-
1 κόνις
Grammatical information: f.Meaning: `dust, ashes' (Il.).Other forms: dat. -ι, - ειCompounds: As 1. member in κονι-ορ-τός m. `cloud of dust' (IA.), from ὄρ-νυμι with το- (diff. Pisani Ist. Lomb. 77, 558), NGr. κορνιαχτός (Hatzidakis Glotta 3, 70ff.); in the compp. κονί̄-σαλος m. ( κονίσ-σαλος, cf. below) `cloud of dust' (Il.), `the dust with oil- and sweat of a wrestler' (Gal.), also name of a priapus-like demon (com., inscr.) and a lascivious dance (H.; cf. v. Wilamowitz Glaube 1, 161 a. 279); in the last meaning by Fick a. o. (s. Scheller Oxytonierung 50 n. 2) considered as an independent word; κονί̄-ποδες m. pl. `kind of shoes' (Ar. Ek. 848, Poll.), name of the slaves in Epid. (Plu.; French parallels in Niedermann KZ 45, 182).Derivatives: Denomin. verb κονί̄ω, - ίομαι, fut. κονί̄σω, hell. κονιοῦμαι, aor. κονῖσαι ( κονίσσαι), perf. midd. κεκόνι(σ)μαι, also with ἐν-, δια- a. o., `cover with dust, oneself with sand' (Il.; on the formation below); κόνιμα (Delphi IIIa), - ισμα (Cythera) `dust of the wrestlers place', κόνισις `make dust, training at the wrestlers place' (Arist.), ἐνκονιστάς m. `gymnasta' (Thebes; Fraenkel Nom. ag. 1, 174f.), κονίστρα (Arist.), κονιστήριον (Pergam. IIa) `wrestlers place', κονιστικός `welter in the dust' (Arist.). Enlarged form κονίζεσθαι κυλίεσθαι, φθείρεσθαι, κονιορτοῦσθαι H. (here also κονιοῦμαι?). Further derivv.: κόνιος `dusty' (Pi.), `creating dust' (Paus., surn. of Zeus), κονιώδης `like ashes' (Hp.). - κονία, ep. Ion. - ίη, metr. lengthened -ί̄η ( κόννα σποδός H. Aeol.?) `dust, ashes, sand' (Hom., Hes. Sc., A., E.), `alkaline fluid' (Ar., Pl., Thphr., medic.), `chalk, whitewash, gypsum' (LXX, hell.). κονιάω `smear with chalk ' (D., Arist.) with κονίαμα `id.' (Hp., D., hell.), κονίασις `whitewash' (hell. inscr.), κονιατήρ `whitewasher' (Epid. IVa), κονιατής `id.' (inscr., pap.; Redard Les noms grecs en - της 36); κονιατός `whitewashed' (X., Thphr., pap.; Ammann Μνήμης χάριν 1, 17), κονιατικά ( ἔργα) `stucco-works' (pap., inscr.). Also κονιάζομαι `be covered with ashes' (Gp.).Etymology: κόνις differs from Lat. cinis, - eris m. (f.) in the o-vocalism (e: o); the s-stem seen in ciner-is and cinis-culus can also be assumed for κονίσ-σαλος, κεκόνισ-μαι, κονί̄ω \< *κονισ-ι̯ω, κονί-α \< *κονισ-α (details in Scheller Oxytonierung 49f.). The word was perhaps originally an neutr. is-(i-?)stem; s. Benveniste Origines 34, Specht Ursprung 298. The basis may hace been a lost verb meaning `scratch, plane, scour'; one also compares - κναίω.Page in Frisk: 1,911-912Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόνις
См. также в других словарях:
κορνιαχτός — κορνιαχτός, ο και κουρνιαχτός, ο σκόνη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κορνιαχτός — και κορνιακτός, ο (Μ κορνιακτός) βλ. κουρνιαχτός … Dictionary of Greek
κουρνιαχτός — και κορνιαχτός και κορνιακτός, ο (Μ κορνιακτός) σκόνη, κονιορτός. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. κο(υ)ρνιαχτός σχηματίστηκε από τον αρχικό τ. κονιορτός ως εξής: κονιορτός > *κορνιοτός, με μετάθεση τού ρ από τον συμφυρμό αυτών τών δύο τ. σχηματίστηκε ο τ.… … Dictionary of Greek
κουρνιαχτός — κουρνιαχτός, ο και κορνιαχτός, ο σκόνη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
