-
1 Ήλις
-
2 Ἦλις
-
3 Ἦλις
Ἦλις, -δος Puhvel?Grammatical information: f.Meaning: country in the Western Peloponnese, orig. the coast along Peneios and Alpheios ( κοίλη Ἦλις), and the capital (Il.).Other forms: Dor. (Pi.) Ἆλις,Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Assuming an orig. meaning `lowland' *Ϝᾶλις was by Curtius 360 connected with Lat. vallis `plain' (\< *u̯alnis, or *u̯alsis; on the phonetics Schwyzer 383 and 385). Further uncertain connections in W.-Hofmann s. v.Page in Frisk: 1,632Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Ἦλις
-
4 Ηλις
дор. Ἆλις - ιδος ἥ (acc. Ἦλιν - эп. Ἦλιδα) Элида1) страна в вост. Пелопоннесе, делившаяся наἡ κοίλη Ἦ. - собственно — Элиду - на севере, главный г. Элида, ἥ Πισᾶτις, в центре, главный г. Писса, и ἥ Τριφυλία на юге, главный, г. Палос Hom., Pind., Her., Thuc. etc.
2) главный город собственно Элиды, на реке Пеней Xen., Plut. -
5 Ἦλις
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > Ἦλις
-
6 φύξ-ηλις
φύξ-ηλις, ιος u. ιδος, flüchtig, feig; φύξηλιν ἐόντα Il. 17, 143; sp. D., Lycophr. 943 Nic. Al. 472.
-
7 ἔφ-ηλις
ἔφ-ηλις, oder ἐφηλίς, ίδος, ἡ, plur. auch αἱ ἐφήλεις, Diosc., ion. ἔπηλις, 1) ( ἥλιος), nach VLL. ἡ ἐκ τοῦ ἡλίου περὶ τὸ πρόςωπον ἔκκαυσις καὶ μελανία, Sommersprossen, u. eine schlimmere Krankheit, Medic., wie Hippocr. λειχήν, ἀλφός, ἔφηλις zusammenstellt; ἀργινόεσσα Nic. Th. 333. 858. – 2) ( ἦλος), eisernes Band am Deckel einer Kiste, Philo Mechan.
-
8 Ηλεία
Ήλις (-ιδος) η Элида (ном в Пелопоннесе) -
9 Ήλει
Ἦλιςfem nom /voc /acc dual (attic epic)Ἤλεϊ, Ἦλιςfem dat sg (epic)Ἦλιςfem dat sg (attic ionic) -
10 Ἤλει
Ἦλιςfem nom /voc /acc dual (attic epic)Ἤλεϊ, Ἦλιςfem dat sg (epic)Ἦλιςfem dat sg (attic ionic) -
11 Ήλιδ'
-
12 Ἤλιδ'
-
13 Αλις
-
14 Ηλεια
-
15 Ήλεις
-
16 Ἤλεις
-
17 Ήλιν
-
18 Ἦλιν
-
19 κάθ-ημαι
κάθ-ημαι (s. ἧμαι), ion. κάτημαι; inf, καϑῆσϑαι; conj. κάϑωμαι, Eur. I. A. 1177, καϑώμεϑα Hel. 1084, wie Dem. 4, 44, aber καϑῆται Ar. Equitt. 751; opt. καϑοίμην, Ar. Lys. 149 (v. l. καϑήμεϑα), καϑοῖτο Ran. 919; Xen. Cyr. 5, 1, 7; Plat. Theag. 130 e; κάϑῃ, = κάϑησαι, Hyperid. bei B. A. 100, 32, vgl. Lob. zu Phryn. 360; imperf. ἐκαϑήμην, auch καϑῆστο, Eur. Bacch. 1102 u. Plat., καϑῆντο Ar. Eccl. 302, καϑῆσϑε Dem. 25, 22, v. l. ἐκάϑησϑε, s. Poll. 3, 89; – sitzen, dasitzen, sich niederlassen; αὐτός τε κάϑησο καὶ ἄλλους ἵδρυε λαούς Il. 2, 191; ἀκέουσα καϑῆστο, schweigend saß sie da, 1, 569; ἕκηλοι σφοῖσιν ἐνὶ μεγάροισι καϑείατο 11, 76; πέτρῃ ἔπι προβλῆτι 16, 407; ἐπ' ἀκτῆς Od. 5, 82; ἐν λεχέεσσι 10, 497; behaglich sitzen, thronen, 16, 264; übh. sich wo aufhalten, bes. ruhig verweilen, βουσὶν ἐπ' ἀλλοτρίῃσι, bei fremden Ochsen, 20, 221; ἐν σκότῳ καϑήμενος Pind. Ol. 1, 83; οὔτοι κάϑησϑε δωμάτων ἐφέστιοι ἐμῶν Aesch. Suppl. 360; προςπεσόντα βωμῷ καϑῆσϑαι τῷ Ποσειδῶνος Soph. O. C. 1160; καϑήμεϑ' ἄκρων ἐκ πάγων Ant. 407, wo ἐκ aus dem Zusammenhange klar ist, von dort aus spähend; ἕδραν Eur. Heracl. 55; ϑρόνῳ El. 315 ( ἐν ϑρόνῳ Plat. Prot. 315 c, ἐπὶ δίφρου Rep. I, 328 c); ἀσπίδων ἔπι Phoen. 1476; πρὸς τὸ πῦρ Ar. Vesp. 773; ἐπὶ τῇ τραπέζῃ Dem. 49, 42; κατήμενος ἐν τῇ τάξι Her. 9, 72) bes. ruhig dasitzen, sich ruhig, müßig verhalten, ἔχων δύναμιν τοσαύτην κάτησαι 3, 134; ἐν πένϑεϊ μεγάλῳ 1, 45; ἐβούλετο προϊέναι καὶ μὴ καϑῆσϑαι Thuc. 4, 124, wie Dem. vrbdt μέλλοντας ἡμᾶς καὶ καϑημένους, 4, 9; οὐδὲν ποιοῦντες ἐνϑάδε καϑήμεϑα, μέλλοντες ἀεί 11, 17; sich lagern, καϑημένου αὐτοῦ περὶ τούτους τοὺς χώρους Thuc. 2, 101, wie 2, 20, von einer Belagerung. – Es ist auch das eigtl. Wort von den zu Gericht sitzenden Richtern, Ar. Nubb. 208; οὐ γὰρ ἐπὶ τούτῳ κάϑηται ὁ δικαστής Plat. Apol. 35 c, öfter; Aesch. 1, 162; οἱ καϑήμενοι = σύνεδροι Thuc. 5, 85; die Zuschauer, Hegesipp. Ath. VII, 290 b. – Aufgestellt sein, stehen, οἱ Σειληνοὶ οἱ ἐν τοῖς ἑρμογλυφείοις καϑήμενοι Plat. Conv. 215 a; ἀ νδριάντα ἐν τῇ ἀγορᾷ καϑήμενον Arist. Pol. 5, 12; – gelegen sein, Ηλις ἡ Διὸς γείτων κάϑηται Eur. bei Strab. VIII, 563. – Von Gegenden, niedrig liegen, Ael. V. H. 3, 1, χωρία H. A. 16, 12, v. l. καϑειμένα.
-
20 εφηλις
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ἦλις — fem nom sg Ἦλις fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ήλις — Sp Elidė Ap Ήλις/Ēlis sen. graikų kalba Ap Ήλεία/Ilia graikiškai L ist. sr., mst. ir nomas PV Graikijoje … Pasaulio vietovardžiai. Internetinė duomenų bazė
Ήλις — Αρχαίαπρωτεύουσα του ομώνυμου κράτους στην πεδιάδα της Κοίλης Ή. κοντά στον ποταμό Πηνειό, η Παλαιόπολις των νεότερων χρόνων. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, τον πρώτο συνοικισμό δημιούργησε ο Αιτωλός Όζιλος, ο οποίος εισέβαλε εκεί και υπέταξε… … Dictionary of Greek
Ἤλει — Ἦλις fem nom/voc/acc dual (attic epic) Ἤλεϊ , Ἦλις fem dat sg (epic) Ἦλις fem dat sg (attic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἤλεις — Ἦλις fem nom/voc pl (attic epic) Ἦλις fem nom/acc pl (attic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἦλιν — Ἦλις fem acc sg Ἦλις fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Элида — (Ήλις или Ήλεία, Elis) в македонский и римский периоды обнимала сев. зап. часть Пелопоннеса, граничившую на Ю с Мессенией по р. Неде, на В с Аркадией)по р. Эриманту, на С с Ахаией по р. Ларису и Скиллидскому хребту, на З с Ионийским морем.… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Πύρρων — (Ήλις 360 π.Χ. – 270; π.Χ.). Έλληνας φιλόσοφος, ιδρυτής της Σκεπτικής σχολής. Κατά την παράδοση, είχε γνωρίσει τη διδασκαλία των μεγαρικών και κατόπιν του δημοκριτικού Αναξάρχου, ασφαλώς όμως το σημαντικότερο γεγονός της ζωής του ήταν το ταξίδι… … Dictionary of Greek
Ἤλεος — Ἦλις fem gen sg (attic epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἤλη — Ἦλις fem nom/voc/acc dual (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἤλης — Ἦλις fem nom/voc pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)