Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

θαῦμα

  • 81 ξένος

    ξένος, η, ον (s. prec. four entries; Hom.+; loanw. in rabb.)
    ① adj. pert. to being unfamiliar because of someth. being unknown, strange
    ⓐ in ref. to someth. coming from an external source, strange, foreign
    α. because it comes from an external source ξ. δαιμόνια foreign divinities (δαιμόνιον 1 and Achilles Tat. 2, 30, 1; Jos., C. Ap. 2, 251; 267 ξένους θεούς; cp. Plut., Pompey 631 [24, 5] ‘strange sacrifices’) Ac 17:18. ἀνδρὶ ξένῳ AcPl Ox 6, 11 (=Aa I 241, 14). διδαχαί strange teachings (coming fr. outside the community; cp. Jos., Bell. 2, 414 θρησκεία ξένη) Hb 13:9; Hs 8, 6, 5 v.l.
    β. because it is unheard of, fig. ext. of α: strange in kind, surprising, unheard of, foreign (Aeschyl., Prom. 688; Diod S 3, 15, 6; 3, 52, 2; M. Ant. 8, 14; POxy 1772, 3 οὐδὲν ξένον; Wsd 16:2, 16; 19:5; Philo, Mos. 1, 213; Just., A I, 16, 4, cp. D. 2, 2 τὸ ξ. τῶν λόγων; Tat. 33, 2; Mel., P. 53, 387; τὸ ξ. Did., Gen. 186, 7; ξένον θαῦμα Hippol., Ref. 4, 46, 2) PEg2 64. ὡς ξένου ὑμῖν συμβαίνοντος as though something unheard of were happening to you 1 Pt 4:12. οὐ ξένα ὁμιλῶ I have nothing strange to say Dg 11:1. W. dat. of pers. ἡ ξένη τοῖς ἐκλεκτοῖς τοῦ θεοῦ στάσις the uprising (which is) foreign to God’s chosen people 1 Cl 1:1.—Papias (2:11, Eus. on Papias) ξένας τέ τινας παραβολὰς τοῦ σωτῆρος some strange parables of the Savior.
    ⓑ in ref. to an entity that is unacquainted with someth., w. gen. τινός strange to someth., estranged fr. it, unacquainted w. it, without interest in it (Soph., Oed. R. 219; Pla., Apol. 17d; Heliod. 10, 14; POxy 1154, 8 [I A.D.] εἰμὶ ξένος τῶν ἐνθάδε.—B-D-F §182, 3; Rob. 516) ξ. τῶν διαθηκῶν τῆς ἐπαγγελίας Eph 2:12.
    ⓐ one who comes as a stranger. ὁ ξένος stranger, alien (Orig., C. Cels. 5, 27, 18) Mt 27:7; 3J 5. Opp. πολίτης (cp. Ael. Aristid. 13 p. 163 D.; SIG 495, 115; 708, 16f; 729, 4 al.; OGI 764, 18; Philo, Poster. Cai. 109; Jos., Ant. 11, 159, Vi. 372) Dg 5:5. W. πάροικοι (opp. συμπολίτης) Eph 2:19 (cp. SIG 799, 24f ξ. ἢ μέτοικος). W. παρεπίδημοι (Diod S 4, 27, 3 and OGI 268, 9 τ. παρεπιδημοῦντας ξένους; cp. 339, 29; Just., A I, 67, 6 τοῖς παρεπιδήμοις οὖσι ξένοις) Hb 11:13; οἱ ἐπιδημοῦντες ξ. the strangers who lived (or visited) there Ac 17:21 (SIG 1157, 80f τῶν ἐνδημούντων ξένων).—Because of a firmly entrenched code of hospitality in the Mediterranean world (for a Semitic perspective, s. esp. Gen 18:1–8; the Greek world finds its sanction in Homer, s. esp. Od. 6, 198–210 with its description of the Phaeacians in contrast to the inhospitality of Polyphemus Od. 9, 272–80) ξ. freq. implies the status of a suppliant who ought to be treated as a guest: Mt 25:35, 38, 43f (on divine protection of a total stranger cp. Od. 6, 207f [=14, 57f]; 9, 270f; 17, 483–87).
    ⓑ ἡ ξένη a foreign country (Soph., Phil. 135; POxy 251, 11; 253, 7; τις ἀπὸ ξένης Hippol., Ref. 9, 20, 1) Dg 5:5. ἐπὶ ξένης (X., Resp. Lac. 14, 4; Epict. 1, 27, 5; Plut., Mor. 576c; BGU 22, 34 [114 A.D.]; 159, 7; PFay 136, 10; ACalderini, ΟΙ ΕΠΙ ΞΕΝΗΣ, JEA 40, ’54, 19–22 (numerous pap cited); 2 Macc 5:9; 9:28; Philo, Leg. ad Gai. 15; Jos., Ant. 18, 344) ἐπὶ ξένης κατοικεῖν live in a foreign country Hs 1:1, 6.
    ⓒ ὁ ξένος the host, one who extends hospitality and thus treats the stranger as a guest (since Il. 15, 532; also Mel., P. 51, 375 ξένον ᾐδίκησεν) w. gen. (X., An. 2, 4, 15) ὁ ξ. μου καὶ ὅλης τῆς ἐκκλησίας host to me and to the whole congregation, prob. because he furnished space for its meetings Ro 16:23.—B. 1350–52. DELG. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ξένος

  • 82 παράδοξος

    παράδοξος, ον (παρά, δόξα; X., Pla.+; ins, pap, LXX; JosAs 28:1 cod. A π. θαῦμα [Bat.]; ApcSed 11:1 p. 134, 10 Ja.; EpArist 175; Philo; Jos., C. Ap. 1, 53 al; Just.; loanw. in rabb.) contrary to opinion or exceeding expectation, strange, wonderful, remarkable. κατάστασις τῆς πολιτείας Dg 5:4. σημεῖον 1 Cl 25:1. Subst. in pl. παράδοξα wonderful things (Lucian, Somn. 14; Aelian, VH 13, 33; Celsus 1, 6; Philo, Mos. 1, 212; Jos., Bell. 4, 238) Lk 5:26; GJs 19:2; 20:3.—OWeinreich, Antike Heilungswunder 1909, 198f.—DELG s.v. δοκάω. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > παράδοξος

  • 83 ἀποθαυμάζω

    ἀποθαυμάζω 1 aor. ἀπεθαύμασμα LXX (s. θαυμάζω; since Od. 6, 49; Hdt. et al., seldom in good Attic prose; LXX, TestJob 28:5; Joseph.) be astounded τὰ μεγ̣έ̣θ̣η̣ τ̣[ῶν θ̣ηρίων]| ἀποθα[υ]μ‹ά›ζειν the hugeness of the beasts AcPl Ha 1, 34f.—DELG s.v. θαῦμα.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἀποθαυμάζω

  • 84 ὦ

    ὦ interjection (Hom.+)
    ① marker of personal address O, O … ! (oft. before the voc., in accord w. the Koine and w. Semitic usage, but never used when calling upon God. See B-D-F §146; Rob. 463f; Mlt-Turner 33).
    ⓐ mostly expressing emotion (at the beginning of a clause; Cornutus 14 p. 14, 9 ὦ πονηρέ, κτλ.; TestAbr B 10 p. 115, 3 [Stone p. 78] ὦ ταλαίπωρε ψυχή; ParJer 5:28 ὦ υἱέ μου; ApcEsdr 5:6; ApcSed 11:1ff; ApcMos 10; Just., D. 32, 1 ὦ ἄνθρωπε; Mel., P. 81, 596 ὦ Ἰσραὴλ παράνομε) ὦ γύναι Mt 15:28; within a statement Hv 1, 1, 7 (as TestAbr B 6 p. 110, 22 [Stone p. 68]; TestJob 24:9). Cp. Lk 24:25; Ro 2:1, 3; 9:20; Gal 3:1; 1 Ti 6:20; Js 2:20. ὦ ἀνόητοι 1 Cl 23:4. The nom. takes the place of the voc. (Maximus Tyr. 1, 10g; Philostrat., Ep. 37) Mt 17:17; Mk 9:19; Lk 9:41; Ac 13:10.
    ⓑ without emotion (in accord w. Attic usage, also EpArist 1; 120; Ar. 2, 1; Just., A II, 1, 1; Mel., P. 32, 216; Tat. 14, 1) ὦ Θεόφιλε Ac 1:1. Cp. 18:14; 27:21.
    ② an exclamatory utterance, O, Oh, How … ! etc. (in this use it can also be written ὤ). In modern versions the term is frequently rendered in some functional equivalent, e.g. ‘I stand amazed at’ (so Phillips: Ro 11:33), or w. the punctuation mark (!) serving as a semantic component.
    ⓐ w. the nom. (Aeschyl. et al.; Chariton 6, 6, 4; Is 6:5; TestAbr A 7 p. 84, 26 [Stone, p. 16] ὦ θαῦμα) ὦ βάθος πλούτου Ro 11:33.
    ⓑ w. the gen. (Chariton 6, 2, 8; 10; 11; Galen: CMG V/9, 1 p. 387, 2 ὢ τῆς ἀσυνεσίας; Achilles Tat. 5, 11, 2; TestJob 21:3 ὢ τῆς ἀλαζονείας; Philo, Fuga 149 ὢ θαυμαστῆς δοκιμασίας; Jos., Bell. 4, 166, C. Ap. 1, 301 ὢ τῆς εὐχερείας; Ar. 9, 5 ὢ τῆς ἀνοίας; Just., A I, 9, 5 ὢ τῆς ἐμβροντησίας; Mel., P. 97, 738 ὢ φόνου καινοῦ, ὢ ἀδικίας καινῆς) ὢ τῆς ὑπερβαλλούσης φιλανθρωπίας τοῦ θεοῦ O, the surpassing kindness of God to humanity! Dg 9:2; cp. vs. 5abc. ὢ μεγάλης ἀγάπης, ὢ τελειότητος ἀνυπερβλήτου What strong affection, what unexcelled maturity! 1 Cl 53:5.—Johannessohn, Kasus 9–13. DELG. M-M.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ὦ

Страницы

См. также в других словарях:

  • θαύμα — θαύμα, το και θάμα, το, ατος 1. ένα υπερφυσικό γεγονός που δεν μπορεί να εξηγηθεί με τη λογική και τα επιστημονικά δεδομένα: Ο Χριστός έκανε πολλά θαύματα. 2. εξαιρετικό ανθρώπινο έργο: Τα επτά θαύματα του κόσμου. 3. πράγμα απίθανο: Θα είναι… …   Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)

  • θαῦμα — wonder neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • θαύμα — Εκδήλωση υπερφυσικής προέλευσης, ορατή και συνεπώς αντιληπτή από τις αισθήσεις, που αποκαλύπτεται στον άνθρωπο με όλη της τη μυστηριώδη δύναμη. Η αρχική σημασία της λέξης ήταν «κάθετι που προκαλεί θαυμασμό». Σύμφωνα με τη δογματική της Ανατ.… …   Dictionary of Greek

  • Θαῦμα — Θαύμας masc voc sg (epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • θαυμάσας — θαυμά̱σᾱς , θαυμάζω wonder fut part act fem acc pl (doric) θαυμά̱σᾱς , θαυμάζω wonder fut part act fem gen sg (doric) θαυμάσᾱς , θαυμάζω wonder aor part act masc nom/voc sg (attic epic ionic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • θαῦμ' — θαῦμα , θαῦμα wonder neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • θαυμᾶς — θαυμᾶ̱ς , θαυμάζω wonder fut ind act 2nd sg (doric) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • θαυμάσαι — θαυμά̱σᾱͅ , θαυμάζω wonder fut part act fem dat sg (doric) θαυμάζω wonder aor inf act θαυμάσαῑ , θαυμάζω wonder aor opt act 3rd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • θαυμάσαις — θαυμά̱σαις , θαυμάζω wonder fut part act fem dat pl (doric) θαυμάζω wonder aor part act masc nom/voc sg (doric aeolic) θαυμάζω wonder aor opt act 2nd sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Θαῦμ' — Θαῦμα , Θαύμας masc voc sg (epic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • Θαύμας — Θαύμᾱς , Θαύμας masc nom sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»