-
1 λήϊτον
A town-hall, council-chamber, as the Achaeans of Achaea Phthiotis called it, Hdt.7.197; = δημόσιον acc. to Plu. Rom.26, Id.2.280a:—Hsch. has [full] λάϊτον· τὸ ἀρχεῖον, [full] λαΐτων· τῶν δημοσίων τόπων; cf. λαιετόν, λαῖστρον, Suid., Zonar.:—Hsch. also quotes [full] ληΐτη, [full] λῃτή, = ἱέρεια, a public priestess. -
2 λαός
Grammatical information: m.Meaning: `(the common) folk, crowd, military, people', in the NT esp. `the Jewish people', pl. `the military, men, subjects, serfs', also `the laity' (LXX); in sing. `follower' (Hecat. 23J.); on use and spread amply Björck Alpha impurum 318ff. (Il., Dor., hell).Dialectal forms: Myc. rawaketa \/lāwāgetās\/ cf. Chantraine Études 88m. n. 1Compounds: Many old compp.: ΛαϜο-πτόλεμος, Ϝιό-λαϜος (Cor.), λαγέτας m. `leader of the people' (Pi.) from λᾱϜ-ᾱγετᾱς, Λα-έρ-της s.v., λαο-σσόος `urging the men' (Hom.; s. σεύω), λαο-, λεω-φόρος `carrying the people, publicly', of streets, as subst. `road' (Il.), Μενέλαος (Il.), - λεως Att. (Björck 104 ff.), a.o.; on the compounds Fick-Bechtel PN 184ff., and Björck l.c.Derivatives: Few derivv. (partly because of the synonymous δῆμος, partly because of the homonymous forms of λᾱ̃ας): 1. λαϊκός `of the people, common' (hell.). 2. λαώδης `popular' (Ph., Plu.). 3. Λήϊτος PN (Il.), λήϊτον n. (on the very rare suffix - ιτο- Schwyzer 504) `townhall' with the Achaeans (Hdt., Plu. with Ion.- Att. form for) λάϊτον τὸ ἀρχεῖον, λαΐτων τῶν δημοσίων τόπων H.; beside it a.o λῃ̃τον (cod. λῃτόν) δημόσιον, ληΐτη, οἱ δε λῄτη (cod. λῃτή) ἱέρεια; cf. λαιετόν `townhall' (Su.) [strange]. λειτόν βλάσφημον H. (correct?); Fur. 238 n. 45 objects that - ιτο- is a Pre-Greek suffix, ib. 163, 187. Deriv. ληιτιαί ἡγεμονίαι, στρατιαί H. (Scheller Oxytonierung 91).Origin: IE [Indo-European] [00] *leh₂-u̯o- `(fighting) people'Etymology: As adj. 1.member in λῃτουργέω ( λειτ-) `fulfill a public office on private means, provide a (public, ecclesiastical) service' with λῃτουργ-ία ( λειτ-) `state-, service, Liturgie' (Att.), - ός, - ημα etc. (hell.), comp. *ληϊτο-Ϝεργ-έω to *λήϊτα ἔργα, cf. δημιουργέω, - ός (s.v.); also λῄτ-αρχος m. `public priest' (Lyc. 991). - Cf. also λείτωρ. Like thr Germ. word for `people', OHG liut, OE lēod, λᾱ(Ϝ)ός was origin. an (abstracte) collective; to it came the plur. λᾱ(Ϝ)οί as liuti, lēode ' Leute', to which again the sing. ληός `follower' as liut `man', cf. Schwyzer-Debrunner 42 n. 3, Wackernagel Synt. 1,92 f. - Otherwise than with the synonymous δῆμος and στρατός, λᾱ(Ϝ)ός, which was in Ion.-Att. never quite a thome, has no IE. etymologie, but was nevertheless old. (Not to λᾶας.) Mostly connected with Hitt. lah̯h̯a- `campaign' (Sturtevanr Lang. 7 (1931) 120; Tischler, Heth. etym. Glossar 5, 8). - In Maced.-Epir. PN Δρεβελαου v. Blumenthal IF 49, 181ff. finds an Illyr. pendant of Gr. Τρεφέλεως (further a PN Lava).Page in Frisk: 2,83-84Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λαός
-
3 λείτωρ
λείτωρ, - οροςGrammatical information: m.Meaning: `priest' (postclass. Att. inscr.), ὁμο-λείτωρ = συλ-λειτουργός (Att. inscr. IIp), λείτορες ἱέρειαι H.; λητῆρες ἱεροὶ στεφανηφόροι. Άθαμᾶνες H., f. λήτειραι ἱέρειαι τῶν σεμνῶν θεῶν H. (Call. Fr. 123), λείτειρη ἱέρειαι H. (Boeot.); uncertain λετορο\<ς\> (IG 5: 2, 405, Arc.).Other forms: ὁμο-λείτωρ = συλ-λειτουργός (Att. inscr. IIp), λείτορες ἱέρειαι H.; λητῆρες ἱεροὶ στεφανηφόροι. Άθαμᾶνες H., f. λήτειραι ἱέρειαι τῶν σεμνῶν θεῶν H. (Call. Fr. 123), λείτειρη ἱέρειαι H. (Boeot.); uncertain λετορο\<ς\> (IG 5: 2, 405, Arc.).Compounds: PG [Pre-Greek] [Pre-Greek]Derivatives: Denomin. λειτορεύω 'be λείτωρ' (Thess. since IIa; also Egypt.?, s. Wilhelm Arch. f. Pap. 9, 214ff.). Details on spread etc. s. E. Kretschmer Glotta 18, 83 f., also Fraenkel Nom. ag. 1, 145, Bechtel Dial. 1, 207f., Benveniste Noms d'ag. 47 n. Cf. also ἀλήτωρ ἱερεύς H; further λετωρ `priest' inscr. Arcadia. The prothetic vowel seems to point to a Pre-Greek word; cf. DELG s.v. λήτωρ.Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Because of the form λητῆρες which is ascribed to the northwestern Athamanes and (if correctly explained) Arc. λετορο\<ς\> Thess.-Boeot. λει- seems to stand for PGr. λη- (Att. λείτωρ a loan from Boeot.?). For the same reason the semantically attractive connection with λήϊ-τος, ληΐτη and λῄτη ' ἱέρεια', λειτουργός (s. λαός) makes difficulties; as secondary suffix - τωρ, - τηρ (for - της) is remarkable. Other hypotheses: to λάτρον (L.Meyer, Prellwitz); to λίσσομαι, λιταί (Hoffmann Dial. 2, 328).Page in Frisk: 2,101Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λείτωρ
См. также в других словарях:
ληίτη — ληΐτη και λῄτη, ἡ (Α) [λήϊτον] δημόσια ιέρεια … Dictionary of Greek
λήτειρα — λῄτειρα, ἡ (Α) δημόσια ιέρεια. [ΕΤΥΜΟΛ. Θηλυκός τ. τού λητῆρες* (πρβλ. γενέτ ειρα, καθηγήτ ειρα) με υπογεγραμμένη πιθ. λόγω επίδρασης από τους τ. λήϊτος, ληΐτη «ιέρεια» (πρβλ. λήτωρ)] … Dictionary of Greek
λήτη — Πεδινή κωμόπολη (υψόμ. 150 μ., 2.841 κάτ.) του νομού Θεσσαλονίκης. Βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του νομού, 14 χλμ. Β της Θεσσαλονίκης. Αποτελεί έδρα του δήμου Μυγδονίας. Μέχρι το 1928 ονομαζόταν Αειβάτιον και Αϊβάτι. Η πόλη χτίστηκε πάνω στα… … Dictionary of Greek
λήτωρ — λήτωρ, ορος, ὁ (Α) ιερέας. [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολογίας. Ο τ. θυμίζει τους τύπους με την ίδια σημασία λήϊτος, ληΐτη «ιέρεια» και λειτουργός (πρβλ. λαός), αλλά υπάρχουν μορφολογικές δυσχέρειες που εμποδίζουν την ανεπιφύλακτη σύνδεση με τους τ.… … Dictionary of Greek
