-
1 λιτή
λιτή, ἡ, das Bitten, Flehen, gew. im plur., λιτῇσι λίσσεσϑαι, Od. 11, 34. Homer personificirt die Λιταί; die reuigen Bitten, als Zeus' Töchter, die der Ate nachwandelnd wieder gut machen, was diese gefehlt hat, Il. 9, 502 ff., worauf sich Automed. 9 (XI, 361) bezieht; Λιταί war der Titel des neunten Buchs der Il., Plat. Crat. 428 b. – Λιταῖς ἔπεισε, Pind. Ol. 2, 88; so im plur. auch bei den Tragg., κλύετε πανδίκους χειροτόνους λιτάς Aesch. Spt. 156, ἤρϑην φόβῳ πρὸς μακάρων λιτάς, Flehen zu den seligen Göttern, ib. 176, εὔχετο λιταῖσι Pers. 491; ἐν λιταῖς στείλαντες, durch Bitten, Soph. Phil. 60, καὶ σὲ λιταῖς σεβίζει O. C. 1554, auch σοὶ προςτροπαίους λιτὰς ἔχων, sich mit Bitten an dich wendend, 1311; Eur., der einmal auch den sing. zu haben scheint, ἐμᾶς λιτᾶς εἰςάκουσον, Or. 1233, wo jetzt ἐμὰς λιτάς gelesen wird; einzeln auch bei sp. D.; καταβαίνειν εἰς λιτάς, Her. 1, 116.
-
2 πάν-δικος
-
3 θεό-κλυτος
θεό-κλυτος, Gott um Erhörung anrufend, λίται Aesch. Spt. 131. – Von Gott erhört, Ios. 1, 33.
-
4 ὀξύ-γοος
-
5 ἀ-λέγω
ἀ-λέγω (ἀ copulat. u. λέγω) nur praes. u. impf., eigtl. hinzuzählen, ἔν τισιν ἀλέγεσϑαι Pind. Ol. 2, 86, Schol. συγκαταλέγονται; gew. von Hom. an bei Dichtern: sorgsam sein, Od. 9, 115 οὐδ' ἀλλήλων ἀλέγουσιν, sie bekümmern sich nicht um einander, 9, 275 οὐ γὰρ Κύκλωπες Διὸς ἀλέγουσιν οὐδὲ ϑεῶν, 20, 214 οὐδέ τι παιδὸς ἐνὶ μεγάροις ἀλέγουσιν; – Iliad. 8, 483 οὐ σεῦ ἔγωγε σκυζομένης ἀλέγω; – Iliad. 16. 888 ϑεῶν ὄπιν οὐκ ἀλέγοντες; – absolut οὐκ ἀλέγω Iliad. 11, 389, ὅ τις οὐκ ἀλέγει Od. 1 6, 307, ἔγωγε οὐκ ἀλέγω Od. 17, 390, δμωάς, κύνας οὐκ ἀλεγούσας 19, 154; – ohne Negation Iliad. 9, 504 λιταί, αἵῥά τε καὶ μετόπισϑ' ἄτης ἀλέγουσι κιοῦσαι; – Od. 6, 268 ἔνϑα δὲ νηῶν ὅπλα μελαινάων ἀλέγουσιν; – Hes. O. 249; Pind. I. 7, 46 Ol. 10, 15; Aeschyl. Suppl. 733; Call. Dian. 30; Theocr. 26, 27; 15, 95 μὴ ἀπομάξῃς; Apoll. Rh. 2, 634 ὑπέρ τινος.
-
6 ἄ-φυλλος
ἄ-φυλλος ( φύλλον), ohne Blätter, σχίζαι, trockne, Il. 2, 425; λιχήν Aesch. Eum. 754. 781; στόματος ἀφύλλου λίται, Bitten ohne den Oelzweig, den sonst Hülfeflehende in den Händen halten, Eur. Or. 377.
-
7 ἄφυλλος
ἄ-φυλλος, ohne Blätter, σχίζαι, trockne; στόματος ἀφύλλου λίται, Bitten ohne den Ölzweig, den sonst Hilfeflehende in den Händen halten
См. также в других словарях:
λιταί — λιτή prayer fem nom/voc pl λιτός simple fem nom/voc pl λῑταί , λιτός simple fem nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Литы в мифологии — (Λιταί) дочери Зевса, олицетворявшие собою угрызения совести. Гомер изображает их хромыми и косыми; они следуют за могучей и быстроногой Атой (= преступление), исправляя и заглаживая совершенный грех. Кто их почитает, тому они вымаливают… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Литы, дочери Зевса — (Λιταί) дочери Зевса, олицетворявшие собою угрызения совести. Гомер изображает их хромыми и косыми; они следуют за могучей и быстроногой Атой (= преступление), исправляя и заглаживая совершенный грех. Кто их почитает, тому они вымаливают… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
ЛИТЫ — • Λιταί, см. Άτη, Ата … Реальный словарь классических древностей
λιτή — η (AM λιτή) νεοελλ. μσν. 1. μικρή εκκλησιαστική δέηση που τελείται κατά τις ολονυκτίες 2. θρησκευτική πομπή, λιτανεία 3. ο εσωτερικός νάρθηκας ή εσωνάρθηκας τών μονών αρχ. 1. ικεσία, παράκληση, δέηση («ὡς οὐδέν ἡμῑν ἤρκεσαν λιταὶ θεῶν», Ευρ.) 2.… … Dictionary of Greek
Ilias, 9. Buch — Das neunte Buch (oder Gesang) des dem griechischen Dichter Homer zugeschriebenen Epos Ilias (auch πρεσβεία πρὸς Ἀχιλλέα (Gesandtschaft zu Achilleus) oder Λιταί (die Bitten) genannt) ist, obwohl die Handlung nicht fortgeführt zu werden und die… … Deutsch Wikipedia
λιθ' — λῑτί , λίς 2 smooth fem dat sg λῑτί , λίς 2 smooth masc dat sg λιθά , λιθάς stone fem voc sg λιθί , λιθίς fem voc sg λιτά̱ , λιτή prayer fem nom/voc/acc dual λιτά̱ , λιτή prayer fem nom/voc sg (doric aeolic) λιταί , λιτή prayer fem nom/voc pl… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
АТА — • Ate, Άτη, богиня, олицетворявшая собой ослепление, ведущее к греху и через то к погибели. У Гомера она называется благородной дочерью Зевса. Это была губительная, быстроногая богиня, двигающаяся скорыми, не прикасающимися к земле… … Реальный словарь классических древностей
Litae — LITAE, arum, Gr. Λιταὶ, Bitten, Abbitten, waren Jupiters Töchter, und Schwestern, die das Klagen liebeten, und öfters zurückgewiesen, als erhöret wurden. Orphei Argon. 106. »Sie hinken, saget Homer Il. I. 498. haben Runzeln im Gesichte und… … Gründliches mythologisches Lexikon
Preces — PRECES, um, Gr. Λιταὶ, ῶν, (⇒ Tab. X.) Jupiters Töchter. Sieh Litæ … Gründliches mythologisches Lexikon
θυστάς — θυστάς, άδος, ἡ (Α) 1. αυτή που ανήκει ή αναφέρεται σε θυσία, θυσιαστήρια, θυτική (α. «θυστάδος βοῆς» τής κραυγής που ακούγεται κατά την προσφορά θυσίας, Αισχύλ. β. «θυστάδες λιταί» προσευχές θυσιαστήριες, προσευχές που συνοδεύουν θυσία, Σοφ.) 2 … Dictionary of Greek
