-
1 Πάν
AΠάονι IG5(2).556
(Melpea, vi B. C.)), ὁ, Pan,Πᾶνα δέ μιν καλέεσκον, ὅτι φρένα πᾶσιν ἔτερψεν h.Hom. 19.47
, cf. 5, Hdt.2.145, 6.105, etc.;ὦ Πὰν Ἀρκαδίας μεδέων Pi.Fr.95
, cf. Theoc.1.123, etc.;Π. κεροβάτας Ar.Ra. 230
(lyr.): pl. , Theoc.4.63, D.S. 1.88; dat. pl.Πᾶσιν Id.5.28
; Πανὸς γόνος, σπέρμα, in magic, PMag.Par.1.2306, 2996; Πανὸς κέρατα, = γλυκυσίδη, Ps.-Dsc.3.140. -
2 Πάν
Πάν, -νόςж, -νί (h. Hom., Pi., Hdt. usw.; Πάονι ark. VIa)Grammatical information: m.Meaning: herder god of Arcadia (h. Hom., Pi., Hdt.).Derivatives: 1. Demin. Πανίσκος (Cic.); 2. Πάνιος `belonging to P., Panish' (A.Fr. 98 = 143 M.), - ιον n. `sanctuary of P.' (Epid.IIIa), - ειον n. `id.' (Str.), τὰ Π. `festival of P.' (Delos IIIa), f. Πανιάς (Nonn.); 3. Πανικός `id.' (hell.); 4. Πανιασταί m. pl. `worshipper of P.' (Rhod., Perg.; as Άπολλωνιασταί a.o.; Πανισταί conj. Men. Dysk. 230); 5. πανεύω `to treat after the manner of P.' (Heracl. Paradox.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Uncertain. Since Schulze KZ 42, 81 a. 374 (Kl. Schr. 217 f.) usu. as PGr. *Πᾱύσων identified with Skt. Pūṣán- m. `god who protects and augments the herds'; IE * pāus-: * pūs- (to púṣyati `thrive'?). Doubts by Mayrhofer s. v. Rejecting also v. Wilamowitz Glaube 1, 247 n. 1. Untenable on Πάνειον, Πανικόν (to πανός `fire-signal') Harrison ClassRev. 40, 6 ff. (cf. Wahrmann Glotta 17, 261 f.); not better Kerényi Glotta 22, 37f. (to supposed. Illyr. pā-ne-u- `swell').Page in Frisk: 2,470-471Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Πάν
См. также в других словарях:
Interpretatio graeca — is a Latin term for the common tendency of ancient Greek writers to equate foreign divinities to members of their own pantheon. Herodotus, for example, refers to the ancient Egyptian gods Amon, Osiris and Ptah as Zeus , Dionysus and Hephaestus ,… … Wikipedia
Пан — (Πάν) древнегреческий бог, аркадийского происхождения. По гомеровскому гимну (см.), П. считается сыном Гермеса и дочери Дриона. Он родился с козлиными ногами, длинной бородой и рогами, и тотчас же по рождении стал прыгать и смеяться. Испуганная… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Пан (мифология) — У этого термина существуют и другие значения, см. Пан. Пан обучает Дафниса. Римская скульптура, копия греческого оригинала. Пан (др. греч … Википедия
Пан (бог) — «Пан» Михаила Врубеля Пан (греч. Πάν) древнегреческий бог [1], культ которого имеет аркадийское происхождение. Содержание 1 … Википедия
Панический ужас — «Пан» Михаила Врубеля Пан (греч. Πάν) древнегреческий бог [1], культ которого имеет аркадийское происхождение. Содержание 1 … Википедия
Эгипан — «Пан» Михаила Врубеля Пан (греч. Πάν) древнегреческий бог [1], культ которого имеет аркадийское происхождение. Содержание 1 … Википедия
PAN — quem pastorum, venatorumque Deum, et universae vitae rusticanae praesidem crediderung antiqui, cuius fil. fuerit, non satis constat. Homer. in Hymnis, Mercurii filium facit: Ε῾ρμείαο φίλον γόνον ἔννεπε Μοῦσα, Αἰτοπόδην, δικέρωτα, φιλόκροτον.… … Hofmann J. Lexicon universale
αλλάζω — (Α ἀλλάσσω, αττ. ἀλλάττω και διαλεκτικά ἀλλάζω) Ι. (μτβ.) 1. κάνω κάτι διαφορετικό από ό,τι ήταν μέχρι τώρα, μεταβάλλω, αλλοιώνω, διαφοροποιώ 2. (αρχ. και μεσ.) δίνω ή παίρνω κάτι με αντάλλαγμα, ανταλλάσσω, κάνω ανταλλαγή 3. αντικαθιστώ,… … Dictionary of Greek
όλυνθος — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Γιος του Στρυμόνα, βασιλιά της Θράκης. Ενώ κυνηγούσε, τον κατασπαράξανε λιοντάρια. 2. Γιος του Ηρακλή και της Βολίας, από τον οποίο πήρε την ονομασία της μια πόλη της Χαλκιδικής. 3. Άλλος γιος του Ηρακλή, από τον… … Dictionary of Greek
πανί — και παννί, το 1. λεπτό ύφασμα από λινάρι ή βαμβάκι 2. μικρό τεμάχιο οποιουδήποτε υφάσματος 3. ιστίο πλοίου 4. στον πληθ. τα πανιά α) ειδικά τεμάχια από μαλακό ύφασμα με τα οποία συνήθιζαν να περιτυλίγουν τα μωρά, αλλ. πάνες ή σπάργανα β) το… … Dictionary of Greek
σπάργανο — το / σπάργανον, ΝΜΑ 1. επιμήκης και φαρδιά λωρίδα υφάσματος με την οποία περιτυλίγουν τα βρέφη, κν. φασκιά 2. στον πληθ. τα σπάργανα το σύνολο τών πανιών με τα οποία συνήθιζαν παλαιότερα να τυλίγουν τα βρέφη, αλλ. πάνες νεοελλ. 1. βιολ. η… … Dictionary of Greek
