 4 w. lit. An innovation (after the adj. in - ιος) is ὀρέσκιος surn. of Dionysos (AP), thus ὀρεσκεύω `living in the mountains' (Nic.).Page in Frisk: 2,414Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀρεσκῳ̃ος
См. также в других словарях:
κοίτος — κοῑτος, ὁ (Α) 1. τόπος για κατάκλιση, κοίτη, κλίνη, κρεβάτι («ὄφρα Ποσειδάωνι... σπείσαντες κοίτοιο μεδώμεθα», Ομ. Οδ.) 2. (για πτηνά) μέρος για κούρνιασμα 3. μάντρα, στάβλος 4. ύπνος («αὐτάρ ἐπήν νύξ ἔλθη ἕλῃσί τε κοῑτος ἅπαντας», Ομ. Οδ.) 5. η… … Dictionary of Greek
