-
1 λάινον
λά̱ϊνον, λάινοςof stone: masc acc sgλά̱ϊνον, λάινοςof stone: neut nom /voc /acc sg -
2 κερασέα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κερασέα
-
3 κρήϊνον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κρήϊνον
-
4 λώτινον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λώτινον
-
5 μασχάλιον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μασχάλιον
-
6 μικύθινον
μῑκύθ-ινον· τὸ μικρὸν καὶ νήπιον, Hsch.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μικύθινον
-
7 πύξινος
A made of box-wood,ζυγόν Il.24.269
; πλαισίω (dual) IG12.373.203;κλίνη Pl.Com.34
;πόδες κλίνης PGrenf.1.14.7
(ii B.C., cf. 2p.211);ἁλία Archipp.13
;φόρμιγξ Theoc.24.110
;κτένα AP6.211
(Leon.).2 -ινον, τό, box-wood tablet, PGrenf.1.14.12 (ii B.C., pl.).II yellow as box-wood, Χαιρεφῶν ὁ π. Eup.239, cf. Philostr.VS1Praef., Sch.Ar.V. 1399, etc.; pyxinum [ collyrium], Cels. 6.6.25.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πύξινος
-
8 τρύγινον
τρῠγ-ῐνον, τό,A made from lees, name of a black pigment, Polygnot. et Micon ap. Plin.HN35.42.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τρύγινον
-
9 ἀλυστινόν
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀλυστινόν
-
10 ἰωρός
Grammatical information: m.Meaning: meaning uncertain; (A.D.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Acc. to A. D. Pron. 55, 26 Att. = ὁ αὑτῆς τῆς πόλεως φύλαξ with false connection of the pronoun ἵ; cf. Hdn. 1, 200: ὁ γνήσιος φύλαξ; Suid. gives ἰωρός θυρωρός, φύλαξ καὶ παροιμία οὐδ' ἐντὸς ἰωροῦ καὶ ὁ νόμος ὁ παρ' ᾽Αθηναίοις ἐκτὸς ἰωροῦ ἐκέλευεν ειναἶ τοὺς ἀνδροφόνους. ( App. Prov. 4, 39) so a ban ( ἐντὸς, ἐκτὸς ἰωροῦ) on a killer, by H. taken as `house' ; cf.: ἰωρός τὸ ὀρ\<ε\> ινὸν χωρίον, καὶ τὸ ὄρος.[through association with ὄρος?] καὶ οἶκος, καὶ ὁ τούτου φύλαξ H.. - By Bq interpreted as *Ϝι-Ϝωρό-ς to ὁράω, ὤρα, Hom. οὖρος `gardian' (but Greek has no Ϝι- except as reduplication); completely hypothetic.Page in Frisk: 1,749Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἰωρός
-
11 πύξος
Grammatical information: f.Meaning: `box tree, box wood' (Arist., hell.).Compounds: Few compp., e.g. παρά-πυξος `inlaid with π.' (Cratin.).Derivatives: 1. πυξ-ίον n. `writing-table (made of π.)' (com.); 2. - ίς f. `box (made of π.)' (hell.); 3. - ίδιον n. dimin. of 1. a. 2. (Ar., pap.); 4. πύξ-ινος `made of π., π.-colour' (Ω 269, Att.); 5. - ίνεος `id.' (AP); 6. - ώδης 'π.-like', of the colour (Dsc.); 7. -( ε)ών, -( ε)ῶνος `box tree grove' (gramm.); 8. - ίζω 'to be π.-coloured' (medic.); 9. Πυξοῦς, - οῦντος m. river and town in Lucania, Lat. Buxen- tum (Krahe Beitr. zur Namenforsch. 2, 233 w. lit.); also 10. Πυξίτης m. river near Trapezus in Asia Minor (Arr. a.o.; Redard 175)?Origin: LW [a loanword which is (probably) not of Pre-Greek origin] ItalyEtymology: Foreign word of unknown origin. After Scardigli Sprache 6, 220 ff. (with extensive treatment w. lit.) Anatolian, and like Arm. boys `plant' from IE * bheu- `grow' (s. φύω). Diff., even more improbable, Carnoy Ant. class. 24, 22 and REGr. 69, 284 (to IE * bheugh- `bow'). Earlier attempts at explanation from IE in Bq. From πύξος, - ίς, - ινον Lat. buxus (hardly independent loan), pyxis, pyxinum (s.W.-Hofmann s. vv. w. further lit.); from there the modern Eur. forms (Fr. buis, NHG Büchse, Engl. box etc.). -- Furnée157 stresses that the tree is at home in Italy, not in Asia Minor or Greece (Schrader-Nehrin RL s. Buxus).Page in Frisk: 2,626Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > πύξος
-
12 ὑακίνθινος
ὑακίνθινος, ίνη, ινον (ὑάκινθος; Hom.+; PSI 183, 5; LXX; JosAs 18:5 cod. A [p. 68, 1 Bat.] λίθος ὁ μέγας; Philo, Spec. Leg. 1, 94; Jos., Ant. 3, 165) hyacinth-colored, i.e. dark blue (dark red?) w. πύρινος Rv 9:17 or violet τίς νήσει … τὸ ὑακίνθιον (cast lots to determine) who will weave the hyacinth color GJs 10:2 (foll. by κόκκινον and πορφύραν).—DELG s.v. ὑάκινθος. M-M.
См. также в других словарях:
ολοκότ(τ)ινον — ὁλοκότ(τ)ινον, τὸ (Α, Μ ὁλοκοτίνιον και ὁλοκοτίνιν). [ΕΤΥΜΟΛ. Άλλος τ. τού ὁλοκότ(τ)ινος* με αλλαγή γένους] … Dictionary of Greek
ιβύκινον — ἰβύκινον, τὸ (Α) μουσικό όργανο που πήρε την ονομασία του από τον ποιητή Ίβυκο. [ΕΤΥΜΟΛ. < κύριο όν. Ίβυκος + κατάλ. ινον (πρβλ. ρόδ ινον, φλόγ ινον)] … Dictionary of Greek
λάινον — λά̱ϊνον , λάινος of stone masc acc sg λά̱ϊνον , λάινος of stone neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
PARDI Maculae — Ierem. c. 13. v. 23. Graecis ποικίλματα, item σφραγῖδες, Chaldaeo scuta operis Phrygionici dicuntur: eô sensu, quô scutula vocamus segmenta in vestibus et maculas in equis; unde scutulatae vestes, et scutulati equi, apud Plin. l. 8. c. 48.… … Hofmann J. Lexicon universale
PENTHEUS — fil. Echionis ex Agave coniuge, filiâ Cami, qui cum Liberi patris sacra aspernaretur, irâ numinis, a matre et sorore in furorem versis, laceratus est. Α᾿πὸ τοῦ πένθεος, i.e. a luctu arcessit nomen. Unde Theocritus in Lenis, ubi historiam hanc… … Hofmann J. Lexicon universale
POMELLATI Equi — Pomelles, Gallis dicuntur, qui Latinis olim scutulati; a scutulis seu virgis, quibus distincti sunt. Isidor. Scutulatus vocatus, propter orbes, quos habet. Sic Strabo ῥαβδωτοὺς, virgatos facit hinnuleos, qui sparsam albô pellem habent; cuiusmodi… … Hofmann J. Lexicon universale
αδαμάντινος — η, ο (Α ἀδαμάντινος, ίνη, ινον) [ἀδάμας] νεοελλ. 1. ο κατασκευασμένος από αδάμαντα ή ο στολισμένος με διαμάντια, διαμαντένιος 2. ο σκληρός, στερεός ή διαυγής σαν διαμάντι 3. φρ. «αδαμάντινοι γάμοι», η εξηκοστή επέτειος τών γάμων ενός ζευγαριού… … Dictionary of Greek
αιμάτινος — η, ο (Α αἱμάτινος, ίνη, ινον) [αἷμα] αυτός που αποτελείται από αίμα, ο αιματώδης μσν. νεοελλ. αιματηρός, οδυνηρός («αιμάτινα δάκρυα») αρχ. (για το γυαλί) αιματόχρωμος, κόκκινος … Dictionary of Greek
ακραγαντίνος — η, ο (Α ἀκραγαντῑνος, ίνη, ῑνον) [Ἀκράγας] 1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον Ακράγαντα, ή προέρχεται από εκεί 2. (ως ουσιαστικό) ο κάτοικος τού Ακράγαντα … Dictionary of Greek
αμπέλινος — η, ο (Α ἀμπέλινος, ίνη, ινον) 1. αυτός που ανήκει στο αμπέλι ή προέρχεται από αυτό 2. οινοπότης, μέθυσος «γραῡς ἀμπελίνη». [ΕΤΥΜΟΛ. < ἄμπελος. ΠΑΡ. νεοελλ. αμπελίνα] … Dictionary of Greek
κεράσινον — κεράσινον, τό (Α) τό χρώμα τού κερασιού. [ΕΤΥΜΟΛ. < κέρασος + κατάλ. ινον, ουδ. τής ινος, συνήθης στα χρώματα (πρβλ. κίτρ ινος, πράσ ινος)] … Dictionary of Greek
