-
1 ψῡχ-αγωγέω
ψῡχ-αγωγέω, 1) die abgeschiedenen Seelen führen, bes. vom Hermes, sie hinabführen in die Unterwelt, Luc. D. D. 7, 4; – auch die abgeschiedenen Seelen durch Opfer aus der Unterwelt heraufrufen, τοὺς τεϑνεῶτας Plat. Legg. X, 909 b; – auch die Abgeschiedenen versöhnen. – 2) häufiger = die Seelen der Lebenden lenken, sie an sich ziehen, vgl. Ar. Av. 1555; anlocken, unterhalten, ergötzen, τοὺς ἀνϑρώπους διὰ τῆς ὄψεως Xen. Mem. 3, 10, 6; τοὺς ἀκροωμένους Isocr. 2, 49; λόγοις τινά Lycurg. 33; ϑεραπείᾳ τινά Dem. 59, 55; κολακείαις ψυχαγωγούμενοι 44, 63; Pol. u. Sp., γελᾶν καὶ ψυχαγωγεῖσϑαι, sich vergnügen, freuen, Luc. Nigr. 21; Alciphr. 3, 18. 20; auch = trösten, πρὸς τῷ πάϑει ψυχαγωγηϑείς Timocl. bei Ath. VI, 223 c (v. 6). – 3) bei Sp. Seelenverkäuferei treiben, B. A. 116. – 4) in den letzten Zügen liegen, animam agere, Sp.
-
2 διαιθρύπτω
διαιθρύπτω (s. ϑρύπτω), zerbrechen; Iliad. 3, 363 ἐρυσσάμενος ξίφος πλῆξεν κόρυϑος φάλον· ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐτῷ τριχϑά τε καὶ τετραχϑὰ διατρυφὲν ἔκπεσε χειρός; Xen. Ages. 2, 14 ἀσπίδας διατεϑρυμμένας; Sp., wie Luc. D. mort. 20, 2; τείχισμα Plut. Dio 41. – Gew. übertr., entkräften, bes. durch Ueppigkeit, verweichlichen; καὶ χαυνόω Plat. Lys. 210 e; σώματα ἱματίων μεταβολαῖς Xen. Lac. 2, 1; üppig machen, Ael. V. H. 9, 3. – Pass., verweichlicht, verdorbenw erden; διὰ τὸν πλοῦτον Xen. Mem. 4, 2, 35; διατεϑρύφϑαι τὸν βίον, in Schwelgerei leben, Ael. H. A. 13, 8; τῷ βίῳ Plut. Pomp. 17; – übermüthig, stolz gemacht werden; πλούτῳ Aesch. Prom. 891, sich brüsten; durch Schmeichelei, Xen. Mem. 1, 2, 24; Cyr. 7, 2, 23; κολακείαις τὰ ὦτα διατεϑρυμμένος Plut. Dio 8. – Med., bes. von gefallsüchtigen Weibern, affectieren, τινί, gegen Einen kokettiren, Theocr. 6, 16, wo es Andere »verhöhnen« erkl.; sich zieren, 15, 99, von einer Sängerin, die zu singen anfangen will u. sich dazu in Positur setzt.
-
3 μαλακία
μαλακία, ἡ, Weichheit, bes. Weichlichkeit, wie sie bes. den Persern von den Griechen vorgeworfen wird, Isocr. 4, 149, Μήδων, Xen. Cyr. 8, 8, 15, μαλακίᾳ ϑρυπτομένου, Conv. 8, 8; Plat. vrbdt μαλακία καὶ ἀργία, Rep. III, 398 e, καὶ ἡμερότης, ib. 410 d; διὰ μαλακίαν ψυχῆς, Gorg. 491 b; καὶ ῥᾳϑυμία, Is. 10, 11; καὶ ἀταξίη, Her. 6, 11; der καρτερία entgegengesetzt, Mangel an Thatkraft, an kräftigen Entschlüssen, Schlaffheit im Handeln, Xen. Ages. 5, 2, wie auch Thuc. 1, 122 ἀξυνεσία, μαλακία, ἀμέλεια als Fehler der Bürger zusammenstellt; Arist. eth. 3, 7 erkl. es als τὸ φεύγειν τὰ ἐπίπονα; ἡ τρυφὴ μαλακία τίς ἐστι 7, 7. Von körperlicher Schwachheit, Her. v. Hom. 36. – Bei Isae. 8, 36 παράγων ἄνδρα ϑεραπείαις καὶ μαλακίαις hat Bekker κολακείαις aufgenommen.
См. также в других словарях:
κολακείαις — κολακεία flattery fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
προσκνυζώμαι — άομαι, Α 1. (για σκύλο) σκιρτώ μπροστά σε κάποιον κουνώντας την ουρά και γαυγίζοντας σιγανά 2. μτφ. (για άνθρωπο) κολακεύω («πολλὰ τοῑς ποσὶ τῆς Ἀρσάκης προσκνυζομένη, καὶ παντοίαις κολακείαις ἐξειπεῑν τὸ πάθος ἐπαγομένη», Ηλιόδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek