-
1 κλόπιος
κλόπιος, diebisch, listig, verstohlen; λήξειν ἀπατάων μύϑων τε κλοπίων Od. 13, 294; χείρ Qu. Maec. 10 (IX, 249); στείχειν κλοπίην ὁδόν, von Dieben, Ep. ad. 289 ( Plan. 123).
-
2 κλοπιος
-
3 κλόπιος
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κλόπιος
-
4 κλόπιος
κλόπιος, diebisch, listig, verstohlen -
5 κλόπιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κλόπιος
-
6 κλοπίων
κλόπιοςthievish: fem gen plκλόπιοςthievish: masc /neut gen pl -
7 κλόπιον
κλόπιοςthievish: masc acc sgκλόπιοςthievish: neut nom /voc /acc sg -
8 κλοπίην
κλόπιοςthievish: fem acc sg (epic ionic) -
9 κλοπίας
κλοπίᾱς, κλόπιοςthievish: fem acc plκλοπίᾱς, κλόπιοςthievish: fem gen sg (attic doric aeolic) -
10 πλόκιος
-
11 πλοκιος
-
12 κλοπίαν
κλοπίᾱν, κλόπιοςthievish: fem acc sg (attic doric aeolic) -
13 κλοπίη
-
14 κλοπίῃ
-
15 πλόκιος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πλόκιος
-
16 κλέπτω
Grammatical information: v.Meaning: `steal, conceal, do secretly, cheat, deceive'.Other forms: Aor. κλέψαι (Il.), pass. κλεφθῆναι (Hdt., E.), κλαπῆναι (Th., Pl.), ptc. κλεπείς (pap. IIp), fut. κλέψω (h. Merc.), perf. κέκλοφα (Att.), ptc. κεκλεβώς (Andania Ia; hyperdialectic?, Schwyzer 722), midd. κέκλεμμαι (S.), κέκλαμμαι (Ar.),Compounds: also with prefix as ἀπο-, ἐκ-, δια-, ὑπο-. As 2. member in βοῦ-κλεψ (S. Fr. 318), as 1. member in governing compounds, e. g. κλεψί-φρων `guileful' (Hermes, h. Merc.); from κλέψαι, cf. Knecht Τερψίμβροτος 38, Zumbach Neuerungen 21; on κλεψύδρα s. v.Derivatives: A. With ε-vowel: κλέπος n. `theft' (Sol. ap. Poll. 8, 34). 2. κλέμμα `theft, deceit, ruse of war' (Att.) with κλεμμάδιος `stolen' (Pl.; after ἀμφάδιος, κρυπτάδιος, Chantraine Formation 39). 3. κλεπία κλοπή (Phot.). 4. κλέπτης m. `thieve' (Il.), superl. κλεπτίστατος (Ar.; Leumann Mus. Helv. 2, 10ff.). Diminut. κλεπτίσκος (Eup.), - τάριον (Charis.), joking Patronym. κλεπτίδης (Pherecr.); fem. κλέπτις (Alciphr.), κλέπτρια (Sotad. Com.; formally from κλεπτήρ, Fraenkel Nom. ag. 1, 75); adj. κλεπτικός `thievish' (Pl., Luc.); abstract κλεπτο-σύνη `thievishness' (τ 396, Man.; Porzig Satzinhalte 226, Wyss - συνη 25). 5. κλεπτήρ `thieve' (Man.; cf. Fraenkel 1, 75). 6. κλέπιμος `smuggled' (pap. IIIa; hardly with Arbenz Die Adj. auf - ιμος 100 to the old and rare κλέπος but rather from κλόπιμος with ε after κλέπτω); 7. κλεψιμαῖος `won through theft' (LXX; juridical term, Chantraine Mél. Maspero 2, 220; *κλέψις only as 1. member). - B. With ο-vowel. 1. κλοπή `theft, secret act' (trag., att.) with κλοπαῖος `won through theft' (Att.), κλόπιμος `id., thievish' (Ps.-Phoc.), - ιμαῖος = κλεψιμαῖος (s. above; Luc., Ant. Lib.), κλοπικός `thievish' (Hermes, Pl. Kra. 407e; cf. Chantraine Ét. sur le vocab. gr. 142); ἐπί-κλοπος `deceitful' (Il.; Porzig Satzinhalte 249) with ἐπικλοπίη (Nonn.); Έπικλόπειος surn. of Zeus (H.); ὑπό-κλοπος, s. below 2. κλοπός `thieve' (h. Merc. 276, Opp.) with κλόπιος `deceitful, thievish' (ν 295, AP, APl.). 3. κλοπεύς `thieve, secret author' (S.) with κλοπεύω `plunder' (App.), κλοπεία (Str.; v. l. - ω-), - εῖον `stolen good' (Max.). 4. iteratives present ὑπο-κλοπέοιτο `conceal oneself' (χ 382; ὑπο-κλέπτειν Pi., ὑπό-κλοπος `deceitful, false' B.; cf. Schwyzer-Debrunner 524). - C. With ω-vowel. 1. κλώψ `thieve' (Hdt., E., X.) with κλωπικός `secretly' (E. Rh. 205 a. 512; Chantraine Ét. 119), κλωπήϊος `id.' (A.R., Max.), κλωπεύω (X., Luc.), - εία (Att.); 2. iteratives present κλωπάομαι = κλέπτομαι (H.).Etymology: With the aorist κλέψαι agrees exactly Lat. clepsī; against the τ-(Jot-)present κλέπτω Latin and Germanic have a prob. older (Schwyzer 704) thematic root present Lat. clepō = Goth. hlifan `steal'. An isolated nominal deriv. is perh. preserved in MIr. cluain `deceit, flattery' \< * klop-ni-. Note with diff. anlaut Lith. slepiù, slẽpti `conceal'; from skl-?, or rather a cross or rhyming formation? - Not to καλύπτω (s. v.). W.-Hofmann s. clepō, Feist Vgl. Wb. d. got. Spr. s. hlifan.Page in Frisk: 1,870-871Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κλέπτω
См. также в других словарях:
κλόπιος — κλόπιος, ία, ον (AM) [κλοπός] απατηλός, δόλιος («λήξειν ἀπατάων μύθων τε κλοπίων», Ομ. Οδ.) … Dictionary of Greek
κλοπίων — κλόπιος thievish fem gen pl κλόπιος thievish masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλόπιον — κλόπιος thievish masc acc sg κλόπιος thievish neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλοπίην — κλόπιος thievish fem acc sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλοπίῃ — κλόπιος thievish fem dat sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κλοπίας — κλοπίᾱς , κλόπιος thievish fem acc pl κλοπίᾱς , κλόπιος thievish fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Glupen — * Glupen, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort haben erfordert, aber nur in den niedrigen Sprecharten, besonders Niedersachsens, üblich ist, mit einer finstern bösartigen Miene von unten auf, oder auch von der Seite, ansehen, wie es tückische… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
κλοπίαν — κλοπίᾱν , κλόπιος thievish fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
