εἰς+δίκας

(βοῦν κεράων Hom.; ἵππον τῆς ἡνίας, τὸ στράτευμα τέν ἐπὴ Μέγαρα (sc. ὁδόν) Xen.; τινὰ παρά τινα Plat.)

(τινὰ ἔκ τινος Eur.)

(ἄρχειν καὴ ἄ. Plat.)

(οἶνον Hom.; ἀγώγιμα Plat.)

(ὄγμον Theocr.; τάφρον Plut.)

αὐτέν ἐς θρόνον εἶσεν ἄγων Hom. — он подвел ее и посадил в кресло;

(ἵππους, αἰχμαλώτους καὴ ἄνδρας, λείαν Xen.)

ἄ. πόλεμον Dem. — вести войну;

(θεόν τινα Luc.)

(πῆμά τινι Hom.)

(τριακοσίους δαρεικούς Dem.)

(ἡμέρας Soph.; βίοτον ἡδέως Eur.)

(παῖδας Luc.; σκύλακας Plut.)

(ἑορτήν Hes., Xen., Plat.; θιάσους Eur.)

(ταύτῃ, sc. ὁδῷ, ἐπὴ τοὺς πολεμίους Xen.)

αὕτη δ. ἐστὴ βροτῶν Hom. — так уж повелось у людей;

σκολιέ δ. тж. pl. Hes. — беззаконие;

δίκαι ἴδιαι καὴ γραφαί Lys., Dem.; — частно-гражданские и уголовные процессы;

(δίκην εἰπεῖν Hom. - ср. 3)

(δαιμόνων Soph.)

δίκην διδόναι Her., Soph., τίνειν Her., ἐκτίνειν и ὑπέχειν Soph. — подвергаться наказанию;

(ὀροφήν Thuc., Xen.)

(λίθους Arst.)

(διαιρούμενα τὰ ἔντομα ζωέν ἔχει Arst.)

(οἶστροι τὰ δέρματα διαιροῦσι Arst.)

(σταυρούς Xen.)

(πυλίδα Thuc.)

(γέφυραν Her.)

(τρία μέρη Plat.; διαιρεθῆναι εἰς τὰ ἐλάχιστα Arst.; δ. τι εἰς μέρη τρισκαίδεκα Plut.; med. διελεῖσθαι τέν ληΐην Her.)

(αἰδῶ καὴ σωφροσύνην Xen.; αἱ διαιρεθεῖσαι κατηγορίαι Arst.)

(περί τινος Plat., Arst.)

δ. τὰς διαφοράς Her. и τὰ ἀμφίλογα Xen. — улаживать или разбирать споры;

(ὑψόσε τι Hom.; τινὰ ἀπὸ γῆς Plat.)

(τεῖχος Thuc.)

(μῆλα ἐξ Ἰθάκης Hom.)

(τινὰ ἐκ τῆς πόλεως Plat.)

(οὔτε αἴρειν τι, οὔτε τίθεσθαι Sext.)

ἕως ἂν ἥλιος αἴρῃ Soph. — пока будет восходить солнце

(μόρον πολυπενθῆ Aesch.; ἆθλον Soph.)

ἕλκος ἀρέσθαι Hom. — получить рану;

(πόλεμον Aesch., Her., Thuc., Xen.; πόνον Eur.)

ἀπὸ σμικροῦ μέγα τι αἴ. Aesch. — вернуть былое величие чему-л.

(οῖνόν τινι Arph.)

τὰς ναῦς ἄραντες ἀπὸ τῆς γῆς Thuc. — выйдя на кораблях в море;

ἄρας τῷ στρατῷ Thuc. — выступив в поход с войском;

ὑψοῦ αἴ. θυμὸν λύπαισι Soph. — целиком предаваться своему горю;

(ἐπιστολήν τινι Xen.)

(τινί τι Hom., Soph., Plut.)

(τὸ χρέος Her.; καταδίκην Thuc.; τἀργύριον Arph.)

(τέν ἀρχέν ἔς τινα и τινί Her., Plat., Plut.; ὄνομά τινι Plat.)

(τινὴ βουλεύσασθαι Thuc.: κολάζειν τινά Dem.) или вменять в обязанность, возлагать (τινὴ τοῦ φόνου τὰς δίκας δικάζειν Lys.)

(χάριν Thuc., Isocr., Plut.; τὰς ἀξίας τιμάς τινι Plut.)

λόγον ἀ. Dem. — представлять отчет;

ἐπὴ διηκόσια ἀ. Her. — приносить двухсоткратный урожай

(τὰς πόλεις καὴ τέν χώραν, αἰχμαλώτους ἐπὴ μικροῖς λύτροις Plut.)

(νόμους Xen.)

(εὐδαιμονίαν Arst.; τέν περίμετρον τῆς νήσου Polyb.)

(τέν ὕλην Arst.)

(εὖ τὸ ἑαυτοῦ ἔργον Arst.; ὑπόσχεσιν Xen.; εὐχήν Plut.)

(βεβαιότερόν τι Isocr.)

(τέν ἰδίαν μορφήν Arst.)

(τὸ πάτριον σχῆμα τοῖς ἱεροῖς Plut.)

(αἱ ὁμοιότητες διὰ πολλῶν γενῶν ἀποδιδόασιν Arst.)

(ἐς αὔξησιν Her.)

(ἀνδοάποδα Thuc.; med. τι δραχμῆς Xen., χιλίων ταλάντων Plut.)

(τέν δεκάτην Aeschin.)

(εἴρια Hom.; δρυὸς πρέμνον Plut.)

(ἀργύρεον κρητῆρα Hom.)

(χρυσῷ τι Hom.)

(χορόν Hom.)

(χιτῶνα Hom.)

(τινα κόσμῳ Her.; πέπλοισι Περσικοῖς ἠσκημένη Aesch.; βοῦς στέμμασι ἠσκημένοι Plut.)

(ναυσὴν ἀσπίσιν θ΄ ἅρμασίν τ΄ ἠσκημένοι Eur.)

(δαίμονα Pind.)

(τὸ σῶμα πρός и εἴς τι Xen., Diod., Plut. или τινά τι Xen., Arph., Plut.)

ἀ. παγκράτιον Plat. — упражняться во всеборье;

(ὡς πλεῖστα ἀγαθὰ ποιεῖν Xen.; λέγειν ἀσκοῦσι πρὴν ἀκούειν ἐθισθῆναι Plut.)

(εἰ μέ νὺξ διακρινέει μένος ἀνδρῶν Hom.; διακριθῆναι ἀπ΄ ἀλλήλων Thuc.; νυκτὸς ἥ μάχη διεκρίθη Plut.)

(τῇ θερμότητι τὰς συστάσεις Arst.; διακρίνεσθαι καὴ συγκρίνεσθαι Plat.)

(κόμη διακεκριμένη Plut.)

(καὴ ἀλαὸς διακρίνειε τὸ σῆμα ἀμφαφόων Hom.)

(τί τινος и τι καί τι Plat.)

(τὸν νικῶντα χειροτονίαις Plat.)

(δίκας Plat.; med. νεῖκος Hes., τὸ νῦν ζητούμενον Plat.)

μηδὲν διακρινόμενος NT. — нисколько не колеблясь («ничтоже сумняшеся»)

(ἐκληψόμενος βίᾳ τοὺς παῖδάς τινος Isocr.)

(τοὺς τῶν Ἀχαιῶν ἐθισμοὺς καὴ νόμους ἐκλαβεῖν Polyb. - ср. 6)

(ἐν ταῖς συνθήκαις τι παρά τινος Isocr.)

(τὸ πῦρ εἰς ἑαυτὸ πάντα ἐκλαμβάνει κατὰ τέν ἐκπύρωσιν Plut.)

(τὰς μεγίστας ἰδέας περί τινος Arst.)

(τοὺς νόμους οὕτως ὥσπερ ἐγώ Lys. - ср. 2; ἐπὴ τὸ χεῖρόν τι Arst.; τέν αἰτίαν καλῶς Plut.)

ἐ. ἐπὴ τέν Ἑλλάδα ἔργα Her. — брать на себя поручения по всей Греции;

(πεμπώβολα χερσίν, τόξον ἐν χειρί, στεροπέν μετὰ χερσίν Hom.; αἰχμήν Aesch.; διὰ χειρός τι и τινὰ ἐπ΄ ὤμων Soph.; μετὰ χεῖράς τι Thuc.)

ἐπὴ ξυροῦ ἀκμῆς ἔ. Her. — держаться на острие бритвы, т.е. «на волоске»

(οὐρανόν Hes.)

(Ἕκτορος μένος καὴ χεῖρας Hom.)

(τινὰ χειρός или ποδός Hom.; τινὰ μέσον Arph.)

(πέτρης Hom.; ὅπως κισσὸς δρυός Eur.; πείσματος Plat.; χλαμύδος Luc.)

(ἔργου Pind., Plut.; πολέμου Thuc., Plut.)

(δόξης τινὸς περί τινος, med. ἀληθείας Plat.; med. γνώμης τινός и λόγου τινός Thuc.)

(Κιλίκων τῶνδε ἔχονται Ἀρμένιοι οἵδε Her.)

(κυνέην κεφαλῇ, παρδαλέην ὤμοισιν, σὰκος ὤμῳ, εἷμα ἀμφ΄ ὤμοισι, ἵπποι ζυγὸν ἀμφὴς ἔχοντες Hom.; στολέν ἀμφὴ σῶμα Eur.; τὰ ὅπλα Arst.; συκῆ ἔχουσα φύλλα NT.)

(κραδίην καὴ θυμόν Hom.; τὰν βελέων ἀλκὰν χεροῖν Soph.; τέν γῆν Thuc.; ἐπιστήμην Xen., Plat.; τὰ ἐπιτήδεια Arst.; εἴ τις ἔχει ὦτα ἀκούειν, ἀκουέτω NT.)

(κίονες γαῖάν τε καὴ οὐρανὸν ἀμφὴς ἔχουσιν Hom.; τὰ ἐπικείμενα βάρη Arst.)

(ὑψοῦ κάρη Hom.)

(ἥ γυνέ ἔχουσα Her.)

ἔ. τὸ κέρας ἄκρον Thuc. — находиться на крайнем фланге;

(οὐρανόν Hom.; Ὀλύμπια δώματα Hes.; χῶρον Aesch.; τὰ ὄρη Xen.)

(φρένες ἧπαρ ἔχουσι Hom.; ὅ χαλκὸς ἔχει τὸ εἶδος τοῦ ἀνδριάντος Arst.)

(Θήβας Eur.)

ἔ. πατρώϊα ἔργα Hom. — возделывать отцовские поля;

(ἀλόχους καὴ τέκνα Hom.)

ἐν θεοῖσιν ἔ. Hom. — зависеть от воли богов;

(σάρκας τε καὴ ὀστέα ἶνες ἔχουσιν Hom.)

(ἵππους, μῦθον σιγῇ Hom.; στόμα σιγᾷ Eur.)

(ἕξουσιν ἅπαντας Ἀχαιοί Hom.)

(κῦμα, ὀδύνας Hom.)

οὐδέ οἱ ἔγχος ἔχε ἀτρέμας Hom. — копье (в руках) его не оставалось спокойным;

(μάχης Hom., Plut.; τιμωρίης Her.)

(ἄλγεα Hom.; φθόνον Aesch.; θαῦμα Soph.; αἰσχύνην Eur.)

(πικρὰς ὠδῖνας Hom.; ἀγανάκτησιν Thuc.; ἱδρῶτα οὐκ ὀλίγον Luc.; ἔλεον Plut.)

(ἵππους πεδίονδε Hom.; ἅρμα, δίφρον Hes.; τὰς νέας παρὰ τέν ἤπειρον Her.)

(Πύλονδε Hom.; εἰς τέν Ἀργολίδα χώρην Her.)

(ἔρευνάν τινος Soph.)

(τέν κεφαλέν πρὸς τῇ κεφαλῇ τινος Xen.)

(ταῦτα σ΄ ἔχω μόνον προσειπεῖν Soph.)

(οὐκ ἔχων ὅ τι χρέ λέγειν Xen.; τέχνην τινά Hes., Eur., Her., Plat.)

(γνώμην δίκαιαν, στέφανον εὐκλείας Soph.)

(τινί Arst., Dem., πρός τι Plat. и πρός τινα Plut.)

Ὀρφέα ἄνακτα ἔ. Eur. — считать Орфея (своим) учителем;

εὖ ἔ. Hom. и χαλῶς ἔ. Soph., Plat.; — быть в порядке, прекрасно обстоять, процветать;

ἔχε δή μοι τόδε εἰπέ Plat. — так скажи же мне;

ἀμφοτέρων με τούτων ἀποκληΐσας ἔχεις Her. — ты запретил мне доступ к обеим (войне и охоте);

(ποσὴ γαῖαν Hom.; λ. καὴ ἀπωθεῖν τινα εἰς τέν θάλασσαν Plut.)

λ. ποτὴ κέντρον Pind. и προς κέντρα погов. Aesch., Eur. — лезть на рожон;

(θύραν Arph.)

(κραδία φόβῳ φρενα λακτίζει Aesch.)

(τὸν πεσόντα, Δίκας βωμόν Aesch.; перен. πολλέν χάριν Eur.)