διά-πῠρος

διά ξηράς — по суше, сухопутным путём;

διά θαλάσσης — по морю;

παρέλασις διά των οδών — уличное шествие;

διά της θύρας — через дверь;

διά του δάσους — через лес;

διά του ατμόπλοίου — пароходом;

διά της ράβδου — палкой;

διά χρημάτων — посредством денег, за деньги;

διά παντός — навсегда;

διά βίου — пожизненно;

§ δι' ολίγων — или διά βραχέων — в нескольких словах, вкратце;

διά μακρών — многословно, пространно;

διά μιάς — сразу, немедленно;

διά πυρός και σιδήρου — огнём и мечом;

τον έχω διά βίου — он мне осточертел;

ονομαστός διά τον πλούτον του — он известен своим богатством;

κατηγορείται διά κλοπήν — он обвиняется в краже;

τον αγαπώ διά την εργατικότητα — я его люблю за трудолюбие;

διά τό ζήτημα σου, τίποτε το νεώτερον — относительно твоего дела нет ничего нового;

ετοιμάζομαι διά την Εύρώπην' — я собираюсь в Европу;

αναχωρώ διά Πάτρας — я уезжаю в Патры;

η συνεδρίασις ωρίσθη' διά την επομένήν Δευτέρα — заседание назначено на будущий понедельник;

μίσθωσις διά πέντε έτη — аренда на пять лет;

διά να φθάσω εκεί — чтобы добраться туда;

§ διά τί; — почему?, зачем?;

διά τοδτο — поэтому;

όσον διά... — что (же) касается..., в отношении...;

δέκα διά δυό — десять, делённое на два

παραδίδω εις το πυρ — жечь, сжигать;

φραγμός πυρός — огневая завеса;

θέσις πυρός — огневая позиция;

πυρά φραγμού — заградительный огонь;

καταιγιστικά (διασταυρούμενα) πυρά — шквальный (перекрёстный) огонь;

κατάπαυση τού πυρός — прекращение огня;

ανοίγω πυρά — открывать огонь;

παύω το πυρ — прекращать огонь;

διεξάγω εύστοχα πυρά — вести прицельный огонь;

δεν ακούγονται πυρά — не слышно выстрелов;

ανταλλαγή πυρών — перестрелка;

γραμμή πυρός — огневой рубеж, линия огня;

πυρ! огонь! (команда);

υπό τα πυρά — под огнём;

§ ασβεστον πυρ — вечный огонь;

διά πυρός και σιδήρου — огнём и мечом;

μεταξύ δυό πυρών — между двух огней;

είμαι πυρ και μανία — метать громы и молнии; — рвать и метать

νηυσὴ π. ἐμβάλλειν Hom. — поджигать (досл. метать огонь в) суда;

(ἐνὴ πυρὴ θέμεναί τινα Hom.)

(θυηλὰς ἐν πυρὴ βάλλειν Hom.)

(π. καὴ στεροπαί Soph.)

(θάλπειν τῷ ἀνηκέστῳ πυρί Soph.)

(ἕτερον τὸ χρυσοχοϊκὸν π. ἀποτελεῖ καὴ τὸ μαγειρικόν Arst.)

(δαλός Eur.)

(λίθος Xen.; μύδροι Arst.; σίδηρος Plut.)

(ἄνδρες Plat., Plut.; ἤθη Plut.)

(ξηροὴ καὴ διάπυροι τόποι τῆς οἰκουμένης Plut.)

μεταλλεύματα σίδήρου — железная руда;

§ διά πυρός και σίδήρου — огнём и мечом

(πρὸς δώματα Hom.; πρὸς Ἄργος Aesch.; δόμους Soph.; χθόνα Eur.; ἐς Λακεδαίμονα Arph.; ἐπὴ Ποτιδαίας Thuc.)

(τινι ἀποροῦντι Plat.)

(οἴκαδε Arph.; εἰς ἄπειρον Arst.)

(ἀνὰ или κατὰ ἄστυ Hom.)

ἀστέρ ἔρχεται ἀγγέλλων φάος Ἠοῦς Hom. — восходит звезда, возвещающая сияние Зари

(πρὴν ἐληλυθέναι τὸν ἄνεμον Arst.)

(ἐπέν ἔλθῃσι θέρος Hom.)

εἰς λόγους Her. и διὰ λόγων ἐλθεῖν τινι Soph., Plut.; — вступить в разговор с кем-л.;

(εἰς τοσοῦτον αἰσχύνης Plat.; μέχρι τούτου Arst.)

(γέρας ἔρχεται ἄλλῃ Hom.; εἰς ὀλίγους Arst.)

ἐλθεῖν ἐπί τι Hom., Thuc., Plat., Arst.; — приступить к чему-л., заняться чем-л.;

(τινα Her. и πρός τινα Xen.)

ἔ. ἐρέων, φράσων или λέξων Her. — я собираюсь (теперь) сказать, перехожу к вопросу;

ἔρχεο, θέων Αἴαντα κάλεσσον Hom. — беги, позови Эанта

(τοὺς ἵππους Polyb.)

(τὸ πρακτικώτατον τῆς δυνάμεως ἠχρείωται διὰ τοὺς τόπους Polyb.)

(ὑπὸ τοῦ πυρὸς ἀχρειωθῆναι Polyb.)

(ὑπὸ τοῦ πυρὸς διαθερμανθείς Arst.)

πίνων καὴ διαθερμαινόμενος Plut. — разгоряченный вином

(τοῦ πυρός Arst.)

(ὕαλος, χιτώνια Arph.; ὑδάτια Plat.)

(λίθος Luc. - ср. 3)

(λίθος ἐκ πυρὸς δ. Her. - ср. 2)

(ὁμοίωσις Plat.; ἔκδηλος καὴ δ. Plut.; τάδ΄ ἤδη διαφανῆ Soph.)

(εἰς ἅπαντας ἀνθρώπους и ἐν τοῖς ἄλλοις Plut.)

(ἔλαιον ἐκ δεξαμένης ἐς ἄλλο διαχεόμενον Her.)

(ἀπὸ τῆς γῆς εἰς τὸ πέλαγος Plut.)

(χοῦν Her.; ἴχνη Xen.)

(χῶμα διαχεῖται Thuc.)

(τὰ συγκεκριμένα Plat.)

(βοῦν ἅπαντα Hom.)

(ἥ θερμότης διαχεῖ τὸν ἀέρα Arst.)

(τὰ φάρμακα διαχοῦνται Arst.)

(τὸ ὑγρὸν διαχεῖται ὑπὸ τοῦ πυρός Arst.)

(διαχεῖται ἥ χιών Xen.)

(εἰς ἅπαντα τὰ μέρη τοῦ σώματος Arst.)

(οἱ στρατιῶται διαχέοντο Xen.)

(ὅ νεκρὸς τεταριχευμένος οὐδὲν διεχέετο Her.)

(σώματα ὑπὸ μέθης διακεχυμένα Plat.)

(τέν αἴσθησιν τοῦ ἁπτομένου Plut.)

(λόγοις ἐπιεικέσιν Plut.)

(τὰ βεβουλευμένα τινός Her.)

(θύραι δόμον ἔεργον Hom.)

(σάκεσσι ἔρχατο πάντῃ Hom.)

(μυῖάν τινος Hom.)

(τινὰ σιτίων Her.; εἰργόμενοι τῆς χώρας διὰ πόλεμον Arst.)

(ὦμον ἀπὸ νώτου Hom.)

(θύραι δόμον ἔεργον Hom.)

(σάκεσσι ἔρχατο πάντῃ Hom.)

(μυῖάν τινος Hom.)

(τινὰ σιτίων Her.; εἰργόμενοι τῆς χώρας διὰ πόλεμον Arst.)

(ὦμον ἀπὸ νώτου Hom.)

(ἐπιχρίστων Plut.)

(χειρῶν NT.)

(ἀφαίρεσις καὴ ἐ. Arst.)

(τὰς ἐπιθέσεις ποιεῖσθαι ἀπό τινος Arst.)

(τῶν Περσῶν τοῖς Ἕλλησιν Plat.; τοῖς ἔργοις διὰ τοῦ πυρός Polyb.)

(ἐπὴ τὸ σῶμά τινος Arst.; οἰκετῶν Plut.)

(ἐπὴ τέν ἀρχήν Arst.; τές τυραννίδος Diod.)

(impf. ἵην и ἵειν, conjct. ἱῶ, opt. ἱείην, fut. ἥσω, aor. ἧκα, aor. conjct. ὧ, aor. opt. εἵην, pf. εἷκα, ppf. εἵκειν, inf. praes. ἱέναι, inf. aor. 2 εἷναι, imper. praes. ἵει, imper. aor. 2 ἕς, part. praes. ἱείς, part. aor. 2 εἵς; med.: praes. ἵεμαι, impf. ἱέμην, aor. 2 εἵμην, praes. conjct. ἱῶμαι, aor. 2 conjct. ὧμαι, praes. opt. ἱείμην, aor. 2 opt. εἵμην, pf. med.-pass. εἷμαι, ppf. med.-pass. εἵμην, part. praes. ἱέμενος, part. aor. 2 ἕμενος, imper. praes. ἵεσο, imper. aor. 2 οὗ, inf. praes. ἵεσθαι, inf. aor. ἕσθαι; pass.: aor. 1 εἵθην - эп. ἕθην, fut. 1 ἑθήσομαι, adj. verb. ἑτός)

(ἴκμενον οὖρόν τινι, τινὴ ἄγγελόν τινα Hom.)

ἱ. φυγῇ ἵππων πόδα Eur. — погнать лошадей вскачь

(ἐπὴ Κυκλώπων θυμέλας = εἰς Μυκήνας Eur.)

(τινὰ εἰς Τάρταρον Aesch.; τινὰ ἀπ΄ ἄκρας πλακός Soph.; πέτρας ἄπο Eur.)

(λᾶαν, ὀϊστόν Hom.; βέλεα ἐπί τινι Hes.; δόρυ Eur.; κομήτην ἰόν Soph.)

(ἐπὴ σκοπόν, v. l. ἐπὴ στόχον Xen.)

(βαλεῖν τινα Hom.)

(οἴκαδε Hom.; εἰς ὄρεα Eur.; ἐπὴ τὸν βαλόντα Arst.)

ἱ. κόμας Hom. — зачесывать вниз или распускать волосы;

(ἵππον ἐν παρηορίῃσιν Hom.)

(ὄπα κάλλιμον Hom.; φωνήν Aesch., Plut.; διαπρύσιον κέλαδον Eur.; ἄλλα μέλη, sc. τῶν χοροῶν Plat.)

(ἔπεα Hom.; ἔπος δυσθρήνητον Soph.)

Ἑλλάδα γλῶσσαν ἱ. Her. — говорить на греческом языке;

Ἐνιπεύς, ὃς πολὺ κάλλιστος ποταμῶν ἐπὴ γαῖαν ἵησιν Hom. — Энипей, прекраснейшая из рек, текущих на земле;

(διὰ στόμα λιγνὺν μέλαιναν Aesch.)

(δάκρυον χαμᾶζε Hom.)

(ἐκ χειρὸς φάσγανον χαμᾶζε Hom.)

(καρπῶν Diod.)

(ἀργυρίου Polyb.)

(τροφῆς Arst.)

(διὰ τοῦ πυρός, sc. τῆς τροφῆς Plut.)

(διὰ τοῦ πυρός συλλιπαινόμενος σίδηρος Plut.)

μέλας χ. (acc.) или κατὰ τὸ χ. Her. — с черным цветом кожи, чернокожий;

(χρώματα καὴ ὀσμαί Plat.; χρωμάτων κρᾶσις Arst., Luc.)

(τοῦ πυρὸς χ. Arst.)

(τὰ τῆς μουσικῆς χρώματα Plat.)