-
1 ευτακτως
1) в строгом или установленном порядке(βαδίζειν Arph.; ἐκπλῆσαι τὸν τοῦ βίου χρόνον Plut.)
τὸ παραγγελλόμενον εὐ. ποιεῖν Xen. — точно выполнить приказание2) сдержанно, умеренно(πολιτεύεσθαι Plut.)
-
2 ευτάκτως
-
3 εὐτάκτως
-
4 εὐτάκτως
εὐτάκτως adv. (s. next entry and τάσσω; since Aeschyl., Pers. 399; Hippocr.; X., Cyr. 2, 2, 3; Epict. 3, 24, 95; SIG 717, 25; 736, 42; ISardGauthier 3, 6 p. 81; SEG XLIII, 1322 [reff.]; PTebt 5, 55; BGU 1147, 12; Pr 30:27; 3 Macc 2:1; Ath. 25:3) in good order ἐγένοντο ἀμφότερα εὐ. both originated in good order 1 Cl 42:2 (on the pl. of the verb w. the neut. pl. s. ἐσθίω 1bα). As a military t.t.: of soldiers εὐ. ἐπιτελεῖν τὰ διατασσόμενα carry out orders with good discipline 37:2.—DELG s.v. τάσσω. -
5 εὐτάκτως
+ D 0-0-0-1-1=2 Prv 30,27; 3 Mc 2,1 -
6 κόσμος
κόσμος, ὁ (nach den Alten von κομέω, vgl. aber κάδμος, κέκασμαι, καίνυμαι), 1) Schmuck, Zierde; ἐπειδὴ πάντα περὶ χροῒ ϑήκατο κόσμον Il. 14, 187, von Frauenputz, wie Hes. O. 76; von Pferdeschmuck, Il. 4, 145; γλαυκόχροα κόσμον ἐλαίας Pind. Ol. 3, 13; αἰγλᾶντα κόσμον P. 2, 10, öfter; Tragg.; κόσμῳ τε χαίρων καὶ στολῇ Soph. Trach. 764; auch im plur., Aesch. Ag. 1244; οὐ στέφανοι οὐδ' ἐπίχρυσοι κόσμοι Plat. Legg. VII, 800 e; γυναικεῖος κόσμος, Frauenputz, Rep. II, 373 c; übertr., γυναιξὶν κόσμον ἡ σιγὴ φέρει Soph. Ai. 286; so sagt die Panthea zu ihrem Manne σὺ γὰρ ἔμοιγε μέγιστος κόσμος ἔσει, Xen. Cyr. 6, 4, 2; οἷς κόσμος καλῶς τοῦτο δρᾶν, es gereicht ihnen zur Zierde, ist ihnen Ehre, Thuc. 1, 5, wie Her. οὐκ ἔφερέ οἱ κόσμον 8, 60, vgl. 142. Auch vom Schmuck der Rede, Arist. rhet. 3, 7 poet. 36. – 2) die Ordnung; οὐ κόσμῳ παρὰ ναῦφιν ἐλευσόμεϑα, in Ordnung, Il. 12, 225; τοὶ δὲ κάϑιζον ἐπὶ κληϊσιν ἕκαστοι κόσμῳ, sie saßen in geordneter Reihe, Od. 13, 77; διάϑες τόδε κόσμῳ Ar. Av. 1331; in Prosa, ὡς δὲ κόσμῳ ἐπεξῆς ἵζοντο Her. 8, 67, κόσμῳ ϑέντες τὰ πάντα πρήγματα, von den Göttern, Alles anordnend, 2, 52, vgl. 7, 36; οἱ Αἰγύπτιοι ἔφευγον οὐδενὶ κόσμῳ, ohne alle Ordnung, 3, 13; auch οἱ Πέρσαι ἔφευγον οὐδένα κόσμον, 9, 65, öfter; auch τῶν Ἑλλήνων σὺν κόσμῳ ναυμαχεόντων κατὰ τάξιν, 8, 86; κόσμου καὶ τάξεως τυχοῦσα οἰκία Plat. Gorg. 504 a; Sp., wie Pol. 4, 71, 11; D. Hsl. 1, 24; ᾄδειν κατ' οὐδένα κόσμον Plut. Nicia. 3; ἀτάκτως καὶ οὐδενὶ κόσμῳ προςπίπτοντες verbindet Thuc. 3, 108, wie Aesch. τὸ δεξιὸν μὲν πρῶτον εὐτάκτως κέρας ἡγεῖτο κόσμῳ, Pers. 393; ἐν κόσμῳ πίνειν Plat. Conv. 223 b; οὐδένα κόσμον ἐμπιπλάμενοι, unmäßig, Her. 8, 117. – Bei Hom. oft κατὰ κόσμον der Ordnung, dem Anstand u. den guten Sitten gemäß, mit Anstand, nach Gebühr; εἰπὼν οὐ κατὰ κόσμον Od. 8, 179; μάψ, ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον Il. 2, 214; auch verstärkt, εὖ κατὰ κόσμον, 10, 472 u. öfter; so auch εἴρηκας ἀμφὶ κόσμον ἀψευδῆ λόγον Aesch. Suppl. 243. – Daher = ordentliche Einrichtung, Anordnung; ἵππου κόσμον ἄεισον, des hölzernen Pferdes, Od. 8, 492; gesetzliche Ordnung, Staatseinrichtung, βουλομένων μεταστῆσαι τὸν κόσμον καὶ ἐς δημοκρατίαν τρέψαι Thuc. 4, 46; μένειν ἐν τῷ ὀλιγαρχικῷ κόσμῳ 9, 72, vgl. 64. 72; κόσμον τόνδε καταστησάμενος Her. 1, 99; τῆς πολιτείας Isocr. 12, 116. – 3) bei den Kretern eine Obrigkeit, den spartanischen Ephoren entsprechend, Arist. polit. 2, 8; Inscr. – 4) die Weltordnung, das Weltall, die Welt, weil sich in der wunderbaren Anordnung aller ihrer Theile die höchste Ordnung kund giebt; zuerst von Pythagoras so bezeichnet (Bentley opusc. philol. p. 347. 445); nach ihm von Empedocles, vgl. Sturz p. 526; als Kunstausdruck bei den Philosophen, bes. von Aristoteles an geläufig; ποταγορεύεται ὁ κόσμος ἀπὸ τᾶς τῶν πάντων διακοσμάσιος Callicrat. bei Stob. fl. 85, 17.; über den Begriff des Wortes bei den Stoikern vgl. D. L. 7, 137; – bes. der Himmel u. die Himmelskörper, vgl. Plat. Tim. 28 b Gorg. 508 a Epin. 977 b; ἅπασα γῆ ὑπὸ τῷ κόσμῳ κειμένη Isocr. 4, 179; vgl. Pol. 12, 25, 7; ὁ περὶ τὴν γῆν ὅλος κόσμος Arist. Meteorl. 1, 2; τὸν ὅλον κόσμον καὶ τὰ ϑεῖα καὶ τὰς καλουμένας ὥρας νόμος καὶ τάξις διοικεῖν φαίνεται Dem. 26, 27; auch Anth. oft, wie Nonn.; später bei den K. S., wo es wie im N. T. auch das Irdische im Gegensatz zum Göttlichen bezeichnet.
-
7 θορυβέω
θορυβέω, Geräusch machen, lärmen, bes. von dem verworrenen Lärmen großer Menschenmassen; Ar. Equ. 664; οἱ οἰκέται τῶν Μήδων, ἅτε τῶν δεσποτῶν ἀπεληλυϑότων, ἀνειμένως καὶ ἔπιον καὶ ἐϑορὺβουν Xen. Cyr. 4, 5, 8; Ar. Vesp. 622 ἢν γοῦν ἡμεῖς ϑορυβήσωμεν, πᾶς τίς φησι τῶν παριόντων, οἷον βροντᾷ τὸ δικαστήριον; bes. seinen Unwillen durch Murren u. Geschrei zu erkennen geben, καταγελῶσι καὶ ϑορυβοῦσι Plat. Prot. 319 c, μὴ ϑορυβεῖτε Apol. 21 a, ἐφ' οἷς ἂν λέγω 30 c; öfter bei den Rednern; πρός τινα, Thuc. 6, 61; selten Aeußerung des Beifalls, ταῦτ' εἰπόντος αὐτοῦ οὐκ ἐϑορύβησαν, ὃ ποιεῖν εἰώϑασι πᾶσι τοῖς χαριέντως διειλεγμένοις Isocr. 12, 264; ib. 233 ὁ λόγος ἐπῃνημένος καὶ τεϑορυβημένος, mit Beifall aufgenommen; Plat. Euthyd. 303 b ἐϑορύβησαν καὶ ἥσϑησαν. Durch Lärmen stören, übh. in Unordnung bringen, verwirren, außer Fassung bringen, ὑπὸ τοιούτων ἀνδρῶν ϑορυβεῖ Soph. Ai. 164, im pass., wie Her. 4, 130; eine Schlachtordnung, Thuc. 3, 78; οἱ ϑορυβούμενοι, im Ggstz zu den εὐτάκτως καὶ σιωπῇ ἰόντες, Xen. Cyr. 5, 3, 55; ὄχλος ϑορυβούμενος Matth. 9, 23; μηδέ τις λόγος ἡμᾶς ϑορυβείτω Plat. Phaedr. 245 b; ἀγωνιῶντα καὶ τεϑορυβημένον ὑπὸ τῶν λεγομένων Lys. 210 e; ἐκπεπληγμένοι καὶ τεϑορυβημένοι ἦσαν Charm. 154 c; μηδὲν τὸ παράπαν δεδιότα μηδὲ ϑορυβούμενον στρατηγόν Legg. I, 640 b; Sp., ϑορυβηϑεὶς πρὸς ταῦτα Plut. Camill. 29.
-
8 συζευκτέον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συζευκτέον
-
9 Circumspectly
Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Circumspectly
-
10 Methodically
Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Methodically
-
11 Order
subs.Regularity: P. and V. κόσμος, ὁ.Arrangement: P. and V. τάξις, ἡ, P. διάταξις, ἡ.Order of battle: P. and V. τάξις, ἡ, P. παράταξις, ἡ.In good order: use adj., P. and V. εὐτάκτως.Retreat in good order: P. συντεταγμένοι ἐπαναχωρεῖν.Draw up in order of battle: P. παρατάσσεσθαι (mid.) (acc.).They drew up in order against one another: P. ἀντιπαρετάσσοντο.In order, in succession: P. and V. ἐφεξῆς, ἑξῆς.Action, though in order of time subsequent to speaking and voting, in importance is prior and superior: P. τὸ πράσσειν τοῦ λέγειν καὶ χειροτονεῖν ὕστερον ὂν τῇ τάξει πρότερον τῇ δυνάμει καὶ κρεῖσσόν ἐστι (Dem. 32).Tell in order, v.: V. στοιχηγορεῖν (acc.).I am loyal to the established order: P. εὔνους εἰμὶ τοῖς καθεστηκόσι πράγμασι (Lys. 145).Class, kind: P. and V. γένος, τό, P. ἔθνος, τό.Social division: P. and V. μερίς, ἡ.Command: P. πρόσταγμα, τό, ἐπίταγμα, τό, V. ἐντολή, ἡ (Plat. also but rare P.), κέλευσμα, τό, κελευσμός, ὁ, ἐφετμή, ἡ, ἐπιστολαί, αἱ.Public command: P. πρόρρησις, ἡ.——————v. trans.Regulate: P. and V. κοσμεῖν, τάσσειν, συντάσσειν, Ar. and P. διατιθέναι, P. διακοσμεῖν, διατάσσειν, V. στοιχίζειν, διαστοιχίζεσθαι; see also Arrange.Order justly: V. δικαίως τιθέναι.Command: P. and V. κελεύειν (τινά τι), ἐπιστέλλειν (τινί τι). ἐπιτάσσειν (τινί τι), προστάσσειν (τινί τι), ἐπισκήπτειν (τινί τι), Ar. and V. ἐφίεσθαι (τινί τι); see Command.Prescribe: P. and V. ἐξηγεῖσθαι.Give signal to: P. and V. σημαίνειν (dat.).Order about domineer over: P. and V. δεσπόζειν (gen. V. also acc.).Join in ordering: P. and V. συγκελεύειν (absol.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Order
-
12 Orderly
adj.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Orderly
-
13 Properly
adv.Fitly: P. and V. εὐπρεπῶς, πρεπόντως, συμμέτρως, P. προσηκόντως, V. ἐναισίμως.Suitably: P. ἐπιτηδείως, συμφόρως.Seasonably: P. εὐκαίρως, P. and V. καιρίως (Xen.); see Seasonably.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Properly
-
14 Respectably
Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Respectably
-
15 Soberly
adv.Temperately: P. ἐγκρατῶς.Discreetly: P. and V. σωφρόνως, V. σεσωφρονισμένως.In an orderly manner: P. and V. εὐτάκτως.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Soberly
-
16 λειτουργέω
λειτουργέω impf. ἐλειτούργουν; fut. λειτουργήσω LXX; 1 aor. ἐλειτούργησα (cp. Att. λεώς = λαός, q.v. + ἐργον; X.+; ins, pap, LXX; TestSol 12:6 v.l.; TestLevi 3:5, TestAsh 2:2; EpArist, Philo, Joseph.; on the spelling s. Mayser 127; Mlt-H. 76f) gener. ‘perform a public service, serve in a public office’ (in the Gr-Rom. world distinguished citizens were expected to serve in a variety of offices, including esp. as high priests, with all costs that such service involved, or to assume the costs of construction or maintenance of public buildings and production of dramas and games; for their services they would be recognized as people of exceptional merit [s. ἀρετή] or benefactors [s. εὐεργέτης]; but the word is also used of less prestigious activity SEG XXVI, 1392, 31 supply carts and mules; New Docs 1, 42–44) in our lit. almost exclusively of religious and ritual services both in a wider and a more restricted sense (SIG 717, 23f [100 B.C.] ἐλειτούργησαν ἐν τῷ ἱερῷ εὐτάκτως; 736, 73; 74f λειτουργούντω τοῖς θεοῖς; 97f [92 B.C.]; PLond I, 33a, 3 p. 19 [II B.C.]; 41 B, 1; UPZ 42, 2 [162 B.C.]; 47, 3; BGU 1006, 10; LXX; EpArist 87; Dssm., B 137 [BS 140f]; Anz 346f; Danker, Benefactor [lit.]). Through the use of this term NT writers suggest an aura of high status for those who render any type of service.① to render special formal service, serve, render service, of cultic or ritual responsibilitiesⓐ of priests and Levites in God’s temple (cp. Ex 28:35, 43; 29:30; Num 18:2; Sir 4:14; 45:15; Jdth 4:14; 1 Macc 10:42; Philo, Mos. 2, 152; Jos., Bell. 2, 409, Ant. 20, 218) abs. Hb 10:11. λ. τῷ θυσιαστηρίῳ τοῦ θεοῦ perform services at the altar of God 1 Cl 32:2 (cp. Jo 1:9, 13); (w. ἱερατεύειν as Sir 45:15) λ. τῷ θεῷ 43:4; GJs 4:1 (1 Km 3:1).—Of Christian services ἐν τ. θυσιαστηρίῳ λ. τὸ θεῖον perform service to God at the altar Tit 1:9 v.l.—Of officials of Christian congregations: λ. ἁμέμπτως τῷ ποιμνίῳ τοῦ Χριστοῦ serve Christ’s flock blamelessly 1 Cl 44:3. Of supervisors Hs 9, 27, 3. Of supervisors and servers λ. τὴν λειτουργίαν τῶν προφητῶν καὶ διδασκάλων perform the service of prophets and teachers D 15:1 (s. b, below on Ac 13:2.—λειτ. λ. Demosth. 21, 154; oft. in LXX; also Philo, Spec. Leg. 1, 82; SIG 409, 61).—Of angels (TestLevi 3:5) τῷ θελήματι αὐτοῦ (sc. θεοῦ) λειτουργοῦσιν παρεστῶτες they stand at (God’s) side and serve (God’s) will 1 Cl 34:5; cp. vs. 6 (Da 7:10 Theod.).ⓑ of other expression of religious devotion (Dionys. Hal. 2, 22, 2 ἐπὶ τῶν ἱερῶν of the wives of priests and their children who perform certain rites that would not be approved for males) including prayer (w. νηστεύειν, and of the prophets and teachers) τ. κυρίῳ Ac 13:2. λ. τῷ θεῷ (cp. Jo 1:13b) Hm 5, 1, 2; cp. 3; Hs 7:6. Of OT worthies οἱ τελείως λειτουργήσαντες those who have rendered superb service to God 1 Cl 9:2.② to confer a special material benefit, serve (X., Mem. 2, 7, 6; Chares Hist.: 125 Fgm. 4 p. 659, 28 Jac. [in Athen. 12, 54, 538e]; τῷ βίῳ λ. Orig., C. Cels. 8, 57, 1 and 6) ἐν τοῖς σαρκικοῖς λ. do a service in material things Ro 15:27—On this entry and the foll. one s. Elbogen 5; 511; FOertel, D. Liturgie, 1917; NLewis, Inventory of Compulsory Services in Ptolemaic and Roman Egypt ’68; WBrandt, D. Wortgruppe λειτουργεῖν im Hb u. 1 Kl: Jahrb. d. Theol. Schule Bethel 1, 1930, 145–76; OCasel, λειτουργία—munus: Oriens Christ. III 7, ’32, 289–302; EPeterson, Nuntius 2, ’49, 10f; ARomeo, Miscellanea Liturgica (LMohlberg Festschr.), vol. 2, ’49, 467–519; FDanker, Gingrich Festschr. ’72, 108ff.—S. λειτουργία, λειτουργικός, λειτουργός.—DELG s.v. λαός. M-M. TW. Spicq. Sv.
См. также в других словарях:
εὐτάκτως — εὔτακτος well ordered adverbial εὔτακτος well ordered masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εύτακτος — η, ο (ΑΜ εὔτακτος, ον) 1. τοποθετημένος με τάξη, τακτοποιημένος 2. αυτός που δεν παραβαίνει την τάξη, ο πειθαρχικός μσν. αρχ. 1. ο ταιριαστός 2. αυτός που τηρεί στη ζωή την πρέπουσα τάξη, το μέτρο 3. πειθαρχικός, τακτικός αρχ. (για στρατό) αυτός… … Dictionary of Greek
SIPHNOS — quae et Merope, teste Stephan. seu Meropia et Acis, teste Pliniô, l. 4. c. 14. Sifano Sophiano, insula maris Aegaei, una Cycladum, inter Melon ad Austrum, et Dolon ad Arctos. Siphnum (inquit vir magnus Phoen. col. l. 1. c. 14.) cetera miseram… … Hofmann J. Lexicon universale
εύκοσμος — η, ο (ΑΜ εὔκοσμος, ον) 1. αυτός που έχει κοσμιότητα στους τρόπους του, αυτός που έχει καλή συμπεριφορά, πειθαρχημένος, φρόνιμος, σεμνός 2. αυτός που γίνεται με ευπρέπεια, με σεμνότητα, με κοσμιότητα (α. «εύκοσμη συμπεριφορά» β. «οὐκ εὔκοσμον… … Dictionary of Greek
κέρας — Οστεοειδής έκφυση στο κεφάλι διαφόρων θηλαστικών. Βλ. λ. κέρατα.(Γεωλ.) Κομμάτι του στερεού φλοιού του εδάφους, το οποίο απέμεινε ως προεξοχή όταν τα γύρω κομμάτια καταβυθίστηκαν. Τυπικό παράδειγμα γεωλογικού κ. είναι ο Ακροκόρινθος. Αν μόνο μία… … Dictionary of Greek
ԲԱՐԵԿԱՐԳԱՊԷՍ — ( ) NBH 1 450 Chronological Sequence: 5c, 6c, 8c, 12c մ. εὑτάκτως ordinate, rite Կարգաւորեալ օրինօք. բարեկարգութեամբ. ըստ պատշաճի. վայելչապէս. ճամբով, կարգով կանոնով. *Հաւաստեաւ եւ բարեկարգապէս սահմանադրել. Դիոն. ածայ.: *Ջուր սերմանեաց ʼի վերայ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ԿԱՐԳ — (ի, աց.) NBH 1 1065 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 7c, 8c, 10c, 11c, 12c, 13c, 14c գ. ԿԱՐԳ որ եւ ԴԱՍ. յորմէ յն. դա՛քսիս. τάξις, διάταξις, στίχος ordo (յորմէ թ. օրտու ) series, ordinatio, dispositio եւն.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՕՐԷՆ — (օրինի, մանաւանդ ՕՐԷՆՔ օրինաց.) NBH 2 1032 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 5c, 6c, 8c, 11c, 12c գ. ՕՐԷՆ մանաւանդ ՕՐԷՆՔ. (արմատ բառիցս, Տնօրէն, Զօրէն, Յօրինել, եւայլն.) νόμος lex. Կարգ եւ կանոն սահմանեա յաստուծոյ կամ ʼի… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
