-
21 Αἴγλα
Αἴγλᾱ, Αἴγληthe light of the sun: fem nom /voc /acc dualΑἴγλᾱ, Αἴγληthe light of the sun: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
22 Αίγλαι
Αἴγλᾱͅ, Αἴγληthe light of the sun: fem dat sg (doric aeolic)——————Αἴγληthe light of the sun: fem nom /voc pl -
23 Αίγλας
Αἴγλᾱς, Αἴγληthe light of the sun: fem acc plΑἴγλᾱς, Αἴγληthe light of the sun: fem gen sg (doric aeolic) -
24 Αἴγλας
Αἴγλᾱς, Αἴγληthe light of the sun: fem acc plΑἴγλᾱς, Αἴγληthe light of the sun: fem gen sg (doric aeolic) -
25 Αίγληι
-
26 Αἴγληι
-
27 αίγλα
αἴγλᾱ, αἴγληthe light of the sun: fem nom /voc /acc dualαἴγλᾱ, αἴγληthe light of the sun: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
28 αἴγλα
αἴγλᾱ, αἴγληthe light of the sun: fem nom /voc /acc dualαἴγλᾱ, αἴγληthe light of the sun: fem nom /voc sg (doric aeolic) -
29 αίγλαι
αἴγλᾱͅ, αἴγληthe light of the sun: fem dat sg (doric aeolic)——————αἴγληthe light of the sun: fem nom /voc pl -
30 αίγλας
αἴγλᾱς, αἴγληthe light of the sun: fem acc plαἴγλᾱς, αἴγληthe light of the sun: fem gen sg (doric aeolic) -
31 αἴγλας
αἴγλᾱς, αἴγληthe light of the sun: fem acc plαἴγλᾱς, αἴγληthe light of the sun: fem gen sg (doric aeolic) -
32 αίγληι
-
33 αἴγληι
-
34 Άσγελάτας
Grammatical information: m.Meaning: epithet of Apollo on Anaphe.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The epithets Άπόλλων Άσγελάτας (Anaphe) and Άπόλλων Αἰγλάτας (Anaphe, Thera) are often compared, though they may be unrelated. The epithet of Apollo is typical of pre-Greek words. The explanation as Greek by Schwyzer 27 (ασ \> αι[σ]) is rightly criticized by Chantr. s.v. αἴγλη; part of Schwyzer's evidence is itself Pre-Greek. We find the variation clearly in the name of Asklepios (q.v.): aC-\/aiC- and asC-\/aisC-; here we have (only) aiC- and asC-; Fur. 293, 295; see Beekes, Pre-Gr. Furnée further (234, 335) connects ἀγλα(Ϝ)ός (and ἄγλαυρος), which deserves consideration. Remarkable is the resemblance of Akkadian azugallatu `great physician' (Burkert, Orient. Revolution 1992, 78.) So prob. a loan through (Pre-)Anatolian\/Pre-Greek. A connection with αἴγλη (q.v.) is improbable.Page in Frisk: 1, 161Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Άσγελάτας
-
35 πετάννῡμι
πετάννῡμι, fut. πετάσω, att. πετῶ, aor. ἐπέτασα, ep. πέτασσα, perf. pass. πέπταμαι, selten πεπέτασμαι, Orak. bei Her. 1, 62, ἀναπεπέτασται, Luc. somn. 29, aor. pass. ἐπετάσϑην; – ausbreiten; aus einander falten, wie Gewänder, Od. 6, 94; Segel, 5, 269, vgl. Il. 1, 480. 8, 441 Od. 1, 130; χεῖρε, beide Arme ausbreiten, bes. gegen Einen, ihn zu umarmen, od. ihn anzuflehen, Il. 4, 523. 15, 549; von Thürflügeln, sie aus einander schlagen, öffnen, πύλαι πεπταμέναι, geöffnete Thürflügel, 21, 531, vgl. 538 Od. 21, 50; übertr., ϑυμὸν πετάσαι, das Herz weit machen, es in sehnsüchtigem Verlangen schwellen, 18, 160; pass. sich nach allen Seiten hin ausbreiten, ausdehnen, αἴϑρη πέπταται ἀνέφελος, αἴγλη Ἠελίοιο πέπταται, Od. 6, 45 Il. 17, 371; sonst noch sp. D.: πεπταμέναι περὶ τέκνα μέγα κλαίουσι γυναῖκες, Opp. Cyn. 3, 106; πεπταμένον κῶας, Ap. Rh. 2, 405; Anth. – Vgl. noch πιτνάω, πίτνημι; verwandt ist pateo, auch πέτομαι, wahrscheinlich auch πίπτω.
-
36 παμ-φανάω
παμ-φανάω, = παμφαίνω, nur im partic. praes. vorkommend, hell funkelnd, glänzend; αἴγλη παμφανόωσα, Il. 2, 458; τεύχεα παμφανόωντα, 18, 144 u. öfter; ἥλιον παμφανόωντα, Od. 13, 29; sp. D., wie κλισμῷ ἐνὶ παμφανόωντι Ap. Rh. 1, 788; χροιῇ παμφανοώσῃ, Opp. Cyn. 3, 74; auch in spätester Prosa, vgl. Lob. Phryn. 632.
-
37 πολυ-ωπέτις
πολυ-ωπέτις, ἡ (poet. fem. zu πολυωπής, mit vielen Augen), αἴγλη Maxim. v. 584.
-
38 βροτο-φεγγής
βροτο-φεγγής, αἴγλη, den Menschen leuchtend, Ep. ad. 597 (IX, 399).
-
39 γελάω
γελάω, lachen; fut. γελάσομαι; nur Sp., wie Liban. Anacr. 38 a Automed. 3 (XI, 29) γελάσω; aor. ἐγέλασα, p. ἐγέλασσα, ἐγέλαξε Theocr. 20, 1; vgl. καταγελάω. Bei Hom. außer aorist. act. nur zerdehnte Formen des praes. und imperfect. act. und adject. verbale γελαστός, welches besonders, oben, die anderen Formen s. weiter unten. – Das Wort bezeichnet sowohl das Lachen als Ausdruck der Freude wie als Ausdruck der Verachtung, des Spottes. Hom. Iliad. 11, 378 μάλα ἡδὺ γελάσσας; Odyss. 14, 465 ἁπαλὸν γελάσαι; 18, 163 ἀχρεῖον δ' ἐγέλασσεν; Iliad. 6. 484 δακρυόεν γελάσασα, durch Thränen lächelnd; 15, 101 ἡ δ' ἐγέλασσεν χείλεσιν, οὐδὲ μέτωπον ἐπ' ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνϑη; γναϑμοῖσι ἀλλοτρίοισιν, s. unten; ἐπί τινι, über Jemand, über Etwas lachen: Iliad. 2, 270 οἱ δὲ καὶ ἀχνύμενοί περ ἐπ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν; Odyss. 20, 358 οἱ δ' ἄρα πάντες ἐπ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν; übertragen, Iliad. 21, 389 ἐγέλασσε δέ οἱ φίλον ἦτορ γηϑοσύνῃ, ihm lachte das Herz im Leibe; Odyss. 9, 413 ἐμὸν δ' ἐγέλασσε φίλον κῆρ; Iliad. 19, 362 αἴγλη δ' οὐρανὸν ἷκε, γέλασσε δὲ πᾶσα περὶ χϑὼν χαλκοῦ ὑπὸ στεροπῆς, Zerdehnte Formen: Od. 21, 105 αὐτὰρ ἐγὼ γελόω καὶ τέρπομαι ἄφρονι ϑυμῷ; 18, 40 ἃς ἔφαϑ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀνήιξαν γελόωντες; 20, 374 μνηστῆρες δ' ἄρα πάντες ἐς ἀλλήλους ὁρόωντες Τηλέμαχον ἐρέϑιζον, ἐπὶ ξείνοις γελόωντες; 18, 111 τοὶ δ' ἴσαν εἴσω ἡδὺ γελώοντες, καὶ δεικανόωντ' ἐπέεσσιν; 20, 390 δεῖπνον μὲν γὰρ τοί γε γελοίωντες τετύκοντο, v. l. γελοιῶντες, von γελοιάω; 20, 347 οἱ δ' ἤδη γναϑμοῖσι γελοίων ἀλλοτρίοισιν, v. l. γελώων; wan kann übrigens auch γελοίων von γελοιάω herleiten. – Auch in Prosa ἐπί τινι die gewöhnlichste Construction: ἐπί τινος Xen. Conv. 2, 18; τινί, nur von Sachen, Ar. Nubb. 552 Equ. 693; anders οὐδεὶς γελᾷ μοι, lacht mich an, Eur. I. A. 912, wie ὅταν ποτ' ἀνϑρώποισιν ἡ τύχη γελᾷ Philem. in Comp. Men. et Phil. p. 357; τινός Soph. Phil. 1110; mit gen. absol. Plat. Theaet. 175 b; τί τοῦτο γελᾷς Gorg. 473 e; vgl. Luc. Sacrif. 1; Ocyp. 5; anders γέλωτα Soph. Ai. 954; ἔς τινα 79; ἔν τινι Luc. Nigr. 21; ἢ τόδε γελᾶτε, εἰ βούλομαι, oder lacht ihr darüber, daß ich, Xen. Conv. 2, 19; τί τοῦτο γελᾷς ἐτεόν; was lachst du eigentlich? Ar. Nub. 820. – Bei Dichtern von leblosen Gegenständen; δώματα Hes. Th. 40; vgl. H. h. Cer. 14; Ap. Rh. 4, 1171; Qu. Sm. 6, 3; vom ruhigen Meere, Alciphr. 3, 1; p. bei B. A. 6. – Pass. γελᾶσϑαι Alex. Ath. VI, 241 d Men. Stob. fl. 113, 9.
-
40 εὐ-βόστρυχος
εὐ-βόστρυχος, schönlockig, Poll. 2, 27; übtr. αἴγλη Iren. 3 (V, 251); ϑήρ Bass. 8 (VII, 243), nach Toup's Emendation.
См. также в других словарях:
Αἴγλη — the light of the sun fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἴγλη — the light of the sun fem nom/voc sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἴγλῃ — Αἴγλη the light of the sun fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἴγλῃ — αἴγλη the light of the sun fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αίγλη — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Νύμφη Ναϊάς, σύζυγος του ‘Ήλιου, μητέρα των τριών Χαρίτων. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, πάντως, οι Χάριτες είχαν πατέρα τον Δία και μητέρα την Ευρυνόμη. 2. Κόρη του Ήλιου και της Ροδής ή Κλυμένης.Οι θεοί την έκαναν… … Dictionary of Greek
αίγλη — η λαμπρότητα, φήμη, δόξα: Η αίγλη της αρχαίας Αθήνας ήταν μεγάλη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Αἴγληι — Αἴγλῃ , Αἴγλη the light of the sun fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἴγληι — αἴγλῃ , αἴγλη the light of the sun fem dat sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἰγλῶν — Αἴγλη the light of the sun fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αἰγλῶν — αἴγλη the light of the sun fem gen pl αἰγλάζω to beam brightly fut part act masc voc sg αἰγλάζω to beam brightly fut part act neut nom/voc/acc sg αἰγλάζω to beam brightly fut part act masc nom sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Αἴγλαις — Αἴγλη the light of the sun fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)