-
1 αὐτοετίτης
A f.l. for αὐτο-ετής, Gal.19.87.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αὐτοετίτης
-
2 αὐτοετής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αὐτοετής
-
3 αὐτοετεί
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αὐτοετεί
-
4 ἔτος 2
ἔτος 2.Grammatical information: n.Meaning: `year' (Il.);Other forms: dial. Ϝέτος.Compounds: Oft as 2. member, e. g. τρι-ετής ( τρι-έτης) `three-year old' (Ion.-Att.) with τριετία `space of three years' (hell.), τριετίζω `be three years old' (LXX); also τρι-έτ-ηρος `three years old' (Call.) with - ηρίς f. `every third year (incluve)', i. e. `all two years returning' ( ἑορτη; Pi., Ion.-Att.; after the nouns in - ηρός, - ηρίς; Schwyzer 482, Chantraine Formation 346); from it τριετηρικός `belonging to a τριετηρίς' (late).Derivatives: ἔτειος `jearly, lasting the whole year, one year long' (Pi., A.); through hypostasis ἐπέτειος `id.' (Ion.-Att., of ἐπ' ἔτος; cf. Schwyzer-Debrunner 473); ἐτήσιος `id.' (Att.; after the adj. in - τήσιος; Schwyzer 466, Chantraine 42) with ἐτησίαι m. pl. `wind of the year' (Ion.-Att., Arist.); also ἐπετήσιος `id.' (η 118, Th.); ἐπηετανός, s. v.Origin: IE [Indo-European] [1175] u̯etos `year'Etymology: Old word for `year', preserved in several languages. An exact agreement in Alb. vit, pl. (also sg.) vjet `year', from IE *u̯etes- (Mann Lang. 26, 383). As 2. member the neutral s-stem is preserved in zero grade in Skt. tri-vats-á- `of three years'; the full grade is supposed in Messap. atavetes (= αὑτό-ετες, `in the same year'?; Schwyzer 513 n. 3) and in Hitt. ša-u̯itiš-t- `nurseling' (prop. t-abstract *"of the same year"?; s. Kronasser Vgl. Laut- und Formenlehre 53 and 130). Beside it Hitt. has a consonant-stem u̯itt- (= u̯et-) `year', s. Kronasser 126 A. 20. A rebuilding into an a-stem perhaps in Hier.-Hitt. usa-, Luw. ušša- `year' (\< IE *u̯et-o-?) ; Kronasser Μνήμης χάριν 1, 201. A semantic problem gives Lat. vetus `old', formally = Ϝέτος; for the explanation s. W.-Hofmann s. vetus, and Benveniste Rev. de phil. 74, 124ff. - Old enlargements of the s-stem are found in words for (one-year old) animals: Skt. vats-á- `calf', Alb. vic̣ `calf' (IE *u̯etes-o-), Celt., e. g. Ir. feis `swine' (\< *u̯ets-i-). - On itself stands a Balto-Slavic word for `old', Lith. vẽtušas, OCS vetъchъ, IE *u̯etus-o- (here also Lat. vetus?); cf. Ernout-Meillet s. v. (where the Balto-Slavic adjectiv on insufficient grounds is separated from the word for `year'). - A new name for year in Greek is ἐνιαυτός, s. v. S. also ἔταλον, νέωτα, οἰετέας, πέρυσι, σῆτες. Further s. W.-Hofmann s. vetus.Page in Frisk: 1,583-584Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἔτος 2
См. также в других словарях:
έτος — Χρονικό διάστημα το οποίο χρειάζεται η Γη για να συμπληρώσει μία περιφορά γύρω από τον Ήλιο. Κατά το διάστημα αυτής της περιφοράς, η Γη εκτελεί 366 ολόκληρες περιστροφές –και ένα μέρος– γύρω στον άξονά της. Αν λάβουμε υπόψη τις διαδοχικές… … Dictionary of Greek
πεντα- — και πεντ και πενθ , ΝΜΑ, πεντο , Ν, πεντε , Α α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, που ανάγεται στο αριθμητικό πέντε και σημαίνει ότι αυτό που δηλώνει το β συνθετικό υπάρχει ή γίνεται πέντε φορές (πρβλ. πεντά γωνος, πεντα… … Dictionary of Greek
