-
1 απειλών
ἀπειλέωkeep away: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ἀπειλέω 1keep away: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ἀπειλέω 2hold out: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ἀπειλήboastful promises: fem gen pl -
2 ἀπειλῶν
ἀπειλέωkeep away: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ἀπειλέω 1keep away: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ἀπειλέω 2hold out: pres part act masc nom sg (attic epic doric)ἀπειλήboastful promises: fem gen pl -
3 Άπόλλων
Άπόλλων, - ωνοςGrammatical information: m.Meaning: gods name (Il.)Other forms: Voc. ῎Απολλον.Dialectal forms: In Myc. perh. ] perjo[ \/A]pely[on-\/, Ruijgh Études 56. Άπέλλων (Dor.), Άπείλων (Cypr.), Ἄπλουν (Thess.)Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Since J. Schmidt KZ 32, 327ff. explained from the voc. Ἄπολλον, itself assimilated from Ἄπελλον, cf. PN Άπελλίων, Άπελλῆς etc. Cypr. Άπείλων points to *Άπέλι̯ων as the basis of Dor. Άπέλλων; Thess. Ἄπλουν perhaps from (Pre-Greek) Apel-on- (Ruijgh, ap. Beekes, below).- There is no IE etymology. One tried connection with *ἄπελος `Kraft', (in ὀλιγηπελίη, q.v.) and Germanic e. g. in awno. afi n. `Kraft' (Kretschmer Glotta 13, 242 A. 1; 15,191; 18, 205; 27, 32; 31, 102); also Illyrian PN, as Mag- aplinus, Aplo etc. (Krahe IF 57, 117f.). Criticism by Sommer IF 55, 176 A. 2 and Nilsson, s. below). - Improbable Solders Arch. f. Religionswiss. 32, 142ff. (to ἀπέλλαι σηκοί H., orig. "Steinfügung", from α copulativum and πέλλα λίθος H., because of the holy stones in the cult of Apollon; s. Kretschmer Glotta 27, 32). See also Bq. As Apollon was assumed to come from Asia Minor, one looked there for a connection. But Lyd. Pλdans Artimuk (s. on Ἄρτεμις) had initial q-. - Cf. Nilsson Gr. Rel. 1, 498ff. (esp. 523ff.); Chantraine L'Ant. class. 22, 68. - Burkert's idea that the name was derived from ἀμέλλαι is impossible (Beekes, Journ. Anc. Near Eastern Rel. 2, 2003). The name is prob. Pre-Greek, and Hitt. ] appaliunas, in a treaty between Alaksandus of Wilusa and the Hittite king, may well be the Pre-Greek proto-form (Apalyun).Page in Frisk: 1,124-125Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > Άπόλλων
-
4 μάστιξ
μάστιξ, ῑγος, ἡ, ion. μάστις, w. m. s., die Peitsche, Geißel; zum Antreiben der Pferde, μάστιγι ϑοῶς ἐπεμαίετο ἵππους, Il. 5, 748 (welche Stelle für den Zusammenhang des Wortes mit ΜΑΩ spricht), vgl. 17, 430; ἵμασεν ἵππους μάστιγι λιγυρῇ, 11, 532; μάστιγι κατωμαδὸν ἤλασεν ἵππους, 15, 352; φαεινή, Od. 6, 316, öfter. Uebertr., Διὸς μάστιγι δαμέντες, wo auch wir »Geißel«, »Rutbe« brauchen, Il. 12, 37, u. Διὸς μάστιγι κακῇ ἐδάμημεν, Zorn, Strafe, 13, 812; vgl. Aesch. Spt. 590, der auch οἰστροπλὴξ δ' ἐγὼ μάστιγι ϑείᾳ γῆν πρὸ γῆς ἐλαύνομαι von der durch Wahnsinn fortgetriebenen Jo sagt, Prom. 685; μάστιγι πειϑοῦς, von der anregenden Kraft der Beredsamkeit, Pind. P. 4, 219; – μάστιγι νῶτα φοινιχϑείς, Soph. Ai. 110, vgl. 1233; μάστιγι εὖ τὸ νῶτον ἀποϑλίψειν, Eur. Cycl. 236; – ὑπὸ μαστίγων διαβαίνειν, von Geißeln angetrieben, unter Geißelhieben, Her. 7, 56, wie ἀναγκαζόμενοι μάστιγι, 7, 103; μάστιγι μετὰ κέντρων μόγις ὑπείκων, Plat. Phaedr. 253 e; τύπτειν τῇ μάστιγι, Legg. IX, 879 e; ὑπὸ μαστίγων, Gorg. 524 c, wie ἐτόξευον ὑπὸ μαστίγων Xen. An. 3, 4, 25; Sp., wie Luc. μάστιγας ἀπειλῶν, Tox. 17. [Erst spätere schlechte Dichter brauchen ι in den dreisylbigen Casus kurz, vgl. Jacobs Anth. Pal. p. 431.] Vgl. μάστις, mit dem es wohl von μάσσω, berühren, abzuleiten, s. auch μάσϑλη.
-
5 οὕνεκα
οὕνεκα, u. vor einem Vocal οὕνεκεν, – 1) = οὗ ἕνεκα, weswegen, weshalb, Od. 3, 61; gew. deswegen weil, weil, Hom., bei dem es theils dem Demonstrativum τοὔνεκα entspricht, wie Il. 3, 403. 405, οὕνεκα δὴ νῦν – τοὔνεκα δὴ νῦν, vgl. Hes. Th. 88, auch Il. 11, 21, u. τοῦδ' ἕνεκα 1, 111, wie τῷ Od. 13, 332, theils ohne solche Beziehung gesetzt ist; οὕνεκ' ᾤκτισαν ἡμᾶς, Aesch. Suppl. 630; οὗτος δέ μοι φίλος μέγιστος, οὕνεκ' Ἀτρείδας στυγεῖ, Soph. Phil. 582; O. C. 34 u. öfter; οὕνεκεν, Pind. N. 9, 36; Parmenid. 95. – Auch zum Ausdruck eines Objectivsatzes, ganz wie ὅτι, daß, nach οἶδα, Od. 5, 216, wie Soph. Phil. 232; νοεῖν, Od. 7, 300; ἐρεῖν, 16, 379; νεμεσᾶν, 23, 214; γνῶναι, h. Apoll. 376; ὁρῶ, Soph. Phil. 828; μανϑάνω, O. R. 708; ἐξαγγέλλω, O. C. 1397; αἰσϑάνομαι, El. 1470. Es ist mit dem indicat. verbunden. – 2) = ἕνεκα, wegen, cum gen., oft bei den Tragg. u. Ar.; γυναικὸς οὕνεκα, Aesch. Ag. 797; Soph. Phil. 1027 O. R. 383 Ai. 321 u. öfter; auch, wie ἕνεκα, in Ansehung, was anbetrifft, τοῠδέ γ' οὕνεκα κήρυσσε El. 595, νῦν δ' ἕκηλά που τῶν τῆςδ' ἀπειλῶν οὕνεχ' ἡμερεύσομεν 727, ϑάρσει προνοίας γ' οὕνεκ'· οὐ δοϑήσεται Phil. 763; Eur. Or. 84 u. öfter; wie sich Aesch. Prom. 345 Suppl. 185 die v. l. εἵνεκα findet, so auch Ar. Pax 210 Lys. 74 (vgl. εἵνεκα), – selten in Prosa, wie Dem. 59, 39.
-
6 αἰσθάνομαι
αἰσθάνομαι, αἰσϑήσομαι, ᾐσϑόμην (αἰσϑέσϑαι, s. unten αἴσϑομαι), ᾐσϑημαι (bei Sp., wie LXX., auch αἰσϑανϑῆναι), vgl. ἀΐω, – durch die Sinne wahrnehmen, bemerken, τινός, z. B. hören, κραυγῆς Xen. Hell. 4, 4, 4; φωνῆς Ar. Nub. 292; κηρυγμάτων Soph. El. 683; εἴτε ἄλλου παρὼν ἐπαινοῠντος ᾔσϑησαι Plat. Polit. 306 d; φωνήν Ar. Plut. 670; βοήν Soph. Ai. 1308; κτύπον Eur. Or. 1296; τῇ ἀκοῇ, mit dem Gehöre, vernehmen, Thuc. 6, 17; riechen, τῇ ὀσμῂ Xen. Mem. 3, 11, 8 Cyneg. 3, 3. Vom Sehen, Soph. Phil. 75; Xen. Cyr. 3, 2, 1. Vom Gefühl, beim μαστιγοῠν, Ar. Ran. 634. Ganz allgemein: ἀκούω ἡ τιν' ἄλλην αἴσϑησιν αἰσϑάνομαι Plat. Theaet. 192 d; ὁρᾶν, ἀκούειν καὶ τἄλλα αἰσϑ. Phaed. 75 b. Uebrtr., mit dem Geiste wahrnehmen, bemerken; mit folgender Fragepartikel, ὅσου ἐνδὲουσιν Cratyl. 432 d; πῶς ἐχεις Alc. I, 135 c; ὁποῖον λέγεις Xen. Mam. 4, 4, 13; mit ὅτι, Plat. Gorg. 518 e Conv. 202 a; Xen. An. 3, 1, 40; ᾔσϑου τὸν Ἄβυδον ὡς ἀνὴρ γεγένηται Hermipp. com. Ath. XII, 524 f; ᾔσϑετο τὸ στράτευμα ὅτι ήν An. 1, 2, 21; ψυχὴ ϑεῶν ᾔσϑηται ὅτι εἰσί Mem. 1, 4, 13; häufig c. gen. u. partic., τινὸς ὑποστενούσης Soph. El. 79; τειχιζόντων Thuc. 5, 83; ἐμοῠ ψευδομαρτυροῠντος Xen. Mem. 4, 4, 11; σοῠ φιλοῠντος Ar. Vesp. 888; mit dem bloßen gen., Soph. El. 673; ἀπειλῶν Plat. Tim. 70 b; mit acc. c. partic., τυράννους ἐμπεσόντας Aesch. Prom. 459; ἐμὲ λυπουμὲνην Ar. Plut. 1011; vgl. Soph. Phil. 443; Plat. Theaet. 144 a; öfter Thuc. u. Xen.; ῥύγχος φορῶν ὕειον ᾐσϑόμην Anaxil. Ath. III, 95 b; mit dem bloßen acc., τὰ τῶν πολεμίων Thuc. 4, 70 u. öfter; selten περί τινος, 1, 70; aber ὑπό τινος, von Einem erfahren, 5, 2; Plat. Theaet. 185 a. Absolut, οἱ αἰσϑανόμενοι, die Verständigen, Thuc. 1, 71, Schol. οἱ φρόνιμοι; vgl. Xen. Mem. 4, 1, 1; ἀγαϑῶν καὶ κακῶν, der Recht und Unrecht zu unterscheiden weiß, 4, 5, 6.
-
7 ἐπ-εξ-έρχομαι
ἐπ-εξ-έρχομαι (s. ἔρχομαι), 1) gegen Einen ausgehen, ausrücken, einen Ausfall oder Streifzug gegen Einen machen; Thuc. 3, 26; Xen. An. 5, 2, 7 u. öfter; αὐτοῖς ἐς μάχην Thuc. 5, 9, öfter, wie Sp.; darauf losgehen, ἀπειλῶν Soph. Ant. 748; τῷ τοῦ Πιττακοῦ ῥήματι Plat. Prot. 345 d. – Bes. gerichtlich verfolgen, belangen, τοῖς φονεῦσι Antiph. 1, 1, τὸν φόνον 2, 2, Klage wegen Mord erheben; τῷ πατρὶ φόνου, den Vater eines Mordes wegen, Plat. Euthyphr. 4 d; τινὶ δίκην Legg. IX, 866 b u. öfter bei den Rednern; züchtigen, bestrafen, πόλιν Eur. Andr. 736; vgl. Plut. Caes. 69; übh. gegen oder mit Jemand verfahren, τινί, sich an ihm rächen, Thuc. 3, 38. – 21 weiter-, fortgehen, ἐπ' ὅσον ὕβρις ἐπεξῆλϑε, wie weit der Uebermuth ging, Her. 3, 80; πρὸς τέλος, zu einem Ziel, Plat. Legg. I, 632 c; bes. in der Rede, εἰς τέλος τούτων τῷ λόγῳ Phil. 23 b; χώραν, ganz durchgehen, Xen. An. 7, 8, 25, vgl. ἐπέξειμι; ausführlich durchgehen, auseinandersetzen, μακροῦ λόγου δεῖ ταῦτ' ἐπεξελϑεῖν τορῶς Aesch. Prom. 870; ἀκριβείᾳ περί τινος Thuc. 1, 22; auch δι' ὀλίγων, Plat. Legg. VI, 778 c; τῷ πράγματι Clitoph. 408 d; πᾶν, Alles unternehmen, Thuc. 5, 100 u. Sp.; vgl. τὸ πᾶν ἐπεξελϑεῖν διζήμενον, er habe Alles durchsucht, Her. 7, 166; ἐπὶ τέλος, ἐπὶ πέρας τι, zu Ende bringen, Luc. Iup. Trag. 17 Bacch. 17; τὴν νίκην, den Sieg verfolgen, App. B. Civ. 5, 91; vgl. τῇ παρούσῃ τύχῃ ὡς ἐπὶ πλεῖστον ἐπεξελϑεῖν, so weit wie möglich verfolgen, Thuc. 4, 14; ἔργῳ τι, durch die That ausführen, D. Hal. 6, 43; vgl. Thuc. 1, 120 ἐνϑυμεῖται γὰρ οὐδεὶς ὁμοῖα τῇ πίστει καὶ ἔργῳ ἐπεξέρχεται.
-
8 ἀπαρυστέον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπαρυστέον
-
9 ἀπειλή
ἀπειλ-ή, ἡ, mostly in pl.,A boastful promises, boasts,ποῦ τοι ἀπειλαὶ ἃς.. ὑπίσχεο οἰνοποτάζων; Il.20.83
;μέχρι τῶν ἀπειλῶν γενναῖος Lib. Or.59.118
, cf. Eust.704.28.II commonly in pl., threats,ποῦ τοι ἀπειλαὶ οἴχονται τὰς Τρωσὶν ἀπείλεον υἷες Ἀχαιῶν; Il.13.219
;οὐδὲ.. λήθετ' ἀπειλάων τὰς ἀντιθέῳ Ὀδυσῆι πρῶτον ἐπηπείλησεν Od.13.126
, cf. Il.16.200, Hdt.6.32;εὐθύνειν ἀπειλαῖς καὶ πληγαῖς Pl.Prt. 325d
, cf. A.Pr. 175 (lyr.): in sg., S.Ant. 753, Th.4.126;ἀπειλῆς ἕνεκα τοῖς ἐν τῷ Ταρτάρῳ Arist.APo. 94b33
.2 of threatening conditions,ἀ. πνιγμοῦ Alex.Aphr.Pr.2.60
; τὰ ἐν ἀπειλῇ ἀποστήματα Heras ap.Gal.13.815; of storms, J.BJ1.21.5, Ael.NA7.7. -
10 Ἀπέλλων
Ἀπέλλων, ὁ, [dialect] Dor. form of Ἀπόλλων, IG5(1).145 ([place name] Amyclae), GDI 5075 (Cret.), etc.; cf.AἈπείλων Inscr.Cypr.140H.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Ἀπέλλων
См. также в других словарях:
ἀπειλῶν — ἀπειλέω keep away pres part act masc nom sg (attic epic doric) ἀπειλέω 1 keep away pres part act masc nom sg (attic epic doric) ἀπειλέω 2 hold out pres part act masc nom sg (attic epic doric) ἀπειλή boastful promises fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Apollo — This article is about the Greek and Roman god. For other uses, see Apollo (disambiguation) and Phoebus (disambiguation). Not to be confused with Phobos (mythology). Apollo … Wikipedia
sā u̯ el-, sāu̯ ol-, suu̯el-, su̯el-, sūl- , (*sweĝhu̯el-) — sā u̯ el , sāu̯ ol , suu̯el , su̯el , sūl , (*sweĝhu̯el ) English meaning: sun Deutsche Übersetzung: ‘sonne” Note: Root sü u̯ el , süu̯ ol , suu̯él , su̯el , sūl , (*seĝhu̯el ): ‘sun” derived from a compound of Root se :… … Proto-Indo-European etymological dictionary
Военно-морские силы и Морская полиция Кипра — Республика Кипр располагает двумя различными военно морскими подразделениями Командованием ВМС Национальной гвардии [1] и Портовой и Морской полицией Кипра (Береговая охрана). Оба подразделения располагают боевыми единицами, но выполняют… … Википедия
грозити — ГРО|ЗИТИ (4*), ЖОУ, ЗИТЬ гл. Грозить, угрожать: по мнѣ идеть полкъ со кнѩземъ. бе щисла множьство. се же ре(ч) грозѩ имъ. ЛЛ 1377, 20 (968); молюсѩ въспомина˫а извѣща˫а запрѣщаю. ѹбл҃жаю. грожю и ѡглашаю. (ἀπειλῶν) ФСт XIV, 136б; како ли ѹбо суть … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
EXORCISTA — inter 7 gradus Ecclesiae, ab Hieronymo recitatos locum non habet; ab inferioribus tertius numeratur, hoc ordine: Ostiarius, Lector, Exorcista, Acolythus Subdiaconus, Presbyter. Exorcistarum tamen meminit Hieronym. Comm. in Matth. c. 12. v. 27.… … Hofmann J. Lexicon universale
Σπάρτη — I Μυθικό πρόσωπο επώνυμη ηρωίδα της Σπάρτης κόρη του Ευρώτα και της Κλήτας και σύζυγος του Λακεδαίμονα. Ήταν μητέρα του Αμύκλα, της Ευρυδίκης, του Ίμερου και της Ασίνης. II Πόλη (14.084 κάτ.) της νότιας Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του νομού Λακωνίας … Dictionary of Greek
βία — Θεότητα της μυθολογίας που προσωποποιεί τη δύναμη και την επιβολή. Σύμφωνα με τη Θεογονία του Ησίοδου, ήταν κόρη του Τιτάνα Πάλλαντα και της Ωκεανίδας Στύγας. Η B., μαζί με τη μητέρα της και τα αδέλφια της (Κράτος, Ζήλος και Νίκη), βοήθησε τον… … Dictionary of Greek
ειρήνη — I Θεά των αρχαίων, προστάτιδα της ειρήνης, κόρη του Δία και της Θέμιδας και αδελφή της Ευνομίας και της Δίκης, με τις οποίες αποτελούσε τις τρεις Ώρες. Στην αρχαία Αθήνα, κατά τις γιορτές των Συνοικίων, οι πιστοί προσέφεραν στη θεά αναίμακτες… … Dictionary of Greek
εκβιασμός — ο η χρησιμοποίηση βίας, απειλών ή η σκόπιμη παράλειψη οφειλόμενων ενεργειών ώστε εκείνος ο οποίος υφίσταται τον εκβιασμό να εξαναγκαστεί χωρίς ελευθερία βουλήσεως να εξυπηρετήσει αθέμιτους σκοπούς τού εκβιαστή … Dictionary of Greek
κύπρος — I Νησιωτικό κράτος της ανατολικής Μεσογείου. Βρίσκεται Δ της Συρίας και Ν της Τουρκίας.Η Κ. είναι το τρίτο σε μέγεθος νησί της Μεσογείου και ανήκει γεωγραφικά μεν στη Μικρά Ασία, πολιτικά όμως στην Ευρώπη. Ο πληθυσμός της είναι 80% Ελληνοκύπριοι … Dictionary of Greek
