-
1 άχυρα
-
2 ἄχυρα
-
3 ἄχυρα
Grammatical information: n. pl.Meaning: `chaff' (Com.).Other forms: rarely sg. - ον; collective sing. ἀχυρός or ἄχυρος m. `chaff-heap'. ἄχορα· τὰ πίτῡρα `chaff'). ἔνιοι δε κρανίον H.Compounds: ἀχυροθήκη (X.)Derivatives: ἀχυρώδης (Arist.), ἀχύρινος (Plu.) etc.; ἀχυρών, - ῶνος m. `storehouse for chaff' (Delos). Verb ἀχυρόω `mix with chaff' etc. (Arist.). - Remarkable, ἀχυρμιαί f. Pl. `chaff-heap' (Ε 502, AP 9, 384, 15; also NGr., s. Scheller Oxytonierung 4ff., 85ff.; cf. also Fraenkel Glotta 32, 18); the same formation in ἀχύρμιος (Arat. 1097, of ἄμητος), or from ἀχυρμιαι?; doubtful ἀχυρμός (Ar. V. 1310; conj. by Dindorf for ἀχυρός); a form in - ιά from a noun in - μος. The form in - αί is probably an old locative; Dürbeck MSS 37, 1978, 39 - 57.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Agrees in form and meaning with ἄχνη. Further unclear; to ἄχωρ (q. v.)? Not an old r: n-stem, which would have - υν-). Improbable Petersson KZ 47, 267f. Clearly identical with ἄχορα, a gloss not mentioned in the literature. It shows that the word is Pre-Greek (Fur. 362). This explains the relation to ἄχνη: Pre-Greek has often a suffix with - ν-(η) beside the more frequent -VC-suffixes; - υρ- is well known. Wrong therefore vW. (copulative ἁ- and χέω; the combination is improbable).Page in Frisk: 1,203-204Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄχυρα
-
4 κιν-αχύρα
κιν-αχύρα, ἡ, das Beutelsieb in der Mühle, die Kleie von dem Mehl zu sondern, Ar. Eccl. 730.
-
5 Ψύλλους στ' άχυρα γυρεύω
– Ψύλλους στ' άχυρα γυρεύω• Искать иголку в стоге сенаИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Ψύλλους στ' άχυρα γυρεύω
-
6 Από κακό χρεοφειλέτη κι ένα σακί άχυρα
• С паршивой овцы хоть шерсти клокИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Από κακό χρεοφειλέτη κι ένα σακί άχυρα
-
7 Ψάχνω ψύλλους στ' άχυρα
• Искать иголку в стоге сенаИсточник: Собрание пословиц на greek-language.ru, 2012Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Ψάχνω ψύλλους στ' άχυρα
-
8 ἄχυρον
A chaff, bran, husks left after threshing or grinding, Hdt.4.72, Pherecr.161, Antiph.226.2, X. Oec.18.1;ἐν τοῖς ἀ. κυλινδομένην Hermipp.47
: sg., Thphr.HP8.4.1, Ev.Matt.3.12, etc.: prov., ὄνος εἰς ἄχυρα 'pig in clover', of unexpected good fortune, Philem.188, cf. Ar.Fr.76: metaph., ἄχυρα τῶν ἀστῶν, of μέτοικοι, Id.Ach. 508; ἄχυρα ἀπὸ τοῦ τοίχου ἀποσπᾶν, of dying persons, Hp.Prog.4.II in pl., ἄ. χρυσοχοϊκά slag from gold-smelting, PHolm.5.7. -
9 ἄχυρον
ἄχυρον, τό, gew. im plur., Her. 4, 72 u. Folgde, Spreu; ausgedroschene oder ausgemahlene Hülsen (Hacheln?), gew. im plur., Her. 4, 72 u. Xen.; τοὺς γὰρ μετοίκους ἄχυρα τῶν ἀστῶν λέγω Ar. Ach. 508; Matth. 3, 12; ὄνος βαδίζεις εἰς ἄχυρα τραγημάτων Philem. Ath. II, 52 e; cf. Diogen. 6, 91 u. ἀχυρών.
-
10 ἄχωρ
ἄχωρ, - οροςGrammatical information: m.Meaning: `scurf, dandruff' (Ar. Fr. 410, Hdn. Gr. 2, 937)Other forms: ἀχώρ, - ῶρος (Alex. Trakl.). Cf ἀχῶρα· τὸν ἀχῶρα. εἴρηται δε τὸ πιτυρῶδες τῆς κεφαλῆς H. and ἄχορα τὰ πίτυρα. ἔνιοι δε κρανίον H.Derivatives: ἀχωρώδης (Aët., Hp. Liqu. 6 as v. l.); ἀχωρέω or - ιάω (coni. in Paul. Aeg. 3, 3) `have ἄχωρ'.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The connection with ἄχυρα is proven by the glosses (note πιτυρ-). The interchange ω\/ο\/υ proves a Pre-Greek word (Fur. 211, 302, 362). S. also Skoda, RPh. 60, 1986, 215 - 222. Cf. ἄχυρα.Page in Frisk: 1,204Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > ἄχωρ
-
11 περι-πτίσσω
περι-πτίσσω (s. πτίσσω), ringsum enthülsen, aushülsen, Getreide von Hülsen u. Spreu reinigen, Theophr.; übertr., ἐσμὲν περιεπτισμένοι, Ar. Ach. 481, worauf folgt τοὺς γὰρ μετοίκους ἄχυρα τῶν ἀστῶν λέγω; vgl. Poll. 7, 24; übertr. auch bei Philostr., δρομικώτερον καὶ περιεπτισμένον τὸ εἶδος, schlank, dünn.
-
12 φορυτός
φορυτός, ὁ, ein Gemisch von allerlei werthlosen Dingen, Kehricht, Auswurf, vgl. B. A. 71; übh. was der Wind fortführt, Spreu, Reisig u. vgl.; ἐσωζόμην παρὰ τὴν ἔπαλξιν ἐν φορυτῷ κατακείμενος Ar. Ach. 72, wo es der Schol. φρύγανα, ἄχυρα καὶ ἀπὸ γῆς ἀειρόμενος ὑπὸ ἀνέμου χόρτος erkl.; man packte irdenes Geschirr darin ein, Ach. 891, wo der Schol. aber neben δέσμη χόρτου συρφετώδους, φρυγανώδης ἀκαϑαρσία auch erkl. ψιαϑῶδες πλέγμα, ἐν ᾡ τοὺς στάχυας ἐμβάλλουσιν; – βρωμάτων φορυτός, ein Gemengsel von Speisen, eine Menge von allerlei Speisen durch einander, Alciphr. 3, 7.
-
13 κυρήβιον
κυρήβιον, τό, wohl nur im plur. τὰ κυρήβια gebräuchlich, Kleie von geschrotenen Feldfrüchten; Ar. Equ. 242; nach Schol. Ar. τὰ πίτυρα καὶ ἄχυρα τῶν πυρῶν ἢ κριϑῶν; nach Phot. lex. τὰ ἐκ τῶν κυάμων ἐρείγματα. Oft bei Medic.
-
14 ὄνος
ὄνος, ὁ, u. ἡ, 1) Esel, Eselinn; νωϑής, im masc., Il. 11, 558; περὶ ὄνου σκιᾶς, um des Esels Schatten, d. i. um eine nichtsnutzige Kleinigkeit, z. B. μάχεσϑαι, sprichwörtlich, Ar. Vesp. 191, vgl. Zenob. 6, 28 Paroem. app. 4, 26; anders Plat. μὴ περὶ ὄνου σκιᾶς ὡς ἵππου τὸν ἔπαινον ποιούμενος, Phaedr. 260 c; ὄνου πόκας, Ar. Ran. 186, vgl. Paroem. App. 2, 29, etwa ins Land mit gebratenen Tauben, obwohl an letzterer Stelle auch erklärt wird ἔνϑα οἱ ὄνοι σήπονται καὶ τὰ ἔρια αὐτῶν ὡς πόκοι γίνονται, sehr gesucht; vgl. ὄνου πόκους ζητεῖς, Zenob. 4, 38. ἐπὶ τῶν ἀνυπόστατα ζητούντων; – ὄνος ἄγων μυστήρια, Ar. Ran. 159, womit Diogen. 6, 98 ὄνος ἄγει μυστήρια zu vergleichen, Esel führten die heiligen Geräthschaften und anderes Gepäck nach Eleusis; ἀπ' ὄνου καταπεσεῖν, Ar. Nub. 1255, vom Esel fallen, mit einem Wortspiele für ἀπὸ νοῦ καταπεσών, nach dem Schol. ἐπὶ τῶν ἀλόγως πραττόντων ἡ παροιμία καὶ μὴ δυναμένων ὄνοις χρῆσϑαι μήτι γε δὴ ἵπποις, man kann auch unser »vom Pferd auf den Esel kommen« vergleichen; Plat. Legg. III, 701 d. – In Ar. Vesp. 616 ist ein Wortspiel gemacht mit ὄνος, Esel, u. ὄνος, einer Art Weingefäß. – Sprichwörtlich auch ὄνος λύρας, ὄνος πρὸς λύραν, ὄνος λύρας ἀκούων u. ä., s. Diogen. 7. 33 u. Anm. u. Mein. Men. p. 184, von einem rohen, gegen alle Musenkunst unempfindlichen Menschen; ähnlich ὄνῳ τις ἔλεγε μῦϑον, vgl. ὄνος ἐν μύροις, Paroem. App. 4, 23; ὄνος εἰς ἄχυρα, Philem. bei Ath. II, 52 e, es geht nach Wunsch; Diogen. 6, 91; ὄνος ἐν μελίσσαις, vom Unglück, Crates bei Phot. u. Diogen. 7, 32; – ὄνου ὑβριστότερος, Xen. An. 5, 8, 3, denn die Esel gelten für stumpf gegen Schläge und muthwillig und trotzig; vgl. Arist. eth. 3, 8, οἱ ὄνοι τυπτόμενοι οὐκ ἀφίστανται τῆς νομῆς; Luc. sagt ἀσελγότεροι τῶν ὄνων, Pisc. 34, u. ὄνων ἁπάντων ὑβριστότατόν σε ὄντα, Pseudol. 3; auch ὄνος ὕεται, ἐπὶ τῶν μὴ ἐπιστρεφομένων, com. bei Phot. – 2) auch ein Meerfisch heißt so (vgl. ὀνίσκος), Ath. u. A. – Der Kellerwurm, die Kellerassel (vgl. ὀνίσκος u. ἴουλος), Diosc. u. A. – Eine ungeflügelte Heuschreckenart, ἀσίρακος. – Ein Gestirn neben der Krippe. – 3) eine Zugmaschine, Haspel, Winde, Her. 7, 36. – 4) der obere, laufende Mühlstein, auch ὄνος ἀλέτης, Xen. An. 1, 5, 5; ἀλέτων ὄνος, Alexis Ath. XIII, 590 b, wie Poll. 7, 19; ὄνου λίϑον ἀλοῦντος, Arist. Probl. 35, 3; nach Phot. bei Arist. auch der untere, unbewegliche Stein. – 5) auch die Spindel, der Rocken hieß so, VLL.; u. nach Poll. auch die Eins, das Aß auf dem Würfel, sonst οἴνη, unio.
-
15 ἐπι-πίπτω
ἐπι-πίπτω (s. πίπτω), darauffallen; εἰκὸς ἐπιπίπτειν τὰ ἄχυρα ἐπὶ τὸν σῖτον Xen. Oec. 18, 7; τὰ ἐπιπίπτοντα ἐκ τοῦ τείχους, das von der Mauer auf sie Fallende oder Herabgeworfene, App. B. C. 4, 111; bes. feindlich anfallen, angreifen, τινί, Her. 9, 116; Thuc. 3, 112; ἐπιπεσὼν ἀπαρασκεύοις τοῖς ἐναντίοις Xen. Cyr. 7, 4, 3; Folgde; εἴς τινα, Her. 7, 207. So auch von unangenehmen Dingen, die eintreten, Einen befallen, πόνων ἐπιπιπτόντων Plat. Legg. V, 732 c; χειμὼν ἐπιπεσών Prot. 344 d, wie Her. ὁ βορῆς 7, 189; σήματα Plat. Rep. III, 405 c; ἀνάγκη Legg. VI, 762 c; vgl. Eur. οὐχὶ σοὶ μόνᾳ ἐπέπεσον λύπαι Andr. 1044; ἐπέπεσε πολλὰ καὶ χαλεπὰ κατὰ στάσιν ταῖς πόλεσι Thuc. 3, 82; νόσος 87; – ἐπὶ ταύτην τὴν παράκλησιν, darauf kommen, verfallen, Isocr. 5, 89; wie unser »einfallen«, ἐπιπίπτειν τοιούτους λογισμοὺς τοῖς γνησίοις τῶν στρατιωτῶν Plut. Oth. 9.
-
16 κιναχυρα
-
17 сечение
η τομ/ή, η διατομή- сопла начальное см. - сопла входное сечка1. (для рубки капусты) о κόπτης (λαχανικών) 2. (солома с отрубями) τα ψιλοκομμένα άχυρα με πίτουρα 3. (дроблёная крупа) το πληγούρι.Русско-греческий словарь научных и технических терминов > сечение
-
18 кривая
крив||аяж мат ἡ καμπύλη (γραμμή)· ◊ \кривая вывезет разг θά βοηθήσει ἡ τύχη, μπορεί ν' ἀλλάξει τό γούρι· его на \криваяо́й не объедешь разг δέν τρώει ἄχυρα. -
19 перекладывать
перекладыватьнесов1. (перемещать) μετακινώ, μετατοπίζω, μεταθέτω·2. перен (ответственность, вину) ἀποδίδω, ἐπιρρίπτω, τά φορτώνω·3. (переделывать) ἐπισκευάζω, διορθώνω, ξαναχτίζω:\перекладывать печь ἐπιδιορθώνω Τήν σόμπα·4. (чем-л.) ἀμ-παλλαρω, συοκευάζω:\перекладывать посу́ду соло́мой ἀμπαλλαρω τα γυαλικά μέ ἀχυρα·5. муз. μβτατονίζω, διασκευάζω. -
20 сечка
сечкаж1. (нож) ὁ κρεοκόπτης, τό σατίρι·2. (крупа) τό χοντροαλεσμένο ρύζι, τό μπληγοὔρι·3. (солома) τά ψιλοκομμένα ἄχυρα
См. также в других словарях:
Αχυρά — Ορεινός οικισμός (υψόμ. 500 μ., 88 κάτ.) στην πρώην επαρχία Βόνιτσας και Ξηρομέρου του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Υπάγεται διοικητικά στον δήμο Μεδεώνος … Dictionary of Greek
ἄχυρα — ἄχυρον chaff neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
άχυρο — Τα ξερά στελέχη που απομένουν μετά το αλώνισμα των δημητριακών και ειδικότερα του σιταριού. Στη γεωργία, τα ά. του σιταριού και του αραβοσίτου θεωρούνται κατάλληλα για τον σχηματισμό της στρωμνής των οικόσιτων ζώων, ενώ αντίθετα τα ά. της κριθής… … Dictionary of Greek
στιβάδα — η / στιβάς, άδος, ΝΑ νεοελλ. 1. σύνολο ομοειδών πραγμάτων που συναποτελούν συμπυκνωμένο στρώμα (α. «στιβάδα χιονιού» β. «στιβάδα κυττάρων») 2. ανατ. ιστός συνυφασμένος από διάφορα οργανικά στοιχεία, που αποτελεί ενιαίο στρώμα (α. «κοκκώδης… … Dictionary of Greek
περιπτίσσω — Α 1. αφαιρώ τον φλοιό γύρω γύρω, ξεφλουδίζω 2. (ειδικά) αλωνίζω και καθαρίζω σιτηρά από τα άχυρα 3. (η μτχ. αρσ. πληθ. παθ. παρακμ. ως ουσ.) oἱ περιεπτισμένοι μτφ. αστοί απαλλαγμένοι από ξένα στοιχεία, αμιγείς αστοί («ἀλλ ἐσμὲν αὐτοὶ νῡν γε… … Dictionary of Greek
στιβαδοποιούμαι — έομαι, Α κατασκευάζω για τον εαυτό μου στρώμα από άχυρα και φύλλα, στρώνω άχυρα και φύλλα για να κοιμηθώ. [ΕΤΥΜΟΛ. < στιβάς, άδος + ποιοῦμαι (< ποιός*)] … Dictionary of Greek
Μουσείο, Ιστορικό και Λαογραφικό Κορίνθου — Το Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Κορίνθου ιδρύθηκε το 1976, από την Κορίνθια Αλκμήνη Γαρταγάνη Πετροπούλου. Άρχισε να λειτουργεί το 1988, σε ένα νεόδμητο ιδιόκτητο κτίριο, το οποίο χτίστηκε με βάση τα αρχιτεκτονικά σχέδια του ακαδημαϊκού Σόλωνα … Dictionary of Greek
πτιλονορυγχίδες — Πτηνά που ζουν στην Αυστραλία, στη Νέα Γουινέα και σε μερικά γειτονικά τους αρχιπελάγη και αποτελούν μία οικογένεια της τάξης των στρουθιόμορφων. Οι π. –που περιλαμβάνουν περίπου 17 είδη– παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον προπάντων για τη… … Dictionary of Greek
Arcadocypriot Greek — Distribution of Greek dialects in the classical period.[1] Western group … Wikipedia
Achira, Greece — Achira or Akhira, also Ahira, Achyra, Ahyra and Akhyra ( el. Αχυρά) is a village (settlement) in the Medeon municipality, Aetolia Acarnania, Greece. Its population as of the 2001 census was 88. [ [http://www.statistics.gr/gr tables/S1101 SAP 1 TB … Wikipedia
плева — ПЛЕВ|А (15), Ы с. 1.Тонкая оболочка, перепонка: мозгъ же ѹбо иноразлично ѥсть… и разнозрачно. и слоѥвато. тонкою плѣвою обложено. Пал 1406, 46б. 2. Чаще мн. Солома, мякина; шелуха: искра мѹдивъши. въ плѣвахъ въземлѥть пламы. (ἐν ἀχύροις) СбТр… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
