żwawy

См. также в других словарях:

• żwawy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, żwawywi, żwawywszy {{/stl 8}}{{stl 7}} pełen życia, energiczny, dziarski, ruchliwy, żywy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żwawy krok. Żwawy mężczyzna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• żwawy — żwawywi, żwawywszy «pełen werwy, temperamentu, ruchliwy, zwinny, szybki» Żwawy staruszek. Żwawe konie. Żwawe ruchy …   Słownik języka polskiego

• chyży — chyżyższy książk. «szybko poruszający się lub szybko poruszany, wykonywany; prędki, szybki, żwawy, zwinny» Chyży chart, ptak. Chyży bieg, lot, galop. Chyży prąd rzeki. Chyże kroki. Chyży posłańcy. Łódź bardziej chyża niż wiatr …   Słownik języka polskiego

• dziarski — dziarskiscy «pełen życia, energii, temperamentu; ochoczy, żwawy» Dziarski staruszek. Dziarscy chłopcy. Dziarski marsz. Dziarska pieśń …   Słownik języka polskiego

• fertyczny — fertycznyni «żwawy, zwinny, ruchliwy, zgrabny, zręczny» Fertyczna dziewczyna. Fertyczne podskoki. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

• prędki — prędkidcy, prędkidszy 1. «odbywający się, dokonujący czegoś w krótkim czasie, w szybkim tempie; szybki, bystry, wartki, pośpieszny, raźny, żwawy» Prędki bieg, chód, oddech, puls. Prędki nurt rzeki. Czyjeś prędkie kroki, ruchy. 2. «dziejący się,… …   Słownik języka polskiego

• raźny — raźnyni, raźnyniejszy «żywy, ochoczy, żwawy, ruchliwy, rzutki» Iść raźnym krokiem. Obudził się o wiele raźniejszy niż wczoraj …   Słownik języka polskiego

• rączy — książk. «szybki w ruchu, biegu, locie; prędki, bystry, żwawy, chyży, zwinny» Rączy strumień. Rączy koń, jeleń. Rączy bieg …   Słownik języka polskiego

• ruchliwy — ruchliwywi, ruchliwywszy 1. «będący w ciągłym ruchu, ruszający się» Ruchliwy płomień. Ruchliwe fale. Ruchliwe oczy. 2. «odznaczający się wzmożonym ruchem, taki na którym (w którym) jest duży ruch; bardzo uczęszczany, ożywiony» Ruchliwa ulica.… …   Słownik języka polskiego

• rzeźwy — rzeźwywi, rzeźwywiejszy 1. «orzeźwiający, chłodny, odświeżający» Rzeźwy zapach, wiatr. 2. «pełen werwy, raźny, rześki, żwawy, dziarski, żywy» Od rana byli rzeźwi i weseli …   Słownik języka polskiego

• siarczysty — siarczystyyści, siarczystytszy 1. «pełen temperamentu, raźny, żwawy, dziarski, krewki; będący wyrazem, objawem takiego charakteru, usposobienia» Siarczysty młodzian. Siarczysty marsz, mazur, oberek. 2. «mocny, silny, tęgi, zamaszysty» Siarczysty… …   Słownik języka polskiego