-
1 εἰς-τρέχω
εἰς-τρέχω (s. τρέχω), hineinlaufen; ἐςέδραμον Thuc. 4, 67; ἐςδράμοιεν 4, 111; Φᾶσιν εἰςέδραμε, vom Schiffe, Theocr. 13, 23; den aor. εἰςϑρέξωσιν hat Lycophr. 1163.
-
2 παρ-εις-τρέχω
παρ-εις-τρέχω (s. τρέχω), daneben hineinlaufen, Sp.
-
3 συν-εις-τρέχω
συν-εις-τρέχω (s. τρέχω), mit od. zugleich hineinlaufen, Appian.
-
4 ἐπ-εις-τρέχω
ἐπ-εις-τρέχω (s. τρέχω), noch dazu hineinlaufen, Sp., ἐπειςέδραμον, Poll. 9, 158.
-
5 τρέχω
τρέχω impf. ἔτρεχον; fut. δραμοῦμαι (LXX; TestJud 25:5); 2 aor. ἔδραμον (Hom.+) ‘run’① to make rapid linear movement, run, rush, advance lit. Mk 5:6; J 20:2, 4; GPt 3:6; GJs 4:4. δραμών w. finite verb foll. (Gen 24:28; Jos., Bell. 6, 254; 294) Mt 27:48; Mk 15:36; Lk 15:20 (the father’s rapid movement is contrary to the σεμνότης one would expect of a person in his position). Foll. by inf. of purpose Mt 28:8. The goal is indicated w. ἐπί and acc. (Alciphron 3, 17, 2; 3, 40, 3) ἐπὶ λῃστήν advance against a robber (to catch him) MPol 7:1 (cp. Sus 38 Theod.; Test Jud 3:1); ἐπὶ τὸ μνημεῖον Lk 24:12 (cp. Gen 24:20). W. εἰς (TestAbr A 3 p. 80, 3f [Stone p. 8] δραμών εἰς τὸ φρέαρ): Ac 19:28 D. τρ. εἰς πόλεμον rush into battle Rv 9:9. W. πρός (ParJer 9:31): GJs 12:2. Of foot-racing in a stadium 1 Cor 9:24ab.—In the sense of come on the run GJs 8:3.② to make an effort to advance spiritually or intellectually, exert oneself fig. ext. of 1: using the foot-races in the stadium as a basis (on the use of such figures in the Cynic-Stoic diatribe s. PWendland, Die urchristl. Literaturformen: Hdb. I 3, 1912 p. 357, 4) exert oneself to the limit of one’s powers in an attempt to go forward, strive to advance Ro 9:16 (the emphasis is entirely on the effort that the person makes; cp. Anth. Pal. 11, 56 Düb. μὴ τρέχε, μὴ κοπία); 1 Cor 9:24c, 26. μήπως εἰς κενὸν τρέχω ἢ ἔδραμον Gal 2:2 (πώς 2c). Cp. Phil 2:16=Pol 9:2. On τρ. τὸν ἀγῶνα Hb 12:1 s. ἀγών 1. ἐτρέχετε καλῶς you were making such fine progress Gal 5:7 (cp. Philo, Leg. All. 3, 48 καλὸν δρόμον κ. ἄριστον ἀγώνισμα; OdeSol 11:3 ἔδραμον ὁδὸν ἀληθείας).—VPfitzner, Paul and the Agon Motif ’67; HFunke, Antisthenes bei Paulus: Her 98, ’70, 459–71.③ to proceed quickly and without restraint, progress fig. ext. of 1 ἵνα ὁ λόγος τ. κυρίου τρέχῃ that the word of the Lord might speed on 2 Th 3:1 (cp. Ps 147:4).—JDerrett, Biblica 66, ’85, 560–67.—B. 692. DELG. M-M. TW. -
6 τρεχω
дор. τράχω (fut. δρᾰμοῦμαι - ион. δραμέομαι, aor. 2 ἔδρᾰμον - Eur., Arph. ἔθρεξα, pf. δεδράμηκα)1) бежать, бегать(βαδίζειν καὴ τ. Plat.)
οὐ τοῦ θέλοντος, οὐδὲ τοῦ τρέχοντος погов. NT. — (это не во власти) ни хотящего, ни бегущего, т.е. ни единого человека2) пробегать(πρανῆ καὴ ὄρθια Xen.)
τ. ῥόθια Eur. — проноситься по волнам3) бегом устремляться, набегать(εἰς τοὺς πολεμίους Xen.)
ἐπὴ καρδίαν ἔδραμε (v. l. δράμε) σταγών Aesch. — кровь хлынула к сердцу4) быстро кружиться(πόδεσσι Hom.)
τὸ τρὺπανον τρέχει Hom. — бурав вращается5) ( о бегунах) состязатьсяτ. στάδιον Plut. — состязаться в беге;
εἰς κενὸν τ. NT. — напрасно суетиться6) быть вовлекаемым, подвергаться:(ἀγῶνα) τ. περί τινος Her. бороться за что-л.; δραμεῖν φόνου πέρι Eur. подвергнуться преследованию за убийство; τ. τέν ἐσχάτην Polyb. подвергаться крайней опасности; παρ΄ ἓν πάλαισμα ἔδραμε νικᾶν Her. за исключением одного состязания, он (во всех прочих) одержал победу
-
7 συν-τρέχω
συν-τρέχω (s. τρέχω), 1) zusammenlaufen; κάϑυδρος οὗ κρατὴρ μειλιχίων ποτῶν ῥεύματι συντρέχει, Soph. O. C. 158; ἐς τὴν ὁδόν, Her. 2, 121, 4; von Wolken, sich zusammenziehen, 1, 87; συνδεδράμηκε σχεδὸν ἅπασα ἡ πόλις, Luc. Alex. 13; – bes. a) im feindlichen Sinne, im Kampfe an einander gerathen, συνέδραμον, Il. 16, 335. 337, u. in späterer Prosa; συνδραμόντων ἐπ' αὐτοὺς τῶν ὁμοεϑνῶν, Pol. 2, 7, 6, u. öfter. – b) im freundlichen Sinne, übereinkommen, sich vereinigen; πολλή 'στ' ἀνάγκη τῇδε τοῠτο συντρέχειν, Soph. Trach. 294; αἱ γνῶμαι συνέδραμον εἰς τωὐτό, Her. 1, 53; συντρέχειν τοῖς κριταῖς, sich über die Wahl der Richter vereinigen, Xen. Cyr. 8, 2, 27; τοιαύτης συνδραμούσης προϑυμίας αὐτῷ, Pol. 8, 17, 6. – Daher c) übertr., übereinstimmen, zusammentreffen, zutreffen; χρόνου τὸ μῆκος αὐτὸ συντρέχει, Eur. Or. 1215; εἰς ταὐτὸ τὸ δίκαιον ἅμα καὶ ὁ καιρὸς καὶ το συμφέρον συνδεδράμηκε, Dem. 17, 9; οἱ χρόνοι συντρέχουσιν, Pol. 4, 2, 2, u. öfter. – d) zusammenlaufen, -schrumpfen, sich krümmen, wie Haare von der Hitze, Xen. Cyn. 10, 17. – 2) gemeinschaftlich, ebenfalls laufen, Plat. Polit. 266 c.
-
8 ἀνα-τρέχω
ἀνα-τρέχω (s. τρέχω), fut. ἀναδράμομαι Phil. Thess. 24 (IX, 575), 1) zurücklaufen, sich eilig zurückziehen, ἀνά τ' ἔδραμ' ὀπίσσω Il. 5, 599; ὦκ' ἀπέλεϑρον ἀνέδραμε 11, 354; αὖτις 16, 813; öfter Pol., bes. von Schiffern, 1, 50; ἀναδραμεῖν τοῖς χρόνοις, zurückgehen und weiter ausholen, 1, 12; öfter auch ἐπί τι, 5, 40; εἰς τἡν αὑτοῦ φύσιν, in seine gewöhnliche Natur zurückverfallen, Plut. Pelop. 31. Dah. in seiner Meinung zurückgehen, dieselbe ändern, u. so ἀνατρέχουσι καὶ διορϑοῦνται σφᾶς αὐτούς Pol. 26, 3, vgl. 2, 13; τὴν τῆς φύσεως ἐλάττωσιν, den Mangel der Natur verbessern, Plut.; vgl. Luc. adv. Ind. 4; aus Men. = ἀναλύειν, Suid., Zon. – 2) in die Höhe laufen, aufspringen, Her. 7, 218 und öfter; πρὸς τὰ μετέωρα Thuc. 3, 89; Xen. Hell. 4, 4, 4; von leblosen Dingen, ἀναδέδρομε πέτρη, ein Felsen steigt empor, Od. 5, 412. 10, 4; ἐγκέ. φαλος ἀνέδραμεν ἐξ ὠτειλῆς, das Gehirn spritzte aus der Wunde, Il. 17, 297; σμώδιγγες, es liefen Schwielen auf, 23, 717; aufwachsen, ὁ δ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος Il. 18, 56. 437; Her. 1, 66. 7, 156; ἐκ ῥίζης ἀναδέδρομεν Ant. Sid. 18 (VI, 115); ὀμίχλη, νέφος, Mus. 232; Plut. Arat. 21. Uebertr., ἀναδραμεῖν εἰς ἀξίωμα, zu Ansehen emporsteigen, Plut. Popl. 21. – 3) durchlaufen, κῦδος ὕμνῳ, besingen, Pind. Ol. 8, 54.
-
9 περι-τρέχω
περι-τρέχω (s. τρέχω), herumlaufen, sich schnell im Kreise herumbewegen; Theogn. 505; περιϑρέξαι τὴν πύκνα, Ar. Thesm. 657; οὐκοῠν περιϑρέξει τὴν λίμνην κύκλῳ, Ran. 193, umlaufen, wie Her. 8, 128; umherlaufen, Lys. 30, 21; ἐν κύκλῳ περιϑρεκτέον τῷ λόγῳ, Plat. Theaet. 160 e; εἰς ταὐτόν, wieder auf denselben Punkt zurückkommen, 200 c; περιδέδρομεν ἅψεα νοῠσος, Ap. Rh. 3, 676; – übertr., im Umlauf sein, gäng und gebe, bes. im partic.; Plat. Ep. VII, 333 e; ὀνόματα κοινὰ καὶ περιτρέχοντα, D. Hal. Din. 2; Plut. Dion. 54; überall herumlaufen, überall zu finden sein, wie die Rhetorik eine τέχνη περιτρέχουσα heißt, quod in omni materia diceret, Quinct. 2, 21, 7; – auch wie circumvenire, listig umgehen, betrügen, Ar. Equ. 56 u. Sp.
-
10 κατα-τρέχω
κατα-τρέχω (s. τρέχω), herab-, herunterlaufen, hinlaufen; ἀπὸ τῶν ἄκρων καταδραμόντες Her. 7, 192; καταδραμοῦσα τὴν ϑύραν ἄνοιξον Ar. Eccl. 961; καταδραμὼν ἐπὶ τὴν ϑάλατταν Xen. An. 7, 1, 20; ναῦται καταδεδραμηκότες, die von den Schiffen ans Ufer gestiegen sind, um da zu kämpfen, Hell. 5, 1, 12; übh. ans Land kommen, landen, εἰς τὰ ἐμπόρια Pol. 3, 91, 2; – feindlich gegenanlaufen, berennen, mit Streifzügen verheeren, durchstreifen; ἄστυ κατέδραμον Pind. N. 4, 25; τὴν Αἴγιναν καταδεδραμήκεσαν Thuc. 8, 92, vgl. 2, 94; Xen. Cyr. 7, 2, 5; Pol. 5, 17, 3 u. Sp., wie Plut. Rom. 24; – auf Einen losziehen, schelten, tadeln, τὴν Σπάρτην Plat. Legg. XII, 806 c, wie Sp., D. Cass., der auch καταδραμὼν αὐτοὺς πολλά sagt, 48, 27; Ἀλκιβιάδου ὡς οἰνόφλυγος Ath. V, 220 c; vgl. D. L. 7, 187; auch κατά τινος, D. Cass. 36, 27; – Hesych. führt auch den aor. καταϑρέξαι an.
-
11 ἐκ-τρέχω
ἐκ-τρέχω (s. τρέχω), herauslaufen; ἐκ τῆς πόλεως Thuc. 4, 25, einen Ausfall machen; so oft von Soldaten, Xen., z. B. Hell. 2, 4, 33; τῆς συγκλήτου εἰς τὸν δῆμον Hdn. 7, 11, 10; τὸν καιρόν, überschreiten, D. L, 5, 65; τὸν ϑυμὸν ἐκδραμόντα, übermäßiger Zorn, Soph. O. C. 439; – hindurchlaufen, διά τινος, Philostr. – Von Gewächsen, schnell aufschießen (auflaufen), Theophr.
-
12 εἰςτρέχω
εἰς-τρέχω, hineinlaufen; Φᾶσιν εἰςέδραμε, vom Schiffe -
13 ἐπειςτρέχω
-
14 παρειςτρέχω
-
15 συνειςτρέχω
συν-εις-τρέχω, mit od. zugleich hineinlaufen -
16 побежать
побежа||тьсов ἀρχίζω νά τρέχω, τρέχω / τρέπομαι εἰς φυγήν (обратиться в бегство):\побежать на помощь кому-л. τρέχω εἰς βοήθειαν κάποιου· противник \побежатьл ὁ ἐχθρός ἐτράπη εἰς φυγήν. -
17 пускать
пускатьнесов1. (отпускать) ἀφήνω, ἀπολύω:\пускать птицу на волю ἀφήνω τό πουλί ἐλεύθερο· \пускать детей в театр ἀφήνω τά παιδιά νά πᾶνε στό θέατρο·2. (впускать) ἐπιτρέπω τήν είσοδο, ἀφήνω νά μπή·3. (приводить в движение) βάζω σέ κίνηση, θέτω εἰς ἐνέργειαν, βάζω μπρος:\пускать завод θέτω σέ ἐνέργεια ἐργοστάσιο· \пускать машину θέτω σέ κίνηση μηχανή, βάζω μπρος τή μηχανή· \пускать часы βάζω μπρος τό ρολόΓ \пускать в эксплуатацию ἀρχίζω τήν ἐκμετάλλευση [-ιν]·4. (воду, пар и т. п.) ἀνοίγω· 5.:\пускать корни прям., перен ριζοβολῶ, πιάνω ρίζες, ριζώνω· \пускать ростки βγάζω βλαστάρια· ◊ \пускать в обращение что-л. βάζω (или θέτω) σέ κυκλοφορία· \пускать в продажу ἀρχίζω νά πουλώ, ἐκθέτω είς πὠλησιν \пускать в ход все средства χρησιμοποιώ ὀλα τά μέσα, κινώ γή καί οὐρανό· \пускать слух διαδίδω φήμη· \пускать поезд под откос ἐκτροχιάζω τραίνο· \пускать судно ко дну βυθίζω (или καταποντίζω) πλοίο· \пускать стрелу́ ρίχνω βέλος· \пускать по миру ἀφήνω (или ρίχνω) στους πέντε δρόμους· \пускать кровь кому́-л. κάνω ἀφαίμαξη σέ κάποιον· \пускать (себе) пу́лю в лоб τινάζω τά μυαλά μου στον ἀέρα· \пускать пыль в глаза ρίχνω στάχτη στά μάτια· \пускаться1. (отправляться) ξεκινώ, πηγαίνω:\пускаться бежать τό βάζω στά πόδια· \пускаться вдогонку за кем-л. τρέχω τό κατόπι, τρέχω πίσω ἀπό κάποιον \пускаться в дорогу, \пускаться в путь ξεκινώ·2. (начать делать что-л.) ἀρχίζω:\пускаться во что́-л. ἐπιχειρώ, ἀρχίζω ἐπιχείρηση (предпринимать)· \пускаться в поиски чего-л., кого-л. ἀρχίζω νά ψάχνω, ἀρχίζω τήν ἀναζήτηση· \пускаться вскачь ξεκινώ καλπάζοντας, καλπάζω· \пускаться в подробности μπαίνω σέ λεπτομέρειες· \пускаться в рассуждения ἀρχίζω τίς συζητήσεις. -
18 ανατρεχω
(fut. ἀναδραμοῦμαι - в Anth. ἀναδράμομαι)1) бежать наверх, взбегать, бегом взбираться(πρός τι Thuc., Plut., κατά τι Xen. и εἴς τι Arst.)
2) быстро подниматься, вскакивать(ἐκ τῆς κοίτης Her.; ἀπὸ θαλάσσης ἀνέδραμε νέφη Plut.)
3) выскакивать4) (pf.-praes.) подниматься, выситься(ἀναδέδρομε πέτρη Hom.)
5) вырастать(σῖτος ἀνατρέχει Arst.)
βλαστὸς ἐκ τοῦ στελέχεος ἀναδεδραμηκώς Her. — побег, выросший из ствола;ἀναδραμεῖν εἰς τὸ πρῶτον ἀξίωμα Plut. — достигнуть высших почестей6) отбегать назад, поспешно отступатьἀνέδραμε, μίκτο δ΄ ὁμίλῳ Hom. — он отступил и смешался с толпой;
ἀνατρεχούσης εἰς αὑτέν θαλάττης Plut. — во время морского отлива7) возвращаться(ἐπί τι Polyb. и εἴς τι Polyb., Diod.)
εἰς τέν αὑτοῦ φύσιν ἀναδραμεῖν Plut. — вернуться к своим старым привычкам8) пробегать, перен. рассказыватьἀ. τοῖς χρόνοις Polyb. — говорить о прошлом;
ὕμνῳ ἀ. τι Pind. — воспевать что-л.9) исправлять, заглаживать(τέν ἐλάττωσιν Plut., Luc.)
ἀ. ἐπειρῶντο κατὰ δύναμιν Polyb. — они всячески старались загладить свою вину -
19 βαδίζω
A , Pl. 495, Pl.Smp. 190d, etc.; laterβαδίσομαι Gal.UP12.10
, andβαδιῶ Nicol.Prog.p.69F.
, Ael.Tact. 36.4, ([etym.] δια-) Luc.Dem.Enc.1;βαδίσω D.Chr.10.8
: [tense] aor.ἐβάδισα Hp.Int. 44
, Pl.Erx. 392b, Arr.An.7.3.3, etc.: [tense] pf.,J.Ap.2.39:—[voice] Med., imper.βαδίζου Cratin.391
:—walk,ἐπιστροφάδην δ' ἐβάδιζεν h.Merc. 210
;β. ἀρρύθμως Alex.263
; opp. τρέχω, X.Cyr. 2.3.10, etc.; of horsemen, interpol. in Id.An.6.3.19;ἐπὶ κτήνους β. D.Chr.34.5
; go by land, opp. πλέω, D.19.164,181; also of sailing, X. Oec.16.7; of a ship, LXXJn.1.3; march, of armies, Ael.Tact. l.c.; of certain animals, κατὰ σκέλη β., v. σκέλος I: c. acc. cogn.,βάδον β. Ar.Av.42
;ὁδόν Hp.
l. c., X.Mem.2.1.11;ἀεὶ μίαν ἀτραπόν Arist.HA 622b25
;ὁδῷ β. Luc. Tim.5
; go!Men.
Epit. 159, Sam.43.3 generally, go, proceed, Antipho 5.24; ἐπ' οἰκίας β. enter houses, D.18.132, cf. Test. ap. eund.21.121; β. ἐπίτινα ψευδοκλητείας proceed against him for.., D.53.15; εἰς τὸ πολίτευμα, εἰς τὰς ἀρχάς, εἰς τὰ ἀρχεῖα, Arist.Pol. 1293a24, 1298a15, 1299a36; β. εἰς τὰ πατρῷα enter on one's patrimony, Is.3.62; proceed (in argument),πρὸς τὰ κατηγορήματα D.18.263
, cf. Arist.AP0.97a5; εἰς ἄπειρον β., of an infinite process, Metaph.1000b28;ὁμόσε τῇ φήμῃ β. Plu.Thes.10
.4 of things, αἱ τιμαὶ ἐπ' ἔλαττον ἐβάδιζον prices were getting lower, D. 56.9;τὸ πρᾶγμα πορρωτέρω β. Id.23.203
.—Very rare in Poets: [ἥλιος] β. τὸν ἐνιαύσιον κύκλον E.Ph. 544
. -
20 κατατρεχω
(fut. καταδρᾰμοῦμαι, aor. 2 κατέδραμον, pf. καταδεδράμηκα)1) сбегать, спускаться бегом(κάτω, ἀπὸ τῶν ἄκρων Her.; ἐπὴ τέν θάλατταν Xen.; καταδραμοῦσα τέν θύραν ἄνοιξον Arph.)
2) спускаться (с корабля) на берег, высаживаться(εἰς Ἰταλίαν Polyb.)
ναῦται καταδεδραμηκότες Xen. — морской десант3) приставать, причаливать(ξένιον ἄστυ Pind.; εἰς τὰ ἐμπόρια Polyb.)
4) совершать набег(и), опустошать (набегами), разорять(τέν Αἴγιναν Thuc.; χώραν Thuc., Plut.; εἰς τὸ χωρίον Arst.)
5) устремляться, набрасываться(ἐπί τινα NT.)
6) обрушиваться (с порицаниями), нападать, бранить(τέν Σπάρτην Plat.; τῶν μάντεων Diog.L.; τινός Plut., Sext.)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
τίθημι — ΝΜΑ (μέσ. παθ.) τίθεμαι τοποθετούμαι νεοελλ. (κυρίως σε φρ.) α) «τίθεμαι επικεφαλής» i) μπαίνω πρώτος στη σειρά ii) μτφ. γίνομαι αρχηγός, προΐσταμαι β) «τίθεμαι επί ποδός» δραστηριοποιούμαι, κινητοποιούμαι γ) «τίθεμαι επί το έργον» καταπιάνομαι… … Dictionary of Greek
Μακρυγιάννης — I (Γιάννης Τριαντάφυλλου ή Τριανταφυλλοδημήτρης, Αβορίτη Δωρίδας, Φωκίδα 1797 – Αθήνα 1864). Αγωνιστής του 1821, στρατηγός και πολιτικός. Ο συγγραφέας των απαράμιλλων για το ύφος τους Απομνημονευμάτων έλαβε το παρωνύμιο Μ., χάρη στο ψηλόλιγνο… … Dictionary of Greek
επιθέω — ἐπιθέω (Α) 1. προστρέχω σε κάποιον, τρέχω προς το μέρος κάποιου ή μετά από κάποιον («καὶ ἐπιθέων μὲν ἐκβοάτω», Ξεν.) 2. μτφ. κυκλοφορώ, διαδίδομαι, είμαι διάσπαρτος («ἡ ἐπιθέουσα εἰς ἀνθρώπους ἀπάτη», Πλωτίν.) 3. τρέχω πάνω σε μια επιφάνεια.… … Dictionary of Greek
κατάγω — (AM κατάγω) 1. μέσ. κατάγομαι έλκω την καταγωγή, προέρχομαι («κατάγεται από την Ήπειρο») 2. φρ. «κατάγω θρίαμβο(ν)» ή «κατάγω νίκη(ν)» νικώ, θριαμβεύω αρχ. 1. οδηγώ προς τα κάτω, φέρω προς τα κάτω «τὴν ἐκ τῶν ὀρῶν ὕλην κατῆγον εἰς τὸ ἄστυ»,… … Dictionary of Greek
διατρέχω — (AM διατρέχω) 1. περνώ από κάπου, διασχίζω κάποιον χώρο («διέτρεξε την πεδιάδα», «διαδραμὼν δὲ τὸ τῶν Ἀθηναίων στρατόπεδον») 2. (για χρόνο) περνώ, διάγω («διατρέχει το εικοστό έτος τής ηλικίας του») 3. κινούμαι, μετακινούμαι βιαστικά εδώ κι εκεί… … Dictionary of Greek
κινώ — (I) κινώ, οῡς, ἡ (Α) (δωρ. τ.) κίνηση*. [ΕΤΥΜΟΛ. < θ. κιν (τού κινῶ) + επίθυμα ώ / οῦς (πρβλ. ηχ ώ, πειθ ώ)]. (II) και κουνώ (AM κινῶ, έω, Μ και κουνῶ) 1. κάνω κάτι να τεθεί σε κίνηση ή σε λειτουργία ή σαλεύω κάτι (α. «η μηχανή κινείται με… … Dictionary of Greek
συρρέω — ΝΜΑ [ρέω] 1. ρέω μαζί ή χύνομαι στο ίδιο μέρος («εἰς... τοῡ τὸ χάσμα συρρέουσί τε πάντες οἱ ποταμοί», Πλάτ.) 2. (μτφ. για πλήθος ανθρώπων) προστρέχω μαζικά, τρέχω εκεί που είναι και άλλοι συναθροισμένοι (α. «αυτή τη στιγμή οι διαδηλωτές συρρέουν… … Dictionary of Greek
LUDUS, a LYDIS — qui ex Asia transvenae, Duce Tyrrheno, cum fratri suo regni contentione cederet, in Hetruria consederint, ibique inter ceteros ritus superstitionum suarum spectacula quoque religionis nomine instituerint, quibusdam dictus videtur. Varro Ludos a… … Hofmann J. Lexicon universale
TROCHUS — puerile ludicrum seu exercitamentum, Dempstero, in Rosin. l. 5. c. 1. cui a τρέχω nomen. Eius meminit Helenius Acron ad Horat. in Arte, v. 380. Indoctusve pilae, discive Trochive. Cum Turbine eundem facit, idem Dempsterus. Sed distinguit Salmas.… … Hofmann J. Lexicon universale
έχω — (I) (ΑΜ ἔχω) 1. κρατώ κάτι στα χέρια μου, είμαι ο κάτοχος (κύριος, ιδιοκτήτης) ενός πράγματος («έχει σπίτια και κτήματα») 2. (για προσωπική κράτηση) κρατώ, φυλάω («τόν έχουν μέσα» ή «τόν έχουν στη φυλακή») 3. (για δήλωση συγγενικού δεσμού ή άλλης … Dictionary of Greek
εντρέχω — ἐντρέχω (AM) τρέχω μέσα σε κάτι, κινούμαι ελεύθερα μέσα σε κάτι μσν. 1. διαδραματίζομαι, εκτυλίσσομαι («ἔπλασεν ὁ Ἔρως, συγγενῆ, πρᾱγμα φρικτὸν ὀνείρου, τὸ ἀκόμη βλέπω έστηκὼς καὶ ἐντρέχει εἰς ὀφθαλμούς μου») 2. (για πτηνά) διασχίζω τον αέρα αρχ … Dictionary of Greek