-
1 θαλαμιών
θαλαμίαςmasc gen plθαλαμίτηςone of the rowers on the lowest bench: masc gen plθαλαμιόςof: fem gen plθαλαμιόςof: masc /neut gen pl -
2 θαλαμιῶν
θαλαμίαςmasc gen plθαλαμίτηςone of the rowers on the lowest bench: masc gen plθαλαμιόςof: fem gen plθαλαμιόςof: masc /neut gen pl -
3 θαλάμιος
θαλάμιος, 1) = ϑαλαμίτης, Thuc. 4, 32; Hesych. erkl. ὁ κατωτάτω ἐρέσσων ἐν τῇ νηΐ; nach Arcad. 40, 13 ϑαλαμιός zu accentuiren; App. B. C. 5, 107 ist οἱ ϑαλαμίαι in ϑαλαμῖται zu ändern. – 2) ἡ ϑαλαμία; sc. κώπη, das Ruder des ϑαλαμίτης, das kürzeste auf dem Schiffe, was substantivisch gebraucht wird, wenn Ar. Ach. 527 ϑαλαμιῶν τροπουμένων richtig accentuirt ist, wie auch Hesych. ϑαλαμίαι κῶπαι αἱ κατωτάτω, richtiger sowohl ϑαλαμίων, als ϑαλάμιαι, s. jedoch nachher; – das Loch im Schiffsbord, durch welches dies Ruder gesteckt wird, Schol. Ar. Ran. 1072 ἡ ϑαλαμία ὀπή, δι' ἧς ἐξέρχεται ἡ κώπη; – τοῦτον δῆσαι διὰ ϑαλαμίης διελόντας τῆς νεός Her. 5, 33; Ar. Pax 1198 διεὶς τὴν χεῖρα διὰ τῆς ϑαλαμίας, wo Bekker nach mss. ϑαλαμιᾶς accentuirt, so daß ein eigenes subst. ϑαλαμιά anzunehmen wäre.
-
4 ῥάσμα
См. также в других словарях:
θαλαμιῶν — θαλαμίας masc gen pl θαλαμίτης one of the rowers on the lowest bench masc gen pl θαλαμιός of fem gen pl θαλαμιός of masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)