-
1 κολυμβητήρ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κολυμβητήρ
-
2 κολυμβητήρος
-
3 κολυμβητῆρος
-
4 κόλυμβος
Grammatical information: m.Meaning: `small diver, Podiceps minor' (Ar.; Thompson Birds 158), also backformation of κολυμβάω, s. v.Other forms: Note κολυμφάω (EM 526, 2). In the same meaning κολυμβίς f. (Ar., Arist.), - άς f. `id.' (Ath.), but usu. of olives pickled in brine (Diph. Siph., pap.); κολύμβαινα = κολύβδαινα (Archig. ap. Gal.), κολύμβατος name of a plant (Gp.), motive unknown, cf. Strömberg Pflanzennamen 113 and κολυμβάς as name of the ostrich ( στοιβή) in Gal.Derivatives: Denomin. verb κολυμβάω, often with prefix, e. g. ἐκ-, κατα-, ἀνα-, δια-, `dive (under), jump into the water, swim' (Att., hell.) with κολυμβήθρα `bathing place, pool, cistern' (Pl.), κολύμβησις `diving' = `pearl-fishery' (Peripl. M. Rubr.), as backformation κόλυμβος = κολύμβησις (Str., Paus., Plu.) and - ήθρα (Hero); κολυμβητήρ (A.) and - ητής (Th., Pl.) `diver' (cf. Fraenkel Nom. ag. 2, 14 a. 17f.) with κολυμβητική ( τέχνη) `art of diving' (Pl.); also κολυμβιστής (sch.); κολυμβιτεύω (= - ητεύω?) `throw into the water' (Pap.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Uncertain. Against equation with Lat. columba `dove' rightly W.-Hofmann s. v.; a common IE. * kolu-mb(h)- (- nb(h)-) is of course a phonetic nonentity. S. Pok. 547f., W.-Hofmann s. columba. Apart from the suffix - υμβ- the vatiant κολυμφάω shows a Pre-Greek word. The variation μβ \/ βδ can be most easily explained from a palatalized b (by), of which the palatal feature was lost after pernasalization, giving μβ (cf. Fur. 307 n. 117, but μόλυβδος \/ plumbum must now be given up, s.v.).Page in Frisk: 1,905-906Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κόλυμβος
См. также в других словарях:
κολυμβητήρ — κολυμβητήρ, ῆρος, ὁ (Α) [κολυμβώ] κολυμβητής* … Dictionary of Greek
κολυμβητῆρος — κολυμβητήρ masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κολυμβητήριο — το ανοιχτός ή κλειστός χώρος, ειδικά διαμορφωμένος για να γίνονται προπονήσεις και αγώνες κολύμβησης και υδατοσφαίρισης. [ΕΤΥΜΟΛ. < κολυμβητήρ. Η λ., στον λόγιο τ. κολυμβητήριον, μαρτυρείται από το 1855 στον Γεώργιο Παγώνα] … Dictionary of Greek
κολυμπώ — (AM κολυμπῶ, άω, Α δωρ. τ. κολυμφῶ, Μ και κολυμπῶ και μέσ. κολυμπῶμαι) επιπλέω και μετακινούμαι στο νερό με κατάλληλες κινήσεις τών άκρων («α. είναι 20 χρόνων και δεν ξέρει να κολυμπάει» β. «ἐκέλευσέ τε τοὺς δυναμένους κολυμβᾱν», ΚΔ) νεοελλ. μτφ … Dictionary of Greek
