-
1 θάλαμος
θάλαμος, ὁ (nach Passow mit ϑάλπω zusammenhangend, eigtl. ein Ort, wo es warm ist?), bei Hom. Bezeichnung für jedes Zimmer, welches außer dem Saale oder den Säälen im Hause ist, Schlafzimmer, Wohnzimmer der Frau, der Tochter, des unverheiratheten Sohnes, Schlafzimmer des Ehepaares, Brautgemach; auch ein Schlafzimmer in einem besonderen Gebäude auf dem Hofe, Odvss. 1, 425; Vorrathskammer, Iliad. 6, 288 Odyss. 2, 337; vgl. Xen. ὁ μὲν γὰρ ϑάλαμος ἐν ὀχυρῷ ὢν τὰ πλείστου ἄξια καὶ στρώματα καὶ σκεύη παρεκάλει, Oec. 9, 3. – Nach Homer gew. Braut-, Schlafgemach, μεγαλοκευϑέεσσιν ἔν ποτε ϑαλάμοις Διὸς ἄκοιτιν ἐπειρᾶτο Pind. P. 2, 33; τὸν Ἡράκλειον ϑάλαμον Soph. Tr. 909; Eur. ἔχουσα πόσιν ἐν ϑαλάμοισιν, Troad. 854; auch in Prosa, Her. 1, 34, den ἀνδρεῶνες entgeggstzt; ἐξέδραμε τοῦ ϑαλάμου παρὰ τῆς γυναικός Plut. Alcib. 23; τοῦ βασιλικοῦ ϑαλάμου φύλακες Hdn. 3, 12, 2. – Allgem., Aufenthaltsort, Behausung, σύ τε πέμπε χοὰς ϑαλάμους ὕπο γῆς Aesch. Pers. 616; Eum. 958; κρυπτομένα δ' ἐν τυμβήρει ϑαλάμῳ, von der Danae, Soph. Ant. 938; von der Unterwelt, τὸν παγκοίταν ὅϑ' ὁρῶ ϑάλαμον τήνδ' Ἀντιγόνην ἀνύτουσαν, die zugleich ihr Brautgemach werden soll, 798 ( Eur. nennt den Hades Περσεφονείας ϑάλαμοι, Suppl. 1022); das Meer heißt μέγας ϑάλαμος Ἀμφιτρίτης, O. R. 195; βασιλικοί, der Palast, Eur. Ion 486; auch ἀρνῶν, von den Ställen, Cycl. 57. Von Bienenzellen, Antiphil. 29 (IX, 404). – Im Schiffe hieß so der unterste Schiffsraum, Ath. II, 37 b, wo die Ruderbänke der ϑαλαμῖται angebracht waren. – In Aegypten = kleine Kapelle, Ael. H. A. 11, 10; – Luc. de dea Syr. 31 = das Allerheiligste im Tempel.
-
2 θάλαμος
θάλαμος, ὁ, Bezeichnung für jedes Zimmer, welches außer dem Saale oder den Sälen im Hause ist, Schlafzimmer, Wohnzimmer der Frau, der Tochter, des unverheirateten Sohnes, Schlafzimmer des Ehepaares, Brautgemach; auch ein Schlafzimmer in einem besonderen Gebäude auf dem Hofe; Vorratskammer; Braut-, Schlafgemach. Allgem., Aufenthaltsort, Behausung; von der Unterwelt; Hades, Περσεφονείας ϑάλαμοι; das Meer heißt μέγας ϑάλαμος Ἀμφιτρίτης; βασιλικοί, der Palast; auch ἀρνῶν, von den Ställen. Von Bienenzellen. Im Schiffe hieß so der unterste Schiffsraum, wo die Ruderbänke der ϑαλαμῖται angebracht waren. In Ägypten = kleine Kapelle; das Allerheiligste im Tempel -
3 εὐ-θάλαμος
εὐ-θάλαμος, Ἀφροδίτη, die Ehe beglückend, Nonn. D. 2, 324.
-
4 ἀμφι-θάλαμος
ἀμφι-θάλαμος, mit Zimmern auf beiden Seiten.
-
5 ὁμο-θάλαμος
ὁμο-θάλαμος, in demselben Gemache wohnend, Hausgenosse, Νηρηΐδων, Pind. P. 11, 2.
-
6 thalamus
thalamus, ī, m. (θάλαμος), ein im Innern des Hauses gelegenes Gemach, u. zwar: I) das Wohnzimmer, Ov. met. 2, 738. – dah. übh. die Wohnung, Behausung, der Aufenthalt, Eumenidum, Verg.: delubra, quae vocant thalamos (des Apis), Plin.: v. den Zellen der Beinen, Verg. georg. 4, 189. – II) das Schlafzimmer, Schlafgemach, rein lat. cubiculum, a) eig., Vitr. u. Ov. – b) meton.: α) das Bett, bes. das Ehebett, Prop. u. Verg. – β) die Ehe, vita expers thalami, ehelos, Verg.: thalamos parare, Ov.: thalamos ne desere pactos, die dir versprochene Braut, Verg.: thalamos quaerit, Gattin, Lucan.
-
7 παστός [2]
-
8 παστάς
παστάς, άδος, ἡ, die Vorhalle vor dem Hause, Her. 2, 148. 169, wofür bei Hom. αἴϑο υσα steht; späterhin, wie στοά, Säulenhalle, Säulengang, bes. vor Tempeln, porticus, Xen. Hier. 11, 2 Mem. 3, 8, 9; Plut. Galb. 25 u. öfter; D. Hal. 4, 44 u. a. Sp.; auch die basilica der Römer, D. Hal. 3, 21. – Der zunächst an die Vorhalle stoßende Theil des Hauses, Vorsaal, bei Hom. πρόδομος, Agath. 31 (VI, 172); Ep. ad. 11 (XII, 91). – Uebh. wie ϑάλαμος, ein inneres Gemach, bes. Braut-, Schlafgemach, Eur. Or. 1371; Theocr. 24, 46; ἀκτέριστος, vom Grabmal, Soph. Ant. 1207. – Die Alten leiteten es ab von πάσασϑαι, πατέομαι, also eigtl. Speisehalle, oder von πάσσω = ποικίλλω (vgl. παστός), noch Andere erklären es als zsgz. aus παραστάς, παρστάς.
-
9 παγ-κοίτης
παγ-κοίτης, ὁ, der Alles zur Ruhe bringt, allbettend, Ἅιδης, Soph. Ant. 810, ϑάλαμος, auch von der Unterwelt, 804.
-
10 ποιητός
ποιητός, gemacht, verfertigt; oft bei Hom., bes. von Wohnungen und Waffen, wie οἱ δὲ κατ' αὐτὰς ποιητὰς ἐςέχυντο πύλας, Il. 12, 470; κύκλος, κυνέη, δόμος, ϑάλαμος u. ä., wo man es = εὖ ποιητός, wohl, künstlich gemacht, aufzufassen pflegt; auch τέγεος πύκα ποιητοῖο, Od. 1, 333; Sp.; τὸ ποιητόν, das Gemachte, Arist. eth. 6, 2; – παῖς, ein angenommener, adoptirter Sohn, der zum Sohne gemacht, nicht geboren ist. εἴτε γεννητὸς ὢν εἴτε ποιητός, Plat. Legg. XI, 923 e, oft bei den Rednern; auch ὁ ποιητὸς πατήρ, Adoptivvater, Lys. 13, 91; πολῖται, die mit dem Bürgerrechte beschenkt sind, nicht geborene Bürger, Arist. pol. 3, 1. – Uebh. selbst gemacht, ersonnen, erdichtet, ψεύσταν δὲ ποιητὸν συνέπαξε λόγον, Pind. N. 5, 29.
-
11 πολυ-δαίδαλος
πολυ-δαίδαλος, mit vieler Kunst gearbeitet; bes. von künstlichen Metall- u. Holzarbeiten; ϑώρηξ, Il. 3, 358 u. öfter, wie ἀσπίς, 11, 32; χρυσός, Od. 13, 11; ὅρμος, 18, 295; κλισμός, Il. 24, 597; auch ϑάλαμος, Od. 6, 15; von kunstvoller Weberei, Hes. O. 64. – Aber auch die Σιδόνες heißen so, die mit vieler Kunst arbeiten, sehr kunstfertig sind. Il. 23, 743; von einem Mimen Agath. 41 ( Plan. 80).
-
12 πολύ-χρῡσος
πολύ-χρῡσος, goldreich, reich an Gold, an goldenen Gefäßen; Δόλων, Il. 10, 315; πόλις, 18, 289; auch Hes. O. 523 Th. 980 Sc. 847; δῶμα, Pind. P. 4, 53; ϑάλαμος, 9, 69; νάπη, 6, 8. Auch Aphrodite heißt so, die Goldgeschmückte, H. h. Ven. 1. 9. 65 (vgl. χρύσεος); Gyges, Archil. 2; οἶκος Ζανός, Eur. Hipp. 68, u. öfter; στρατιά, der Perser, Aesch. Pers. 9; Σάρδεις, 45; Βαβυλών, 53; Μυκῆναι, Soph. El. 9; Πυϑών, O. R. 151; sp. D., wie Coluth. 283, Priamus; auch in Prosa, Xen. Cyr. 3, 2, 25 u. Sp., wie οἱ πολύχρυσοι Luc. Nigr. 13.
-
13 πολύ-κμητος
πολύ-κμητος, mit vieler Mühe od. Sorgfalt gemacht, bearbeitet; bei Hom. Beiwort des Eisens (das schwieriger als das früher im Gebrauche häufigere Kupfer zu bearbeiten ist); auch ϑάλαμος, Od. 4, 718; πόλεμος, Tryph. 1; Q. Sm. 7, 424; Nonn. D. 40, 281.
-
14 τυμβήρης
-
15 χανδάνω
χανδάνω, aor. ἔχαδον, perf. mit Präsensbdtg κέχανδα, fut. χείσομαι, fassen, in sich begreifen, enthalten; ἓξ μέτρα χάνδανε κρητήρ, er faßte sechs Maaß, Il. 23, 742; λέβης τέσσαρα μέτρα κεχανδώς 23, 268; οὐκ ἐδυνήσατο πάσας αἰγιαλὸς νῆας χαδέειν, das Gestade konnte nicht alle Schiffe fassen, 14, 34; οἶκος κεχανδὼς πολλὰ καὶ ἐσϑλά Od. 4, 96; ϑάλαμος γλήνεα πολλὰ κεχάνδει Il. 24, 192; οὐδὸς ἀμφοτέρους ὅδε χείσεται, die Schwelle wird Raum für uns Beide haben, Od. 18, 17; Ἥρῃ οὐκ ἔχαδε στῆϑος χόλον, die Brust war ihr zu eng, den Zorn zu fassen, Il. 4, 24. 8, 461; ὥς οἱ ἐχάνδανον, d. i. so viel er mit den Händen fassen konnte, Od. 17, 344; ἤϋσεν ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός, er schrie so laut der Kopf des Mannes es fassen, aushalten konnte, Il. 11, 461; vgl. ἀλλὰ μὴν κεκραξόμεσϑά γ' ὁπόσον ἡ φάρυγξ ἂν ἡμῶν χανδάνῃ Ar. Ran. 257; mit dem Nebenbegriffe des Prahlens H. h. Ven. 252, nach Wolf's u. Herm. Em., οὐκέτι μοι στόμα χείσεται, nicht mehr wird mein Mund sich prahlend öffnen, wo Buttmann χήσεται, als fut. von χάσκω schreiben möchte. Auch sp. D.: ῥόπαλόν οἱ ἐχάνδανε χείρ Theocr. 13, 57; κωκύσασα ὅσσον ἐχάνδανε μητρὸς ἀνίη Bian. 17 (VII, 644); τόσον χάδεν ἀνέρα νῆσος Paul. Sil. 80 (VII, 4).
-
16 ΔΕ'Μω
ΔΕ'Μω, bauen; vielleicht verwandt δέω »binden« und δαμάω »bändigen«, Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 1, 57. 200. – Mehrmals bei Homer: imperfect. act., Odyss. 23, 192 τῷ δ' ἐγὼ ἀμφιβαλὼν ϑάλαμον δέμον, ὄφρ' ἐτέλεσσα, πυκνῇσιν λιϑάδεσσι; aorist. 1. act., Iliad. 21, 446 Τρώεσσι πόλιν πέρι τεῖχος ἔδειμα, 9. 349 τεἱχος ἔδειμε, 14, 32 τεῖχος ἐπὶ πρύμνῃσιν ἔδειμαν, 7, 436 ποτὶ δ' αὐτὸν τεῖχος ἔδειμαν πύργους ϑ' ὑψηλούς, 7, 337 ποτὶ δ' αὐτὸν δείμομεν ὦκα πύργους ὑψηλούς, Conjunctiv, homerisch verkürzt, »laßt uns bauen«; perfect. pass., Iliad. 6, 245. 249 ϑάλαμοι ξεστοῖο λίϑοιο, πλησίοι ἀλλήλων δεδμημένοι; plusquamperf. pass., Iliad. 13, 683 ὕπερϑεν τεῖχος ἐδέδμητο χϑαμαλώτατον, Odyss. 9, 185 περὶ δ' αὐλὴ | ὑψηλὴ δέδμητο κατωρυχέεσσι λίϑοισιν μακρῇσίν τε πίτυσσιν ίδὲ δρυσὶν ὑψικόμοισιν, Odyss. 14, 6 ἔνϑα οἱ αὐλὴ | ὑψηλὴ δέδμητο, περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ, Odyss. 1, 426 ὅϑι οἱ ϑάλαμος περικαλλέος αὐλῆς | ὑψηλὸς δέδμητο, περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ; aorist. 1. medii, Odyss. 6, 9 ἀμφὶ δὲ τεῖχος ἔλασσε πόλει, καὶ ἐδείματο οἴκους, καὶ νηοὺς ποίησε ϑεῶν, καὶ ἐδάσσατ' ἀρούρας, medium Homerisch in der Bdtg des activi; Odyss. 14, 8 αὐλή –· ἥν ῥα συβώτης αὐτὸς δείμαϑ' ὕεσσιν ἀποιχομένοιο ἄνακτος, νόσφιν δεσποίνης καὶ Λαέρταο γέροντος, ῥυτοῖσιν λάεσσι, Scholl. Didym. Ζηνόδοτος δείματο οἶος. – Folgende: Praesens activ. h. Hom. Mercur. 87. 188; partic. aorist. δείμας Eur. Rhes. 232; perf. pass. δέδμανϑ' Theocr. 15, 120, δέδμηνται 25, 24; Her. 9, 10; ὁδόν, einen Weg anlegen, 2, 124. 7, 200. – Med., ἄστη, τέμενος, Plat. Ax. 367 c 370 b; D. Hal. 1, 55; Plut. Num. 14; Luc.
-
17 κυπαρισσ-όροφος
κυπαρισσ-όροφος, mit einer Decke von Cypressenholz, ϑάλαμος, nach Casaubon. Em. Hnesimach. bei Ath. IX, 402 f für κυπαρισσοτρόφος.
-
18 καρφίτης
-
19 κηώεις
-
20 κέδρινος
См. также в других словарях:
θάλαμος — an inner room masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θάλαμος — (Φυσ.). Ονομασία διάφορων συσκευών που περιλαμβάνουν έναν χώρο με πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και περιεχόμενο και χρησιμοποιούνται για τη μελέτη των ιδιοτήτων των στοιχειωδών σωματιδίων (ηλεκτρονίων, πρωτονίων, νετρονίων κλπ.). Η μελέτη αυτή… … Dictionary of Greek
θάλαμος — ο 1. δωμάτιο: Νυφικός θάλαμος. 2. μεγάλος χώρος σε νοσοκομείο ή στρατώνα όπου κοιμούνται πολλά άτομα μαζί. 3. εξάρτημα της φωτογραφικής μηχανής: Σκοτεινός θάλαμος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
επωαστικός θάλαμος — Συσκευή που χρησιμοποιείται στην ορνιθοτροφία για την τεχνητή επώαση των αβγών. Αποτελείται από ένα ξύλινο κιβώτιο ή από άλλο δυσθερμαγωγό υλικό, από μια θερμαντική συσκευή (νερού, αέρα ή ηλεκτρική), από μια σειρά αγωγών για τη διανομή της… … Dictionary of Greek
θαλάμω — θάλαμος an inner room masc nom/voc/acc dual θάλαμος an inner room masc gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θαλάμοιο — θάλαμος an inner room masc gen sg (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θαλάμοις — θάλαμος an inner room masc dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θαλάμοισι — θάλαμος an inner room masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θαλάμοισιν — θάλαμος an inner room masc dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θαλάμου — θάλαμος an inner room masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θαλάμους — θάλαμος an inner room masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)