-
1 ειωθως
1) привыкший, опытный(ἡνίοχος Hom.)
2) привычный, обычныйἐν τῷ εἰωθότι τρόπῳ Plat. — обычным образом;
ἥ εἰωθυῖα διάλεκτος Arst. — повседневная (разговорная) речь - см. тж. εἰωθός -
2 ειωθώς
-
3 εἰωθώς
-
4 ἜΘω
ἜΘω, ich bin gewohnt, ich pflege, bei Homer zweimal: Iliad. 9, 540 σῠν ἄγριον, ὃς κακὰ πόλλ' ἔρδεσκεν ἔϑων Οἰνῆος ἀλωήν, vgl. Scholl. Herodian., welcher eine Lesart ἔδων erwähnt, und Scholl. Aristonic., (ἡ διπλῆ,) ὅτι οἱ γλωσσογράφοι (Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 37 Sengebusch Hom. diss. 1 p. 52) τὸ ἔϑων ἀποδιδόασι βλάπτων. ἔστι δὲ ἐξ ἔϑους ἐπιφοιτῶν. Diese Erklärung, = »das Grundstück gewohnheitsmäßig (regelmäßig) heimsuchend«, hängt vielleicht damit zusammen, daß ἤϑεα, ein mit ἔϑω unzweifelhaft verwandtes Wort (Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 2. Ausg. S. 226), bei Homer nur einen gewohnten Aufenthaltsort von Thieren bezeichnet, einen Ort, nach welchem sie zu gehn pflegen, um dort zu weilen, Iliad. 6, 511. 15, 268 Odyss. 14, 411; ἔϑω wird bei Homer in der zweiten Stelle von Menschen gebraucht, Iliad. 16, 260 σφήκεσσιν εἰνοδίοις, οὓς παῖδες ἐριδμαίνωσιν ἔϑοντες, νηπίαχοι; auch hier erklärte Aristarch ἔϑοντες = ἐξ ἔϑους συνεχῶς ἐπιφοιτῶντες, s. Scholl. Aristonic. vs. 261 u. vgl. Apoll. Lex. Hom. p. 63, 16. – Zu ἔϑω rechnet man das häufig vorkommende perfect. εἴωθα, ich bin gewohnt, ich pflege, cum infin., Ionisch ἔωϑα. Dies perf. erscheint bei Homer achtmal: εἴωϑε c. inf. Iliad. 5, 766 Odyss. 17, 394; ἔωϑεν c. inf. Iliad. 8, 408. 422; particip. εἰωϑώς c. inf. Iliad. 6, 508. 15, 265; εἰωϑότες c. inf. Iliad. 5, 203; ὑφ' ἡνιόχῳ εἰωϑότι ohne infinit., = unter Leitung des gewohnten Wagenlenkers, von Pferden, Iliad. 5, 231, vgl. Scholl. Didym. – Thuc. 1, 132 εἰώϑασιν; ἐώϑασι Herodot. 3, 15; Thucyd. 1, 139 plusquampft. εἰωϑεσαν; ἐώϑεσαν Herodot. 1, 73; ἐώϑεα 4, 127; am häufigsten im particip. εἰωϑώς, gewohnt, gewöhnlich: ἀνακλάομαι παροῦσι τοῖς εἰωϑόσιν Soph. Phil. 627; οὐκ εἰωϑόσι οὐδὲ βουλομένοις ταλαιπωρεῖν Thuc. 1, 99; αὕτη ἐκείνη ἡ εἰωϑυῖα εἰρωνεία Σωκράτους Plat. Rep. I, 337 a; ἐν τῷ εἰωϑότι τρόπῳ, in gewohnter Weise, Apol. 27 b; παρὰ τὸ εἰωϑός, wider Gewohnheit, Phaedr. 238 c, wie Thuc. 4, 55; κατὰ τὸ εἰωϑός, nach Gewohnheit, Thuc. 4, 67; τὰ εἰωϑότα, das Gewöhnliche, Uebliche, Plat. Conv. 223 a; Ar. Ran. 1; Herodot. 3, 31 οὐκ ἐωϑότα ἐπενόεε ποιήσειν; 3, 80 ἐκτὸς τῶν ἐωϑότων νοημάτων.
-
5 ΚΑΙνός
ΚΑΙνός, ή, όν, neu, was noch nicht dagewesen ist, ungewöhnlich, fremd, unerwartet; φέρω καινοὺς λόγους Aesch. Ch. 648; ὅπως καινά τε κλύῃς νέα τ' ἄχη Pers. 654; τί δ' ἔστιν καινόν; Soph. O. C. 726; φανεῖν ϑεοῖς ϑυτῆρα καινῷ καινὸν ἐν πεπλώματι Tr. 610; Eur. Ion 641; καινὰ προςφέρων σοφά Med. 298; πάλιν καινὴν ἐμποιοῦσα ἀντὶ τῆς ἀπιούσης μνήμην Plat. Conv. 208 a, der auch καινὰ ταῦτα καὶ ἄτοπα ὀνόματα vrbdt, unerhört, sonderbar, Rep. III, 405 d; τὸ καινὸν τοῦ πολέμου, das Ueberraschende, Thuc. 3, 30; dem παλαιός entgeggstzt, Isocr. 4, 8; vgl. Plat. Phaedr. 267 b καινὰ ἀρχαίως λέγειν; Xen. Cyr. 8, 8, 16 das Alte wird nicht aufgehoben, ἄλλα τε ἀεὶ καινὰ ἐπιμηχανῶνται; im Ggstz von εἰωϑώς 3, 1, 30; Plut. vrbdt es mit πρόσφατος, Lyc. 15; Pol. mit νέος, 5, 75, 4; καινὰ πράγματα, res novae, Plut. Cic. 14; τὸ καινότατον, parenthetisch, u. was das Wunderbarste ist, Luc. Nigr. 21; – ἐκ καινῆς, von Neuem, Thuc. 3, 92 u. Sp.; – οὐδὲν καινότερον εἰςέφερε τῶν ἄλλων, er führte eben so wenig etwas Neues ein wie ein Anderer, Xen. Mem. 1, 1, 3.
-
6 νηπτικός
νηπτικός, nüchtern, der mäßig lebt, ὁ νήφειν εἰωϑώς, Gramm. Bei Plut. Symp. 7, 6, 3 Gegensatz von πολυπότης.
-
7 λούω
λούω, alt λοέω, von dem sich bei Hom. noch der aor. λοέσσαι, λοέσσας findet, wie med. λοέσσατο, λοεσσάμενος, u. fut. λοέσσομαι, perf. λέλουμαι, λελουμένος, Il. 5, 6, wie Ar. Lys. 1066. –.Das praes. med. att. syncopirt λοῦμαι, λούμενος, Ar. Plut. 658; aber λουόμενος Xen. Mem. 3, 13, 3 Hell. 7, 2, 22 Aesch. ep. 10, 5; λούεσϑαι, Lys. 1, 9; λοῦσϑαι, schon Od. 6, 216 u. Ar. Nubb. 1027; vgl. Lob. zu Phryn. 189; auch im act. ἔλου, ἐλοῦμεν, für ἔλουε u. ἐλούομεν, z. B. Ar. Plut. 657 Vesp. 118. Die Form λόε, Od. 10, 361, u. λόον, H. h. Apoll. 120, sind als aor. II. zu betrachten, u. eben so scheint Hes. O. 751 λοέσϑαι als aor. med. zu betonen. Im Scol. 22 bei Ath. XV, 695 e steht λόει, als praes. richtiger λοεῖ zu accent.; aor. pass. λουσϑείς, Lycophr. 446; Wurzel ΛΥ – ΛΟF; – baden, waschen; bei Hom. gew. von Menschen, δμωαὶ λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ, Od. 4, 49, λοῦσ' ἐν ποταμῷ, 7, 296, λοῦσϑαι ποταμοῖο ῥοῇσιν, 6, 216, εἰωϑὼς λούεσϑαι ἐϋῤῥεῖος ποταμοῖο, Il. 6, 508, wie λοεσσάμενος ποταμοῖο, 21, 560, sich im Flusse baden; λελουμένος Ὠκεανοῖο, 5, 6; ἐς ἀσαμίνϑους βάντες ἐϋξέστας λούσαντο, Od. 4, 48; u. mit einem accus., λοέσσασϑαι χρόα, sich den Leib waschen, Hes. O. 524 Th. 5; einmal von den Mähnen der Pferde, Il. 23, 282; vom Waschen der Kleider aber wird πλύνω gesagt (vgl. auch νίζω); – τίς ἄν σφε λούσειεν; Aesch. Spt. 721; αὐτόχειρ ὑμᾶς ἐγὼ ἔλουσα κἀκόσμησα Soph. Ant. 892; ἔλουσα νεκρόν Eur. Troad. 1152; ἀπὸ κρήνης λούεσϑαι, Her. 3, 23; γυμνάζεσϑαι καὶ λοῦσϑαι, Plat. Legg. XII, 942 b; ἐν βαλανείῳ λελουμένος, Rep. VI, 495 e; Xen. u. Folgde. Nach der gew. Vrbdg ἐς βαλανεῖον ἦλϑε λουσόμενος, Ar. Nubb. 837, sagen Sp. λούεσϑαι εἰς λουτρῶνας, Ath. X, 438 e; λούεσϑαι ἐν πηλῷ, vom Schweine, Arist. H. A. 8, 6. – Uebertr., αἵ. ματι, sich im Blute baden, sp. D., φάσγανον αἵματος ὄμβρῳ Tryphiod. 20; vgl. Nonn. D. 15, 350. 32, 238; λελουμένος τῷ φόνῳ Luc. D. Heretr. 13, 3.
-
8 πεπαίνω
πεπαίνω, [tense] aor. ἐπέπᾱνα (v. infr. 2):—[voice] Pass., [tense] fut. πεπανθήσομαι: [tense] aor. ἐπεπάνθην (v. infr.): [tense] pf. inf.A : ([etym.] πέπων):— ripen, Hdt.1.193 ;ὀρχάτους ὀπωρινούς E.Fr. 896
; π. τὴν ὀπώραν, of the vine, bring its fruit to maturity or perfection, X.Oec.19.19, cf. Arist.Mir. 846b1 ; [ἡ συκῆ] π. τέτταρας καρπούς Thphr.HP4.2.3
; but [συκῆ] π. τὴν σάρκα τοῦ ὄρνιθος, by being boiled with it, Plu.2.697b: abs., διασκοπῶν ἥδομαι τὰς.. ἀμπέλους, εἰ πεπαίνουσιν ἤδη, i.e. if the grapes are ripening, Ar. Pax 1163(lyr.):—[voice] Pass., become ripe, Hdt.4.199, Ion Trag.57, Trag.Adesp.396, Gp.4.6.1, etc.2 metaph., soften, assuage,πεπᾶναι ὀργήν Ar.V. 646
;χρόνος ὁ πάντα πεπαίνειν εἰωθώς Plu.2.102a
;ὀργὴ πεπανθήσεται X.Cyr.4.5.21
;τὸ πεπανθὲν ἔρωτος τραῦμα AP12.80
(Mel.) ; of a person,ἢν πεπανθῇς E.Heracl. 159
.3 in [voice] Pass., of tumours, soften and suppurate, Hp.Epid.6.2.16 ; of illness generally, come to a head, mature, Id.Aph.2.40, Prog.12 ;μέχρι ἂν τῆς νούσου ἡ ἀκμὴ πεπανθῇ Id.Acut.38
; alsoοὖρα πεπαινόμενα Id.Epid.1.3
.4 χρὼς ἐπὶ χρωτὶ πεπαίνετο grew warm, Theoc.2.140.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πεπαίνω
-
9 τρυφάω
A live softly, luxuriously, fare sumptuously,, ἐν ἀγκάλαις μητρὸς τρυφῆσαι, of a child, E. Ion 1376, cf. Ba. 969;τ. ἐν ταῖς ἐσθῆσι Isoc.2.32
;τ. καὶ μεγαλοπρεπῶς διαιτᾶσθαι X.Ath.1.11
;λευκὸς ἄνθρωπος, παχύς, ἀργός.., εἰωθὼς τρυφᾶν Sosicr. 1
, cf. Ep.Jac.5.5, Gal.6.416, etc.;παῖσον, τρύφησον, ζῆσον· ἀποθανεῖν σε δεῖ Epigr.Gr.362.5
(Cotiaeum, ii/iii A. D.).2 part. τρυφῶν as Adj., effeminate, luxurious, Ar.Nu.48, etc.;τ. καὶ ἀμελής Pl.Lg. 901a
; effeminacy,Ar.
V. 1455 (lyr.); also of things, dainty, delicate,βασιλικὴ καὶ τρυφῶσα παιδεία Pl.Lg. 695d
;ἀσπίδα.. τρυφῶσαν Aristopho 14
, cf. Antiph.52.10 (troch.);ἄρτοι τ. Alc.Com.5
.II to be licentious, run riot, wax wanton, Ar.Lys. 405, etc.; to be extravagant, opp. γλίσχρως ζῆν, Arist.Pol. 1266b26.III give oneself airs, be dainty, fastidious,ἆρ' οὐ τρυφῶμεν..., οἷσιν οὐκ ἀρκεῖ τάδε; E.Supp. 214
; τ. δ' ὁ δαίμων is fickle, ib. 552; to hang back,Pl.
Euthphr. 11e, cf. La. 179d, Alc.1.114a; spoiled pets,Id.
Men.76b; ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τ. καὶ κολακεύεσθαι, of the people, D.8.34;οὐκ ἀνεκτὸν εἶναι.. αἰχμάλωτον οὖσαν τρυφᾶν Id.19.197
; τρυφῶσιν ἕτεροι πρὸς ἑτέρους, of philosophers, Alex.221.14; followed by a modifying clause, νῦν δὲ τρυφᾷς διότι .. Pl.Prt. 327e;ἐν ταῖς.. ἑτέρων.. ἀτυχίαις τ. Euphro 12
; later, τ. κατά τινος make sport of.., Him.Ecl.12.2. -
10 ἔθω
ἔθω,A to be accustomed, to be wont: [tense] pres. only in part., κακὰ πόλλ' ἕρδεσκεν ἔθων much ill he wrought after his wont, Il.9.540; (in these passages some Gramm. expld. ἔθων as, = βλάπτων, φθείρων (and it was so used by Call.Fr. 108), and (in 16.260) ἐρεθίζων, cf. ἔθει· φθείρει, ἐρεθίζει, Hsch., ἐθρίς, ἴθρις): [tense] pf.εἴωθα Il.5.766
, etc., [dialect] Ep. and [dialect] Ion.ἔωθα 8.408
, etc., is used as [tense] pres.; [tense] plpf. εἰώθειν, [dialect] Ion. ἐώθεα, as [tense] impf.; part. εἰωθώς, [dialect] Ion. ἐωθώς, also in Archipp.48, Araros19; [dialect] Dor. [ per.] 3pl. [tense] pf.ἐθώκατι Hsch.
: mostly c. inf., Il.5.766, Hdt.3.31, Th.1.99, etc.: impers., ὡς εἴωθε as is the custom, Ar.Ec. 282;ὥσπερ εἰώθει Plu.Sull.9
, etc.: freq. abs. in part., of persons, accustomed, customary, usual,ἡνιόχῳ εἰωθότι Il.5.231
; ὑμῖν.. τοῖς εἰώθοσιν who are used [to hear me], S.Ph. 939; οὐκ ἐωθώς praeter morem, Hdt.1.111; of things,τὰ ἐωθότα νοήματα Id.3.80
;ἐν τῷ εἰ. τρόπῳ Pl.Ap. 27b
, etc.: freq. in neut., παρὰ τὸ εἰ. contrary to custom, Th.4.17,55; τὰ εἰ. ordinary things, Ar.Ra.1, Th.2.51, etc. -
11 ἔθω
ἔθω, ich bin gewohnt, ich pflege. Diese Erklärung, = »das Grundstück gewohnheitsmäßig (regelmäßig) heimsuchend«, hängt vielleicht damit zusammen, daß ἤϑεα, ein mit ἔϑω unzweifelhaft verwandtes Wort nur einen gewohnten Aufentaltsort von Tieren bezeichnet, einen Ort, nach welchem sie zu gehn pflegen, um dort zu weilen. Zu ἔϑω rechnet man das häufig vorkommende perfect. εἴωθα, ich bin gewohnt, ich pflege; ὑφ' ἡνιόχῳ εἰωϑότι ohne infinit., = unter Leitung des gewohnten Wagenlenkers, von Pferden; am häufigsten im particip. εἰωϑώς, gewohnt, gewöhnlich; ἐν τῷ εἰωϑότι τρόπῳ, in gewohnter Weise; παρὰ τὸ εἰωϑός, wider Gewohnheit; κατὰ τὸ εἰωϑός, nach Gewohnheit; τὰ εἰωϑότα, das Gewöhnliche, Übliche -
12 Accustomed
adj.Customary: P. and V. συνήθης, εἰωθώς, νόμιμος, εἰθισμένος, ἠθάς (Dem. 605), P. σύντροφος, Ar. and P. νομιζόμενος.Accustomed to: P. συνήθης (dat.), V. ἠθάς (gen.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Accustomed
-
13 Average
adj.Lying between two extremes: P. and V. μέσος.Moderate, not excessive: P. and V. μέτριος.Customary: P. and V. εἰωθώς, συνήθης, εἰθισμένος.——————subs.Middle point: P. τὸ μέσον.On the average, for the most part: P. τὰ πολλά, ὡς ἐπὶ τὸ πολύ; see Mostly.To strike the average between the largest and smallest number of ships: πρὸς τὰς μεγίστας καὶ ἐλαχίστας ναῦς τὸ μέσον σκοπεῖν (Thuc. 1, 10).——————v. trans.Equalise: P. ἐπανισοῦν; see Equalise.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Average
-
14 Common
adj.Shared by others: P. and V. κοινός, V. ξυνός, πάγκοινος.Customary: P. and V. συνήθης, εἰωθώς, νόμιμος, εἰθισμένος, ἠθάς, P. σύντροφος, Ar. and V. νομιζόμενος.Inferior: P. and V. φαῦλος.The common people, the commons, subs.: P. and V. οἱ πολλοί, πλῆθος, τό, δῆμος, ὁ.Make common causewith: P. κοινολογεῖσθαι (dat.), κοινῷ λόγῳ χρῆσθαι (πρός, acc.).Making common causewith your father: V. κοινόφρων πατρί (Eur., Ion. 577).'Twixt us and this man is nothing in common: V. ἡμῖν δὲ καὶ τῷδʼ οὐδέν ἐστιν ἐν μέσῳ (Eur., Heracl. 184; cf. Ion, 1285).What is there in common between? P. and V. τίς κοινωνία; (with two gens.).Have nothing in common with: P. οὐδὲν ἐπικοινωνεῖν (dat.).In common, jointly: P. and V. κοινῇ, εἰς κοινόν, ὁμοῦ, V. κοινῶς.For the common good: P. and V. εἰς τὸ κοινόν.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Common
-
15 Customary
adj.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Customary
-
16 Familiar
subs.One's familiar genius: P. and V. δαίμων, ὁ or ἡ, P. δαιμόνιον, τό.——————adj.Intimate: P. οἰκεῖος, γνώριμος, συνήθης.Be on familiar terms with ( a person): P. χρῆσθαι (dat.), γνωρίμως ἔχειν (dat.), συνήθως ἔχειν (dat.).Well-known: P. and V. εὔγνωστος, γνωστός, P. γνώριμος, V. εὐμαθής (also Xen.).Familiar with ( things), experienced in: P. and V. ἔμπειρος (gen.), ἐπιστήμων (gen.), ἐντριβής (dat.), Ar. and V. τρίβων (acc. or gen.), V. ἴδρις (gen.).Knowing: V. ἴστωρ (gen.) (also Plat. but rare P.).Be familiar with, have experience of, v.: P. and V. ὁμιλεῖν (dat.).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Familiar
-
17 General
adj.Common, shared by all: P. and V. κοινός, V. ξυνός, πάγκοινος.Customary: P. and V. συνήθης, εἰωθώς, νόμιμος, εἰθισμένος, ἠθάς, P. σύντροφος, Ar. and P. νομιζόμενος.What is this general assertion that you make? V. ποῖον τοῦτο πάγκοινον λέγεις; (Soph., Ant. 1049).Keeping as near possible to the general tenor of the words really spoken: P. ἐχόμενος ὅτι ἐγγύτατα τῆς συμπάσης γνώμης τῶν ἀληθῶς λεχθέντων (Thuc. 1, 22).Do you mean the ruler and superior in the general sense or in the exact signification: P. ποτέρως λέγεις τὸν ἄρχοντά τε καὶ τὸν κρείσσονα τὸν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἢ τὸν ἀκριβεῖ λόγῳ (Plat., Rep. 341B).The plague was such in its general manifestations: P. τὸ νόσημα... τοιοῦτον ἦν ἐπὶ πᾶν τὴν ἰδεαν (Thuc. 2, 51).In general: see Generally.People in general: P. and V. οἱ πολλοί, τὸ πλῆθος.Judging from my assertions and my public life in general: P. ἐνθυμούμενοι ἐκ τῶν εἰρημενων καὶ τῆς ἄλλης πολιτείας (Lys. 111).On general grounds: P. and V. ἄλλως (Eur., I.A. 491).——————subs.Of a general, adj.: P. στρατηγικός.General's guarters: P. and V. στρατήγιον, τό.The opening of the general's tent: V. στρατηγίδες πύλαι, αἱ.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > General
-
18 Habitual
adj.P. and V. συνήθης, εἰωθώς, νόμιμος, εἰθισμένος, ἠθάς (Dem. 605), Ar. and P. νομιζόμενος, P. σύντροφος.Continuous: P. συνεχής.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Habitual
-
19 Ordinary
adj.Customary: P. and V. συνήθης, νόμιμος. εἰωθώς, εἰθισμένος, ἠθάς (Dem. 605), P. σύντροφος, Ar. and V. νομιζόμενος.Ordinary meeting of the Assembly: Ar. and P. κυρία Ἐκκλησία (as opposed to σύγκλητος Ἐκκλησία).Plain, common: P. and V. φαῦλος, μέτριος.In no ordinary fashion: V. οὔ τι φαύλως (Eur., Phoen, 111).You have spoken like some ordinary man: V. εἴρηκας ἐπιτυχόντος ἀνθρώπου λόγους (Eur., H.F. 1248).Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Ordinary
-
20 Regular
adj.Ordinary, customary: P. and V. νόμιμος, συνήθης, ἠθάς (Dem. 605), εἰωθώς, εἰθισμένος, P. σύντροφος, Ar. and P. νομιζόμενος.Regular meeting of the Assembly: Ar. and P. κυρία Ἐκκλησία (as opposed to σύγκλητος Ἐκκλησία).Symmetrical: P. σύμμετρος.met., absolute: P. ἁπλοῦς.Woodhouse English-Greek dictionary. A vocabulary of the Attic language > Regular
- 1
- 2
См. также в других словарях:
εἰωθώς — ἔθω to be accustomed perf part act masc nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
επιχωριάζω — (AM ἐπιχωριάζω) [επιχώριος] 1. (για καταστάσεις, έθιμα κ.λπ.) είμαι συνηθισμένος, επικρατώ σε έναν τόπο («καὶ περὶ Ἀθήνας οὕτως ἐπεχωρίασεν ἡ αὐλητική») 2. (για ασθένεια) εκδηλώνομαι συνήθως ή συχνά («στις βαλτώδεις περιοχές επιχωριάζει η… … Dictionary of Greek
ՍՈՎՈՐ — (ից.) NBH 2 0729 Chronological Sequence: Unknown date, Early classical, 6c, 10c, 12c, 13c ա. εἱωθώς, ἑθάς, συνήθης suetus, adsuetus, consuetus, familiaris եւ solitus. Ընդելեալ ոք իմիք ստէպ յաճախութեամբ. սովորած. ծանօթ. սովրած, սորված. ...… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
