-
1 θαυματόεις
A = θαυμαστός, Man.6.402.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θαυματόεις
-
2 θαυματόεντ'
θαυματόεντα, θαυματόειςneut nom /voc /acc plθαυματόεντα, θαυματόειςmasc acc sgθαυματόεντι, θαυματόειςmasc /neut dat sgθαυματόεντε, θαυματόειςmasc /neut nom /voc /acc dual -
3 θαῦμα
Grammatical information: n.Meaning: `wonder, astonishment' (Il.).Compounds: As 1. member e. g. in θαυματο-ποιός `wonder-worker = juggler' (Pl., D.).Derivatives: θαυματός `wonderfull' (Hes. Sc. 165, h. Hom., Pi.) with θαυμάσιος `id.' (IA; Schwyzer 466), from where θαυμασιότης (Hp.); θαυματόεις `id.' (Man.); Θαύμας, - αντος (Hes.; Schwyzer 526, Chantraine Formation 269). Denomin. verbs: 1. θαυμαίνω `wonder, admire' (θ 108, h. Ven. 84) with Dor. Θωμάντας (Phleius); 2. θαυμάζω `id.' (Il.; on the formation Schwyzer 734) with θαυμαστής `admirer' and θαυμαστικός (Arist.), θαυμασμός `admiration' (hell.), θαύμακτρον prob. `money paid to see consurer's tricks' (Sophr. 120; cf. Chantraine 332); 3. θαυματίζομαι ἐκπλήττομαι H. - Θώμων (Boeot.); cf. γνῶμα: γνώμων a. o.; s. Bechtel Hist. Personennamen 214.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: θαῦμα belongs to the group of θάμβος, τέθηπα etc. with Pre-Greek labial\/F (Fur. 228-33); this also explains θῶμα with αυ\/ω, beside which through etymological notation in Hdt. also θῶυμα (Hoffmann Dial. 3, 366f.); from IE the variation cannot be explained. These verbal nouns go back on a verb for `see, observe', seen also in θέα `looking at' (s. v.), θεάομαι `behold'; θαῦμα. Thus Kuiper Gedenksch. Kretchmer (1956) 225, Fur. 236, 242 (who further compares Proto-Hatt. tāu̯u̯a `fear').Page in Frisk: 1,655-656Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > θαῦμα
См. также в других словарях:
θαυματόεις — θαυματόεις, εσσα, εν (Α) θαυμαστός. [ΕΤΥΜΟΛ. < θαύμα, ατος + κατάλ. –όεις (πρβλ. αιματ όεις, κυματ όεις)] … Dictionary of Greek
θαυματόεντ' — θαυματόεντα , θαυματόεις neut nom/voc/acc pl θαυματόεντα , θαυματόεις masc acc sg θαυματόεντι , θαυματόεις masc/neut dat sg θαυματόεντε , θαυματόεις masc/neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-όεις — όεσσα, όεν (Α όεις, όεσσα, όεν) παραγωγική κατάληξη πολλών επιθέτων τής οποίας αρχική μορφή θεωρείται η εις, εσσα, εν, που σχητίστηκε από ουσ. με επίθημα Fεντ (< IE * went , πρβλ. αρχ. ινδ. και αβεστ. vant : rupa vant «όμορφος» < rupa… … Dictionary of Greek
