-
1 κευθμών
κευθμών, ῶνος, ὁ, ein verborgener, abgelegener Ort, Schlupfwinkel, Höhle; μαιομένη κευϑμῶνας ἀνὰ σπέος Od. 13, 367, um Schätze zu verstecken; auch πυκινοὶ κευϑμῶνες, dichtverwahrte Schweinekofen, 10, 283; γαίης ἐν κευϑμῶνι Hes. Th. 158; vgl. Ταρτάρου μελαμβαϑὴς κευϑμών, der schwarztiefe Schlund, Aesch. Prom. 220; aber Eum. 772 ἕδρας τε καὶ κευϑμῶνας ἐνδίκου χϑονός ist = ἄδυτον, das verborgene Allerheiligste; vgl. Coluth. 93; – κευϑμῶνες ὀρέων, Schluchten, Pind. P. 9, 35; Ἰδαῖον ἐς κευϑμῶνα Eur. Hel. 24; ἠλιβάτοις ὑπὸ κευϑμῶσι Hipp. 732, vgl. Cycl. 292. S. auch κεῦϑος. Selten in Prosa, wie Strab., s. κευϑμός.
-
2 κευθμών
κευθμών, ῶνος, ὁ, ein verborgener, abgelegener Ort, Schlupfwinkel, Höhle; μαιομένη κευϑμῶνας ἀνὰ σπέος, um Schätze zu verstecken; auch πυκινοὶ κευϑμῶνες, dichtverwahrte Schweinekofen; Ταρτάρου μελαμβαϑὴς κευϑμών, der schwarztiefe Schlund; aber ἕδρας τε καὶ κευϑμῶνας ἐνδίκου χϑονός ist = ἄδυτον, das verborgene Allerheiligste; κευϑμῶνες ὀρέων, Schluchten -
3 πάντοθεν
πάντοθεν, von allen Orten, allen Seiten her; πάν-τοϑεν ἐκ κευϑμῶν, Il. 13, 28; περὶ γὰρ κακὰ πάντοϑεν ἔστη, Od. 14, 270; Pind. u. Tragg., wie Aesch. Ag. 1343 Soph. O. C. 1242; u. in Prosa, Her. 7, 225; Plat. Critia. 117 e; auch c. gen., Arat. 455. – Die Form πάντοϑε hat Theocr. 17, 97.
-
4 κεῦθμα
-
5 κεῦθος
κεῦθος, τό, = κευϑμών; bes. κεύϑεα γαίης, die verborgenen Tiefen der Erde, der innerste Erdschoß, Il. 22, 482 Od. 24, 204; Hes. Th. 300. 334; pind. N. 10, 56; Aesch. Eum. 989; κελαινὸν εἴ τι κεῠϑος ἔστι που Suppl. 759; κεῦϑος νεκύων Soph. Ant. 812, die Gruft. – Auch οἴκων, Eur. Alc. 875, wie νηοῦ, Mus. 119, das innerste Heiligthum; – πόντου, Opp. Hal. 4, 607.
-
6 καλύπτω
καλύπτω, umhüllen, umgeben, verhüllen, bedecken; σάωσε δὲ νυκτὶ καλύψας Il. 5, 23; 13, 425 τινὰ Τρώων ἐρεβεννῇ νυκτὶ καλύψαι, tödten; παρδαλέῃ μετάφρενον εὐρὺ κάλυψεν 10, 29; πέτρον χεὶρ ἐκάλυψε, umfaßte den Stein, 16, 735; ἃς ἄρα μιν εἰπόντα τέλος ϑανάτοιο κάλυψεν ὀφϑαλμούς, verhüllte ihm die Augen, 16, 502; κρατερὸν δέ ἑ πένϑος ὀφϑαλμοὺς ἐκάλυψε, Trauer umhüllte, umdüsterte ihm die Augen, 11, 249; ἄχεος νεφέλη ἐκάλυψε 17, 591 Od. 24, 315; τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψεν Il. 4, 461, Dunkel umhüllte ihm die Augen; τὸν δὲ κατ' ὀφϑαλμῶν ἐρεβεννὴ νὺξ ἐκάλυψεν 13, 580, vom Tode. Auch τινί τι, über Einen Etwas decken, τόσσην οἱ ἄσιν καϑύπερϑε καλύψω, so viel Schlamm werde ich über ihn decken, Il. 21, 321, πρόσϑε δέ οἱ πέπλοιο πτύγμ' ἐκάλυψεν 5, 315; πρόσϑεν δὲ σάκος στέρνοιο κάλυψεν 22, 313; ἀμφὶ Μενοιτιάδῃ σάκος εὐρὺ καλύψας 17, 132, er stellte den Schild als Schirm vor od. um ihn. – Pass., κεκαλυμμένος οἰὸς ἀώτῳ Od. 1, 443; ἐν χλαίνῃ κεκαλυμμένος Il. 24, 163; ἀσπίδι κεκαλ. εὐρέας ὤμους 16, 360. – Med., sich bedecken, κρηδέμνῳ δ' ἐφύπερϑε καλύψατο Il. 14, 184; absol., Od. 10, 53. – So auch bei den Folgdn; χϑονὶ γυῖα Pind. N. 8, 28; ἔργον κινδύνῳ κεκαλυμμένον Ol. 5, 16; χϑονὶ κάλυψον Aesch. Prom. 583; Ταρτάρου κευϑμὼν καλύπτει Κρόνον 220; δνόφοι καλύπτουσι δόμους Ch. 51; φάρει καλύψω Soph. Ai. 899; τάφῳ καλύψαι, begraben, Ant. 28; übertr., verhehlen, verheimlichen, μή τι κρυφῇ καλύπτει καρδίᾳ ϑυμουμένῃ 1239; ἔξω μέ που καλύψατε, d. i. bringt mich hinaus und verberget mich, O. R. 1411; μὴ κάλυπτε τὰς εὐδαίμονας Ἀϑήνας O. C. 283, erniedrigen, ins Unglück stürzen; χέρσῳ καλύπτειν τοὺς ϑανόντας Eur. Hel. 1072; νεκρὸν γῇ Phoen. 1672; σιγῇ, verschweigen, Hipp. 712. – Selten in Prosa, Xen. Equ. 12, 5 u. einzeln bei Sp., wie Plut. Nic. 1. Gebräuchlicher sind die compp.
-
7 μελαμ-βαθής
μελαμ-βαθής, ές, mit schwarzer Tiefe, tief und schwarz; Ταρτάρου μελαμβαϑὴς κευϑμών, Aesch. Prom. 219; Soph. frg. 469; σῆκον ἐς μελαμβαϑῆ δράκοντος, Eur. Phoen. 1017; sp. D., wie Ap. Rh. 4, 516.
-
8 βαθύ-σκιος
-
9 ἀτάλλω
ἀτάλλω (aus ἈΤΑΛΙΏ, ἀταλός), 1) aufziehen, er nähren, pflegen, H. Ep. 7, 2; νέαν ψυχὴν ἀτάλλων βόσκου Soph. Ai. 566; ἐλπὶς ἀτάλλουσα καρδίαν, erquickend, Pind. frg. 223; – pass., heranwachsen, H. h. Merc. 400. – 2) (wie ein Kind) munter springen, aufspringen, ἄταλλε δὲ κήτε' ὑπ' αὐτοῦ πάντοϑεν ἐκ κευϑμῶν Iliad. 13, 27; Hes. O. 131, wo ᾱτ.; Philostr. imagg. 2, 3.
См. также в других словарях:
κευθμών — κευθμών, ῶνος, ὁ (Α) [κεύθω] 1. κρύπτη, κρυψώνας, σπηλιά («κευθμῶνας ὀρέων», Πίνδ.) 2. ο κάτω κόσμος, ο Άδης («Ταρτάρου μελαμβαθὴς κευθμὼν καλύπτει» τόν σκεπάζει ο βαθύς και σκοτεινός θόλος τού Ταρτάρου, ο κατασκότεινος κρυψώνας, Αισχύλ.) … Dictionary of Greek
κευθμών — hiding place masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶν' — κευθμῶνα , κευθμών hiding place masc acc sg κευθμῶνι , κευθμών hiding place masc dat sg κευθμῶνε , κευθμών hiding place masc nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶν — κευθμός masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶνα — κευθμών hiding place masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶνας — κευθμών hiding place masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶνες — κευθμών hiding place masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶνι — κευθμών hiding place masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶνος — κευθμών hiding place masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶσι — κευθμών hiding place masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κευθμῶσιν — κευθμών hiding place masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
