-
1 καρπησία
καρπησίᾱ, καρπησίαan aromatic plant: fem nom /voc /acc dualκαρπησίᾱ, καρπησίαan aromatic plant: fem nom /voc sg (attic doric aeolic) -
2 καρπησίας
καρπησίᾱς, καρπησίαan aromatic plant: fem acc plκαρπησίᾱς, καρπησίαan aromatic plant: fem gen sg (attic doric aeolic) -
3 καρπησίαν
καρπησίᾱν, καρπησίαan aromatic plant: fem acc sg (attic doric aeolic) -
4 κάρπασος
κάρπᾰσος, ἡ, with heterocl. pl. κάρπασα, AP9.415.6 (Antiphil., with play on the meanings 'sails' and 'clothes'); also [full] κάλπᾰσος (q.v.):—II [full] κάρπασον, τό, white hellebore, Veratrum album, Orph. A. 922;ὀπὸς καρπάσου Archig.
ap. Gal.12.445, Dsc.Alex.13; sucus carpathi, Plin.HN32.58; cf. ὀποκάρπασον, καρπησία.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κάρπασος
-
5 καρπήσιον
καρπήσιον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καρπήσιον
-
6 καρπήσιον
Grammatical information: n.Meaning: `nam of `an aromatic plant from Anatolia', `Valeriana Dioscoridis' (Gal., Alex. Trall.); however καρπησία = κάρπασος (not - ον as Frisk gives!) (Paul. Aeg.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: On the meaning Thiselton-Dyer JournofPhil. 34, 310f.; on the ending - ήσιος Chantraine Formation 41f. Etymology unknown. Fur. 349 compare κέρπαθος (Uran. 12) a kind of incense. The word can hardly be IE, so it will be Pre-Greek.Page in Frisk: 1,792Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καρπήσιον
См. также в других словарях:
καρπησία — καρπησίᾱ , καρπησία an aromatic plant fem nom/voc/acc dual καρπησίᾱ , καρπησία an aromatic plant fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καρπησίας — καρπησίᾱς , καρπησία an aromatic plant fem acc pl καρπησίᾱς , καρπησία an aromatic plant fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καρπησίαν — καρπησίᾱν , καρπησία an aromatic plant fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
καρπήσιος — καρπήσιος, ία, ον (AM) μσν. καρποφόρος αρχ. 1. (το θηλ. ή το ουδ. ως ουσ.) ἡ καρπησία ή τὸ καρπήσιον αρωματικό φυτό 2. το θηλ. ως ουσ. βαμβάκι. [ΕΤΥΜΟΛ. < καρπός (Ι) + ήσιος (πρβλ. γενετ ήσιος, ετ ήσιος)] … Dictionary of Greek
