-
1 Μυρων
1) тиранн Сикиона, отец Аристонима, дед Клисфена Her., Arst.2) уроженец г. Элевтеры в Беотии, один из величайших ваятелей и резчиков V в. до н.э. Luc. -
2 Μυρών
-
3 Μυρῶν
-
4 Μύρων
Μύρωνmasc nom /voc sg -
5 μυρών
μῠρῶν, μύρωflow: fut part act masc nom sg (attic epic doric)μυρόωpres part act masc voc sg (doric aeolic)μυρόωpres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)μυρόωpres part act masc nom sgμυρόωpres inf act (doric) -
6 μυρῶν
μῠρῶν, μύρωflow: fut part act masc nom sg (attic epic doric)μυρόωpres part act masc voc sg (doric aeolic)μυρόωpres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)μυρόωpres part act masc nom sgμυρόωpres inf act (doric) -
7 μύρων
μύρονsweet oil: neut gen plμύ̱ρων, μύρωflow: pres part act masc nom sgμύ̱ρων, μῦροςmasc gen plμυρόωimperf ind act 3rd pl (doric aeolic)μυρόωimperf ind act 1st sg (doric aeolic) -
8 Μύρωνα
Μύρωνmasc acc sg -
9 Μύρωνι
Μύρωνmasc dat sg -
10 Μύρωνος
Μύρωνmasc gen sg -
11 Myro
Myro, ōnis, m. (Μύρων), aus Eleutherä, berühmter Bildner (plastes), um 430 v. Chr., dessen Tiergebilde, bes. die ihr Kalb säugende Kuh auf dem großen Platze zu Athen, sehr gepriesen werden, Cic. de or. 3, 26; Verr. 4, 135. Ov. ex Pont. 4, 1, 34. Plin. 34, 57. – griech. Genet. Myronos, Mart. 4, 39, 2; 6, 92, 2; 8, 51, 1. – Dav. Myrōnius, a, um, myronisch, von Myron verfertigt, caput, Cornif. rhet. 4, 9.
-
12 ψεκάζω
-
13 μύρον
μύρον, τό, eigtl. ein von selbst ausfließender, wohlriechender Pslauzensast, bes. der Myrrhensaft, nach Ath. von μύῤῥα (Fremdwort, die Alten leiten es von μύρω ab). – Ueberh. jede wohlriechende Salbe; wohlriechendes Oel; μύροις ἀλείφεσϑαι, zuerst bei Archil. 11; vgl. Ath. XV, 688 c; τεῦχος οὐ μύρου πνέον, Soph. frg. 147; ἐνόπτρων καὶ μύρων ἐπιστάτας, Eur. Or. 1112; μύρον ἕψειν, Ar. Lys. 946, μύρου ὄζειν, nach Salbe duften, Eccl. 524, der auch den Ort, wo wohlriechende Salben verkauft wurden, so nennt, τἀν τῷ μύρῳ, auf dem Salbenmarkt, Equ. 1372. Oft bei anderen Cunic.; Ath. II, 48 c, λούομάι μύροις ψακαστοῖς, III, 101 c, aus Archestrat., στακτοῖσι μύροις ἀγαϑοῖς χαίτην ϑεραπεύειν, u. XII, 548 c aus Anaxil., ξανϑοῖς τε μύροις χρῶτα λιπαίνων, u. A.; μύρον κατὰ τῆς κεφαλῆς καταχέαντες, Plat. Rep. III, 398 e, μύρα καὶ ϑυμιάματα, 373 a; Folgde; auch mit Wein gemischt, Ael. V. H. 12, 31; Ath. führt übrigens eine große Menge verschiedener μύρα an; sp. D. brauchten es allgemein für alles Liebreizende, vgl. Iac. A. P. p. 597; dah. auch Liebkosungswort Verliebter, vgl. Ep. ad. 67 (V, 91). – Sprichwörtlich μύρον ἐπὶ φακῇ, Myrrhenöl zu Linsen, d. i. Kostbares auf eine schlechte Sache verwenden, Gië. Att. 1, 19; vgl. Phereer. bei Ath. IV, 160 b u. Mein. com. II, 780.
-
14 ἔκ-πνοος
-
15 ῥάσμα
ῥάσμα, τό, das Gespritzte, Verspritzte, ῥάσματα μύρων ἔπιπτεν ἐπὶ τὴν γῆν, Ath. XII, 542 c.
-
16 αλοιφη
ἥ1) жир, сало(ὑός Hom.)
2) мазь, масло(ἐπιχρίεσθαι ἀλοιφῇ Hom.)
3) обмазка, штукатурка Plat.4) перен. налет(ἀνελευθερίας Plut.)
5) смазывание, натирание(μύρων ἀλοιφαί Plat.; αἱ περὴ τέν χροιὰν ἀλοιφαί Plut.)
6) подчистка (sc. ἐν τῷ βιβλίῳ Plut.) -
17 Myro
Myro, ōnis, m. (Μύρων), aus Eleutherä, berühmter Bildner (plastes), um 430 v. Chr., dessen Tiergebilde, bes. die ihr Kalb säugende Kuh auf dem großen Platze zu Athen, sehr gepriesen werden, Cic. de or. 3, 26; Verr. 4, 135. Ov. ex Pont. 4, 1, 34. Plin. 34, 57. – griech. Genet. Myronos, Mart. 4, 39, 2; 6, 92, 2; 8, 51, 1. – Dav. Myrōnius, a, um, myronisch, von Myron verfertigt, caput, Cornif. rhet. 4, 9. -
18 δοκιμαστήριον
δοκῐμ-αστήριον, τό,Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > δοκιμαστήριον
-
19 σύνθεσις
A putting together, composition, combination, Pl.Phd. 93a, R. 611b; , cf. IG42(1).103.56 (Epid., iv B.C.), 7.3073.92 (Lebad., ii B.C.);τῶν σπονδύλων Sor.1.102
; storage, τῶν μήλων (quinces in a ῥίσκος) Phylarch.10 J.; but ἐλαιῶν ς. a preserve of olives, Gp.9.28.2.b in concrete sense, junction, ; συνθέσεις ([etym.] λέγω τὰς γωνίας) Id.Pr. 910b14.2 in various technical senses:a in Grammar, composition, γραμμάτων τε συνθέσεις, i.e. syllables and words, A.Pr. 460, cf. Arist.Metaph. 1092a26; σ. ἔκ τε ῥημάτων γιγνομένη καὶ ὀνομάτων, i.e. sentences, Pl.Sph. 263d, cf. Cra. 431c, Arist. Po. 1458a28, Gal.15.487; περὶ συνθέσεως ὀνομάτων, title of work by D.H.; also, the juxtaposition of letters in a word, Arist.Rh.Al. 1434b34; of an author's composition, Isoc.10.11; so ἡ τῶν μέτρων ς. metrical composition, Arist.Po. 1449b35; ἡ τῶν ἐπῶν ς. D.S.5.74; ἡ τοῦ παίωνος ξ. the way the paeon is made up, Plu.2.1143d; the constitution of things, Hp.Virg.1.b Math., synthesis of a problem (opp. ἀνάλυσις), Archim.Sph.Cyl.2.7, explained in Papp.634; ἡ κατὰ σ. ἀγωγή synthetic procedure, Id.412.2.c Math., σ. λόγου transformation of a ratio known as componendo, Euc.5 Def.14; κατὰ -σιν, = componendo, Archim.Aequil.2.9.d Math., addition, Ph.1.11, Plu.2.1018c, Dioph.1 Intr.; καθ' ἁντινοῦν -σιν however many times added, i.e. whatever number of times taken (multiplied), Archim.Spir.1:—also as Pythag. name for 2, Anatol. ap. Theol.Ar.8.e in Logic, union of noun and verb or of two objects of thought in a statement, Arist. Int. 16a12, de An. 430a27; also ὁ παρὰ τὴν σ. [λόγος] the fallacy of composition, opp. διαίρεσις, Id.SE 177a33.f in Physics, composition of substances, parts of organisms, from their elementary constituents, Id.PA 646a12, Top. 151a23; opp μίξις (combination), Id.GC 328a6.g in Medicine, compounding of essences and drugs,τῶν μύρων Thphr. Od.14
, al., cf. D.S.4.45, Aglaïas 8.II combination of parts so as to form a whole, γενέσεις καὶ ς. Pl.R. 533b; ἡ τῶν στρωμάτων ς. Id.Plt. 280b, cf. Arist.PA 645a35, Metaph. 1014b37; in plants, Thphr.HP 5.5.2.b in concrete sense, a social or political combination, Arist. Pol. 1276b7; a military formation, Ael.Tact.18.5.III agreement, treaty, Pi.P.4.168, Fr. 205; πὸς τὰς συνθέσις in accordance with the agreements, IG5(2).343.41,60 (Orchom. Arc., iv B.C.); ἐκ συνθέσεως by arrangement, D.S.13.112, etc.;συνθέσεις περὶ γάμων Plu. Sull.35
.2 σ. λόγων making up accounts, Stud.Pal.4.70.391 (i A.D.); so ς. alone,εἰς σύνθεσιν τῷ βασιλεῖ PTeb.714.6
(ii B.C.).IV set, service (most freq. in Lat. synthesis):1 collection of clothes, wardrobe, Dig.34.2.38.1; also, dress, gown, costume, suit, σ. τελείας λευκὰς δεκατρεῖς, γυναικείας ς. PHamb.10.13,21 (ii A.D.), cf. POxy. 1153.23 (i A.D.), 496.4 (ii A.D.), PSI10.1117.11,13 (ii A.D.), Mart.2.46.4, 5.79.2; synthesinam indutus, Suet.Ner.51.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σύνθεσις
-
20 τεχνήτωρ
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > τεχνήτωρ
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Μύρων — masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μύρων — I (5ος αι. π.Χ.). Γλύπτης από τις Ελευθερές της Αττικής, ένας από τους σημαντικότερους της αρχαιότητας, ο οποίος άκμασε μεταξύ 480 και 440 π.Χ. Ο Πλίνιος τον αναφέρει μαζί με τον Πολύκλειτο και τον Πυθαγόρα στους χρόνους της 90ής Ολυμπιάδας (420… … Dictionary of Greek
Μυρῶν — Μυρώ fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μυρῶν — μῠρῶν , μύρω flow fut part act masc nom sg (attic epic doric) μυρόω pres part act masc voc sg (doric aeolic) μυρόω pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) μυρόω pres part act masc nom sg μυρόω pres inf act (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύρων — μύρον sweet oil neut gen pl μύ̱ρων , μύρω flow pres part act masc nom sg μύ̱ρων , μῦρος masc gen pl μυρόω imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) μυρόω imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οἰκ ὠνοῦμαι μύρων δραχμῶν μεταμελίαν. — См. Такой ценою не куплю … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Άγιος Μύρων — Ημιορεινός οικισμός (υψόμ. 440 μ., 717 κάτ.) στην πρώην επαρχία Μαλεβιζίου του νομού Ηρακλείου. Απλώνεται στις ανατολικές απολήξεις της Ίδης (Ψηλορείτης). Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Γοργολαΐνης … Dictionary of Greek
Мирон греческий скульптор — (Μύρων) из Елевфер, на границе Аттики и Беотии. Скульптор эпохи, предшествовавшей непосредственно высшему расцвету греческого искусства (конец VI начало V в.). Древние характеризуют его как величайшего реалиста и знатока анатомии, не умевшего,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Мирон тиран сикионский — (Μύρων) тиран сикионский, дед Клисфена старшего, в 648 г. победил на колеснице в Олимпии и посвятил в олимпийский храм медное казнохранилище, показывавшееся еще при Павсании … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Мирон, греческий скульптор — (Μύρων) из Елевфер, на границе Аттики и Беотии. Скульптор эпохи, предшествовавшей непосредственно высшему расцвету греческого искусства (конец VI начало V в.). Древние характеризуют его как величайшего реалиста и знатока анатомии, не умевшего,… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Мирон, тиран сикионский — (Μύρων) тиран сикионский, дед Клисфена старшего, в 648 г. победил на колеснице в Олимпии и посвятил в олимпийский храм медное казнохранилище, показывавшееся еще при Павсании … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
