-
1 κεφαλαι-ώδης
κεφαλαι-ώδης, ες, der Hauptsache nach, summarisch; ὅσα κεφαλαιώδη μάνϑανε Luc. D. Mort. 20, 1; a. Sp.; κεφαλαιωδέστερος Luc. salt. 61; vgl. noch Lob. zu Phryn. 271. – Adv. κεφαλαιωδῶς, Arist. rhet. 3, 14. 19; Pol. 1, 13, 1; häufig bei Sp.
-
2 κεφαλαιώδης
κεφαλαι-ώδης, ες, der Hauptsache nach, summarisch -
3 πρό-κροσσος
πρό-κροσσος, auch 3 Endgn, wie Mauerzinnen hervorragend; so heißen Il. 14, 35 die Schiffe πρόκροσσαι, die aufs Land gezogen und so neben einander gestellt sind, daß ihre hohen Hintertheile eine Art Mauer mit vorspringenden Zinnen bilden; Aristarch erklärte hier προκρόσσας τὰς κλιμακηδὸν νενεωλκημένας ἑτέρας πρὸ ἑτέρων, ὥςτε ϑεατροειδὲς φαίνεσϑαι τὸ νεώλκιον· κρόσσαι γὰρ αἱ κλίμακες, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 225; πρόκροσσαι ἐς πόντον, Schiffe, die mit den Schnäbeln gegen das Meer zu gewendet sind, Her. 7, 188, und 4, 152 heißt es von hervorragenden Greifenköpfen, welche als Emfassung rings um den Rand eines Gefäßes herumstehen, πέριξ αὐτοῠ γρυπῶν κεφαλαί οἱ πρόκροσσοί εἰσιν; Schweigh. will in beiden Stellen eine andere eigenthümliche Stellung verstanden wissen, in quincuncem, par echelons. – Ueberh. in einer Reihe neben einander stehend u. vorragend, auch übertr., ἐξορμήσαντες ἐπ' αὐτὸν ἐβοηδρόμ ουν πρόκροσσοι φερόμενοι ἐπὶ τὸν κίνδυνον, Ath. I, 30 a, von Mehreren, die sich der Reihe nach, Einer nach den Andern, in eine Gefahr stürzen. Bei Opp. Hal. 4, 606 sind ἄκανϑαι πρόκροσσαι hinter einander oder dicht in einer Reihe stehende; συνδέσεις οὐ περιφερεῖς, ἀλλὰ πρόκροσσαι, Democrit. bei Theophr. de sensu p. 42.
-
4 χωρέω
χωρέω, fut. gew. att. χωρήσομαι, selten χωρήσω, s. Poppo obs. in Thuc. p. 149, – 1) Raum geben, Platz machen, weichen, sich zurückziehen, νηῶν ἄπο Τρῶες ἐχώρησαν προτὶ Ἴλιον Il. 13, 724; ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης χωρήσαντες 18, 244; πάλιν αὖτις χωρεῖν 17, 533; γαῖα ἔνερϑεν χώρησεν, von unten her wich die Erde, sie that sich von einander, H. h. Cer. 430; – c. gen. des Ortes oder der Sache, vor der man zurückweicht oder weggeht, χώρησεν τυτϑὸν ἐπάλξιος Il. 12, 406; νεῶν ἐχώρησαν 15, 655; νεκροῦ χωρήσουσι 16, 629; u. c. dat. der Person, vor der Einer sich zurückzieht, οὐδ' ἂν Ἀχιλλῆϊ χωρήσειεν, 13, 324. 17, 101 (in der Od. kommt das simplex nicht vor); ἐκ πυλῶν χωρήσεται Aesch. Spt. 458. – 2) von der Stelle gehen, sich fortbewegen, von Personen und Sachen; ἔξω τῶνδε δωμάτων τάχος χωρεῖτε Aesch. Eum. 171, u. öfter, wie Soph.; auch χωρῶ πρὸς ἔργον, ich gehe ans Werk, an die Ausführung, Ai. 116 ( Thuc. 1, 18. 3, 831; vom Schmerze, χωρεῖ πρὸς ᾗπαρ δύη 918; Eur. oft; χωρεῖ τὸ ὕδωρ, das Wasser geht od. fließt, im Ggstz des stehenden, Xen. Cyr. 7, 5,16; τὸ τόξευμα χωρεῖ διὰ τοῦ ϑώρακος, der Pfeil geht, dringt durch den Panzer, An. 4, 2,28; auch von der Zeit, νὺξ ἐχώρει, die Nacht rückte vor od. ging zu Ende, Aesch. Pers. 382; ἐπί τι, wozu, woran gehen, ἐχώρησεν ἐπ' ἀδελφεοῦ βίαν Pind. N. 10, 73; oft = marschiren, Thuc. u. Xen., ἐναντίοι ἐχώρουν τοῖς Πέρσαις, rückten ihnen entgegen, Cyr. 7, 1,32. – Daher übertr., im Gange sein, gangbar sein, vom Gelde und von Gerüchten, ἡ φάτις κεχωρήκεε, das Gerücht hatte sich verbreitet, Her. 1, 122; λόγος ἐχώρει πολὺς ἐκ Σικελίας ὡς Plat. Ep. VII, 338 b; διὰ πάντων χωρεῖν, durch Alle hindurchgehen, sich unter Allen verbreiten, Xen. Cyr. 3, 3,62, wie ὄνομα κεχωρηκὸς διὰ πάντων Plut. Thes. 36; Rom. 19, oft; – εἴς τι, auf Etwas eingehen, sich worauf beziehen, berufen, Ar. Ran. 641. – 3) von Statten gehen, Fortgang haben; Her. 3, 42. 5, 89; auch εὖ, εὐτυχῶς, 3, 39; οὐ χωρεῖ τοὖργον Ar. Pax 472; ὅταν μηκέτι χωρῇ αὐταῖς ἐργαζομέναις Arist. H. A. 9, 40; vom Orakel, in Erfüllung gehen, Her. 1, 120; übh. gelingen, χωρήσαντός οἱ τούτου, da ihm dies gelang, 3, 43; κακῶς αὐτοῖς ἐχώρησεν ἡ κατοίκισις Plat. Legg. III, 684 e; τὰ πράγματα χωρεῖ κατὰ λόγον Pol. 28, 15, 12. – Auch = vor sich gehen, angehen, ἀγὼν χωρεῖ πρὸς ἔργον, der Kampf kommt zu Stande, Ar. Ran. 884. – Vom Gelde, eingehen, einkommen, οἱ τόκοι χωροῦσιν Ar. Nubb. 18. – Bei Sp. = angehen, möglich sein, Ael. – 4) einen Raum, eine Stelle einnehmen, in sich fassen, enthalten, aufnehmen, bes. von Maaßen, χωρέει ἀμφορέας ἑξακοσίους, Her. 1, 51. 70. 192. 4, 61. 81; γαῖα, ἣ χωρήσεται τοὺς μὴ δικαίους καὶ κακοὺς πεφυκότας Eur. Hipp. 941; ἓξ χοεῖς χωρήσεται Ar. Nubb. 1219; Plat. Conv. 214 a; Xen. An. 1, 5,6; ἡ πόλις αὐτὸν οὐ χωρεῖ Dem. 21, 200; übertr., ὅσον αἱ κεφαλαὶ αὐτοῖσιν ἐχώρεον, sie schrieen, so Viel ihre Köpfe faßten, aus vollem Halse, Arr.; auch τὸ φρόνημα, Plut. Cat. min. 46.
-
5 λαιμή-τομος
λαιμή-τομος, poet. = λαιμότομος, κεφαλαί, Eur. I. A. 776, v. l.; – aber λαιμητόμος, die Kehle abschneidend, ξίφη, Philp. 13 (VI, 101).
-
6 οἰμώζω
οἰμώζω (οἴμοι), fut. οἰμώξομαι, das act. οἰμώξω nur Orac. Sib., eigtl. weh mir rufen, wehklagen, jammern; Hom. hat nur den aor. ᾤμωξεν, Il. 3, 364 u. öfter; σμερδαλέον, 15, 397, ἐλεεινά, 22, 408; ἐπιγνοὺς ἔργον οὐ καταίσιον ᾤμωξεν, Aesch. Ag. 1581; ἰδὼν δ' ὁ παῖς ᾤμωξεν, Soph. Trach. 928; – c. acc., beklagen; νὖν οἰμῶξαι πάρα τὴν σὴν ξυμφοράν, Soph. El. 778; so Eur. ᾤμωξα τόλμαν, I. T. 862, ἀδελφόν, El. 248; pass., οἰμωχϑείς, betrauert, Theogn. 1204; – μακρά, μεγάλα, Ar. Plut. 111 Av. 1503; – οἴμωζε, eine gewöhnliche Verwünschungsformel, wie geh' zum Henker! Ach. 999 Plut. 876; οἰμώζετε, Ran. 256; so οἰμώζειν λέγω σοι, Plut. 58; οὐκ οἰμώξεται; wird er nicht Prügel bekommen? Ran. 178; κεφαλαὶ κολάκων οἰμωξομένων, Vesp. 1033; ὅτι οἰμώξοιτο, εἰ μὴ σιωπήσειεν, Xen. Hell. 2, 3, 24; Sp., οἰμώζειν αὐτοῖς παρ' ἐμοῦ λέγε, Luc. Mort. D. 1, 2, ἐπὶ τῷ τραύματι, 14, 5.
-
7 ἀμφι-στρεφής
ἀμφι-στρεφής, umwunden, in einander verwickelt, Hom. einmal, Iliad. 11, 40 κεφαλαὶ δέ οἱ ἦσαν τρεῖς ἀμφιστρεφέες, v. l. ἀμφιστεφέες, Aristarch schrieb mit ρ, s. Scholl. Didym. u. vgl. Apoll. lex. 26, 10.
-
8 ἀμφι-στεφής
ἀμφι-στεφής, ές, v. l. Il. 11, 40 κεφαλαὶ δέ οἱ ἦσαν τρεῖς ἀμφιστεφέες, Aristarch ἀμφιστρεφέες, s. Scholl. Didym., der mit der Lesart ohne ρ vs. 36 vergleicht τῇ δ' ἐπὶ μὲν Γοργὼ βλοσυρῶπις ἐστεφάνωτο.
-
9 ἄ-πλᾱτος
ἄ-πλᾱτος, ion. ἄπλητος (πελάζω, ἀπέλατος), unnahbar, furchtbar, schrecklich, so daß man nicht nahe zu kommen wagt, ἰσχύς Hes. Th. 153; πῦρ Pind. P. 1, 21; ὀφίων κεφαλαί 12, 9; ἄπλατον ϑρέμμα, heißt der Nemeische Löwe, Soph. Tr. 1083; αἶσα Ai. 249; vgl. Buttm. Gramm. II p. 208 u. ἄπλετος.
-
10 ἄ-φατος
ἄ-φατος, 1) nicht ausgesprochen, wovon nicht gesprochen wird, unberühmt, ἄφατοι καὶ φατοί neben ἄῤῥητοι καὶ ῥητοί Hes. O. 3. – 2) nicht auszusprechen, bes. unaussprechlich groß, ungeheuer, Soph. νέφος, κτύπος, O. R. 1314 O. C. 1463; ἄχεα Eur. El. 1191; vgl. Ion. 783; χρήματα Her. 7, 190; κεφαλαί Pers. Ep. 1 (VI, 112); komisch ἄφατον ὡς ἐπαινιῶ Ar. Lys. 198. Bei Pol. 15, 28 ist ἄφατον καὶ παράλογον τὸ συμβαῖνον = schwer zu sagen.
-
11 ἐκ-φύω
ἐκ-φύω (s. φύω), (aus Etwas) erzeugen; τίς δέ μ' ἐκφύει βροτῶν; Soph. O. R. 437; ὃς ἐξέφυσε κἀξέϑρεψέ με 827; oft, wie Eur.; von der Frau, παῖδας ἐξέφυσέ μοι Soph. O. C. 988, wie Eur. M, d. 1059; ἡ γῆ ἐκφύει πάντα, herauswachsen lassen, Arist. mund. 4; τὰ κέρατα H. A. 9, 5; a. Sp. Im med. mit perf. u. aor. II. act., aus Etwas entstehen, hervorwachsen; κεφαλαὶ τρεῖς ἑνὸς αὐχένος ἐκπεφυῖαι Il. 11, 40; ἐλευϑέρου μὲν ἐξέφυν πατρός Soph. Ai. 482; μητρὸς ἐξέφυς Κρήσσης 1274; Eur. öfter; ὡς λάλημα δεινὸν ἐκπεφυκὸς εἶ, du zeigst dich als einen Schwätzer, Soph. Ant. 320; τὸ ἐντὸς ἐκπεφυκὸς ἐκ τῆς κεφαλῆς ὀστοῠν Arist. H. A. 3, 9; Sp.; οὐδ' εἰ μήπω ἐκφύοι (τὸ σπέρμα), aufgehen, Dem. 24, 154.
-
12 χωρέω
χωρέω, (1) Raum geben, Platz machen, weichen, sich zurückziehen; γαῖα ἔνερϑεν χώρησεν, von unten her wich die Erde, sie tat sich von einander; (2) von der Stelle gehen, sich fortbewegen, von Personen und Sachen; χωρῶ πρὸς ἔργον, ich gehe ans Werk, an die Ausführung; vom Schmerze; χωρεῖ τὸ ὕδωρ, das Wasser geht od. fließt, im Ggstz des stehenden; τὸ τόξευμα χωρεῖ διὰ τοῦ ϑώρακος, der Pfeil geht, dringt durch den Panzer; auch von der Zeit: νὺξ ἐχώρει, die Nacht rückte vor od. ging zu Ende; ἐπί τι, wozu, woran gehen; oft = marschieren; ἐναντίοι ἐχώρουν τοῖς Πέρσαις, rückten ihnen entgegen. Daher übertr., im Gange sein, gangbar sein, vom Gelde und von Gerüchten; ἡ φάτις κεχωρήκεε, das Gerücht hatte sich verbreitet; διὰ πάντων χωρεῖν, durch alle hindurchgehen, sich unter allen verbreiten; εἴς τι, auf etwas eingehen, sich worauf beziehen, berufen; (3) von Statten gehen, Fortgang haben; vom Orakel: in Erfüllung gehen; übh. gelingen; χωρήσαντός οἱ τούτου, da ihm dies gelang. Auch = vor sich gehen, angehen: ἀγὼν χωρεῖ πρὸς ἔργον, der Kampf kommt zu Stande. Vom Gelde: eingehen, einkommen; angehen, möglich sein; (4) einen Raum, eine Stelle einnehmen, in sich fassen, enthalten, aufnehmen, bes. von Maßen; übertr., ὅσον αἱ κεφαλαὶ αὐτοῖσιν ἐχώρεον, sie schrieen, so viel ihre Köpfe faßten, aus vollem Halse
См. также в других словарях:
Κεφαλαί — Κεφαλή fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κεφαλαί — κεφαλή fem nom/voc pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κεφαλᾶι — Κεφαλᾷ , Κεφαλή fem dat sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κεφαλᾶι — κεφαλᾷ , κεφαλή fem dat sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κεφάλαι' — κεφάλαια , κεφάλαιος of the head neut nom/voc/acc pl κεφάλαιε , κεφάλαιος of the head masc voc sg κεφάλαιαι , κεφάλαιος of the head fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κυνός Κεφαλαί — Ονομασία, κατά την αρχαιότητα, δύο απόκρημνων βράχων μεταξύ Φαρσάλων και Λάρισας, στα Β της αρχαίας πόλης Σκοτούσσης, οι οποίοι σήμερα ονομάζονται Μαυροβούνι και έλαβαν αυτή την ονομασία εξαιτίας του σχήματός τους. Σε αυτή τη θέση, ο Θηβαίος… … Dictionary of Greek
κεφαλή — Το άνω άκρο του ανθρώπινου σώματος ή το πρόσθιο μέρος του σώματος των ζώων, όπου εδράζεται ο εγκέφαλος, η είσοδος του πεπτικού σωλήνα, τα αισθητήρια όργανα, περισσότερο ή λιγότερο τελειοποιημένα, καθώς και άλλες δομές, όπως οι τρίχες. Η κ. των… … Dictionary of Greek
АТТИКА — • Attĭca, ή Άττική (от ακτή, вместо ακτική), называлась раньше также Άκτή, «прибрежная страна», а у поэтов Μοψοπία, или Ίωνία, или Ποσειδωνια и была важнейшей из 8 областей, составлявших собственную (среднюю) Элладу. Она имела форму … Реальный словарь классических древностей
Kappa — (uppercase Kappa;, lowercase kappa; or Unicode|ϰ; el. Κάππα) is the 10th letter of the Greek alphabet, used to represent the voiceless velar stop, or k , sound in Ancient and Modern Greek. In the system of Greek numerals it has a value of 20. It… … Wikipedia
Киноскефалы — (Κυνός κεφαλαί) несколько холмов (похожих на собачьи головы) близ Скотуссы в Фессалии, у которых в 364 г. до Р. Х. был убит Пелопид в битве с Александром, тираном ферейским, а в 197 г. царь македонский Филипп потерпел полное поражение от римлян,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
СИРТ БОЛЬШОЙ И МАЛЫЙ — • Syrtis maior и minor, Σύρτις μεγάλη и μικρά, два больших залива Ливийского моря, глубоко врезающихся в северный берег Африки. Они весьма опасны для мореплавателей своими отмелями и волнениями и получили название от арабского слова… … Реальный словарь классических древностей