-
41 kłaniać się
kłaniać się [kwaɲaʨ̑ ɕɛ] < perf ukłonić>vr1) ( pochylać tułów) sich +akk verneigen, sich +akk verbeugen2) ( pochylać głowę) nicken3) ( witać lub żegnać się) grüßenkłaniam się [pięknie]! ich grüße Sie!4) ( pozdrawiać)\kłaniać się komuś od kogoś jdn von jdm grüßen, jdm Grüße von jdm bestellen [ lub ausrichten] -
42 pożegnać
-
43 przeżegnać się
przeżegnać się [pʃɛʒɛgnaʨ̑ ɕɛ] -
44 zganiać
I. vt -
45 empfehlen
empfehlen [ɛm'pfe:lən] <empfiehlt, empfahl, empfohlen>jdm etw \empfehlen polecać [ perf polecić] komuś cośjdm \empfehlen etw zu tun polecić komuś zrobić cośes empfiehlt sich etw zu tun jest wskazane coś zrobićIII. vr1) ( sich anbieten)sich [jdm] als Sachverständiger \empfehlen polecać [ perf polecić] się [komuś] jako rzeczoznawca -
46 entlassen
entlassen *vt irr1) ( kündigen) Arbeiter, Angestellte zwalniać [ perf zwolnić]; Minister, Diplomaten dymisjonować [ perf z-]jdn aus dem Dienst \entlassen zwolnić kogoś ze służby2) ( gehen lassen) Patienten wypisywać [ perf wypisać] [ze szpitala]; Gefangenen wypuszczać [ perf wypuścić] [z więzienia]aus der U-Haft \entlassen werden zostać zwolnionym z aresztuer wurde aus dem Karankenhaus/dem Knast \entlassen wyszedł ze szpitala/z pudła -
47 Lebewohl
См. также в других словарях:
żegnać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, żegnaćam, żegnaća, żegnaćają, żegnaćany {{/stl 8}}– pożegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rozstając się z kimś, kto odjeżdża albo od kogo się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zegnać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zganiać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żegnać — ndk I, żegnaćam, żegnaćasz, żegnaćają, żegnaćaj, żegnaćał, żegnaćany 1. «zachowywać się wobec kogoś, kto odchodzi, odjeżdża, z kim się rozstajemy, w sposób zgodny ze zwyczajowymi formami towarzyskimi i ustalony społecznym konwenansem, np.… … Słownik języka polskiego
zegnać — dk I, zegnaćgnam, zegnaćgnasz, zegnaćgnają, zegnaćgnaj, zegnaćgnał, zegnaćgnany zgonić dk VIa, zegnaćnię, zegnaćnisz, zgoń, zegnaćnił, zegnaćniony zganiać ndk I, zegnaćam, zegnaćasz, zegnaćają, zegnaćaj, zegnaćał, zegnaćany 1. «goniąc zgromadzić … Słownik języka polskiego
żegnać się — I – pożegnać się {{/stl 13}}{{stl 7}} żegnać kogoś lub coś, rozstawać się z kimś lub czymś; rozłączać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żegnać się z bliskimi. Pożegnać się z gospodarzami.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB. {{/stl 18}}{{stl 10}}żegnać się –… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żegnać się — podn. Żegnać się ze światem, z życiem «umierać»: Gdy statek wszedł w ubogie obszary oceanu, gdzie połowy przestały dawać rezultat, rozpoczął się głód. Wkrótce dołączyła się do niego męka pragnienia. Kolejno, w trudnych do opisania mękach,… … Słownik frazeologiczny
zgonić — → zegnać … Słownik języka polskiego
pozganiać — dk I, pozganiaćam, pozganiaćasz, pozganiaćają, pozganiaćaj, pozganiaćał, pozganiaćany 1. «zegnać, wygonić skądś wiele zwierząt (potocznie: ludzi)» Pozganiać muchy ze stołu. Pozganiać dzieci z trawnika. 2. «zegnać, spędzić razem wiele zwierząt… … Słownik języka polskiego
błogosławić — ndk VIa, błogosławićwię, błogosławićwisz, błogosławićaw, błogosławićwił, błogosławićwiony 1. «udzielać błogosławieństwa: żegnać krzyżem, znakiem krzyża» Błogosławić młodą parę. 2. «wyrażać wdzięczność za coś, zadowolenie z czegoś; pochwalać»… … Słownik języka polskiego
ceremonialnie — przysłów. od ceremonialny (zwykle w zn. 2) Witać się, żegnać się, kłaniać się ceremonialnie … Słownik języka polskiego
demonstracyjnie — przysłów. od demonstracyjny Demonstracyjnie witać, żegnać kogoś … Słownik języka polskiego