Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

ūdus

  • 1 udus

    udus udus, a, um мокрый

    Латинско-русский словарь > udus

  • 2 udus

    ūdus, a, um [из uvidus ]
    1) мокрый, влажный (humus, oculi O); орошённый ( uda pomaria rivis H); промокший (udi tamquam mures Pt)
    3) сочный, свежий ( rami H)
    5) выпивший, хмельной ( aleator M)
    6) свежий, мягкий ( argilla H); гибкий ( lora et funes H)

    Латинско-русский словарь > udus

  • 3 udus

    ūdus, a, um (zsgz. aus uvidus), feucht, naß, argilla, Hor.: apium, Hor.: paludes, Ov.: vina, flüssig, Ov.: linteolum, Plin.: palatum, Verg.: lora et funes, Hor.: stamen, angefeuchteter Faden, Sen. poët.: iter vocis udae, Verg.: udo ore, Catull.: oculi, nasse, tränende, Ov.: aleator, benebelt, betrunken, Hor.: gaudium, mit Tränen gemischt, Mart. – im obszönen Sinne, puella, Mart.: inguina, Iuven. – subst., ūdum, ī, n., das Nasse, udo colores illinere, al fresco malen, Plin. 35, 49: ebenso colores inducere udo tectorio (Ggstz. colores inducere in arido, tempera al secco malen), Vitr. 7, 3, 7.

    lateinisch-deutsches > udus

  • 4 udus

    ūdus, a, um (zsgz. aus uvidus), feucht, naß, argilla, Hor.: apium, Hor.: paludes, Ov.: vina, flüssig, Ov.: linteolum, Plin.: palatum, Verg.: lora et funes, Hor.: stamen, angefeuchteter Faden, Sen. poët.: iter vocis udae, Verg.: udo ore, Catull.: oculi, nasse, tränende, Ov.: aleator, benebelt, betrunken, Hor.: gaudium, mit Tränen gemischt, Mart. – im obszönen Sinne, puella, Mart.: inguina, Iuven. – subst., ūdum, ī, n., das Nasse, udo colores illinere, al fresco malen, Plin. 35, 49: ebenso colores inducere udo tectorio (Ggstz. colores inducere in arido, tempera al secco malen), Vitr. 7, 3, 7.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > udus

  • 5 ūdus

        ūdus adj.    [for ūvidus], wet, moist, damp, humid: paludes, O.: litus, H.: pomaria rivis, H.: oculi, O.: Vere madent udo terrae, V.: udae Vocis iter (i. e. udum iter vocis), the throat, V.: liber, sappy, V.: argilla, yielding, H.: apium, growing in marshy ground, H.
    * * *
    uda, udum ADJ

    Latin-English dictionary > ūdus

  • 6 udus

    ūdus, a, um, adj. [contr. for uvidus from uveo], wet, moist, damp, humid ( poet. and in post-Aug. prose):

    cum sint umidae (nubes), imo udae,

    Sen. Q. N. 2, 25:

    paludes,

    Ov. F. 6, 401:

    litus,

    Hor. C. 1, 32, 7:

    humus,

    id. ib. 3, 2, 23:

    argilla,

    id. Ep. 2, 2, 8:

    salictum,

    id. C. 2, 5, 7:

    pomaria rivis,

    id. ib. 1, 7, 13:

    Tibur,

    id. ib. 3, 29, 6:

    apium,

    id. ib. 2, 7, 23:

    palatum,

    Verg. G. 3, 388:

    oculi,

    Ov. H. 12, 55; cf.

    lumina,

    Prop. 2, 7, 10:

    genae,

    Ov. Am. 1, 8, 84:

    Lyaeo tempora,

    Hor. C. 1, 7, 22; cf.

    aleator,

    soaked, fuddled, Mart. 5, 84, 5:

    vere madent udo terrae,

    Verg. G. 3, 429:

    udae Vocis iter,

    id. A. 7, 533.— Poet.:

    gaudium,

    i. e. tearful, Mart. 10, 78, 8.—In mal. part.:

    inguina,

    Juv. 10, 321:

    puella,

    Mart. 11, 16, 8.— Neutr. absol.:

    udo colores illinere,

    i. e. to paint in fresco, Plin. 35. 7, 31, § 49; cf. Vitr. 7, 3, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > udus

  • 7 udus

    -a/um adj A
    humide, mouillé, trempé

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > udus

  • 8 udus

    , uda, udum (m,f,n)
      мокрый, влажный

    Dictionary Latin-Russian new > udus

  • 9 udo

    I ūdo, ōnis m. род войлочной обуви M, Dig II ūdo, āvī, —, āre [ udus ]
    мочить, увлажнять (aliquid Macr, Aug)

    Латинско-русский словарь > udo

  • 10 pluviosus

    pluviōsus, a, um (pluvia), voller Regen, regnerisch, hiems, Plin. 18, 225: udus notus, hoc est aquosus ac pluviosus, Porphyr. Hor. epod. 10, 19.

    lateinisch-deutsches > pluviosus

  • 11 se [1]

    1. sē (sēd), Praepos. = sine, ohne (vgl. Paul. ex Fest. 292, 5 u. 336, 4), I) m. Abl.: se fraude esto, XII tabb. b. Cic. de legg. 2, 60 u. b. Gell. 20. 1, 49: sed fraude, Lex repet. im Corp. inscr. Lat. 12, 583, 64 u. 69. – II) als Praepos. insepar.: a) = ohne, wie securus (= sine cura). – b) beiseite, besonders, wie sepono, ich lege beiseite, sedeo, ich gehe besonders, wovon seditio, der Aufstand: sobrius aus se-ebrius, socors aus se-cors, solvo aus se-luo, sudus aus se-udus.

    lateinisch-deutsches > se [1]

  • 12 sudus

    sūdus, a, um (se u. udus, s. Fest. 294 [a], 30. Paul. ex Fest. 295, 4), ohne Feuchtigkeit, dah. vom Winde usw. = trocken, vom Wetter = entwölkt, trocken, heiter, a) eig.: flamen venti, Varro fr.: ver, Verg.: tempestas, Apul. – subst., sūdum, ī, n., α) der klare (von keinen Wolken umschlossene) Himmelsraum, Verg. Aen. 8, 529 (wo Ribbeck suidum). – β) heiteres Wetter, Plaut., Cic. u.a. – b) übtr., specula, trockene (Ggstz. uda), Apul. apol. 16. – c) Adv. sudum, heiter, Prud. cath. 7, 80. – / Arnob. 7, 3 liest Reiff. uda. cod. P hat suda, wahrsch. zu lesen subuda, (etwas feucht).

    lateinisch-deutsches > sudus

  • 13 tectorius

    tēctōrius, a, um (tector), zum Bedecken dienlich, -gehörig, I) im allg.: paniculus, Rohrbüschel zum Dachdecken, Plaut. mil. 18. – subst., tēctōrium, iī, n., die Decke, der Deckel, Cato r.r. 11. – II) insbes., zum Bekleiden-, zum Übertünchen der Decken, Wände, Fußböden-, zur Stuckarbeit-, zur Wandmalerei gehörig oder dienlich, atramentum, Plin.: dah. opus tectorium u. subst. bl. tēctōrium, iī, n., das Tünchwerk, die Bekleidung, Stuckarbeit, Wandmalerei al fresco ( Freskomalerei), concinnum, Cic.: udum (s. ūdus), Vitr.: recens tect. calcis, frische Kalktünche, Eutr.: camarae munitae tectorio, Varro: balnea gregali tectorio inducta, auf gewöhnliche Weise übertüncht, Sen.: perpolire opere tectorio, Corp. inscr. Lat. 6, 10332. – übtr., tectorium von einem Schönheitsmittel, sonst pinguia Poppaeana gen., das aus einem mit Eselsmilch angefeuchteten Brotteige bestand, der vor dem Schlafengehen auf das Gesicht gelegt wurde, Iuven. 6, 467: bildl., pictae tectoria linguae, Tünchwerk, Gleißnerei, Pers. 5, 25.

    lateinisch-deutsches > tectorius

  • 14 udo [1]

    1. ūdo, āvī, āre (udus), feuchten, anfeuchten, netzen (Ggstz. siccare), Macr. sat. 7, 12, 10. Augustin. mor. Manich. 2, 13 extr.

    lateinisch-deutsches > udo [1]

  • 15 pluviosus

    pluviōsus, a, um (pluvia), voller Regen, regnerisch, hiems, Plin. 18, 225: udus notus, hoc est aquosus ac pluviosus, Porphyr. Hor. epod. 10, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pluviosus

  • 16 se

    1. sē (sēd), Praepos. = sine, ohne (vgl. Paul. ex Fest. 292, 5 u. 336, 4), I) m. Abl.: se fraude esto, XII tabb. b. Cic. de legg. 2, 60 u. b. Gell. 20. 1, 49: sed fraude, Lex repet. im Corp. inscr. Lat. 12, 583, 64 u. 69. – II) als Praepos. insepar.: a) = ohne, wie securus (= sine cura). – b) beiseite, besonders, wie sepono, ich lege beiseite, sedeo, ich gehe besonders, wovon seditio, der Aufstand: sobrius aus se-ebrius, socors aus se-cors, solvo aus se-luo, sudus aus se-udus.
    ————————
    2. sē = semi, halb, wie selibra, semodius.
    ————————
    3. sē = sex, wie semestris.
    ————————
    4. sē, Akk. u. Abl. v. sui, w. s.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > se

  • 17 sudus

    sūdus, a, um (se u. udus, s. Fest. 294 [a], 30. Paul. ex Fest. 295, 4), ohne Feuchtigkeit, dah. vom Winde usw. = trocken, vom Wetter = entwölkt, trocken, heiter, a) eig.: flamen venti, Varro fr.: ver, Verg.: tempestas, Apul. – subst., sūdum, ī, n., α) der klare (von keinen Wolken umschlossene) Himmelsraum, Verg. Aen. 8, 529 (wo Ribbeck suidum). – β) heiteres Wetter, Plaut., Cic. u.a. – b) übtr., specula, trockene (Ggstz. uda), Apul. apol. 16. – c) Adv. sudum, heiter, Prud. cath. 7, 80. – Arnob. 7, 3 liest Reiff. uda. cod. P hat suda, wahrsch. zu lesen subuda, (etwas feucht).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sudus

  • 18 tectorius

    tēctōrius, a, um (tector), zum Bedecken dienlich, - gehörig, I) im allg.: paniculus, Rohrbüschel zum Dachdecken, Plaut. mil. 18. – subst., tēctōrium, iī, n., die Decke, der Deckel, Cato r.r. 11. – II) insbes., zum Bekleiden-, zum Übertünchen der Decken, Wände, Fußböden-, zur Stuckarbeit-, zur Wandmalerei gehörig oder dienlich, atramentum, Plin.: dah. opus tectorium u. subst. bl. tēctōrium, iī, n., das Tünchwerk, die Bekleidung, Stuckarbeit, Wandmalerei al fresco ( Freskomalerei), concinnum, Cic.: udum (s. udus), Vitr.: recens tect. calcis, frische Kalktünche, Eutr.: camarae munitae tectorio, Varro: balnea gregali tectorio inducta, auf gewöhnliche Weise übertüncht, Sen.: perpolire opere tectorio, Corp. inscr. Lat. 6, 10332. – übtr., tectorium von einem Schönheitsmittel, sonst pinguia Poppaeana gen., das aus einem mit Eselsmilch angefeuchteten Brotteige bestand, der vor dem Schlafengehen auf das Gesicht gelegt wurde, Iuven. 6, 467: bildl., pictae tectoria linguae, Tünchwerk, Gleißnerei, Pers. 5, 25.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tectorius

  • 19 udo

    1. ūdo, āvī, āre (udus), feuchten, anfeuchten, netzen (Ggstz. siccare), Macr. sat. 7, 12, 10. Augustin. mor. Manich. 2, 13 extr.
    ————————
    2. ūdo, ōnis, m. = εμπίλιον (Auct. de gen. idiom. 579, 50 K.), eine Art Filzschuhe aus Bockshaaren, Mart. 14, 140 lemm. Ulp. dig. 34, 2, 25. § 4 M. (wo Vulg. odonum). Th. Prisc. 4. fol. 311 (b).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > udo

  • 20 adsiduissime

    1.
    assĭdŭus ( ads-, perh. only by confusion of 1. assiduus with 2. assiduus), i, m. [as-do; cf.

    infra,

    Gell. 16, 10, 15 ], a tributepayer; a name given by Servius Tullius to the citizens of the upper and more wealthy classes, in opp. to proletarii, citizens of the lowest classes, who benefit the state only by their progeny (proles).
    I.
    A.. Lit.:

    cum locupletes assiduos (Servius) appellāsset ab aere dando,

    Cic. Rep. 2, 22, 40.—So in the Twelve Tables:

    adsiduo vindex adsiduus esto. Proletario jam civi, cui quis volet vindex esto,

    Gell. 16, 10, 5; cf.

    Dirks. Transl. 154 sq.: locuples enim est assiduus, ut ait L. Aelius, appellatus ab aere dando,

    Cic. Top. 2, 10; Varr. ap. Non. p. 67, 25: quibus erant pecuniae satis locupletes, assiduos;

    contrarios proletarios,

    id. ib.:

    assiduum ab aere dando,

    Quint. 5, 10, 55:

    adsiduus in Duodecim Tabulis pro locuplete dictus, ab assibus, id est aere dando,

    Gell. 16, 10, 15: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur. Alii assiduum locupletem, quasi multorum assium dictum putārunt. Alii eum, qui sumptu proprio militabat, ab asse dando vocatum existimārunt, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.:

    ditiores qui asses dabant, assidui dicti sunt,

    Charis. p. 58 P.; cf. vindex ap. Cassiod. Orth. p. 2318 P.:

    assiduus dicebatur apud antiquos, qui assibus ad aerarii expensam conferendis erat,

    Isid. Orig. 10, 17; cf. Nieb. Röm. Gesch. 1, pp. 496-502.—
    B.
    Meton., a rich person:

    noctīsque diesque adsiduo satis superque est,

    Plaut. Am. 1, 1, 14.—
    II.
    Trop., adject. of a first-rate, classical writer:

    classicus adsiduusque aliquis scriptor, non proletarius,

    Gell. 19, 8, 15 (cf. on the other hand:

    Proletario sermone nunc quidem utere,

    common talk, Plaut. Mil. 3, 1, 157).
    2.
    assĭdŭus ( ads-, Ritschl, Lachm., Fleck., B. and K., Rib., Weissenb., Jahn; ass-, Merk., Halm, K. and H.), a, um, adj. [from assideo, as continuus from contineo, etc.]:

    Itaque qui adest, adsiduus (est),

    Varr. L. L. 7, § 99; but more correctly: adsiduus dicitur, qui in eā re, quam frequenter agit, quasi consedisse videatur, to have sat down to it, Paul. ex Fest. p. 9 Müll.; hence,
    I.
    Constantly present somewhere, attending to, busy or occupied with something (cf. deses, idle, from desideo):

    cum hic filius adsiduus in praediis esset,

    Cic. Rosc. Am. 7; id. Att. 4, 8, b, §

    3: fuit adsiduus mecum praetore me,

    id. Cael. 4, 10; Varr. R. R. 2, 10, 6; Vulg. Eccli. 9, 4; 37, 15:

    semper boni adsiduique domini (i. e. qui frequenter adest in praediis) referta cella vinariā, oleariā, etc.,

    Cic. Sen. 16, 56:

    suos liberos agricolas adsiduos esse cupiunt,

    id. Rosc. Am. 16, 47:

    flagitator,

    id. Brut. 5, 18:

    his potius tradam adsiduis uno opere eandem incudem diem noctemque tundentibus,

    id. de Or. 2, 39, 162:

    Elevat adsiduos copia longa viros,

    Prop. 3, 31, 44:

    campus, Assiduis pulsatus equis,

    Ov. M. 6, 219:

    adsiduus in oculis hominum fuerat,

    Liv. 35, 10:

    hostis, adsiduus magis quam gravis,

    id. 2, 48:

    canes adsiduiores,

    Varr. R. R. 2, 9:

    circa scholas adsiduus,

    Suet. Tib. 11:

    (patrimonia) majora fiunt Incude adsiduā semperque ardente camino,

    by the busy anvil, Juv. 14, 118:

    Retibus adsiduis penitus scrutante macello Proxima,

    id. 5, 95:

    Quem cavat adsiduis sudibus,

    id. 6, 248:

    in mandatis illius maxime adsiduus esto,

    Vulg. Eccli. 6, 37; 12, 3.—So of the constant attendance of candidates for office, Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37 (cf. these passages in their connection).—Hence sarcastically of parasites:

    urbani adsidui cives, quos scurras vocant,

    Plaut. Trin. 1, 2, 165.—
    II.
    With the prominent idea of continuance in time, continual, unremitting, incessant, perpetual, constant (very freq. both in prose and poetry):

    foro operam adsiduam dare,

    Plaut. As. 2, 4, 22: ludis adsiduas operas dare, [p. 180] Lucr. 4, 974:

    pars terraï perusta solibus adsiduis,

    id. 5, 252:

    imbres,

    id. 5, 341; Cic. Att. 13, 16:

    motus,

    Lucr. 1, 995, and 4, 392;

    2, 97: repulsus,

    id. 4, 106:

    casus,

    id. 5, 205:

    frequentia,

    Cic. Planc. 8 fin.; Q. Cic. Petit. Cons. 9, 37: febricula, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21 fin.:

    adsidua ac diligens scriptura,

    Cic. Or. 1, 33, 150:

    recordatio,

    id. Fin. 1, 12, 41:

    deorum adsidua insidens cura,

    Liv. 1, 21:

    deprecatio justi adsidua,

    Vulg. Jac. 5, 16:

    (portae) adsiduus custos,

    Liv. 34, 9:

    longa temporum quies et continuum populi otium et assidua senatūs tranquillitas, etc.,

    Tac. Or. 38:

    sterilitates,

    Suet. Claud. 18:

    quantum (nominis) Octavius abstulit udo Caedibus adsiduis gladio,

    Juv. 8, 243:

    barbarorum incursus,

    Suet. Vesp. 8:

    vasa aurea adsiduissimi usūs,

    id. Aug. 71:

    ignis,

    Tib. 1, 1, 6:

    aqua,

    Prop. 2, 1, 68; 2, 19, 31; 3, 11, 56 al.:

    libidines,

    id. 2, 16, 14:

    Hic ver adsiduum atque alienis mensibus aestas,

    Verg. G. 2, 149:

    nubes,

    Ov. M. 1, 66:

    gemitus,

    id. ib. 2, 486 et saep.: Non feret assiduas potiori te dare noctes, * Hor. Epod. 15, 13.—Sometimes said with a degree of impatience, constant, everlasting, eternal:

    lapsus Tectorum adsiduos,

    Juv. 3, 8:

    obvius adsiduo Syrophoenix udus amomo,

    with his everlasting perfume, id. 8, 159 Jahn:

    adsiduo ruptae lectore columnae,

    id. 1, 13.—Hence adv., continually, constantly, without intermission.
    I.
    Form as-sĭdŭō ( ads-):

    operam dare alicui,

    Plaut. Cist. 1, 3, 37:

    edere,

    id. Mil. 1, 1, 50:

    perpotare,

    id. Most. 4, 2, 60:

    esse cum aliquo,

    id. Truc. 2, 4, 68:

    quaerere aliquid,

    Plin. 26, 3, 8, § 16:

    adesse,

    Dig. 40, 4, 44.—Far more freq.,
    II.
    Form assĭdŭē ( ads-):

    ubi sum adsidue, scio,

    Ter. Hec. 2, 1, 20:

    in ore indisciplinatorum adsidue erit,

    Vulg. Eccli. 20, 26:

    Adsidue veniebat,

    Verg. E. 2, 4:

    homines nobiles adsidue unā scribere,

    Ter. Ad. prol. 16:

    adsidue cantare,

    Cic. Div. 1, 34, 74:

    alia, quae suis locis dicentur adsidue,

    Plin. 24, 1, 1, § 3:

    Cum assidue minores parentibus liberi essent,

    Quint. 6, 3, 67:

    agere aliquid,

    Ter. Heaut. prol. 29:

    ut oculis adsidue videmus,

    Cic. N. D. 2, 41, 104:

    audire aliquid,

    id. Mil. 34, 93: frequenter et adsidue consequi aliquid, Auct. ad Her. 4, 56, 69:

    laudare aliquid,

    Vulg. Eccli. 51, 15:

    interrogari,

    ib. ib. 23, 11:

    litteris uti,

    Cic. Fam. 5, 15:

    convivari,

    Suet. Aug. 74:

    frequentare aedem,

    id. ib. 91:

    gestare aliquem ornatum,

    id. Calig. 52:

    DEFLERE ALIQVEM,

    Inscr. Grut. 950, 8:

    adsidue recens,

    Plin. 11, 53, 115, § 277.— Comp not found.—
    * Sup. assĭdŭissimē ( ads-):

    Adsiduissime mecum fuit Dionysius,

    Cic. Brut. 91, 316: salientes (aquae) adsiduissime interdiu et noctu, Sen. Cons. ap. Front. Aquaed. 2, p. 252; for the comparison of the adj. and adv. (as in arduus, exiguus, egregius, industrius, perpetuus, etc.), v. Rudd. I. p. 180, n. 58.

    Lewis & Short latin dictionary > adsiduissime

См. также в других словарях:

  • uduş — is. İstiqrazda, lotereyada və s. də udulmuş pul, şey. Uduşların ödənilməsi. Uduş cədvəli. – <Ağaverdi> böyük uduşlar barəsində düşünmürmüş. S. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Rubus udus L.H. Bailey — Symbol RUSE Synonym Symbol RUUD Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • šiaudai — šiaudaĩ sm. pl. (3) Rtr, Š, DŽ, KŽ; SD1169, R, MŽ, Sut, M, LL228 iškultų javų stiebų masė: Šiaudai krėsti, trakni B. Kraikiniai šiaudaĩ K. Šiaudaĩ trakniniai J. Migis iž šiaudų, iž spalių SD6. Šiaudai sukapoti SD335. Kvietiniai šiaudai LKGI569 …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • šiaudas — sm. (3) K, Š, Rtr, DŽ, KŽ; SD1214, R, MŽ, RtŽ, M, L, BTŽ tuščiaviduris augalo (ppr. varpinio) stiebas: Šiaudas, ražas sausas SD447. Avižos, rugio šiaudas NdŽ. Rugiai, būsta, išauga an šiaudų̃ labai ilgi LKKII226(Lz). Kolei grūdas auga, ir šiaudas …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • ud — UD, Ă, uzi, de, adj., s.n. 1. adj. Pătruns, îmbibat de apă sau de alt lichid; îmbibat de umezală, foarte umed; murat (3). ♦ (Despre ochi) Plin de lacrimi; înlăcrimat. ♦ Plin de năduşeală; transpirat, asudat. ♦ (Despre copiii mici) Care a urinat… …   Dicționar Român

  • suspausti — Š, KŽ; L, Rtr 1. tr. Q653, R267, MŽ357, N, K, I, M svoriu, jėga suslėgti, prislėgti, supresuoti: Suspausdavo dideliai [skilandį] į medinius tokius Kv. Vilnas gerai suspaudžiau, ir sutilpo visos [į maišą] Vkš. Turi milą suspausti Užv. Kietimų su… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • Udu — You may be looking for Udu, NigeriaThe udu is an African drum originated by the Igbo and Hausa peoples of Nigeria. In the Igbo language, udu means vessel . Actually being a water jug with an additional hole, it was played by women for ceremonial… …   Wikipedia

  • Udu — Un udu típico. El udu es un instrumento de percusión de origen africano creado por el pueblo Igbo y el hausa de Nigeria. En su lenguaje udu significa paz o vasija . Siendo en realidad un jarrón de agua con un agujero más, era tocado por mujeres… …   Wikipedia Español

  • udometru — UDOMÉTRU, udometre, s.n. (met.) Pluviometru. – Din fr. udomètre. Trimis de ana zecheru, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  UDOMÉTRU s. pluviometru. Trimis de siveco, 05.08.2004. Sursa: Sinonime  udométru s. n. (sil. tru), art. udométrul; …   Dicționar Român

  • atskirti — 1 atskìrti, àtskiria, atskyrė tr. K, Š, Rtr; SD208,211,414, H153, R42, N, LL185 1. DŽ1, Dv atrinkti, atmetant, kas netinkama: Àtskiria gerus grūdus sėklai JnšM. Rugius su kretilais sijos: kas sėklai, kas kiaulioms atskìrs LKT63(Lkž). | refl.… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • plausti — 1 plausti, plaudžia, plaudė žr. plauti: 1. SD254, [K], Užp, Gdr Man bliūdai reikia plaust Rod. Neša vaikas šaukštelius plaust Alks. Aš grindis plaudžiu tik penktadienį ir pirmadienį Ob. Ė didesniai [vaikai] tai eidavo dantų plaustų, kad mėsos… …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»