-
1 Εβραίος
-
2 Ἑβραῖος
-
3 Ἑβραῖος
A a Hebrew, 2 Ep.Cor.11.22, Paus.1.5.5, App.BC2.71;Ἑ. ἐξ Ἑβραίων Ep.Phil.3.5
, etc.; opp. Ἑλληνιστής, a Jew who used the Hebrew ([place name] Aramaic) language, Act.Ap.6.1:—Adj. [full] Ἑβραϊκός, ή, όν, Hebrew,γράμματα Ev.Luc.23.38
(s.v.l.):—fem. [full] Ἑβραΐς, ίδος, διάλεκτος Act.Ap.21.40
;γυναῖκες J. AJ2.9.5
:—Verb [full] Ἑβραΐζω, speak Hebrew, Id.BJ6.2.1:—Adv. [full] Ἑβραϊστί, in the Hebrew tongue, LXX Si.prol., Ev.Jo.19.20, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἑβραῖος
-
4 Ἑβραῖος
Ἑβραῖος, ου, ὁ (W-H. Ἐβ.; s. their Introd.2 §408; B-D-F §39, 3) ‘a Hebrew’ (Paus. 1, 5, 5; Appian, Bell. Civ. 2, 71; Plut.; Porphyr., Vi. Pyth. 11; Sallust. 9 p. 18, 17; Damasc., Vi. Isidori 56 ὁ Ἑβραίων θεός; 141; PGM 4, 3019, corresp. to what Jews oft. called themselves; LXX; TestSol 6:8; JosAs 1:7; ch. 11 cod. A and Pal. 364 [p. 54, 6 Bat.]; Ezk. Trag., Philo, Joseph., SibOr; TestJos 12:2; 3; ins [exx. in Schürer III 97, 29]; συναγωγὴ Ἑβραίων s. on συναγωγή 2a; MDibelius, Hdb.2 on Phil 3:5 exc.; Just., D. 1, 3)① ethnic name for an Israelite, Hebrew in contrast to other nations (in this sense Eus. applies the term Ἑβρ. to such Jews as Philo [Eus., HE 2, 4, 2] and Aristobulus [PE 8, 8, 56/Holladay T 11 (10) p. 123] who spoke Gk. and were Gk. scholars; s. the Jew. grave-ins in Rome and Lydia: Ltzm., Hdb.3 on 2 Cor 11:22 exc.; MAMA III, 32; Just., D. 1, 3) 2 Cor 11:22; Phil 3:5 (on these pass. s. 2). The word prob. has this mng. in the title πρὸς Ἑβρ. of Hb, as well as in the name of the GHb in the old orig. Gk. in Clem. Al. and Origen (Kl. T. 83, p. 7, 2; 12; note on ln. 8; cp. p. 5, 9f; 18; 22; 11, 25f) τὸ καθʼ Ἑβραίους εὐαγγέλιον. Papias (2:17). The author of GJs 6:1; 7:2; 18:1 compares Palestinian and Egyptian conditions (deStrycker 147, n. 2).② Hebrew-/Aramaic-speaking Israelite in contrast to a Gk.-speaking Israelite, Hebrew-speaking Israelite (s. Ἑλληνισταί; GWetter, ARW 21, 1922, 410ff; Haenchen) Ac 6:1 in contrast to Gk.-speaking Israelites (Philo, Conf. Ling. 129, makes a difference betw. Ἑβρ. and ἡμεῖς, who speak Gk. [Congr. Erud. Grat. 43f]). Windisch proposes that Paul emphasizes his fluency in his ancestral language 2 Cor 11:22; Phil 3:5 (s. 1).—S. on Ἰσραήλ, end. HKosmala, Hebräer-Essener-Christen ’59; MHengel, ZTK 72, ’75. 151–206.—M-M. EDNT. TW. -
5 Εβραίε
-
6 Ἑβραῖε
-
7 Εβραίοι
-
8 Ἑβραῖοι
-
9 Εβραίον
-
10 Ἑβραῖον
-
11 Εβραίοις
-
12 Ἑβραίοις
-
13 Εβραίοισι
-
14 Ἑβραίοισι
-
15 Εβραίοισιν
-
16 Ἑβραίοισιν
-
17 Εβραίου
-
18 Ἑβραίου
-
19 Εβραίους
-
20 Ἑβραίους
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Ἑβραῖος — a Hebrew masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εβραίος — και οβραίος, α και αίισσα, ο και οβριός, ιά (AM ἑβραῑος, α, ον) αυτός που ανήκει στο εβραϊκό έθνος, Ιουδαίος, Ισραηλίτης νεοελλ. άνθρωπος που έχει χαρακτήρα Εβραίου, ελαττώματα που αποδίδονται στους Εβραίους, τσιγγούνης, σκληρός, συμφεροντολόγος… … Dictionary of Greek
Εβραίος — ο θηλ. α και ισσα 1. αυτός που ανήκει στο εβραϊκό έθνος, Ισραηλίτης, Ιουδαίος. 2. μτφ., άνθρωπος πολύ συμφεροντολόγος, τσιγκούνης, σπαγκοραμμένος … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Ἑβραῖε — Ἑβραῖος a Hebrew masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἑβραῖοι — Ἑβραῖος a Hebrew masc nom/voc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ἑβραῖον — Ἑβραῖος a Hebrew masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Ισραήλ — I Επίσημη ονομασία: Κράτος του Ισραήλ Έκταση: 20.770 τ. χλμ. Πληθυσμός: 6.029.529 (2002) Πρωτεύουσα: Ιερουσαλήμ (622.091 κάτ. το 1997) *Σημ.: Η Ιερουσαλήμ ανακηρύχθηκε μονομερώς από το Ισραήλ πρωτεύουσα το 1982, στη θέση του Τελ Αβίβ, χωρίς όμως… … Dictionary of Greek
Moisis Michail Bourlas — (Greek: Μωυσής Μιχαήλ Μπουρλάς) (May 9, 1918 – March 17, 2011) was a Greek Jewish member of the World War II resistance. Biography He was born Moisis Bourlas on May 9, 1918 in Cairo. His parents were both Greek Jews, his father from the city of… … Wikipedia
Οβραίος — και Οβριός, ο, θηλ. Οβραία και Οβριά Εβραίος. [ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. Οβραίος σχηματίστηκε από υπερίσχυση τού άρθρου ο: ο Εβραίος > Οβραίος (πρβλ. ο έμορφος > όμορφος). Ο τ. Οβριός < Οβραίος, με συνίζηση (πρβλ. ελαία > ελιά)] … Dictionary of Greek
τσιφούτης — α, ικο, θηλ. και τσιφούτισσα, Ν 1. ειρων. Εβραίος 2. μτφ. φιλάργυρος, τσιγγούνης. [ΕΤΥΜΟΛ. < τουρκ. cifit «Εβραίος»] … Dictionary of Greek
Ανανίας — I Όνομα διαφόρων ιερωμένων και θεολόγων. 1. Αρχιεπίσκοπος Σιναίου (1661 70). Κατέφυγε στον πάπα της Ρώμης, όταν δεν κατάφερε να ανεξαρτητοποιηθεί από τον πατριάρχη Ιεροσολύμων στον οποίο υπαγόταν. Καθαιρέθηκε για τον λόγο αυτό το 1670. 2. Α. Α’.… … Dictionary of Greek
