-
1 καρφηρός
καρφηρός, von dürren Aehren, Halmen; εὐναίας καρφηρὰς ϑήσων Eur. Ion 173, wo Hesych. καρφυράς las u. αἱ ἐκ τῶν ξηρῶν ξύλων γενόμεναι κοῖται erkl.
-
2 καρφηρος
-
3 καρφηρός
καρφηρός, von dürren Ähren, Halmen -
4 καρφηρός
A of dry straw, εὐναῖαι καρφηραί nests, E. Ion 172:—misquoted as [full] καρφυραί, Hsch.; cf. καρπυραί.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καρφηρός
-
5 καρφυρός
-
6 εὖναῖος
εὖναῖος, α, ον, im Bette, im Lager, Strattis bei Ath. XIII, 592 d; λαγώς, Lagerhase, Xen. Cyn. 5, 9, im Ggstz des δρομαῖος; daher = ἐγκεκρυμμένος, Soph. frg. 184. – Das Lager betreffend, zum Lager, bes. Ehebette gehörig, εὐναῖοι γάμοι, die Lagervermählung, Aesch. Suppl. 327, wie Eur. Andr. 1246; Κύπρις 179; γαμέτας Suppl. 1028; εὐναίας καρφηρὰς ϑήσων τέκνοις, wo man εὐναία = εὐνή, das Nest, nimmt, Ion 171 (s. aber καρφηρός). – Auch sp. D., τὰ εὐναῖα, das Lager, Orph. Lith. 221. – Seltener in Prosa, εὐναῖα ἴχνη, Lagerspuren, Xen. Cyn. 5, 7, den δρομαῖα entgegengesetzt; Poll. – Ἡ εὐναία, = εὐνή, der statt des Ankers dienende Stein (s. εὐνή), Ap. Rh. εὐναίης ὀλίγον λίϑον ἐκλύσαντες 1, 955, öfter; bei Ael. H. A. 12, 43 εὐναῖα, aber l. d. So ist auch Eur. εὐναῖα πηδάλια I. T. 432 zu fassen, das das Schiff im Laufe beruhigende Steuerruder, oder das leitende, lenkende.
-
7 εὐναῖος
A in one's bed or couch, εὐ. [λαγώς] a hare in its form, X.Cyn.5.9; εὐ. [ἴχνη] traces of the form, ib.7, cf. S.Fr. 174, Ichn. 226, Stratt.3 (dub. l.).2 mostly of the marriage-bed, εὐ. δάμαρ, γαμέτας, A.Fr. 383, E.Supp. 1028 (lyr.); ;εὐ. γάμοι A.Supp. 332
; ἄτα εὐ., of Helen, E.Andr. 104 (eleg.); D.; ([place name] Callatis).3 keeping one's bed,λύπᾳ εὐναία δέδεται ψυχά E.Hipp. 160
(lyr.); εὐ. πτέρυγες brooding, of a bird on the nest, AP9.95 (Alph.).5 personified, Εὐναίη, ἡ, the Spirit of Repose, Emp.123.1.II (εὐνή 11
) of or for anchorage: hence, generally, steadying, guiding a ship, (lyr.).2 as Subst., εὐναία, = εὐνή 11, an anchor,λίθος εὐναίης A.R.1.955
: in pl., ib. 1277.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐναῖος
-
8 καρπυραί
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καρπυραί
-
9 καρφυκτοί
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καρφυκτοί
-
10 κάρφω
Grammatical information: v.Meaning: ` dry up, wither, wrinkle' (Od.).Derivatives: 1. κάρφος n. `arid stalk, twig, halm, hay' (IA.); καρφίον dimin. (Dsc.), καρφηρός `consisting of arid stalks' (E. Ion 172; cf. αὑχμηρός, αὑστηρός a. o., Chantraine Formation 232f.), καρφίτης `id.' (AP), καρφώδης `full of κ.' (gloss.), καρφεῖα n. pl. = κάρφη pl. (Nic. Al. 118); καρφόομαι (AP) = καρφύνεσθαι ξηραίνεσθαι, φθείρεσθαι H.; s. Fraenkel Denom. 294. 2. κάρφη f. `hay' (X., Arr.). 3. καρφαλέος `arid' (Il.; as αὑαλέος; perh. from κάρφος, cf. Chantraine 253f.). 4. κατακαρφ-ής `withered' (Nik. Fr. 70, 9).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: To the zero grade thematic root present κάρφω (with κάρφος for older *κέρφος?; s. below) the other languages have no agreement. Similarity is seen in a in Balto-Slavic and Germanic wide-spread groep, e. g. Russ. koróbitь `curve, bend', refl. `curve oneself, writhe', beside which with anlaut. s- skórbnutь `writhe', Lith. skrembù, skrèbti `get a thin crust, get stiff', NIsl. herpa-st `draw together convulsively', OIcel. skorpna `writhe, wither' etc., IE. ( s)kerbh-, ( s)krebh-; Pok. 948f. "m. reicher Lit. und buntem Vergleichsmaterial" (Frisk); also Vasmer Russ. et. Wb. s. koróbitь and skórblyj, W.-Hofmann s. corbis. Unclear remain the Hesych -glosses κορφῶς ἐλαφρῶς, κέρβαλα ἀσθενῆ (improb. v. Blumenthal Hesychst. 40f.).. - "Die expressive Wortgruppe hat offenbar lautliche Entgleisungen und Verschränkungen erlitten" (Frisk). "Les rapprochments proposés par les étymologistes ne donnent satisfaction ni pour la forme ni pour le sens" (DELG). Cf. also κράμβη, - ός. It seems then that the word is non-IE and it may well be Pre-Greek. Note κορφῶς.Page in Frisk: 1,795Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κάρφω
См. также в других словарях:
καρφηρός — καρφηρός, ά, όν (Α) αυτός που έχει κατασκευαστεί από άχυρα («εὐναῑαι καρφυραί» οι φωλιές, Ευρ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < κάρφος, τὸ + κατάλ. ηρός*] … Dictionary of Greek
-ηρός — το επίθημα ηρός είναι το πιο διαδεδομένο από τα επιθήματα σε ρος τής Αρχαίας. Στον Όμηρο απαντά μικρός αριθμός επιθέτων σε ηρός αλλά στους μεταγενέστερους συγγραφείς ο αριθμός αυτός αυξάνεται σημαντικά. (Ήδη στον Ιπποκράτη απαντούν 20 νέα… … Dictionary of Greek
