-
1 σκέλλομαι
Grammatical information: v.Meaning: `to dry up, to wither, to languish, to grow tired, to harden', act. `to dry up, to parch'.Other forms: ( κατεσκέλλοντο A. Pr. 481, σκελλόμενα σκελετευόμενα H.), fut. 3 pl. σκελοῦνται σκελετισθήσονται H., perf. ἔσκληκα, mostly with κατα-, ἀπο-, ἐν- a. o. (Epich., Hp., Choeril., hell. a. late), aor. κατα-, ἀπο-σκλῆναι, 3. sg. ἀπ-έσκλη (Ar., Men., Alciphr.), opt. ἀπο-σκλαίῃ (Moer., H., Suid.); fut. 2. sg. ἀπο-σκλήσῃ (AP); few act. forms: aor. opt. σκήλειε (Ψ 191), subj. ἐνι-σκήλῃ (Nic. Th. 694), ind. ἔσκειλα (Zonar.)Derivatives: 1. σκελετός m. `dried up body, mummy, skeleton' (Phryn. Com., Pl. Com. [appositive], Phld., Str. etc.), as attribute `dried up' (Nic. Th. 696), with σκελετ-ώδης `mummy-like' (Luc., Erot.), - εύω ( κατα σκέλλομαι) `to mummify, to dry up, to parch' (Teles, Dsc. a. o.), - εύομαι ( κατα-) `to dry up, to languish' (Ar. Fr. 851, Isoc., Gal. a. o.), to which - εία (- ίη) f. `the drying up, withering' (Gal., Aret.), - ευμα n. `that which has withered' (sch.); - ίζομαι = - εύομαι (H., Zonar.). 2. σκελιφρός `dried up, meagre, slender' (Hp., Erot. [v.l. - εφρός]); cf. σκληφρός, στιφρός (untenable on σκελε-: σκελι- Specht Ursprung 126; s. also below). 3. σκληρός `hard, brittle, harsh, severe' (Hes., also Dor.) with σκληρ-ότης, - ύνω, - υσμα, - υσμός, - όομαι etc. 4. σκληφρός `slender, weak, small, thin' (Pl., Theopomp. Com.; also Arist.); in form and meaning influenced by ἐλα-φρός (cf. below). 5. - σκελής as 2. member referring to the verb after Schwyzer 513 (a noun *σκέλος `drought, emaciation, exhaustion; hardness, brittleness' is in any case not attested): περι-σκελής `very hard, brittle, inflexible' (Hp., S., hell. a. late) with περισκέλεια (- ία) f. `hardness, inflexibility' (Arist., medic., Porph.); κατασκελ-ής (: κατα-σκέλλομαι) `meagre' (of stile), `powerless, brittle' (D. H., Prol.); unclear ἀ-σκελής (Hom., Nic.), as adj. of people in ἀσκελέες καὶ ἄθυμοι (κ 463), approx. `powerless and despondent', elsewhere as adv. - ές, - έως of crying resp. be engry (δ 543; T 68 a. α 68), of suffering (Nic. Th. 278), approx. `incessantly, violently'. As ἀ- can be both privative and copulative and σκέλλομαι, ἔσκληκα refers both to fading away and to growing hard, diff. interpretations are thinkable (not convincing Bechtel Lex. s. v.; s. also above (Frisk) I 163 s. v. ἀσκελής and Bq w. lit.).Etymology: From the above survey we find a system ἔσκληκα: σκλῆναι like e.g. τέτλη-κα: τλῆ-ναι; to this the full grade yot-present σκέλλομαι as ἀνα-τέλλω. The aoristforms σκήλειε and ἐνι-σκήλῃ stand therefore for σκειλ- (\< σκελ-σ-), perh. as old analogy to σφήλειε a. o. (cf. Schwyzer 756 w. lit.). Other deviations are ἐσκληῶτες (A. R.), after τεθνηῶτες, ἑστηῶτες (cf. Kretschmer Glotta 3, 311 f.), ἀπο-σκλαίη after τεθναίη, σταίη a. o. Because of Dor. σκληρός, σκελε-τός (cf. ἔ-τλᾱν, τελα-μών) - αι- cannot be old. -- The verb has maintained itself best in the perf. ἔσκληκα, was however elsewhere as the ep. τέρσομαι, τερσαίνω by ξηραίνω, αὑαίνω pushed back and replaced. Of the few derivv. esp. the semant. emancipated σκληρός maintained itself. -- Nearer non-Greek cognates do not exist. From other languages have been adduced: Germ. NHG schal `faint, vapid', LG. also `dry, barren', MEngl. schalowe `faint, tired, shallow' (NEngl. shallow), Swed. skäll `meagre' (of the bottom), `thin, faint' (of food, soup, beer), `sourish' (of milk), PGm. * skala-, -i̯a-; without anl. s-: Latv. kàlss `meagre', kàlstu, kàlst `dry up'; Germ., e.g. LG. hal(l) `dry, meagre', NHG hellig `tired, exhausted (by thirst)', behelligen `tire, vex'; Toch. A kleps-, B klaiks- `dry up, languish' (v. Windekens Orbis 11, 342 f. with direct identification with σκελιφ-ρός, σκληφρός; dif. on this above. On the very doubtful connection of σκελετός with Lat. calidus Bloch Sprachgesch. u. Wortbed. 24. -- Older lit. in Bq and WP. 2, 597.Page in Frisk: 2,722-723Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκέλλομαι
-
2 σκέλλω
Aσκήλειε Il.
(v. infr.),ἔσκειλα Zonar.
:— [voice] Pass., v. infr. 11:—dry up, parch,μὴ μένος ἠελίοιο σκήλει' ἀμφὶ περὶ χρόα ἴνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν Il.23.191
; cf. ἐνσκέλλω.II [voice] Pass. σκέλλομαι (): [tense] fut.σκελοῦμαι Hsch.
: intr. [tense] pf. [voice] Act. ἔσκληκα in [tense] pres. signf. (in compds. also with intr. [tense] aor. 2 [voice] Act. σκλῆναι, cf. ἀποσκλῆναι):— to be parched, lean, dry, ἐσκληκότα καπνῷ smoke- dried, Choeril.4, cf. Nic.Th. 718;χρὼς ἐσκλήκει A.R.2.201
; [dialect] Ep. part. nom. pl. ἐσκληῶτες ib.53.
См. также в других словарях:
σκέλλω — ΜΑ 1. ξηραίνω, καταξηραίνω, αποξηραίνω, στεγνώνω («μὴ... μένος ἠελίοιο σκήλει ἀμφὶ περὶ χρόα ἴνεσιν ἠδὲ μέλεσσιν» για να μη καταξηράνει η δύναμη τού ήλιου το δέρμα γύρω από τα νεύρα και τα μέλη, Ομ. Ιλ.) 2. παθ. σκέλλομαι α) είμαι κατάξηρος,… … Dictionary of Greek
σκελέεσθαι — Α (κατά τον Ησύχ.) «ἄγαν σκληρῶς διακεῑσθαι». [ΕΤΥΜΟΛ. Πιθ. < σκέλλομαι] … Dictionary of Greek
σκελετός — (Ανατ.). Κατασκευή που αποτελείται από στοιχεία περισσότερο ή λιγότερο άκαμπτα (οστά) και που έχει ως προορισμό να στηρίζει το σώμα, να του δίνει σχήμα και να προστατεύει τα διάφορα όργανά του. Η οστέινη κατασκευή οφείλει την ακαμψία της στην… … Dictionary of Greek
σκληφρός — ά, όν, Α ισχνός, λεπτοφυής, κοκαλιάρης. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. ανάγεται στη δισύλλαβη ρίζα *σκελη τού σκέλλομαι «είμαι κατάξερος, ισχνός» με μηδενισμένο το πρώτο και απαθές το δεύτερο φωνήεν (πρβλ. σκληρός) και έχει σχηματιστεί πιθ. κατά το ελαφρός (βλ.… … Dictionary of Greek
