-
1 γλωττικός
-
2 γλωττικος
-
3 γλωττικός
-
4 γλωττικός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > γλωττικός
-
5 γλωττικόν
γλωττικόςof the tongue: masc acc sgγλωττικόςof the tongue: neut nom /voc /acc sg -
6 γλῶσσα
Grammatical information: f.Meaning: `tongue, language' (Il.), `rare, dialectal word' (Arist.).Compounds: γλώσσ-αργος `garrulous' (Pi.), from γλώσσ-αλγος `id.'; from here στόμαργος, s. Strömberg Wortstudien 31; diff. (to ἀργός `quick') Willis AmJPh 63, 87ff.Derivatives: γλωσσάριον (Dsc., pap.), γλωσσίδιον (Zen.); γλώσσημα `point of an arrow' (A.) retains the original meaning; s. Chantr. Form. 186), also `rare word' (Quint.), γλωσσηματικός (D. H.); γλωσσώδης `talkative' (LXX), γλωσσός `id.' (Hdn.); γλωσσίς `inflammation of the tongue' (Hippiatr.). - γλωττίς `end of a pipe, glottis' (Hero), also a bird (Arist., s. Thompson Birds s. v.); γλωττικός (Arist.); denom. γλωττίζω `kiss with the tongue', γλωττισμός (AP).Origin: see γλῶχ-εςEtymology: Prop. "with point", ια-derivation from γλῶχ-ες, q.v. Ion. γλάσσα prob. from a paradigm *γλωχ-, *γλαχ- which is explained as nom. *glōgʰ-s, gen. *gl̥gʰ-ós. (Beekes, Devel. 246. - The old word for `tongue' was *dn̥ǵʰuH- (Lat. lingua), Pok. 223).Page in Frisk: 1,315-316Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γλῶσσα
См. также в других словарях:
γλωττικός — ή, όν (Α) βλ. γλωσσικός … Dictionary of Greek
γλωττικόν — γλωττικός of the tongue masc acc sg γλωττικός of the tongue neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
γλωσσικός — ή, ό (Α γλωττικός, ή, όν) ο σχετικός με τη γλώσσα (το όργανο τού στόματος) νεοελλ. ο σχετικός με τη γλώσσα, ως μέσο συνεννοήσεως … Dictionary of Greek
