-
1 κοινείον
-
2 κοινεῖον
-
3 κοινεῖον
κοιν-εῖον, τό,A common hall, Test.Epict. 4.30.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κοινεῖον
-
4 κοινός
Grammatical information: adj.Meaning: `common, public, usual, impartial', τὸ κοινόν `the community, common good, public, leading authority, league' (IA., Hes.; Hom. has ξυνός);Compounds: several compp.Derivatives: 1. *κοινά̄ων (Schwyzer 521, Chantraine Formation 163) \> Dor. Arc. κοινάν, - ᾶνος m. (Pi., Lokris, Tegea), Att. κοινεών, - ῶνος m. (E. HF 149, 340), κοινών, - ῶνος m. (X. Cyr.; nach κοινωνέω etc.) `fellow-traveller, companion'; from there Dor. κοινανέω (Dor. treaty ap. Th. 5, 79, 1; Argos, Delphi), Att. κοινωνέω (for *κοινεωνέω) `be participater, participate' with κοινανία (Pi.), Att. κοινωνία `community, share' and κοινωνός `companion etc.' (prob. backformation; Leumann Hom. Wörter 224 n., Mom. 3); from there κοινανικός (Archyt.), κοινωνικός (Att.) `common, social'; κοινωνιμαῖος `regarding the community' (pap.; Chantraine Formation 49, Mél. Maspéro 2, 220); from κοινωνέω also κοινώνημα (Pl., Arist.). - Further nominal derivv.: 2. κοινότης f. `community, affability' (Att., hell.); 3. κοινεῖον `public hall, community etc.' (inscr.); 4. κοινάριον dimin. of κοινόν (written cynarium, CIL 13, 10021, 199). - Denomin. verb κοινόω, - όομαι `makre communal, share', also `make communal, profanate', midd. `act as member of a community, participate, ask for advice' (IA; Pi. aor. κοινᾶσαι) with κοίνωμα, - μάτιον `joint, band' (Ph. Bel.), κοίνωσις `intercourse' (Plu.).Etymology: If κοινός stands for *κονι̯ός, it agrees (through older *κομι̯ός or to CGr. *κον?, Schwyzer 309) with an Italo-Celtic preposition (prefix), e. g. Lat. cum, com- ( con-), Gaul. com- `with, together with', IE. adverb * kom `together'; here prob. also the prefixes Germ., e. g. Goth. ga-, Alb. kë- `with-'. - Wrong older interpretations in Bq.Page in Frisk: 1,892-893Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κοινός
См. также в других словарях:
κοινείον — κοινεῑον, τὸ (Α) [κοινός] 1. κοινός χώρος συγκεντρώσεων 2. εταιρεία, σύνδεσμος 3. πορνείο, χαμαιτυπείο 4. κοινό ταμείο … Dictionary of Greek
κοινεῖον — common hall neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοινός — ή, ό (AM κοινός, ή, όν, Α αττ. ποιητ. τ. κοινός, όν) 1. αυτός που ανήκει σε πολλούς μαζί, που κατέχεται όμοια από πολλούς ή που χρησιμοποιείται από πολλούς, δημόσιος (α. «κοινή είσοδος» β. «τὸν ἥλιον τὸν κοινὸν ἡμῑν», Μεν.) 2. αυτός που… … Dictionary of Greek
