κλέος

κ. φόνου Hom. — весть об убийстве;

(ἐσθλόν, εὐρύ Hom.; ἀθάνατον Plat.; κ. ἔχειν τὰ περὴ τὰς ναῦς Thuc.)

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

(ἔργον Aesch.; τάφος Soph.; κλέος Xen.; τρόπαια Lys.; δόξα Isocr., Plut.)

(φλόξ Hom.; λύχνος Plut.; πῦρ Anth.)

(κλέος Hom., Anth.; ἐργμάτων καλῶν ἀκτίς Pind.)

(βοή, γέλως Hom.)

(μένος Hom.)

(πόρος Ὠκεανοῦ Aesch.)

(ῥόος Ὠκεανοῖο, κυδοιμός, ἀλκή, κλέος Hom.; φωνή HH.; θαῦμα Soph.; δρυὸς ἔρνος Eur.; πῦρ Plut.)

(φθέγμα Eur.)

(γλυκύ τι Pind.)

(εὖχος, κλέος, αἶσαν Pind.)

(ἁδὺ ἁ μόσχος γαρύεται Theocr.)

(κλέος Aesch.)

(Φορκίδες κόραι Aesch.)

(κλέος Theocr.; βίος Anth.)

(κλέος πάντας ἐπ΄ ἀνθρώπους Hom. - in tmesi)

(τοὺς σταυροὺς παρ΄ ἑαυτούς Thuc.)

(πρόσοδος ἀπό τινος διαφορουμένη Thuc.)

(χρήματα Her.; χώραν Dem.; ὑπὸ τοῦ στρατοπέδου διαφορηθεῖσα πόλις Plut.)

(δαμάλας Eur.; ὑπὸ κυνῶν διαφορεύμενος Her.)

(τὰ διαπεφοημένα τῶν εἰδώλων Arst.)

(οἴνῳ τὸν οἶνον погов. Plut.)

ἔτη δέκα ἐν ἀγῶσι διαφορηθείς Plut. — проведший десять лет в сражениях

(πολλὰ τῆς οὐσίας Plut.)

ἀξίωμα διαφορούμενον Diog.L. — разделительное или условное предложение

(τέν τροφήν Plut.)

(τάφος Hes.; κραυγή Eur.; φωνή Plut.)

(λοιδορεῖν τινα δυσφήμῳ λόγῳ Men.)

(κλέος μέ δύσφαμον Pind.)

(τι ἐκ τοῦ μεγάρου Her.; τινὰ πολέμοιο Hom.)

πόντου νιν ἐξήνεγκε κλύδων Eur. — его выбросила на берег морская волна:

(ἐξενεῖκαί τινα καὴ θάψαι Her.; νεκρόν Eur.)

(τρία ἄλεισα Hom.)

(κόμης ἀγάλματα Eur.; τὰ ἑαυτοῦ Thuc.)

(λοισθήϊον ἄεθλον Hom.)

ἐ. νίκην Her., Plut. — одерживать победу;

(προς ὑποψίας τινά Plut.)

(ἀπαιδευσίᾳ ὀργῆς Thuc. и πρὸς ὀργήν Soph.)

(τὸν τῆς Δήμητρος καρπόν Her.; κύημα εἰς φῶς Plat.; σπέρμα Arst.)

(τὸ κύημα μέχρι или διὰ τέλους и εἰς τέλος Arst.)

(δύνασιν Eur.; κακίας μεγάλας ὥσπερ ἀρετάς Plut.; med. μέγα τι σθένος Soph.)

(λόγον τινά Soph. - ср. 12)

(τέν ἐπιχείρησιν Her.; τὸν λόγον τινός Plat. - ср. 11; εἰς τοὺς Ἕλληνας τὰ ἁμαρτήματά τινος Isocr.)

(πλεῖστον νοῦν ἐν βραχυτάτῃ λέξει и βραχέως τι Plut.)

(δεῖγμα Dem. и δεῖγμα εἰς φῶς Plat.; μαρτυρίας τινός Dem.)

(προβούλευμα εἰς τὸν δῆμον Dem.)

(διὰ μέτρων τι Arst.; Ἀριστοφάνης τὰς Νεφέλας ἐξέφερε Plut.)

(τέν ἰατρικήν Diod.)

(τὸ μῖσος εἴς τινα Polyb.)

(τὸ μισθοῖο τέλος Hom.; τὸ μόρσιμον Pind.; ἐς ὀρθὸν τὰ μαντεύματα Soph.)

(τινὰ ἐν τῇ σκέψει Plat.)

(διὰ τοῦ ε)

(αἱ ποδώκεες ἔκφερον ἵπποι Hom.)

(νόμισμα Plat.; ἀγαθά Arst.)

(τινι Soph. и παρά τινι Plat.)

(χώρα Plat.; τάξις Plut.)

κλέος καὴ ἔ. λόγος Plat. — слава и честь

(δαίς, ἄντρον, εἵματα Hom.; κλέος Pind.)

(εἶδος, ὄσσα Hes.; νεάνιδες Aesch.)

(στῆναι ἐπι πύργου Hom.; ἐφ΄ ἵππων καὴ ἐπὴ νεῶν βαίνειν Aesch.; ἐπὴ γῆς καὴ ὑπὸ γῆς Plat.)

(κόλπος ὅ ἐπὴ Ποσιδηΐου Her.; μεῖναι ἐπὴ τοῦ ποταμοῦ Xen.)

(ἐπὴ τοῦ προαστείου Thuc.; ἐπὴ τῶν ἐργαστηρίων καθίζοντες Isocr.; καταλῦσαι τὸν βίον ἐπὴ τῆς πατρίδος Luc.)

(ἐπὴ τῆς γῆς καταπίπτειν Xen.)

(ἐπὴ μαρτύρων Isae., Xen.; ἐπὴ τοῦ δικαστηρίοιυ Isocr., Arst.)

ἐφ΄ ἑνός Xen. — по одному, поодиночке;

(ἐπὴ Κρόνου Hes., Plat.; ἐπὴ τῶν ἡμετέρων προγόνων Xen.; ἐπὴ δείπνου Luc.; ἐπὴ τῶν δείπνων Diod. и ἐπὴ τῆς τραπέζης Plut.)

(ἐπί τινος λέγειν Plat., Arst.; ἐπί τινος σκοπεῖν Xen.; ἐπὴ πάντων ὀργίζεσθαι Dem.)

(ὄνομα γίγνεταί τινι ἐπί τινος Her.)

ἐπὴ νόσου ἔχεσθαι Soph. — быть пораженным болезнью;

ἐπὴ πάντων Dem. — во всех случаях, при всех обстоятельствах;

οὐδεὴς ἐπ΄ ἀνθρώπων Soph. — никто из людей

(ἐπὴ πᾶσιν βωμοῖς καίειν τι Hom.; ζωέμεν ἐπὴ χθονί Hes.; ἐπὴ τῇ πυρᾷ κεῖσθαι Plat.)

(ἐπὴ γαίῃ καταθέσθαι Hom.: ἐπὴ γᾷ πίπτειν Soph.)

(ἐπὴ τοῖς δικασταῖς λέγειν Dem.)

(ἐπ΄ ἐχθροῖς χεῖρα τρέπειν Soph.; ἐπί τινι μηχανήν τινα ἱστάναι Eur.; τινὰ ἐπί τινι συνιστάναι Her.)

(τῷ δ΄ ἐπὴ ὦρτο Διομήδης Hom.)

(ἐπὴ τούτῳ, ἐπὴ τῷδε и ἐπὴ τούτοις Her., Eur., Xen., Arst.)

οἱ ἐπὴ πᾶσιν Xen. — следующие за всеми, т.е. арьергард:

(ἐπί τινι λέγειν, sc. ἔπαινον Thuc., Lys., Plat.)

τἀπὴ σοὴ κακά Soph. — твои несчастья;

ἐπὴ τοσούτῳ στρατεύματι Thuc. — во главе столь большого войска;

(ἐφ΄ ἡμέρῃ ἠδ΄ ἐπὴ νυκτί Hes.)

(ἐπὴ τοῖς νόμοις Dem.; καλεῖσθαι Ῥώμην ἐπὴ Ῥωμύλῳ τέν πόλιν Plut.)

(ἐπί τινι μάλα πολλὰ παθεῖν Hom., γελᾶν ἐπί τινι Aesch.)

ἐφ΄ οἶς ἐλήλυθας Soph. — (то), ради чего ты прибыл;

ἐπὴ ἐπῶν ποιήσει Ὅμηρον μάλιστα τεθαύμακα Xen. — в области эпической поэзии я больше всего восторгаюсь Гомером

τὸ ἐφ΄ ᾦ — В Arst. ( нечто), обозначаемое буквой В

(ἥ ἐπὴ τῷ Μήδῳ συμμαχίᾳ Thuc.; νόμους ἐπὴ τοῖς ἀδικοῦσι ἀναγράψαι Dem.)

ἐπ΄ ἀργύρῳ Soph., ἐπ΄ ἀργυρίῳ Dem., Arst. и ἐπὴ χρήμασιν Dem. — за деньги;

ἐπὴ πολύ Thuc., Xen.; — на далеком расстоянии;

πουλὺν ἐφ΄ ὑγρήν Hom. — по широко раскинувшемуся морю;

(κλέος πάντας ἐπ΄ ἀνθρώπους Hom.)

(πέμπειν στρατηγὸν ἐπί τινα Her.; ἰέναι ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

ἐπὴ χρόνον Hom., Her. и ἐπὴ χρόνον τινά Plat. — в течение некоторого времени;

(ἐπ΄ ἠῶ Hom.)

ἐπὴ στάθμην ἰθύνειν Hom. — выравнивать по (натянутому) шнуру;

ἐπὴ πέντε καὴ εἴκοσιν Thuc. — по двадцати пяти;

(ἐπὴ δέκα ἔτη Thuc.)

(ἐπὴ διηκόσια Her.)

(τοὐπὴ τήνδε τέν κόρην Soph.)

(φρύγανα συλλέγειν ἐπὴ πῦρ Xen.)

ἐπὴ πᾶν Thuc., Arst. и ἐπὴ πάντα Plat. — в общем, в целом, вообще;

ἐπὴ ἄλφιτα πάλυνεν Hom. — поверх (Гекамеда) насыпала муки;

ἦλθε ἐπὴ ψυχέ μητρός Hom. — тогда приблизилась душа матери

ἐπὴ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην Hom. — (Гектор и Арей убили) также искусного наездника Ореста

οὐ γὰρ ἔπ΄ ἀνήρ, οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν Hom. — ибо нет мужа, каким был Одиссей;