-
1 εὐ-κατά-σβεστος
εὐ-κατά-σβεστος, leicht auszulöschen, K. S.
-
2 δυς-κατά-σβεστος
δυς-κατά-σβεστος, schwer zu löschen, zu stillen, Plut. Def. orac. 12 u. a. Sp.
-
3 ἀ-κατά-σβεστος
ἀ-κατά-σβεστος, ungelöscht, vom Kalk, Galen.
-
4 ἀκατάσβεστος
ἀ-κατά-σβεστος, ungelöscht, vom Kalk -
5 δυςκατάσβεστος
δυς-κατά-σβεστος, schwer zu löschen, zu stillen -
6 εὐκατάσβεστος
-
7 σβέννυμι
Grammatical information: v.Meaning: `quench, to extinguish, to be extinguished, extinct (IA.).Other forms: - ύω (Pi., Hp. a. o.), aor. σβέσ(σ)αι (Il.), pass. σβεσθῆναι (IA.), fut. σβέσω (A., E. a. o.); midd. σβέννυμαι (Hes.), aor. σβῆναι (Il.), fut. σβήσομαι (Pl. a. o.), perf. ἔσβηκα (A.), ἔσβεσμαι (Parm. a.o.).Compounds: Also w. prefix, esp. ἀπο- and κατα- (on the use in Hom. Graz Le feu dans l'Il. et l'Od.259ff.).Derivatives: σβέ-σις ( ἀπό-, κατά- σβέννυμι) f. `extinction, putting out' (Arist. etc.), σβεσ-τήρ, - τῆρος m. `extinguisher' (Plu.; not quite certain), - τήριος `useful for extinguishing' (Th. etc.), - τικός `id.' (Arist. etc.); ἄ-σβεσ-τος `unextinguishable' (Hom. a.o.; σβεστός Nonn.), f. (sc. τίτανος) `unslaked lime' (Dsc., Plu. a. o.) with ἀσβεστ-ήριοι and - ωσις H. as explanation of κονιαταί resp. κονίασις. -- Deviating the aor. κατα-σβῶσαι (Herod.). -- Besides some H.glossen: ζείναμεν (- υμεν?) σβέννυμεν, ἐζίνα (for - είν-) ἐπεσβέννυεν, ἀποζίννυται (cod. - ξ-; for - ζείν-) ἀποσβέννυται; ζόασον σβέσον; ζοάσ\< εις\> σ[ε]βέσεις.Etymology: The above formal system is as a whole built on the root σβεσ- in σβέσ-σαι and ἄ-σβεσ-τος. To the aorist σβέσ(σ)αι joined σβέννυμι from *σβέσ-νυ-μι (on the phonetics Schwyzer 697), σβέσω, σβεσθῆναι, ἔσβεσμαι. To this came as innovation ἔσβην, σβῆναι (after ἔστην, ἐκάην, ἐάγην etc.), to which came σβήσομαι, ἔσβηκα. On itself stands κατα-σβῶσαι, which may have an old lengthened grade (cf. below), but which can also with ζόασον, ζοάσεις (s. ab.) be understood as an iterativ (from *σβοῆσαι) of uncertain date. Cf. (with partly diff. view) Schwyzer 719 and 743 w. n. 1. From the byforms with ζ-, ζείναμεν etc., one can conclude for σβέσ(σ)αι, σβέννυμι to an IE * sgʷes-, which cannot be separated from other verbs for `extinguish': Lith. gęs-tù, gès-ti `extinguish, die out', caus. ges-aũ, -ýti `extinguish', Slav., e.g. OCS u-gašǫ, u-gasiti `extinguish' (IE * gʷōs-; also in - σβῶσαι?; s. ab.), Toch. AB käs- `extinguish'; prob. also Skt. jásate `is extinguished', jāsayati `exhaust'. Hitt. kišt-'be extinguished, perish' (e.g. 3. sg. kištari) is however incompatable with the labiovelar in σβέννυμι. If we posit a pure velar g, which is possible for all other languages, σβέννυμαι must be separated. -- Through the initial σ- Greek is distinguished from its cognates. Prob. it concerns a prefix (after Prellwitz s. v. a mutilated ἐξ-). Diff. Brugmann (e.g. Grundr.2 I 590) and Schwyzer 743 n. 1 (to be rejected). -- Further forms from the diff. languages with uncertain hypotheses and older lit. in Bq and WP. 1, 693f. (Pok. 479f.); s. also Fraenkel Wb. s. gèsti, Vasmer s. gasítь, W.-Hofmann s. sēgnis.Page in Frisk: 2,685-686Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σβέννυμι
См. также в других словарях:
σβεστός — ή, ό / σβεστός, ή, όν, ΝΜ σβηστός. επίρρ... σβεστά Ν 1. κατά τρόπο σβεστό, αδύναμα, χωρίς ισχύ 2. φρ. «σβεστά έλκε» ναυτ. πρόσταγμα για την έλξη τών ιστίων κατά τέτοιο τρόπο, ώστε να μην επενεργεί ο άνεμος πάνω στην επιφάνειά τους. [ΕΤΥΜΟΛ. <… … Dictionary of Greek
ευκατάσβεστος — εὐκατάσβεστος, ον (Α) αυτός που σβήνει εύκολα. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + κατα σβεστος (< κατα σβέννυμι), πρβλ. α κατά σβεστος, δυσ κατά σβεστος] … Dictionary of Greek
