-
1 μασχαλιαία
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μασχαλιαία
-
2 σχοινιαία
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σχοινιαία
-
3 ἐνδοσθίδια
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐνδοσθίδια
-
4 ὀπώρα
Grammatical information: f.Compounds: As 1. member e.g. in ὀπωρο-φύλαξ m. `fruit watcher, garden watcher' (Arist.).Derivatives: 1. ὀπωρ-ινός `belonging to ὀπ.' (Il.; cf. Shipp Studies 77 w. lit.); 2. τὰ ὀπωρ-ιαῖα n. pl. `fruits' (Thphr.); 3. - ιμος `fructiferous' (Anon. ap. Suid.; after κάρπιμος, Arbenz 86f.); 4. - ιμεῖος `of fruit, belonging to fruit' ( PLond.; uncertain); 5. - ικός `belonging to ὀπ.', also name of a medicine againt dysentery (Plin., Gp.); 6. Όπωρεύς m. surn. of Zeus in Akraiphia (inscr.; Bosshardt 44); hοπορίς f. PN (Lac. or Mess. inscr.), Hopora f. PN (Lat. inscr.). 7. ὀπωράριον = pomarium (Gloss.). 8. Denom. verb ὀπωρ-ίζω `to reap (fruit), to harvest in autumn' (IA.) ith - ισμός m. `vintage' (Aq.). -- Here also μετ-όπωρ-ον ( μεθ-) `what is after ὀπώρα', φθιν-όπωρ-ον `when the ὀπ. ends', `(late) autumn' (IA.), hypostasis resp. governing comp. with thematic enlargement, cf. Schwyzer 442:1c. From there μετ-, φθιν-οπωρ-ινός (IA.) a.o.Etymology: The not rare, but unoriginal aspiration must have been taken from a word ( ὥρα?) with closely related meaning. -- From *ὀπ-ο[σ]άρ-ᾱ contracted (from where Lac. ὀπάρα), abstractformation in -ᾱ from prepositional ὀπ(ι)- (s. ὄπισθεν) and a noun *ὄ[σ]αρ n., which is in the form of a regularly alternating n-stem retained in Balto-Slav. a. Germ., e.g. Serb.-Csl. jesenь, Russ. ósenь f. `autumn', Goth. asans f. `harvest, summer', OHG aran (to which Ernte); so prop. `the time following ὄ[σ]αρ, i.e. the summer following time'. Schulze Q. 475 (= WP. 1, 161f., Pok. 343), Benveniste Origines 19.Page in Frisk: 2,408Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ὀπώρα
-
5 σχοῖνος
Grammatical information: m., also f.Meaning: `rush, reed, rope plaited of rush' (ε 463), also as (Egypt.) length-measure for land (Hdt. 2, 6, Hero, pap. a.o.).Other forms: Myc. ko(i)no?Compounds: Compp., e.g. σχοινο-τενής `in a straight line' (Hdt.), `stretched, plaited of rushes' (late; cf. on τεί-νω).Derivatives: 1. σχοιν-ίον n. `rope, cord' (Hdt., com. a.o.), `measuring-line, linear measure' (Arist., hell. a. late). 2. - ίς, - ῖδος f. `rope, cord' (Theoc., hell. inscr.), - ίς, ΐος adj. `plaited of rushes' (Nic.). 3. - ιά f. `bunch of rushes, cluster, enclosure' (Thphr., Str. a.o.; Scheller Oxytonierung 74f.), - ιαία f. `enclosure' (Olbia, Odessus IIIa). 4. - ίλος (v. l. - ίκλος) m. name of a bird, perh. `wagtail' (Arist.; s. Thompson s. v.), - ίων m. `id.' (Arist.), also `effeminate flute-melody' (Plu., Poll.). 5. - εύς m. name of a bird (Ant. Lib.), also PN, eponym of the town Σχοῖνος in Boeötia (Paus., St. Byz.; Boßhardt 109; cf. Σχοινοῦς below); f. - ῄς, ῃ̃ δος (- ηΐς, - ηΐδος) f. surn. of Aphrodite (Lyc. 832; acc. to sch. ad loc. because of the sexual effect of the rush [?]). 6. - άτας m. surn. of Asklepios ἐν τῳ̃ Ε῝λει (Sparta IIIp). 7. -ᾱ̃ς m. `rope-maker' (pap. IVp). 8. - ῖτις ( καλύβη) `made of rushes' (AP). 9. Adj. - ινος (com., E. etc.), - ικός (hell. pap., Gp.), - ιος (pap. IIIa) `(plaited) of rushes'; - ώδης `full of rushes, rushy' (Nic., Dsc.); - οῦς, - οῦντος `rich of rush' (Str.), Σχοινοῦς river- and place-name (Boeotia, Arcadia; Str., Paus., Krahe Beitr. z. Namenforsch. 2, 233; cf. - εύς above). 10. Verbs ἀπο-, παρα-, περι-σχοινίζω `to rope off esp. to enclose' (D., D.H., Plu. a.o.) with ( περι-)σχοινισμός (Delph., pap.), ( παρα-, περι-)σχοίνισμα (LXX, Plu. a.o.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Unexplained. Earlier attempts at interpretation in Bq and W.-Hofmann s. fēnum, fīnis und fūnis. Furnée 391 compares κοίνα χόρτος H.; the word is then Pre-Greek.Page in Frisk: 2,840-841Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σχοῖνος
См. также в других словарях:
πλουτιαίος — ιαία, ον, Α πλούσιος, άφθονος. [ΕΤΥΜΟΛ. < πλοῦτος + ιαίος*] … Dictionary of Greek
τραυματιαίος — ιαία, ον, Α τραυματισμένος, πληγωμένος. [ΕΤΥΜΟΛ. < τραῦμα, τραύματος + κατάλ. ιαῖος*] … Dictionary of Greek
Histiaea — HISTIAEA, æ, Gr. Ἱ%ιαία, ας, des Hyrieus Tochter, von welcher die Stadt Histiäa, in Euböa, den Namen hatte. Eustath. ad Hom. Il. Β. v. 537 … Gründliches mythologisches Lexikon
μηνιαίος — α, ο (ΑΜ μηνιαῑος, α, ον, Α θηλ. και μηνιαῑος) [μήν] 1. αυτός που συμβαίνει, γίνεται ή εμφανίζεται κάθε μήνα (α. «μηνιαίο περιοδικό» β. «περίοδον μηνιαίαν», Στράβ.) 2. αυτός που διαρκεί έναν μήνα ή αυτός που αντιστοιχεί σε έναν μήνα («μηνιαία… … Dictionary of Greek
τριπαλαιστιαίος — και τριπαλαστιαῖος, ιαία. ον, ΜΑ, και τρισπαλαστιαῖος Μ τριπάλαιστος*. [ΕΤΥΜΟΛ. < τριπάλαιστος + κατάλ. ιαῖος*] … Dictionary of Greek
