-
1 ἀυάτα
-
2 ἀυάτα
-
3 ἄτη
A bewilderment, infatuation, caused by blindness or delusion sent by the gods, mostly as the punishment of guilty rashness,τὸν δ' ἄτη φρένας εἷλε Il.16.805
;Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τιν' ἤδη.. βασιλήων τῇδ' ἄτῃ ἄασας 8.237
;Ζεὺς καὶ Μοῖρα καὶ.. Ἐρινὺς.. φρεσὶν ἔμβαλον ἄγριον ἄτην 19.88
(so ἀλλ' ἐπεὶ ἀασάμην καί μευ φρένας ἐξέλετο Ζεύς ib. 137); ἄτην δὲ μετέστενον ἣν Ἀφροδίτη δῶχ' ὅτε μ' ἤγαγε κεῖσε, says Helen, Od.4.261.2 Ἄτη personified, the goddess of mischief, author of rash actions,πρέσβα Διὸς θυγάτηρ, Ἄτη, ἣ πάντας ἀᾶται Il.19.91
, cf. 9.504, Hes. Th. 230, Pl.Smp. 195d;Ἄτης ἂν λειμῶνα Emp.121.4
; coupled with Ἐρινύς, A.Ag. 1433.II of the consequences of such visitations, either,1 [voice] Act., reckless guilt or sin,Ἀλεξάνδρου ἕνεκ' ἄτης Il.6.356
: in pl., deceptions, 10.391: or,2 [voice] Pass., bane, ruin, 24.480, Hdt.1.32; ἐγγύα, πάρα δ' ἄτα prov. in Thales ap.Stob.3.1.172: τὸ πῆμα τῆς ἄτης the anguish of the doom, S.Aj. 363 (lyr.); ;Πειθὼ προβουλόπαις.. ἄτης Id.Ag. 386
(lyr.): pl., Id.Pers. 653 (lyr.), 1037 (lyr.), S.Aj. 848, etc.; strokes of fate,ἀνδρείη τὰς ἄτας μικρὰς ἔρδει Democr.213
.3 Trag., of persons, bane, pest,δίκην ἄτης λαθραίου A.Ag. 1230
; .b ill-fated person, A.Ag. 1268 codd.—Not in Comedy (unless read for αὐτῆς, Ar. Pax 605 ) nor in [dialect] Att. Prose (exc. as pr.n.and in quotations ofἐγγύα, πάρα δ' ἄτα Cratin.
Jun.12, Pl.Chrm. 165a), but found in Arist.VV 1251b20;κῆρας καὶ ἄτας D.H.8.61
; τοιαύτας κακὰς ἄτας such abominations, of certain Epicurean expressions, Cleom.2.1. -
4 αυάταν
ἀυά̱τᾱν, ἄτηbewilderment: fem acc sg (doric aeolic)——————αὐάτᾱν, ἄτηbewilderment: fem acc sg (doric aeolic) -
5 ἀάτα
-
6 ἄτα
1 ruin, doom κόρῳ δ' ἕλεν ἄταν ὑπέροπλον sc.Τάνταλος O. 1.57
βαθὺν εἰς ὀχετὸν ἄτας ἵζοισαν ἑὰν πόλιν the city of Augeas destroyed by Herakles O. 10.37 ( δόλιος ἀστός) σαίνων ποτὶ πάντας ἄταν πάγχυ διαπλέκει (Heyne: ἀγὰν Boeckh: ἄγαν codd.) P. 2.82 φθονεροὶ δ' ἀμύνονται ἄτᾳ (ἄτᾳ, ἄτα codd.: ἆται Hermann: ἄτᾳ expungens < ἀλλ> add. Boeckh, < τᾶν> Thiersch: locus conclamatus) P. 11.55φαινομέναν δ' ἄῤ ἐς ἄταν σπεῦδεν ὅμιλος ἱκέσθαι N. 9.21
-
7 ἀκόρεστος
A = ἀκόρητος, insatiate,αὐάτα Lyr.Adesp. 123
, Trag. in lyr. passages, A.Ag. 1002, E.Heracl. 927: c. gen.,αἰχμᾶς ἀ. A.Pers. 998
, cf. Eus.Mynd.1. Adv.-τως, ὀπυίεσθαι AP10.56
(Pall.), cf. Eun.VSp.456B.;ἀ. ὕδατος ἔχειν Gp.15.9.2
, cf. Them.Or. 24.304d.2 of things, unceasing, ; ; : [comp] Sup., .II [voice] Act., not causing surfeit, Id.Ag. 1331;φιλία X.Smp.8.15
([comp] Comp.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀκόρεστος
-
8 ἀάω
Grammatical information: v.Meaning: `damage', Med. `act in blindness' (Il.)Other forms: Beside ἀᾶται (Τ 91 = 129) \< *ἀϜᾰ́-εται only aor. ἄασα (contr. ἆσα) \< *ἀϜᾰ́-σα, - άμην, ἀάσθην. With - σκ- ἀάσκει φθείρει, βλάπτει H.; difficult κατέβασκε κατέβλαψεν H. (for *κατ-αβασκε?)Compounds: ἀεσίφρων, wrong for ἀασι- `damaged in mind' (Il.); cf. ἀασι-φόρος βλάβην φέρων H.; see DELG. ἀνατ(ε)ί `without harm, with impunity' (A.).Etymology: Verbal noun: ἀϜᾰ́-τη (Alk. αὐάτα) \> ἄτη `damage, guilt, delusion' (q.v.). Not to ὠτειλή (q.v.) Cf. DELG. Supp.Page in Frisk: 1,2Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἀάω
-
9 ἄτη
Grammatical information: f.Meaning: `damage, guilt, bewilderment' (Il.), `fine' (Gortyn).Derivatives: ἀτηρός `blinded, bringing ruin' (Thgn.); ἀτάομαι ( ἀϜατάομαι, s. below) `suffer, get damage' (S.) `be fined' (Gortyn, Gytheion).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: From ἀϜάτη, as appears from αὑάτα (Alc.) and denom. ἀϜατᾶται (Gytheion); also ἀγατᾶσθαι [= ἀϜα-] βλάπτεσθαι H.). So the ἀ- is long (for the exceptions Archil. 73 read ἄγη, Page Entretiens Hardt X, 1965, 110; and A. Ag. 131, Hermann ἄγα). - ἀϜά-τη is a verbal noun to *ἀϜά-σαι, s. ἀάω. Could be PIE * h₂ueh₂-. - Fur. 234 compares ἀϜατη with ἀπάτη; not very probable.Page in Frisk: 1,178Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄτη
См. также в других словарях:
αυάτα — αὐάτα, η (αιολ. τ.) (Α) η άτη … Dictionary of Greek
αὐάταν — αὐάτᾱν , ἄτη bewilderment fem acc sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άτη — I Θεότητα, προσωποποίηση του ασυγκράτητου πάθους, που προκαλούσε αποστροφή σε θεούς και ανθρώπους, κόρη του Δία και της Έριδας. Η Ά. προκάλεσε παρεξήγηση μεταξύ Αγαμέμνονα και Αχιλλέα, καθώς και μεταξύ Οδυσσέα και Αίαντα. Αυτή παρέσυρε την Ελένη… … Dictionary of Greek
