-
1 πρό-φραγμα
πρό-φραγμα, τό, ein vorn od. vor einem andern eingeschlossener, umzäunter oder befestigter Ort, Hesych., = προσκήνιον. – Schutzwehr, ἀεὶ ἂν ἐν μεγάλοις ἦν κινδύνοις τὰ κατὰ τοὺς Ἕλληνας, εἰ μὴ Μακεδόνας εἴχομεν πρόφραγμα, Pol. 9, 35, 3; D. Sic. 19, 30.
-
2 πρό-θῡμος
πρό-θῡμος, geneigt, bereitwillig; c. inf., Eur. Hipp. 694 u. öfter; εἰς τὰ πράγματα, Ar. Plut. 209; πρόϑυμος ἦν, er war Willens, hatte vor, Her. 6, 74; c. inf., 2, 3. 6, 5. 9, 13; οὐ πρόϑυμός με εἶ διδάξαι, Plat. Euthyph. 14 b, u. öfter; auch πρὸς τὰς ᾠδάς, Legg. II, 666 a (vgl. Xen. Hell. 1, 5, 2, wie ἐπί τι, 1, 1, 34, εἴς τι, Cyr. 1, 4, 22); τὸ πρόϑυμον παρέχεσϑαι, = προϑυμίαν, IX, 859 b, u. ähnlich προϑύμους αὑτοὺς ἐν τοῖς κινδύνοις παρείχοντο, III, 694 a; dah. muthig, Soph. Ai. 36; auch wohlwollend, gewogen, Eur. Ion 1173; eifrig verlangend, Soph. El. 3. – Adv., προϑύμως μᾶλλον ἢ φίλως, Aesch. Ag. 1573; Her. 6, 58; τὴν ϑύραν πάνυ προϑύμως ὡς οἷός τ' ἦν ἐπήραξε, so schnell er konnte, Plat. Prot. 314 d; προϑύμως ἔχειν πρὸς τὸ πίνειν, Conv. 176 c; προϑύμως διακεῖσϑαι, Pol. 2, 92, 5.
-
3 παραῤ-ῥίπτω
παραῤ-ῥίπτω, daneben-, wegwerfen, Agath. 27 (VI, 74). Dah. verachten, τὸν πρὶν ἐν εὐχωλαῖς νῦν παραριπτόμενον, Pallad. 133 (IX, 441); vorwerfen, bes. der Gefahr aussetzen, Soph. frg. 499; τὰ σώματα τοῖς κινδύνοις, D. Sic. 13, 79. Aber Soph. O. R. 1493, τίς παραῤῥίψει τοιαῦτ' ὀνείδη λαμβάνων, erkl. der Schol. τίς λαμβάνων ὑμᾶς εἰς γυναῖκας παρόψεται τοιαῦτ' ὀνείδη, sich vor Augen stellen; Andere erkl. als fehle ἑαυτόν, wer wird es wagen?
-
4 φιλό-καλος
φιλό-καλος, das Schöne, Gute, Edle liebend, Freund des Schönen, sowohl vom äußerlich Schönen, Anständigen, als vom Sittlichschönen; Plat. Phaedr. 248 d Critia. 111 e; – prunkliebend, glanzliebend, Xen. Cyr. 8, 3,5; περὶ ὅπλα 2, 1,22, die schönen Waffen liebend; τὰ περὶ τὴν ἐσϑῆτα Isocr. 1, 27, u. A.; auch im comp., φιλοκαλώτερος ἐν τοῖς κινδύνοις Xen. Conv. 4, 15.
-
5 δυς-χρηστέω
δυς-χρηστέω, 1) Schwierigkeiten machen, Pol. 27, 6, 10 u. öfter. – 2) Gew. intrans., in Verlegenheit, in Noth sein; περί τι, Pol. 1, 75, 7; – bes. med.; absolut, 1, 28, 9 u. A.; ἐν τοῖς κινδύνοις 1. 87, 7; τοῖς πράγμασι 1, 18, 7; vgl. Ath. III, 91 d τῇ βρώσει, sich beim Essen nicht zu helfen wissen; τοῖς λόγοις 3, 11, 4; περί τι, 21, 3, 4; πρὸς πᾶν, ganz u. gar rathlos sein, 16, 3, 5; ἐπί τινι, D. Sic. 19, 77; – auch pass., ὑπό τινος, durch etwas in Verlegenheit gebracht werden, Ath. XIV, 634 b.
-
6 λαμπρός
λαμπρός ( λάμπω), 11 leuchtend, glänzend, Hom. meist vom Glanz der Himmelskörper, λ. φάος ἠελίοιο, Il. 1, 650, ἀστήρ, 4, 77, u. des Erzes, φάλοι, κόρυϑες, 13, 132. 17, 269; so Pind. φέγγος, ἀκτῖ. νες, P. 8, 101. 4, 198; ἡλίου κύκλος, Aesch. Pers. 496, wie Soph. Ant. 412; λαμπρὸν ἡλίου σέλας El. 17; auch στεροπή, Ai. 250; übertr., τὸ λαμπρὸν φῶς ἀποσβεννὺς γένους frg. 497; auch in Prosa, πρὶν ἡμέραν λαμπρὰν γίνεσϑαι D. Hal. 3, 27; ἦν σελήνη λαμπρά, heller Mondschein, Thuc. 7, 44; – αἰϑήρ, Eur. Or. 1087; vgl. Ar. Nub. 269; – κάλλος, strahlende Schönheit, Plat. Phaedr. 250 b; vom Auge, ὄμμα, Eur. Hec. 1045; Soph. O. R. 1483. – Von allen glänzenden Farben, besonders = weiß, rein, χιτὼν λαμπρὸς ἦν ἠέλιος ὥς Od. 19, 234; bei Pol. 10, 4, 5 von der toga candida; von prächtigen Kleidern, ἐβουλόμην σε ὡς λαμπρότατον φανῆναι Xen. Cyr. 2, 4, 5. – Auch von der Stimme, helltönend, laut, Poll. 2, 116; λαμπρὰ κηρύσσειν, Eur. Heracl. 864; λαμπρᾷ τῇ φωνῇ, Dem. 19, 199; φώνημα λαμπρότατον, Luc. Alex. 3; übertr., hell, einleuchtend, λαμπρὰ μαρτύρια παρῆν Aesch. Eum. 764, wie λαμπρῶς κοὐδὲν αἰνικτηρίως Prom. 835; λαμπρὰ συμβαίνει, glänzend trifft es ein, Tr. 1164; so kann man auch fassen γεγενημένης τῆς νίκης λαμπρᾶς ἤδη, da der Sieg entschieden war, Thuc. 7, 55. – 2) rein u. unvermischt, vom Wasser, klar, βορβόρῳ ϑ' ὕδωρ λαμπρὸν μιαίνων Aesch. Eum. 695; τῶν λαμπρῶν καὶ ψυχρῶν ὑδάτων Xen. Hell. 5, 3, 19; dah. kräftig, frisch, ἄνεμος, Her. 2, 96; vgl. Plut. Them. 14; Pol. 1, 44, 3. 60, 6; ἀνέμου λαμπρὸν καταπνέοντος Plut. conj. praec. 413, was Einige trans, hell machend, die Luft reinigend od. die Wolken verjagend erkl., unrichtig. Dahin kann man auch rechnen μάχη λαμπρά, heftige Schlacht, Pol. 10, 12, 15, vgl. 16, 5, 7, κίνδυνος λαμπρότερος, 1, 45, 9. – 3) oft von Menschen, theils = durch Thatenglanz hervorleuchtend, berühmt, angesehen, ἐν Ἀϑήνῃσι, ἐν πολέμοις, Her. 6, 125. 7, 154; οὐ γὰρ λόγοισι τὸν βίον σπουδάζομεν λαμπρὸν ποιεῖσϑαι Soph. O. C. 1146; Παυσανίαν καὶ Θεμιστοκλέα, λαμπροτάτους γενομένους τῶν καϑ' ἑαυτούς Thuc. 1, 138; ἐν τοῖς κινδύνοις Pol. 24, 1, 6; – theils durch Aufwand od. Lebensweise, prachtliebend, freigebig, splendid, ἐν ταῖς λειτουργίαις Isocr. 3, 56; ὁμολογῶ Μειδίαν ἁπάντων τῶν ἐν τῇ πόλει λαμπρότατον γεγενῆσϑαι Dem. 21, 153; Plat. Hipp. min. 368 d; πρὸς τὰ χρήματα Plut. Philop. 15. Auch τῶν διϑυράμβων τὰ λαμπρά, prunkvoll, Ar. Av. 1388, vgl. Plut. 144; ἔπη Soph. O. C. 725. Aehnl. οὐκ ἐν λόγοις ἦν λαμπρὸς ἀλλ' ἐν ἀσπίδι – δεινὸς σοφιστής Eur. Suppl. 902. – Adv. λαμπρῶς, glänzend, prächtig, ὡς εὐκοσμότατα καὶ λαμπρότατα προςελϑεῖν, Xen. Cyr. 2, 4, 1; – heftig (s. oben 2), ἐπικείμενοι Thuc. 7, 71; λαμπρῶς ἐχρήσαντο τοῖς χρήμασι Pol. 4, 57, 10.
-
7 ἀ-σφάλεια
ἀ-σφάλεια, ἡ, das Feststehen, Sicherheit, bes. Gefahrlosigkeit, Aesch. Suppl. 409; ἀσφαλείᾳ πόλιν ἀνόρϑωσον Soph. O. R. 51, mit Festigkeit u. sicherm Rath; den κινδύνοις öfter entgegengesetzt, z. B. Isocr. 2, 36; Xen. Mem. 3, 12, 7; oft Prosa, Her. 3, 7 u. Folgde; bei Thuc. 2, 11 folgt μὴ ἂν ἐλϑεῖν τοὺς ἐναντίους; der bloße inf., Xen. Cyr. 7, 4, 5; ἀπὸ τῶν πολεμίων, vor den Feinden, Pol. 3, 97, der ἀσφάλειαι geradezu = feste Plätze braucht, 1, 57. 3, 69; μετ' ἀσφαλείας Plat. Tim. 50 b u. öfter, in Sicherheit; ἀσφάλειαν παρέχεσϑαί τινι Crit. 45 d; παρέχειν Xen. Cyr. 4, 5, 28; neben ἐν ἀκινδύνῳ καϑιστάναι, auch δοῠναι, bes. sicheres Geleit geben, Hell. 1, 2, 1. 5, 4. 11 u. sonst. Uebertr., λόγου, unumstößlicher Beweis, Xen. Mem. 4, 6, 15.
-
8 ὁμο-νοέω
ὁμο-νοέω (von ὁμόνοος), gleiche Gedanken haben, gleichgesinnt sein, übereinstimmen mit Einem, τινί, Thuc. 8, 75; αὐτὸς ἑαυτῷ περί τινος, Plat. Alc. I, 126 c, u. öfter absolut; auch dem στασιάζειν entgegengesetzt, Rep. I, 352 a, wie Lys. 2, 63; Xen. Mem. 4, 4, 16; Isocr. 4, 78; Din. 1, 99 u. Folgde, wie Arist. Eth. 9, 6, Pol. 29, 11, 9. – Auch übertr., αὐλὸς ὁμονοεῖ χοροῖς, Diogen. tragic. bei Ath. XIV, 636 b; εὐτυχία ὁμονοοῦσα κινδύνοις, Lys. 2, 43.
См. также в других словарях:
κινδύνοις — κινδύ̱νοις , κίνδυνος danger masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
въпадати — ВЪПАДА|ТИ (80), Ю, ѤТЬ гл. 1. Попадать куда л.: рыба мнѡгоножицѩ. къ какому камени придеть. така плѡтью ˫авить(с). мнѡги рыбы в челюсти ѥи впа(д)ють. мнѩще камень. МПр XIV, 34; [саламандра] ес(с)тво има(т) излиха мокро и студено ˫ако и во все… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
обостритисѧ — ОБОСТР|ИТИСѦ (1*), ЮСѦ, ИТЬСѦ гл. Перен. Укрепиться, закалиться: и ѿ перваго бо дѣтии до конечнѧго... ина на ино добродѣте(л) показаху. неже страдати бѣ ѹспѣшнѣ. и преже ѹспѣшнѣ. и преже вземшаго бѣдами ѡбостривъсѧ (τοῖς τοῦ προεληφότος κινδύνοις … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
PERICLITANTES — in Zeryntho, in antrum Hecatae dicatum, confugere olim soliti sunt, teste Aristophane in Pace. Ita autem de hoc antro, Nicandri Scholiastes, Ο` Ζηρύνθιον ἄντρον εν Σαμοθράκῃ φασὶν εἶναι Λυκόφρων δέ φησι, Ζήρυνθον ἄντρον τῆς κυνοσφαγοῦς θεᾶς ὅ… … Hofmann J. Lexicon universale
ZERYNTHUS — urbs et antrum Hecates in Samothracia; Canis antrum Lycophroni. Inde Zerynthius adiectiv. Ovid. l. 1. Trist. El. 9. v. 19. Inde levi vento Zerynthia litora nactis Threiciam tetigit fessa carina Samon. Lycophr. ἄντρον τῆς κυνοσφαγοῦς θεᾶς ὃ ἔςτι… … Hofmann J. Lexicon universale
εφημερεύω — (ΑΜ ἐφημερεύω, Μ και ἐφημερεύγω και φημερεύγω) [εφήμερος] επιβλέπω, εποπτεύω καθ όλη την ημέρα, διημερεύω, είμαι σε υπηρεσία όλη την ημέρα (α. «ἐπιτιθέμενοι... τοῑς ἐφημερεύουσι μεθ ἡμέραν προφανῶς», Πολ. β. «εφημερεύον νοσοκομείο») νεοελλ. μσν.… … Dictionary of Greek
παρατυγχάνω — ΝΜΑ 1. παρευρίσκομαι τυχαία, συμβαίνει να είμαι παρών («παρατυχών τε τῷ λόγω καὶ δείσας μὴ ἀναγκασθῇ Ξέρξης», Ηρόδ.) 2. (η μτχ. αορ. β ) παρατυχών, ούσα, όν όποιος συνέπεσε να παρευρίσκεται, αυτός που παρουσιάστηκε πρώτος, ο τυχαίος, ο πρώτος… … Dictionary of Greek
περιστοιχίζω — ΝΜΑ περιβάλλω κάποιον ή κάτι με σειρά ομοειδών πραγμάτων τοποθετημένων το ένα κοντά στο άλλο νεοελλ. μτφ. συνοδεύω κάποιον, είμαι ο ακόλουθός του («τόν περιστοιχίζουν διάφοροι κόλακες») αρχ. 1. (σχετικά με πολιορκούμενο στράτευμα) περιβάλλω… … Dictionary of Greek
ДИМИТРИЙ СОЛУНСКИЙ — († ок. 306), вмч. (пам. 26 окт.), один из наиболее чтимых святых в правосл. мире, покровитель г. Фессалоника (слав. Солунь). Греки именуют Д. С. Мироточцем (ὁ μυροβλύτης / μυροβλήτης), т. к. его мощи источали миро, а в визант. текстах… … Православная энциклопедия
