-
1 διατείνω
δια-τείνω (s. τείνω), (1) ausspannen, ausstrecken; gew. intrans.: (a) sich (durch etwas ganz) hin erstrecken; dah. πρός τι, sich worauf beziehen, angehen; πρὸς οὐδὲν ἔτι διατείνει, ist nichts mehr nütze; διέτεινε πρὸς τὸν Σκιπίωνα, er reichte bis zum Scipio, lebte noch zur Zeit des Sc.. (b) so daß man ὁδόν ergänzen kann: hingelangen, ankommen. (2) sich anspannen, anstrengen; σφοδρῶς, nachdrücklich behaupten. Bes, perf. pass., διατεταμένος, aus Leibeskräften; διετείνοντο τὰ βέλεα, sie hielten die Geschosse gespannt; dah. διατεινάμενον στῆναι, schussfertig stehen; τὰς μάστιγας, die Geißeln aufheben -
2 δι-έχω
δι-έχω, 1) auseinander halten; ὁ ποταμὸς σχιζόμενος – διέχων τὰ ῥέεϑρα ἀπ' ἀλλήλων τρία στάδια Her. 7, 51; τὴν φάλαγγα Arr. An. 1, 1, 13; τὰς χεῖρας, ausstrecken, Plut. Ant. 20; bes. Cim. 12 u. a. Sp.; διέχειν τὸ πλῆϑος καὶ ἀνείργειν vrbdt Plut. Tib. Graech. 18, abhalten; vgl. Alcib. 4. – 2) (durchhalten) durchdringen; Iliad. 5, 100 διὰ δ' ἔπτατο πικρὸς ὀιστός, ἀντικρὺ δὲ διέσχε, er drang durch und an der andern Seite wieder hervor, nicht »ragte hervor«, denn der aorist. διέσχε steht hier in der Bdtg des Anfangens; »ragte hervor« würde Griechisch imperfect. sein; Apollon. Lex. Homer. p. 58, 29 διέσχε· διῆλϑε; Iliad. 11, 253 ἀντικρὺ δὲ διέσχε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκή; διὰ τοῦ ἥπατος διέχει ἡ μεγάλη φλέψ, geht hindurch, Arist. H. A. 1, 17; vgl. part. anim. 3, 4, wo es dem διατείνω entspricht; dah. ἔκ τινος εἴς τι, von wo aus sich wohin erstrecken, Her. 4, 142. 7, 122. – 3) auseinander stehen, getrennt, entfernt sein; Theogn. 970; ἀπ' ἀλλήλων Thuc. 2, 81, wie Xen. An. 1, 8, 17; ἀλλήλων 1. 10, 14; Thuc. 8, 95; Pol. 5, 103, 6; absolut, ὅταν διάσχῃ τὰ κέρατα An. 3, 4, 20; dah. ὁ Ἑλλήσποντος σταδίους ὡς πεντεκαίδεκα διέχει, breitet sich aus, hat eine Weite von 15 Stadien, Hell. 2, 1, 21; ähnl. ὁ ποταμὸς εἰς πλάτος διέσχε Arr. An. 6, 5, 6; ἡ γῆ διέσχε σεισμῷ, die Erde barst, Philostr.; übh. = auseinander treten, Plut. Pomp. 20, oft. – Von der Zeit, οὐ διέσχον ἡμέραι τρεῖς, waren dazwischen, Soph. O. R. 717. – Auch τόλμῃ διέχειν, = διαφέρειν, sich auszeichnen, App. Pun. 132.
См. также в других словарях:
διατείνω — stretch to the uttermost aor subj act 1st sg διατείνω stretch to the uttermost pres subj act 1st sg διατείνω stretch to the uttermost pres ind act 1st sg διατείνω stretch to the uttermost aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατείνω — (AM διατείνω) 1. τεντώνω, τείνω εντελώς 2. μέσ. διατείνομαι ισχυρίζομαι, υποστηρίζω, επιμένω στη γνώμη μου νεοελλ. το θηλ. ως ουσ. η διατείνουσα κεραία τών παλαιών ιστιοφόρων, την οποία τοποθετούσαν για να επεκτείνουν τετράγωνο ιστίο και να… … Dictionary of Greek
διατείνῃ — διατείνω stretch to the uttermost aor subj mid 2nd sg διατείνω stretch to the uttermost aor subj act 3rd sg διατείνω stretch to the uttermost pres subj mp 2nd sg διατείνω stretch to the uttermost pres ind mp 2nd sg διατείνω stretch to the… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατείνετε — διατείνω stretch to the uttermost aor subj act 2nd pl (epic) διατείνω stretch to the uttermost pres imperat act 2nd pl διατείνω stretch to the uttermost pres ind act 2nd pl διατείνω stretch to the uttermost imperf ind act 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατεινόμεθα — διατείνω stretch to the uttermost aor subj mid 1st pl (epic) διατείνω stretch to the uttermost pres ind mp 1st pl διατείνω stretch to the uttermost imperf ind mp 1st pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατεταμένα — διατείνω stretch to the uttermost perf part mp neut nom/voc/acc pl διατεταμένᾱ , διατείνω stretch to the uttermost perf part mp fem nom/voc/acc dual διατεταμένᾱ , διατείνω stretch to the uttermost perf part mp fem nom/voc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατείνει — διατείνω stretch to the uttermost aor subj act 3rd sg (epic) διατείνω stretch to the uttermost pres ind mp 2nd sg διατείνω stretch to the uttermost pres ind act 3rd sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατείνεσθε — διατείνω stretch to the uttermost pres imperat mp 2nd pl διατείνω stretch to the uttermost pres ind mp 2nd pl διατείνω stretch to the uttermost imperf ind mp 2nd pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατείνομεν — διατείνω stretch to the uttermost aor subj act 1st pl (epic) διατείνω stretch to the uttermost pres ind act 1st pl διατείνω stretch to the uttermost imperf ind act 1st pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατείνουσι — διατείνω stretch to the uttermost aor subj act 3rd pl (epic) διατείνω stretch to the uttermost pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) διατείνω stretch to the uttermost pres ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διατείνουσιν — διατείνω stretch to the uttermost aor subj act 3rd pl (epic) διατείνω stretch to the uttermost pres part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) διατείνω stretch to the uttermost pres ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
