-
1 καν(ν)ίτό
1) кропильница;2) πλ. ирон. ноги как спички -
2 καν(ν)ίτό
1) кропильница;2) πλ. ирон. ноги как спички -
3 λαός
Grammatical information: m.Meaning: `(the common) folk, crowd, military, people', in the NT esp. `the Jewish people', pl. `the military, men, subjects, serfs', also `the laity' (LXX); in sing. `follower' (Hecat. 23J.); on use and spread amply Björck Alpha impurum 318ff. (Il., Dor., hell).Dialectal forms: Myc. rawaketa \/lāwāgetās\/ cf. Chantraine Études 88m. n. 1Compounds: Many old compp.: ΛαϜο-πτόλεμος, Ϝιό-λαϜος (Cor.), λαγέτας m. `leader of the people' (Pi.) from λᾱϜ-ᾱγετᾱς, Λα-έρ-της s.v., λαο-σσόος `urging the men' (Hom.; s. σεύω), λαο-, λεω-φόρος `carrying the people, publicly', of streets, as subst. `road' (Il.), Μενέλαος (Il.), - λεως Att. (Björck 104 ff.), a.o.; on the compounds Fick-Bechtel PN 184ff., and Björck l.c.Derivatives: Few derivv. (partly because of the synonymous δῆμος, partly because of the homonymous forms of λᾱ̃ας): 1. λαϊκός `of the people, common' (hell.). 2. λαώδης `popular' (Ph., Plu.). 3. Λήϊτος PN (Il.), λήϊτον n. (on the very rare suffix - ιτο- Schwyzer 504) `townhall' with the Achaeans (Hdt., Plu. with Ion.- Att. form for) λάϊτον τὸ ἀρχεῖον, λαΐτων τῶν δημοσίων τόπων H.; beside it a.o λῃ̃τον (cod. λῃτόν) δημόσιον, ληΐτη, οἱ δε λῄτη (cod. λῃτή) ἱέρεια; cf. λαιετόν `townhall' (Su.) [strange]. λειτόν βλάσφημον H. (correct?); Fur. 238 n. 45 objects that - ιτο- is a Pre-Greek suffix, ib. 163, 187. Deriv. ληιτιαί ἡγεμονίαι, στρατιαί H. (Scheller Oxytonierung 91).Origin: IE [Indo-European] [00] *leh₂-u̯o- `(fighting) people'Etymology: As adj. 1.member in λῃτουργέω ( λειτ-) `fulfill a public office on private means, provide a (public, ecclesiastical) service' with λῃτουργ-ία ( λειτ-) `state-, service, Liturgie' (Att.), - ός, - ημα etc. (hell.), comp. *ληϊτο-Ϝεργ-έω to *λήϊτα ἔργα, cf. δημιουργέω, - ός (s.v.); also λῄτ-αρχος m. `public priest' (Lyc. 991). - Cf. also λείτωρ. Like thr Germ. word for `people', OHG liut, OE lēod, λᾱ(Ϝ)ός was origin. an (abstracte) collective; to it came the plur. λᾱ(Ϝ)οί as liuti, lēode ' Leute', to which again the sing. ληός `follower' as liut `man', cf. Schwyzer-Debrunner 42 n. 3, Wackernagel Synt. 1,92 f. - Otherwise than with the synonymous δῆμος and στρατός, λᾱ(Ϝ)ός, which was in Ion.-Att. never quite a thome, has no IE. etymologie, but was nevertheless old. (Not to λᾶας.) Mostly connected with Hitt. lah̯h̯a- `campaign' (Sturtevanr Lang. 7 (1931) 120; Tischler, Heth. etym. Glossar 5, 8). - In Maced.-Epir. PN Δρεβελαου v. Blumenthal IF 49, 181ff. finds an Illyr. pendant of Gr. Τρεφέλεως (further a PN Lava).Page in Frisk: 2,83-84Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λαός
-
4 στάσις
στᾰσις (-ις, -ιν; -ίων.)1 civil strifeεἰ μὴ στάσις ἀντιάνειρα Κνωσίας σ' ἄμερσε πάτρας O. 12.16
φεῦγε γὰρ Ἀμφιαρῆ ποτε θρασυμήδεα καὶ δεινὰν στάσιν πατρίων οἴκων ἀπό τ' Ἄργεος (sc. Ἄδραστος) N. 9.13 “οὐ πενθέων δ' ἔλαχον λτ;οὐγτ; στασίων” (supp. e Plutarcho et Σ papyri Blass) Πα... στάσιν οὐλομέναν (sc. φέρεις;) Πα.. 1. λτ;οὔτ' ἐχθρὰ στάσις> (dubitanter supp. Snell e Σ pap.) Πα. 1. 3. ]ιτο μὲν στάσις Δ. 3. 3. στάσιν ἀπὸ πραπίδος ἐπίκοτον ἀνελών, πενίας δότειραν, ἐχθρὰν κουροτρόφον fr. 109. 3. [ ἄγαν φιλοτιμίαν μνώμενοι ἐν πόλεσιν ἄνδρες ἢ στάσιν ἄλγος ἐμφανές ( ἱστᾶσιν v. l.) fr. 210.] -
5 ῥαίω
ῥαίω, fut. inf. ῥαισέμεναι, aor. subj. ῥαίσῃ, inf. ῥαῖσαι, pass. pres. opt. ῥαίο- ιτο, aor. ἐρραίσθη: shatter, dash (in pieces), πρὸς οὔδεϊ, Od. 9.459; ‘wreck,’ Od. 6.326, Od. 5.221.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > ῥαίω
-
6 καυχάομαι
Grammatical information: v.Meaning: `boast, be proud' (Pi., Sapph.).Other forms: Aor. καυχήσασθαι (καυχάσ[α]ιτο Sapph. Supp. 4, 21), fut. καυχήσομαι, perf. κεκαύχημαι (2 Ep. Cor. 7, 14),Derivatives: καύχα f. `ostentation' (Pi. Nem. 9, 6; backformation), καῦχος n. `object of boasting' (Syria Vp; backformation); καύχημα, -ᾱμα `id.' (Pi.) with καυχηματίας `boaster' (Ptol., sch.) and καυχηματικός (sch.), καύχησις `boasting' (hell.); καυχήμων `boasting' (Babr.); καυχητής `boaster' with καυχητικός, καυχητιάω (sch., EM).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Expressive iterative formation (cf. Schwyzer 717ff.) with several possible connections: to Arm. xausim `speak' (IE. *khauḱ-?; Pedersen KZ 39, 335) and Lith. šaukiù, šaũkti `cry, call loudly' (Prellwitz Wb; for the meaning cf. εὔχομαι). (Not to Skt. hávate, Av. zavaiti `call etc.', OCS zovǫ, zъvati `call', Arm. jaunem `dedicate' etc., which continue * gheuH-.) So no direct parallel; the - au- remains unexplained.Page in Frisk: 1,803-804Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καυχάομαι
См. также в других словарях:
Chatalar Inscription — Copy of Chatalar Inscription in Pliska Museum The Chatalar Inscription is a medieval Greek inscribed text upon a column in the village of Chatalar (modern Han Krum, North East Bulgaria) by the Bulgarian Khan Omurtag (815 831). It was unearthed in … Wikipedia
Misthi, Cappadocia — Aerial photo of Misthi / Konaklı today. Misthi also Mistí, Mysty; Misli; Misti, Greek (η) Μισθεία, (το) Μισθί; (το) Μιστί; (η) Μισθή; (η) Μυστή; (το) Μισθίον; (τα) Μίσθια, in Turkish Mišti, Misti, Muštilia, Konaklı (current name), was a Greek… … Wikipedia
CACCABE — olim Carthago sic dicta. Stephanus in Καρχηδών. Ε᾿καλε̑ιτο δὴ καὶ Κακκάβη. τούτῳ δὲ κατα την` οἰκείαν αὐτῶν λέξιν, τππου κεφαλὴ δηλοῦται. Hîc autem Graeci videntur, peregrinae linguae vocem ad suam accommodâsse, sed ita ut facili negotiô possit… … Hofmann J. Lexicon universale
Αλκαμένης — I (5ος αι. π.Χ.). Γλύπτης και χαλκοπλάστης, από τους πιο φημισμένους μαθητές του Φειδία. Είναι άγνωστος ο τόπος και ο χρόνος της γέννησης και του θανάτου του. Κατά την επικρατέστερη άποψη πρέπει να ήταν γιος Αθηναίου κληρούχου από τη Λήμνο. Η… … Dictionary of Greek
Ιαπωνία — Επίσημη ονομασία: Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας Έκταση: 377.835 τ. χλμ. Πληθυσμός: 126.771.662 (2001) Πρωτεύουσα: Τόκιο (8.130.408 κάτ. το 2000)Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Ασίας, χωρίς σύνορα στην ξηρά με άλλη χώρα. Βρέχεται στα Β από την… … Dictionary of Greek
