-
1 κάμῑνος
κάμῑνος, ὁ, Ofen; zum Schmelzen u. Bearbeiten der Metalle u. Erden, Schmelz-, Brennofen, ὤπτησαν τὰς πλίνϑους ἐν καμίνοισι Her. 1, 179, Hom. ep. 14; zum Backen, Backofen; bei Ath. I, 5 f sagt Crobyl. von Einem, der heiße Speisen ißt κάμινος οὐκ ἄνϑρωπος. Vgl. B. A. 49, 6 κάμινον ἔχων ἐν τῷ πνεύμονι, ἐπί τινος γυναικὸς μεϑύσου. – Sp. Flamme, Feuer, Gluth.
-
2 καμινος
(ᾰ) ἥ1) печь ( для обжига или плавки), горн(ὀπτᾶν τὰς πλίνθους ἐν καμίνοισι Her.; ἐν καμίνῳ καίεται ὅ σίδηρος Arst.)
2) кухонная печь(βοῦς ὅλος ὀπτὸς ἐν καμίνῳ Her.; σῦκα ξηραινόμενα ταῖς καμίνοις Arst.)
ἥ κ. τοῦ πυρός NT. — горящая печь, перен. адское пламя -
3 κάμῑνος
κάμῑνος, ὁ, Ofen; zum Schmelzen u. Bearbeiten der Metalle u. Erden, Schmelz-, Brennofen; zum Backen, Backofen; von einem, der heiße Speisen ißt. Flamme, Feuer, Glut -
4 κάμινος
κάμινος, ου, ἡ (Aeschyl., Hdt. et al.; IG IV, 332; pap, LXX, TestSol 11:7; ParJer 6:23 [fig. for Egypt]; Joseph., loanw. in rabb. S. Schwyzer II 34 n. 2; B-D-F §49, 1) oven, furnace καπνὸς καμίνου (Ex 19:18; Job 41:12) Rv 9:2. κ. τοῦ πυρός fiery oven, kiln (Da 3:6, 11 al.) of potters’ kilns (Sir 27:5) 2 Cl 8:2. Of smelters’ furnaces (X., Vectig. 4, 49; Diod S 5, 13, 1; 5, 27, 2; Ezk 22:20, 22) Rv 1:15; MPol 15:2. κ. πυρός as the place of the fiery trial of the three young men (Da 3:20ff; 4 Macc 16:21; Jos., Ant. 10, 213) 1 Cl 45:7. AcPl Ha 6, 20 in imagery of Rome. Fig. of hell Mt 13:42, 50.—DELG. M-M. TW. -
5 κάμινος
η тех печь; горн; домна;ηλεκτρική κάμινος — электропечь;
μεταλλευτική κάμινος — или κάμινος χωνευτηρίου — плавильная печь
-
6 κάμινος
-ου + ἡ N 2 4-0-4-43-11=62 Gn 19,28; Ex 19,18; Nm 25,8; Dt 4,20;Is 48,10κάμινος σιδηρά iron furnace Dt 4,20; κάμινος δοκιμάζει στόμωμα ἐν βαφῇ the furnace tests the (quality of) iron by dipping Sir 31,26Cf. DOGNIEZ 1992 139-140(Dt 4,20); DORIVAL 1994, 463 -
7 κάμινος
κάμῑνος, κάμινοςoven: fem nom sg -
8 κάμινος
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > κάμινος
-
9 κάμινος
Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > κάμινος
-
10 κάμινος
A oven, furnace, or kiln, for smelting, baking, burning earthenware and bricks, Hom.Epigr.14, Hdt.1.179, 4.164, A.Fr. 281, Critias 2.13 D., PPetr.3p.141 (iii B.C.), etc.: pl., of Hephaestus' forge, Anacreont.27A2; flue for warming a room, Gal.6.332, cf. 10.843; alcove, LXXNu.25.8: prov. of one who ate hot dishes,κάμινος οὐκ ἄνθρωπος Crobyl.8
; κάμινον ἔχων ἐν τῷ πνεύμονι, of a drunkard, Com.Adesp.633. (Perh. cogn. with καμάρα, q.v.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κάμινος
-
11 κάμινος
печь.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > κάμινος
-
12 κάμινος
-
13 Κάμινος
Fourneau -
14 ἡλιο-κάμῑνος
ἡλιο-κάμῑνος, ὁ, ein gegen die Sonnenseite gelegenes Zimmer, in welchem man sich des Winters aufhält, Plin. Epist. 2, 17.
-
15 Fourneau
Κάμινος -
16 печь
печь 1пеку, печшь, пекут, παρλθ. χρ. пек, пекла-ото, παθ. μτχ. παρλθ. χρ. печенный, βρ: -чен, -чена, -ченоρ.δ.1. ψήνω•печь хлеб ψήνω ψωμί•
2. καίω πολύ•солнце печт ο ήλιος ψήνει.
(απρόσ.) καίω.ψήνομαι•пирог печется η πίτα ψήνεται.
|| θερμαίνομαι, ζεσταίνομαι πολύ• καίγομαι•пекусь на солнце καίγομαι στον ήλιο.
печь 2-и θ.θερμάστρα, σόμπα•голландская печь ολλανδική θερμάστρα•
русская печь ρωσική θερμάστρα•
электрическая печь ηλεκτρική θερμάστρα•
топить печь ανάβω τη θερμάστρα.
|| κάμινος μεταλλουργική, φούρνος•электрическая печь ηλεκτρική κάμινος•
кузнечная печь καμίνι του σιδερουργού•
плавильная печь κάμινος τήξης ή χώνευσης•
обжигательная печь κάμινος ανόπτησης ή αποσκλήρυνσης.
-
17 πῦρ
πῦρ, ός, τό (Hom.+) fireⓐ of earthly fire, as an important element in creation Dg 7:2.—Mt 17:15; Mk 9:22; Ac 28:5; Js 5:3 (cp. 4 Macc 15:15); ITr 2:3. Melting lead 2 Cl 16:3. Necessary for forging metals Dg 2:3. Testing precious metals for purity 1 Pt 1:7; Hv 4, 3, 4; in metaphor Rv 3:18. For ἄνθρακες πυρός Ro 12:20 s. ἄνθραξ. For κάμινος (τοῦ) πυρός (Iren. 5, 5, 2 [Harv. II 332, 2) 1 Cl 45:7; 2 Cl 8:2 s. κάμινος. For βάλλειν εἰς (τὸ) π. s. βάλλω 1b.—περιάπτειν πῦρ kindle a fire Lk 22:55. κατακαίειν τι πυρί burn someth. (up) with fire, in a pass. construction Mt 13:40; τινὰ ἐν πυρὶ Rv 17:16 (v.l. without ἐν). Pass. construction 18:8. ὑπὸ πυρὸς κατακαίεσθαι MPol 5:2 (κατακαίω, end). πῦρ καιόμενον 11:2b (καίω 1a). πυρὶ καίεσθαι Hb 12:18; Rv 8:8 (καίω 1a). Fire is used in comparisons γλῶσσαι ὡσεὶ πυρός Ac 2:3 (Ezek. Trag. 234 [in Eus., PE 9, 29, 14] ἀπʼ οὐρανοῦ φέγγος ὡς πυρὸς ὤφθη ἡμῖν). φλὸξ πυρός a flame of fire (Ex 3:2; Is 29:6; PsSol 15:4; JosAs 14:9): ὀφθαλμοὶ ὡς φλὸξ πυρός Rv 1:14; cp. 2:18; 19:12.—Of a Christian worker who has built poorly in the congregation it is said σωθήσεται ὡς διὰ πυρός he will be saved as if through (the) fire, i.e. like a person who must pass through a wall of fire to escape fr. a burning house (Ps.-Crates, Ep. 6 [=Malherbe p. 56] κἂν διὰ πυρός; Jos., Ant. 17, 264 διὰ τοῦ πυρός; Diod S 1, 57, 7; 8 διὰ τοῦ φλογὸς … σωθείς from a burning tent) 1 Cor 3:15 (HHollander, NTS 40, ’94, 89–104; s. σῴζω 3). Cp. Jd 23 (ἁρπάζω 2a).—Of the torture of a loyal confessor by fire IRo 5:3; ISm 4:2; MPol 2:3; 11:2a; 13:3; 15:1f; 16:1; 17:2; cp. Hb 11:34; in imagery of Rome ἀπέρχομαι εἰς κάμινον πυρός AcPl Ha 6, 20 (cp. b below).ⓑ of fire that is heavenly in origin and nature (cp. Diod S 4, 2, 3 of the ‘fire’ of lightning, accompanying the appearance of Zeus; 16, 63, 3 τὸ θεῖον πῦρ; Just., D. 88, 3 πῦρ ἀνήφθη ἐν τῷ Ἰορδάνῳ [at Jesus’ baptism]. In gnostic speculation Iren. 1, 17, 1 [Harv. I 164, 14]; Hippol., Ref. 6, 9, 5.—Orig., C. Cels. 4, 13, 19): an angel appears to Moses ἐν φλογὶ πυρὸς βάτου in the flame of a burning thorn-bush Ac 7:30 (s. Ex 3:2; cp. Just., A I, 62, 3 ἐν ἰδέᾳ πυρός.—PKatz, ZNW 46, ’55, 133–38). God makes τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα (cp. Ps 103:4, esp. in the v.l. [ARahlfs, Psalmi cum Odis ’31]) Hb 1:7; 1 Cl 36:3. Corresp., there burn before the heavenly throne seven λαμπάδες πυρός Rv 4:5 and the ‘strong angel’ 10:1 has πόδες ὡς στῦλοι πυρός, but both of these pass. fit equally well in a. Fire appears mostly as a means used by God to execute punishment: in the past, in the case of Sodom ἔβρεξεν πῦρ καὶ θεῖον ἀπʼ οὐρανοῦ Lk 17:29 (Gen 19:24; cp. 1QH 3:31). Cp. Lk 9:54 (4 Km 1:10, 12; TestAbr A 10 p. 88, 13 [Stone p. 24, 13] ἐξ οὐρανοῦ; Jos., Ant. 9, 23 πῦρ ἀπʼ οὐρανοῦ πεσόν). Quite predom. in connection w. the Last Judgment: the end of the world διʼ αἵματος καὶ πυρός Hv 4, 3, 3; cp. Ac 2:19 (Jo 3:3. Also Sib-Or 4, 173; 5, 376f); Rv 8:7. κόσμος αἴρεται ἐν πυρί AcPl Ha 2, 26; 9, 11. The Judgment Day ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται makes its appearance with fire 1 Cor 3:13a; cp. 13b (JGnilka, Ist 1 Cor 3:10–15 … Fegfeuer? ’55); 2 Pt 3:7 (on first-century cosmological views s. FDowning, L’AntCl 64, ’95, 99–109, esp. 107f). When Jesus comes again he will reveal himself w. his angels ἐν πυρὶ φλογός (cp. Sir 45:19) 2 Th 1:8. Oft. in Rv: fire is cast fr. heaven upon the earth 8:5; 13:13; 20:9 (καταβαίνω 1b). It proceeds fr. the mouths of God’s two witnesses 11:5 and fr. the mouths of plague-bringing horses 9:17f. See 16:8. For πυρὸς ζῆλος ἐσθίειν μέλλοντος τ. ὑπεναντίους Hb 10:27 s. ζῆλος 1, end. ἡ χείρ μου πυρὶ ἀποπίπτει ἀπʼ ἐμοῦ my hand falls off me from (burning in) the fire GJs 20:1 (codd.).—The fire w. which God punishes sinners (cp. ApcSed 4:1 κόλασις καὶ πῦρ ἐστιν ἡ παίδευσίς σου) οὐ σβέννυται (cp. Is 66:24) Mk 9:48; 2 Cl 7:6; 17:5. Hence it is called (s. PGM 5, 147 τὸ πῦρ τὸ ἀθάνατον): (τὸ) πῦρ (τὸ) αἰώνιον (4 Macc 12:12; TestZeb 10:3; GrBar 4:16; Just., A I, 21, 6 al.; Tat. 17, 1; Theoph. Ant. 1, 14 [p. 92, 9]) Mt 18:8; 25:41; Jd 7; Dg 10:7 (opp. τὸ πῦρ τὸ πρόσκαιρον 10:8). πῦρ ἄσβεστον (ἄσβεστος 1) Mt 3:12; Mk 9:43, 45 v.l.; Lk 3:17; 2 Cl 17:7; IEph 16:2; AcPl Ha 1, 22. It burns in the γέεννα (τοῦ) πυρός (ApcEsdr 1:9 p. 25, 1 Tdf.; s. γέεννα and cp. En 10:13 τὸ χάος τοῦ πυρός) Mt 5:22; 18:9 (cp. 1QS 2:7f); Mk 9:47 v.l.; 2 Cl 5:4 (a saying of Jesus not recorded elsewhere). ἡ λίμνη τοῦ πυρὸς (καὶ θείου) Rv 19:20; 20:10, 14ab, 15 (cp. Jos As 12, 10 ἄβυσσον τοῦ πυρός); cp. Rv 21:8; 14:10, 18; 15:2. The fiery place of punishment as ἡ κάμινος τοῦ πυρός Mt 13:42, 50 (difft. AcPl Ha 6, 20 see at the end of a, above). τὸ πῦρ ἐστι μετʼ αὐτοῦ fire awaits that person AcPlCor 2:37. The fire of hell is also meant in certain parables and allegories, in which trees and vines represent persons worthy of punishment Mt 3:10; 7:19; Lk 3:9; J 15:6. The one whose coming was proclaimed by John the Baptist βαπτίσει ἐν πνεύματι ἁγίῳ καὶ πυρί; whether πῦρ in Mt 3:11; Lk 3:16 refers to reception of the Holy Spirit (esp. in Lk 3:16) or to the fire of divine judgment is debatable; for association of πῦρ with πνεῦμα s. Ac 2:3f; AcPlCor 2:13 (βαπτίζω 3b). As Lord of Judgment God is called πῦρ καταναλίσκον Hb 12:29 (Dt 4:24; 9:3.—Mesomedes calls Isis πῦρ τέλεον ἄρρητον [IAndrosIsis p. 145, 14]).—Of a different kind is the idea that fire is to be worshiped as a god (Maximus Tyr. 2, 4b of the Persians: πῦρ δέσποτα; Theosophien 14 p. 170, 11 τὸ πῦρ ἀληθῶς θεός) Dg 8:2.ⓒ fig. (Just., D. 8, 1 πῦρ ἐν τῇ ψυχῇ ἀνήφθη; Chariton 2, 4, 7 πῦρ εἰς τ. ψυχήν; Ael. Aristid. 28, 110 K.=49 p. 527 D.: τὸ ἱερὸν κ. θεῖον πῦρ τὸ ἐκ Διός; Aristaen., Ep. 2, 5; PGrenf I=Coll. Alex. p. 177 ln. 15 [II B.C.] of the fire of love; Theoph. Ant. 1, 3 [p. 62, 21] of God’s wrath) ἡ γλῶσσα πῦρ Js 3:6 (s. γλῶσσα 1a). The saying of Jesus πῦρ ἦλθον βαλεῖν ἐπὶ τὴν γῆν Lk 12:49 seems, in the context where it is now found, to refer to the fire of discord (s. vss. 51–53). πῦρ is also taken as fig. in Agr 3, the sense of which, however, cannot be determined w. certainty (s. Unknown Sayings, 54–56) ὁ ἐγγύς μου ἐγγὺς τοῦ πυρός. ὁ δὲ μακρὰν ἀπʼ ἐμοῦ μακρὰν ἀπὸ τῆς βασιλείας (cp. ἐγγύς 3; ἐγγὺς εἶναι τοῦ πυρός as someth. dangerous also Chariton 6, 3, 9). On the difficult pass. πᾶς πυρὶ ἁλισθήσεται Mk 9:49 and its variants s. ἁλίζω and cp. ἅλας b (s. also NColeman, JTS 24, 1923, 381–96, ET 48, ’37, 360–62; PHaupt, Salted with Fire: AJP 45, 1924, 242–45; AFridrichsen, Würzung durch Feuer: SymbOsl 4, 1926, 36–38; JdeZwaan, Met vuur gezouten worden, Mc 9:49: NThSt 11, 1928, 179–82; RHarris, ET 48, ’37, 185f; SEitrem, Opferritus u. Voropfer der Griechen u. Römer 1915, 309–44. JBauer, TZ 15, ’59, 446–50; HZimmermann [Mk 9:49], TQ 139, ’59, 28–39; TBaarda [Mk 9:49], NTS 5, ’59, 318–21).—B. 71; RAC VII 786–90; BHHW I 479f. DELG. M-M. EDNT. TW. Sv. -
18 конвертер
мет. η (υψι)κάμινος παρασκευής χάλυβα από χυτοσίδηρο/παλιοσί-δεραη (υψι)κάμινος παραγωγής χαλκούбессемеровский - το άπιον/απίδι του Μπέ-σεμερРусско-греческий словарь научных и технических терминов > конвертер
-
19 металлоплавильный
металлоплави́льн||ыйприл:\металлоплавильныйая печь ἡ μεταλλευτική κάμινος, ἡ κάμινος χυτηρίου· \металлоплавильный· завод τό χυτήριο, τό χωνευτήριο. -
20 плавильный
плави́льн||ыйприл χωνευτικός, τῆς τήξεως:\плавильныйая печь ἡ κάμινος χωνευτηρίου, ἡ μεταλλευτική κάμινος.
См. также в других словарях:
κάμινος — Μηχάνημα και εγκατάσταση (ονομάζεται και φούρνος ή καμίνι) που παράγει θερμότητα με τη χρησιμοποίηση καύσιμων στερεών υγρών και αερίων ή με την εκμετάλλευση της ηλεκτρικής ενέργειας. Εκτός από αυτές τις κ. υπάρχουν επίσης κ. που αξιοποιούν τη… … Dictionary of Greek
κάμινος — κάμῑνος , κάμινος oven fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
χάλυβας — Κράμα του σιδήρου, στο οποίο περιέχεται άνθρακας κατά 1,7 1,8% και άλλα μεταλλικά και μη μεταλλικά στοιχεία, κατάλληλα για να προσδώσουν στο κράμα ειδικές ιδιότητες (βανάδιο, βολφράμιο, νικέλιο, χρώμιο), ενώ άλλα στοιχεία βρίσκονται ως… … Dictionary of Greek
κεραμοκάμινος — η καμίνι, στο οποίο ψήνονται κεραμίδια και πήλινα σκεύη. [ΕΤΥΜΟΛ. < κέραμος + κάμινος (< κάμινος), πρβλ. ασβεστο κάμινος, υψι κάμινος] … Dictionary of Greek
καμίνη — καμίνη, ἡ (Α) πάπ. κάμινος, καμίνι. [ΕΤΥΜΟΛ. Μεταπλασμένος τ. τού κάμινος (η) κατά τα πολλά θηλ. ουσ. σε η] … Dictionary of Greek
καμίνι — Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 260 μ., 315 κάτ.) του νομού Θεσπρωτίας. Βρίσκεται στο ανατολικό τμήμα του νομού, 47 χλμ. ΝΑ της Ηγουμενίτσας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Παραμυθιάς του νομού Θεσπρωτίας. * * * το (AM καμίνιον) (υποκορ. τού κάμινος)… … Dictionary of Greek
καμιναίος — καμιναῑος, αία, ον (Α) 1. αυτός που αναφέρεται στο καμίνι ή προέρχεται από αυτό 2. το θηλ. ως ουσ. ή καμιναία η κάμινος, το καμίνι. [ΕΤΥΜΟΛ. < κάμινος + κατάλ. αῖος (πρβλ. θαλαμ αίος, καλαμ αίος)] … Dictionary of Greek
πισσοκάμινος — ο, ΝΑ κάμινος για την εξαγωγή ξυλόπισσας. [ΕΤΥΜΟΛ. < πίσσα + κάμινος] … Dictionary of Greek
πυριτοκάμινος — ο, Ν τεχνολ. κάμινος μέσα στην οποία γίνεται η φρύξη τού σιδηροπυρίτη κατά τη βιομηχανική παρασκευή τού θειικού οξέος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πυρίτης + κάμινος] … Dictionary of Greek
υψικάμινος — Βιομηχανική εγκατάσταση συνεχούς λειτουργίας για την παραγωγή χυτοσίδηρου από τα σιδηρούχα ορυκτά και γενικά από τα οξειδωμένα υπόλοιπα μεταλλικών κατασκευών διαφορετικής προέλευσης. Οι πρώτες υ. κατασκευάστηκαν στην Ευρώπη γύρω στο 1200, όταν η… … Dictionary of Greek
φρεατοκάμινος — η, Ν κάμινος, σε σχήμα φρέατος, για την τήξη μετάλλων. [ΕΤΥΜΟΛ. < φρέαρ, ατος + κάμινος] … Dictionary of Greek
